«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Β’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Κυριακή 27η  Μαρτίου 2016

      Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή χαρακτηρίζεται για την νηστεία της. Η πρώτη εντολή που έδωσε ο Θεός στους πρωτοπλάστους ήταν η νηστεία. Τούς είπε ότι από κάθε δένδρο που υπάρχει μέσα στον Παράδεισο μπορούνε να φάνε, όχι όμως από το δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού. Ο ίδιος ο Χριστός νήστεψε σαράντα ημέρες. Η «Τεσσαρακοστή» ή «Τεσσαρακονθήμερη» νηστεία θεσπίσθηκε κατά το πρότυπο της τεσσαρακονθήμερης νηστείας του Κυρίου.

       Η νηστεία της Εκκλησίας θα μπορούσε να διακριθεί σε τρεις υποκατηγορίες. Πρώτη είναι η νηστεία χωρίς κατάλυση ελαίου. Είναι η ξηροφαγία. Δεύτερη μορφή νηστείας είναι αυτή που καταλύει έλαιον. Συνήθως στα εκκλησιαστικά ημερολόγια αναφέρονται οι ημέρες στις οποίες καταλύεται το έλαιον. Αναγράφουν: «Κατάλυσις οἴνου καί ἐλαίου». Το τρίτο είδος νηστείας είναι όταν προστίθεται κατάλυσις ιχθύος, η ιχθυοφαγία. Τα εκκλησιαστικά ημερολόγια αναφέρουν: «κατάλυσις ιχθύος». Ιχθυοφαγία, μέσα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή συναντάμε την εορτή του Ευαγγελισμού και την Κυριακή των Βαΐων.

       Ποιά είναι όμως η σωστή Νηστεία; Ο άνθρωπος που νηστεύει δεν πρέπει να είναι σκυθρωπός και άπλυτος. Οφείλει να νηστεύει χωρίς να το διαφημίζει. Η νηστεία συνοδεύεται και με άλλες αρετές. Το Ευαγγέλιο ξεκαθαρίζει ότι ο άνθρωπος γνωρίζεται, όχι από το φαγητό του, αλλά από τα λόγια του. Όποιος νηστεύει δεν κρίνει τον συνάνθρωπό του, δεν κατηγορεί εκείνον που δεν νηστεύει. Η νηστεία είναι, όχι μόνο ποιοτική, αλλά και ποσοτική.

             Οι άνθρωποι οι οποίοι δεν τηρούν τη νηστεία, το κάνουν από απληστία. Η υπερκατανάλωση είναι εχθρότητα προς τη φύση, προς την κτίση, μια κατάσταση που προέκυψε όταν ο άνθρωπος αγνόησε την εντολή του Δημιουργού Θεού για τη νηστεία και  την άσκηση. Η νηστεία είναι καρπός της αγάπης προς τον Θεό, τον πλησίον και τη φύση. Ο άνθρωπος καλείται να συμφιλιωθεί με τη φύση. Η καταστροφή της φύσεως προήλθε από την ανυπακοή του ανθρώπου για νηστεία και άσκηση, και επαναλαμβάνεται κάθε φορά που ο άνθρωπος δεν νηστεύει και δεν κάνει άσκηση, αλλά κατάχρηση της φύσεως. Η κατάχρηση εις βάρος της φύσεως είναι αμαρτία ενώπιον του Θεού.

       Η νηστεία είναι ο τρόπος που καθορίζει την ποσότητα που μπορούμε να λάβουμε από τη φύση, έτσι ώστε να μην γίνει κατάχρηση, αλλά χρήση και ευχαριστία προς το Θεό. Η ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου να χρησιμοποιήσει ορισμένα είδη διατροφής για καθορισμένο χρονικό διάστημα δηλώνει το βαθύτατο σεβασμό προς το περιβάλλον ως δημιουργία του Θεού.

      Η νηστεία αφήνει αγαθά και για τον συνάνθρωπο. Οι σύγχρονες μορφές υποσιτισμού και ανέχειας στον κόσμο, δεν είναι αποτέλεσμα μόνο κακοδιαχείρισης και ανισοκατανομής. Είναι έλλειψη αγάπης προς τον συνάνθρωπο, αφού η απληστία δεν άφησε αγαθά για τους συνανθρώπους.

       Η νηστεία είναι αυτή που μπορεί να σώσει τον άνθρωπο από την πείνα και τη δυστυχία διότι, αυτός που θα νηστέψει, θα αφήσει αγαθά και για τον άλλον. Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται αγάπη, η αγάπη προς τον πλησίον. Γι’ αυτό ένας που δεν έχει αγάπη, δε νηστεύει, τα θέλει όλα δικά του και εκείνος που δε νηστεύει, δεν ξέρει να αγαπά. Εκείνος όμως που αγαπά, ξέρει και να νηστεύει και με τη νηστεία αυτή καλλιεργεί την αγάπη και μοιράζεται τα υπάρχοντά, τα αγαθά με τον πλησίον του.

π. Ν. Μ.

ΠΗΓΗ