«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή μετά την Ύψωσιν Του Τιμίου Σταυρού

18 Σεπτεμβρίου 2016

Μας αξίωσε αδελφοί μου η Χάρις του Αγίου Θεού να εορτάσουμε πανηγυρικά την Παγκόσμιο Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού και να λάβουμε την ευλογία του. Και ζώντας στον απόηχο της εορτής, σήμερα (Κυριακή μετά την Ύψωσιν όπως είναι γνωστή) ψάλαμε τροπάρια, διαβάσαμε Απόστολο και Ευαγγέλιο τα οποία όπως ακούσαμε  έχουν ως κεντρικό θέμα τον Σταυρό του Κυρίου.   Και ακούσαμε τον Κύριο να μας λέγει « Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι».

«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν» Καλεί δηλαδή όλους τους ανθρώπους και αφήνει τον καθένα ελεύθερο, όποιος θέλει να τον ακολουθήσει. Και αυτό αδελφοί μου το κάνει, διότι ο Κύριος μας δεν θέλει οπαδούς. Ο οπαδός συνεπάγεται τον φανατισμό και ο Κύριός μας δεν ευλογεί τον φανατισμό.   «Αράτω τον Σταυρόν», δηλαδή κατά λέξη μας καλεί να φέρουμε τον Σταυρό πάνω μας. Από πότε όμως ΄φερουμε τον Σταυρό απάνω μας; Από την ημέρα της βαπτίσεώς μας, από την ημέρα δηλαδή που γίναμε ένα μαζί Του, που βαπτιστήκαμε στο θάνατο Του. Λέγει ο Απόστολος των εθνών Παύλος στην προς Ρωμαίους Επιστολή την οποία ακούμε πάντα στην Ακολουθία του Ιερού Μυστηρίου του Βαπτίσματος «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθημεν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν».  Και παρακάτω «Συνετάφημεν ουν αυτώ διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα ώσπερ ηγέρθη Χριστός εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν». Εκείνος κατέβαινε στο τάφο και περάσαμε μαζί Του στη νέα ζωή. Και τι μας εξηγεί ο Απόστολος Παύλος; Θανατώθηκε η ανθρώπινη φύση μας που μολύνθηκε με την παρακοή και την αμαρτία και αναστήθηκε ο νέος άνθρωπος που είναι ικανός να οδηγήσει τα βήματά του στον Παράδεισο.

Αυτό σημαίνει αδελφοί μου ότι το Βάπτισμα δεν είναι απλώς μια πράξη αγιασμού, σίγουρα δεν είναι όμως και μια κοινωνική εκδήλωση όπως κοντεύουν να την καταντήσουν ορισμένοι, είναι ένα γεγονός θεμελιακό. Μια γεύση του θανάτου. Αυτό το πέρασμα απ’ το τάφο στην Ανάσταση σημαίνει ότι μέσα μας δε ζει πια ο Αδάμ της αμαρτίας, αλλ’ ο Χριστός. Και καλούμαστε ως χριστιανοί να ανανεώνουμε το βάπτισμά μας αυτό, μέσω της μετανοίας και μέσω του ιερού μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, το οποίο συνιστά την ζώσα παρουσία του Χριστού στο κόσμο και συγκροτεί εν Πνεύματι Αγίω όλο τον θεσμό της Εκκλησίας.

Αυτό το Άγιο Πνεύμα το οποίο λάβαμε όλοι μας  ως χριστιανοί κατά την ώρα της βαπτίσεώς μας, καθαρίζει τις καρδιές μας από την αμαρτία. Κατακαίει τις αμαρτίες αυτών που παραδίδονται στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και ζουν κατά το θείο θέλημά του. Αυτό το Άγιο Πνεύμα κατέρχεται και σε μας τους κληρικούς δι’ επιθέσεως των χειρών του Επισκόπου. Η Θεία Χάρις του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος είναι που, όπως ακούμε στην ευχή κατά την ιερά στιγμή της χειροτονίας, τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληρεί.

Κάθε άνθρωπος με την βάπτισή του είναι ένας υποψήφιος άγιος και από κείνον εξαρτάται μέσω της βιωτής του, μέσω του δικού του αγώνα, μέσω του προσωπικού του σταυρού που σηκώνει καθημερινά αν θα καταφέρει να εισέλθει στην επουράνιο βασιλεία του Θεού.

Ας συνειδητοποιήσουμε λοιπόν αδελφοί μου, την μεγάλη δωρεά που έχουμε λάβει όλοι μας με το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Αυτή η δωρεά μας ακολουθεί σε όλη την διάρκεια της ζωής μας ως ύψιστη ευλογία αλλά και μεγάλη ευθύνη που τελικό προορισμό έχει την δια της συμμετοχής μας στον Σταυρό του Κυρίου τελική Ανάστασή μας. Αμήν.

ΠΗΓΗ