«ΠΕΙΡΑ ΚΑΙ ΥΠΑΚΟΗ ΕΝ ΠΙΣΤΕΙ»

Το μήνυμα της Κυριακής

«Δι όλης νυκτὸς κοπιάσαντες ουδὲν ελάβομεν επὶ δε τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον». Στα λόγια του Αποστόλου Πέτρου της σημερινής ευαγγελικής περικοπής πλέκονται δύο πράγματα. Το πρώτο είναι η πείρα. Το δεύτερο η εμπιστοσύνη στο Χριστό. Πείρα και πίστη συναντώνται μέσα στην ίδια καρδιά.

Τι να ακολουθήσει ο άνθρωπος; Ό,τι του λέει η πείρα της ζωής για ορισμένα ζητήματα ή ό,τι του υπαγορεύει η πίστη στο Χριστό; Μέ δύο λέξεις θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε την πείρα σαν καταστάλαγμα ζωής. Συσσωρεύεται με όσα ζήσαμε, είδαμε, ακούσαμε, πάθαμε, μάθαμε, χρησιμοποιώντας τη λογική μας, παρατηρώντας γύρω μας και εμβαθύνοντας στους νόμους που δεσπόζουν στον κόσμο.

Οι πρωταγωνιστὲς της σημερινής περικοπής ήταν ψαράδες. Είχαν μια αξιόλογη εμπειρία πάνω στη δουλειά τους. Η εντολὴ που τους δόθηκε να ψαρέψουν, ήταν αντίθετη με την πείρα τους. Όλη τη νύχτα κοπίασαν, αγρύπνησαν, και τίποτε δεν έπιασαν. Το να ξαναπάνε για ψάρεμα την ημέρα και την ώρα εκείνη, και μάλιστα ύστερα απὸ τόσο μόχθο, ήταν -έτσι τους έλεγε η πείρα τους – άδικος κόπος.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει γενικότερα και με την ανθρώπινη πείρα, όταν έρχεται αντιμέτωπη με μεγάλα και σοβαρά πνευματικὰ ζητήματα. Προσκαλεί η Ἐκκλησία τους ανθρώπους σε μια καινούργια ζωή, μετανοίας, αγάπης, αλή-θειας∙ ομιλεί περὶ βασιλείας του Θεού στη γη∙ περὶ ενότητος των Χριστιανών σε ένα σώμα. Αλλὰ πολλοί, που στηρίζονται μόνο στην εμπειρία τους, στὴν πείρα της ζωής διαφωνούν: Αυτὰ δεν γίνονται! Πώς μπορώ να αλλάξω, όταν έχω συνηθίσει να ζώ όπως ζώ; Πώς να αγαπήσω αυτοὺς που μόνο μίσος εμπνέουν; Πώς είναι δυνατὸ να είμαι ειλικρινὴς και δίκαιος σε μια κοινωνία διεφθαρμένη; Δε γίνεται τίποτε!

Σε αυτού του είδους την εμπειρική λογική αρνείται να υποταχθεί η χριστιανική πίστη. Δεν αμφισβητεί τα στοιχεία αλήθειας που έχει, αλλά βλέπει πιό μακρυά, ορίζοντες που αδυνατεί η λογική και η εμπειρία να συλλάβει.

Στη ζωὴ τον τελευταίο λόγο δεν τον έχει ούτε η ανθρώπινη λογική, ούτε οι ανθρώπινες προβλέψεις, ούτε η ανθρώπινη τέχνη, ούτε ακόμη οι φυσικὲς συνθήκες. Η εμπιστοσύνη και η υπακοὴ στον θεὸ τελικὰ ανατρέπουν το κατεστημένο της ανθρώπινης πείρας και δημιουργούν νέες, ευλογημένες καταστάσεις. Με αυτὴ την εμπιστοσύνη και υπακοὴ στο λόγο του Θεού ανοίγουν νέες δυνατότητες στη ζωή διότι αυτές στηρίζονται στη βεβαιότητα ότι «οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ πᾶν ρῆμα».

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΠΗΓΗ