ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 06 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιγ΄ 10 - 17)

 6 Δεκεμβρίου 2020

Πολλὲς εἶναι οἱ ἀσθένειες ποὺ ταλαιπωροῦν ἀδιάκοπα τὴν φθαρτὴ φύση τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸν ὁδηγοῦν στὴν ἀπόγνωση καὶ στὴ δυστυχία. Δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος ποὺ δὲν θὰ γευθεῖ ποτὲ τὴν πικρία κάποιας μικρῆς ἢ μεγάλης ἀρρώστιας κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ζωῆς του καὶ δὲν θὰ λαχταρήσει νὰ γιατρευθεῖ καὶ νὰ ἀπαλλαγεῖ ὁριστικὰ ἀπὸ τὶς κακουχίες της.

Τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς ἐμφανίζει τὴν μορφὴ μίας δυστυχισμένης γυναίκας ποὺ βασανίζεται γιὰ δεκαοκτὼ χρόνια ἀπὸ «πνεῦμα ἀσθενείας», τὸ ὁποῖο τὴν ἀναγκάζει νὰ σκύβει συνέχεια. Ἡ γυναίκα αὐτὴ εἶναι «συγκύπτουσα», μὲ τὴν ράχη της μόνιμα καμπουριασμένη, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ σταθεῖ ὄρθια μὲ ψηλὰ τὸ κεφάλι. Δεκαοκτὼ χρόνια τὸ πρόσωπό της ἦταν στραμμένο πρὸς τὸ ἔδαφος, δὲν μποροῦσε νὰ σταθεῖ σὰν φυσιολογικὸς ἄνθρωπος καὶ ὅλα αὐτὰ συνέβαιναν ἐξαιτίας τοῦ πονηροῦ πνεύματος ποὺ τὴν καταδυνάστευε. Ἐδῶ ἀξίζει νὰ παρατηρήσουμε μία πραγματικότητα τὴν ὁποία, πολλὲς φορὲς, ἀρνούμαστε νὰ παραδεχθοῦμε. Πολλὲς ἀσθένειες δὲν ὀφείλονται μόνο σὲ φυσικὰ αἴτια, ὅπως εἶναι ἡ ἐπιβαρυμένη κληρονομικότητα, τὸ μολυσμένο περιβάλλον, ἡ κακὴ διατροφή, ἡ ἀρνητικὴ ψυχολογικὴ κατάσταση, τὸ ἄγχος καὶ τὸ στρές, ἀλλὰ προέρχονται ἀπὸ ἐπήρεια δαιμονικῶν δυνάμεων, δηλαδὴ ὀφείλονται σὲ πνευματικὰ αἴτια. Οἱ ἁμαρτίες τοῦ ἀνθρώπου τὸν καθιστοῦν ὑποχείριο τῶν δαιμόνων, καθὼς ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἀπομακρύνεται ἀπὸ αὐτὸν καὶ τὰ πονηρὰ πνεύματα κατὰ παραχώρησιν Θεοῦ κυριαρχοῦν στὴν ψυχὴ καὶ στὸ σῶμα του σὲ μικρότερο ἢ μεγαλύτερο βαθμό.  Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο τὸ γνωστὸ τροπάριο ἀπὸ τὸν Μικρὸ Παρακλητικὸ Κανόνα πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο λέγει: «Ἀπὸ τῶν πολλῶν μου ἁμαρτιῶν ἀσθενεῖ τὸ σῶμα, ἀσθενεῖ μου καὶ ἡ ψυχή.» Ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν ὄχι μόνο ἡ ψυχή, ἀλλὰ καὶ τὸ σῶμα πάσχει καὶ ὑποφέρει, γιατί καὶ αὐτὸ μετέχει στὴν διάπραξή τους.

Εἶναι σημαντικὸ νὰ ἔχουμε ὑπόψιν μας αὐτὴν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ μὴν καταφεύγουμε μόνο στὴν Ἰατρικὴ ἐπιστήμη γιὰ τὴν θεραπεία, ἀλλὰ νὰ χρησιμοποιοῦμε καὶ τὰ πνευματικὰ μέσα, ὅπως εἶναι ἡ προσευχή, ἡ νηστεία, ἡ ἐξομολόγηση, ἡ Θεία Κοινωνία, ἡ ἐλεημοσύνη. Στὴν ἐποχὴ μας ὑπάρχει μία τάση γιὰ θεοποίηση τῆς ἐπιστήμης, ἰδιαίτερα τῆς Ἰατρικῆς, βλέπουμε ὅμως σὲ πολλὲς περιπτώσεις πόσο ἀνήμπορη εἶναι αὐτή, ὅταν πρόκειται νὰ ἀντιμετωπίσει μείζονες ἀπειλὲς γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα, ὅπως εἶναι ἡ παροῦσα ἐπιδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ μία ὑγειονομικὴ μάστιγα ὄχι μόνο μὲ φυσικά, ἀλλὰ καὶ μὲ πνευματικὰ αἴτια. Οἱ γιατροί, λέμε συχνὰ στὶς ἡμέρες μας, σηκώνουν τὰ χέρια ψηλά, δὲν μποροῦν νὰ κάνουν τίποτε! Δὲν ἔχουν νὰ δώσουν οὔτε ἀποτελεσματικὴ φαρμακευτικὴ ἀγωγὴ γιὰ τὴν καταπολέμηση τοῦ κορονοϊοῦ, οὔτε νὰ παραγάγουν ἕνα ἀξιόπιστο ἐμβόλιο. Τὸ μόνο ποὺ μποροῦν νὰ προτείνουν εἶναι ἡ ἐφαρμογὴ περιοριστικῶν μέτρων, τὰ ὁποῖα ὅμως ἔχουν καταστροφικὲς παρενέργειες σὲ ἄλλους τομεῖς τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Ἔτσι, ὁ φόβος καὶ ἡ ἀγωνία ἔχουν κυριεύσει ὅλον τὸν πλανήτη. Ἐμεῖς, ὅμως, ὡς πιστοὶ Χριστιανοὶ γνωρίζουμε καὶ πιστεύουμε ὅτι «τὰ ἀδύνατα παρ’ ἀνθρώποις, δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῶ ἐστι». Ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, ὅταν θελήσει θὰ δώσει τὴν θεραπεία καὶ τὴν ὁριστικὴ ἐξάλειψη τῆς ἀσθένειας αὐτῆς, εἴτε μέσω τῶν ἰατρῶν, εἴτε μὲ ὁποιονδήποτε ἄλλον τρόπο, σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά Του. Ἑπομένως, μὲ τὴν θερμή μας προσευχὴ καὶ τὴν μετάνοιά μας γενικότερα, ἐλπίζουμε πὼς ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς θὰ γίνει ἴλεως καὶ θὰ σταματήσει τὸ κακό. Γιατί ὁ Θεὸς θέλει μόνο τὸ καλὸ καὶ ποτὲ τὸ κακό. Ἂν κάποτε παραχωρεῖ τὸ δικαίωμα στὸν Διάβολο καὶ στοὺς δαίμονες νὰ κακοποιήσουν τὸ ἀνθρώπινο γένος, αὐτὸ καὶ πάλι γίνεται γιὰ τὸ καλό του ἀνθρώπου. Ἄγνωστες οἱ βουλὲς τοῦ Κυρίου! «Τὶς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου, ἢ τὶς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο;» Τὸ μόνο ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε εἶναι νὰ προσευχόμαστε καὶ νὰ ἐλπίζουμε.

Ἐπειδὴ, λοιπὸν, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι εὔσπλαγχνος καὶ  φιλάνθρωπος καὶ δὲν ἀνέχεται νὰ βλέπει νὰ τυραννεῖται τὸ πλάσμα Του, ἀποφασίζει νὰ παράσχει ἄμεση θεραπεία στὴν συγκύπτουσα γυναίκα λέγοντάς της: «Γυναίκα εἶσαι λυμένη καὶ ἀπελευθερωμένη ἀπὸ τὴν ἀρρώστια σου» καὶ ἐπιθέτοντας ἐπάνω της τὰ ἱερὰ καὶ πανάχραντα χέρια Του. Ἀμέσως τότε ἡ Θεία Ἐνέργεια σὰν ἀστραπὴ εἰσέρχεται στὸ σῶμα καὶ στὴν ψυχὴ τῆς βασανισμένης καὶ ἀποδιώκει τὸ πονηρὸ πνεῦμα ποὺ τὴν βασάνιζε. Ἡ γυναίκα ἀνορθώνεται, ὕστερα ἀπὸ δεκαοκτὼ χρόνια ξαναβρίσκει τὴν ὑγεία τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς καὶ δοξάζει τὸ Θεὸ γιὰ τὴν θαυματουργικὴ ἴασή της. Αὐτὸ θέλει ὁ Θεός, νὰ εὐεργετεῖ τοὺς ἀνθρώπους λυτρώνοντάς τους ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῶν ἐπίβουλων δυνάμεων τοῦ σκότους καὶ ἀπὸ τὴν φθορὰ καὶ τὶς ἀσθένειες τοῦ σώματος. Καὶ ὅποιος δέχεται τὴν εὐεργεσία ὀφείλει νὰ εὐχαριστεῖ καὶ νὰ δοξάζει τὸν Θεὸ κάθε ὥρα καὶ στιγμή.

Ἂς παρακαλοῦμε τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ μᾶς χαρίζει τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, ποὺ ἀποτελεῖ ἕνα μέγιστο ἀγαθὸ στὴν πρόσκαιρη τούτη ζωή. Ἂν, ὅμως, κατὰ παραχώρησιν ἀσθενήσουμε κάποια στιγμὴ, ἐλαφρότερα ἢ βαρύτερα, νὰ μὴν ὀλιγοψυχήσουμε, οὔτε νὰ θορυβηθοῦμε ὑπέρμετρα. Θὰ ἀκολουθήσουμε τὴν ἐνδεδειγμένη θεραπευτικὴ ὁδὸ ποὺ θὰ προτείνουν οἱ ἰατροί, γιατί καὶ ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ στὴν ἀνθρωπότητα, καὶ ταυτόχρονα θὰ ἔχουμε τὰ μάτια μας στραμμένα στὸν Οὐρανό, γιατί ὁ Θεὸς πάντοτε κατευθύνει τὰ πάντα καὶ ἀποφασίζει τὸ καλύτερο γιὰ τὸν καθένα μας «κατὰ τὴν ἑκάστου ἰδίαν χρείαν». Τέλος, ἂς εὐχαριστοῦμε καὶ ἂς δοξολογοῦμε ἀδιαλείπτως τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ γιὰ τὸ καθετὶ ποὺ μᾶς συμβαίνει, ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν ἀσθένεια, ἐπαναλαμβάνοντας τὸ λόγο τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Δόξα τῷ Θεῶ πάντων ἕνεκεν!» Ἀμήν, γένοιτο!

ΠΗΓΗ