«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ - Λουκ. ΙΔ΄, 16 - 24

Οι καλεσμένοι στο «Μέγα Δείπνο» της σημερινής ευαγγελικής παραβολής που ακούσαμε να μας διδάσκει ο Κύριός μας, ανήκουν σε εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι διαθέτουν τον περισσότερο χρόνο τους για ασήμαντα πράγματα και αδιαφορούν ή περιφρονούν τα άφθαρτα και τα αιώνια.

Αυτός ο οποίος ετοίμασε το επίσημο και μεγάλο τραπέζι, κάλεσε πάρα πολλούς. Το φυσικό και το αναμενόμενο θα ήταν, όλοι οι καλεσμένοι να προσέλθουν στο δείπνο αυτό, αφού αυτός ο οποίος τους κάλεσε ήταν ένας σπουδαίος άρχοντας. Επομένως, το δείπνο αυτό δεν ήταν ένα συνηθισμένο δείπνο, αλλά θα ήταν δείπνο μεγάλης επισημότητας και αξίας.

Κατά παράδοξο όμως τρόπο, όλοι οι καλεσμένοι, σαν να ήταν συνεννοημένοι, άρχισαν να προβάλουν διάφορες δικαιολογίες και αρνήθηκαν να πάνε στο σπουδαιότατο εκείνο δείπνο. Οι δικαιολογίες οι οποίες προέβαλαν ήταν παντελώς αστήρικτες και αδικαιολόγητες.

Ο ένας ισχυρίστηκε, ότι αγόρασε καινούρια ζευγάρια βόδια και έπρεπε να τα δοκιμάσει στην απόδοση τους και ο άλλος είπε ότι αγόρασε ένα χωράφι και ήθελε να πάει να το δει. Αυτές τις εργασίες κάλλιστα θα μπορούσαν να τις κάνουν οποιαδήποτε άλλη μέρα και ώρα. Ο τρίτος δικαιολόγησε την απουσία του, λέγοντας ότι είχε παντρευτεί πρόσφατα και δεν μπορούσε να αποχωρισθεί την σύζυγο του, ενώ θα μπορούσε να πάρει και τη σύζυγό του μαζί.

Κανένα λοιπόν από τα όσα επιχειρήματα προέβαλαν οι καλεσμένοι δεν έστεκε. Από τις απαντήσεις και τις προφάσεις των καλεσμένων του δείπνου, ερμηνεύουμε ότι οι άνθρωποι αυτοί δε διέθεταν καμία πνευματικότητα. Ήταν κολλημένοι στα γήινα, στα υλικά αγαθά και στις ατέλειωτες βιοτικές μέριμνες. Ταυτόχρονα και παράλληλα παρουσιάζονται και χωρίς ευγενικά αισθήματα. Ο τρόπος τους ήταν απαξιωτικός, αγενής και περιφρονητικός γι’ αυτόν που τους κάλεσε. Γι αυτό λοιπόν κι εκείνος δίκαια οργίστηκε. Σίγουρα είναι απαράδεκτη η στάση των καλεσμένων αυτών.

Όμως δυστυχώς, πολλές φορές η ίδια αυτή στάση των ανθρώπων αυτών, επαναλαμβάνεται σε γενικές γραμμές και από τους ανθρώπους της σύγχρονης εποχής. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι πολλοί προτιμούν άλλες απασχολήσεις, ή απολαύσεις, παρά να εκκλησιαστούν, να συμμετέχουν στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, ή να ακούσουν κάποια θρησκευτική ομιλία, ένα κήρυγμα, το οποίο θα τους ωφελήσει πνευματικά. Ή ακόμη, να μελετήσουν λίγες γραμμές από την Αγία Γραφή, ή κάποιο Ορθόδοξο Χριστιανικό βιβλίο. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες ο άνθρωπος πολύ δύσκολα επικεντρώνεται στα πνευματικά του καθήκοντα, ενώ, κυριολεκτικά, απορροφάται από άλλα υλικά ζητήματα, σε καθημερινή βάση.

Ο Κύριός μας καθημερινά μας καλεί όλους κοντά Του, με διαφόρους τρόπους. Αλλά πόσοι ανταποκρίνονται; Οι περισσότεροι αρνούνται να τον πλησιάσουν, περιφρονούν το τιμητικό Του κάλεσμα με διάφορες δικαιολογίες. Όλοι μας είμαστε καλεσμένοι στη Θεία Βασιλεία, αλλά οι πολλοί αδιαφορούν. Ο άνθρωπος ή από εγωισμό, ή από διάφορες άλλες παγίδες, δεν ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του Θεού. Αυτό συμβαίνει κατά κόρον στην εποχή μας.

Αλλά εμείς, ας μένουμε κι ας επιμένουμε στην πνευματική μας πορεία σταθερά. Ας ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα του Δεσπότη και Λυτρωτή μας Ιησού Χριστού. Ας μην ξεχνάμε ποτέ τα λόγια της Αγίας Γραφής, που παρακλητικά λέγονται προς τον Κύριό μας, δια του Προφήτου Δαβίδ: «Κύριε! Μη εκκλίνης την καρδίαν μου εις λόγους πονηρίας, του προφασίζεσθαι προφάσεις εν αμαρτίαις!…». Δηλαδή: «Κύριε! Μην επιτρέψεις να στραφεί η καρδιά μου σε πονηρά λόγια, για να παρασυρθώ σε προφάσεις που δικαιολογούν τα λάθη μου!…».

Ας μη μοιάσουμε ποτέ με εκείνους τους αχάριστους προσκεκλημένους, οι οποίοι, ενώ είχαν τιμηθεί με την πρόσκληση στο δείπνο, αυτοί «ήρξαντο δια μιας, παραιτείσθε πάντες!…». Αμήν!

ΠΗΓΗ