Κυριακή κθ΄ ἐπιστολῶν (Κολοσσαεῖς γ΄4-11): Ο νέος κατά Χριστόν άνθρωπος, Αρχιμανδρίτου Καλλίνικου Νικολάου
«Ο ΝΕΟΣ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ»
Μέ τήν σάρκωση τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἀγαπητοί μου, στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅλοι μας βλέπουμε, ὀφείλουμε νά βλέπουμε, τόν τέλειον ἄνθρωπο. Νά ἀγωνιζόμαστε νά φτάσουμε στήν πλήρη τελειότητα, εἰ δυνατόν τοῦ Θεανθρώπινου προσώπου τοῦ Κυρίου μας. Πρότυπο ἀνθρωπίνου προσώπου καί τέλειας κατά Θεόν ζωῆς μᾶς ἐδόθη ὁ Κύριος μας γιά νά τόν ἀκολουθήσουμε στά ἴχνη Του.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός Κολοσσαεῖς Ἐπιστολή του μᾶς παρουσιάζει αὐτόν τόν νέον ἄνθρωπο, τό καινούργιο πρότυπο. Αὐτός εἶναι ὁ κατά Χριστόν ἄνθρωπος. Αὐτός πού ζεῖ, συμπεριφέρεται, αἰσθάνεται, σκέπτεται, κρίνει, ἀποφασίζει, θέλει καί ἐνεργεῖ ὅπως ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός.
Ὅσοι ἔχουμε βαπτισθεῖ στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος εἴμαστε ὀρθόδοξοι χριστιανοί πρέπει, ὀφείλουμε νά προσπαθήσουμε μέ τόν ἀγώνα μας νά ὁμοιάζουμε ὅσο τό δυνατό περισσότερο στό νέο αὐτό πρότυπο. Μή λησμονοῦμε ὅτι γι’ αὐτό τό λόγο βαπτισθήκαμε, ἐνταχθήκαμε στήν Ἐκκλησία κι εἴμαστε χριστιανοί.
Ἄς δοῦμε λοιπόν ποιός εἶναι ὁ καινούργιος ἄνθρωπος, τό νέο πρότυπο γιά ὅλους μας.
1) Νέκρωση τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς τονίζει, ὅτι στήν νέα κατάσταση τῆς ζωῆς πού ἐντάχθηκε ὁ χριστιανός κατά τό βάπτισμα πρέπει νά ἀγνωίζεται ὥστε νά μήν ἔχει καμμία σχέση μέ τήν ἁμαρτία καί τήν προηγούμενη ἁμαρτωλή ζωή. Ὄχι βέβαια μέ τήν ἔννοια ὅτι εἶναι ἀδύνατο ὁ Χριστιανός νά διαπράξει ἁμαρτία, ἀλλά ὅτι εἶναι δυνατόν νά τήν ἀποφύγει.
Τό σημεῖο αὐτό ἄς τό προσέξουμε ἰδιαίτερα ὅσο μεγάλη κι ἄν εἶναι ἡ δύναμη τῆς ἁμαρτίας πού μᾶς ἕλκει γιά νά συγκατατεθοῦμε καί νά τήν διαπράξουμε ἄλλη τόση δύναμη διαθέτουμε μέσα μας καί ἀκόμη μεγαλύτερη γιά νά ἀντισταθοῦμε καί καί νά ὑποκύψουμε σέ κανένα πειρασμό σέ κανένα δέλεαρ τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς. Γι’ αὐτό καί ὅταν ἁμαρτάνουμε, ἁμαρτάνουμε μέ τήν συγκατάθεσή μας. Ὁμοίως μέ τήν θέλησή μας συμβαίνει καί τό ἀντίθετο ὁ ἄνθρωπος ὅταν θέλει μπορεῖ νά ἀποφύγει τήν ἁμαρτία.
Γι’ αὐτό ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προτρέπει νά δείξουμε ἔμπρακτα ὅτι δέν μᾶς ἐξουσιάζει ἡ ἁμαρτία. Πῶς; Κατά ποῖον τρόπον; «Νεκρώνοντας τά μέλη τά ἐπί τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν καί τήν πλεονεξίαν πού εἶναι εἰδωλολατρεία». Ἀποθέτωντας ὅλες τίς ἁμαρτωλές συνήθειες, ὀργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αἰσχρολογία. Ὅλα αὐτά ἁπαρτίζουν καί χαρακτηρίζουν τόν παλαιόν ἄνθρωπον τῆς ἁμαρτίας γιά τήν διόρθωση τοῦ ὁποίου ἦλθε στόν κόσμο ὁ Χριστός. Αὐτόν τό παλαιόν ἄνθρωπο μέ τίς κακές συνήθειες τό ἁμαρτωλό πρότυπο πρέπει νά τό ἐγκαταλείψουμε. Νά διαφοροποιηθοῦμε ἀπ’ αὐτό. Νά ἀλλάξουμε τρόπο καί συνήθειες ζωῆς. Μᾶς τά λέει ὄμορφα ὁ Ἀπόστολος νά ξεντυθοῦμε τόν παλαιόν ἄνθρωπο. Σάν ἕνα βρώμικο κουρελιασμένο ροῦχο νά τό βγάλουμε ἀπό πάνω καί ἀπό μέσα μας. «Ἀπεκδυσάμενοι τόν παλαιόν ἄνθρωπο σύν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ».
2. Ἡ ἔνδυση τοῦ νέου ἀνθρώπου.
Νέος ἄνθρωπος θεωρεῖται ἐκεῖνος πού ὑπέστη διά τοῦ Χριστοῦ τέτοια ριζική ὑπαρξιακή μεταστροφή καί μεταλλαγή ὥστε νά μήν κυριαρχεῖται ἀπό τήν «σάρκα» δηλαδή ἀπό τίς προηγούμενες συνήθειες ἀλλά ἀπό τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστιανός ὀφείλει νά εὑρίσκεται σέ δυναμική πορεία συνεχοῦς ἀνανεώσεως. Ἀδιάκοπα μεταμορφώνεται ἀλλάζοντας τήν παλαιά ζωή τῆς ἁμαρτίας μέ τό νέο πρότυπο ζωῆς πού συνιστᾶ τήν νέα ζωή. Ὁ νέος ἄνθρωπος ἀγωνίζεται νά ὁδηγεῖται στήν ζωή του ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο τοῦ δείχνει τό τέλειο καί τόν δυναμώνει νά ἐπιτύχει.
Ἔτσι ὁ νέος ἄνθρωπος ἀνακαινίζεται διαρκῶς. Διαμορφώνεται «κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν», ὁ νέος τύπος ἀνθρώπου, ὁ καινός ἄνθρωπος μπορεῖ νά πραγματοποιηθεῖ μόνο διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Στήν παρηκμασμένη καί πληγωμένη ἀπό τά ἁμαρτωλά πάθη κοινωνία μας πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι πού καλοῦν καί ὑπόσχονται στούς ἀνθρώπους μία «ἠθική βελτίωση» σάν λύτρωση ἀπό τήν ἐνοχή καί τήν ἀπογοήτευση τῆς ζωῆς τους. Ὅλες ὅμως αὐτές οἱ προσπάθειες δέν ὁδηγοῦν πουθενά γιατί ὁ ἄνθρωπος ἀγωνίζεται μόνος του μέ τίς δικές του δυνάμεις νά ἐλευθερωθεῖ. Αὐτό ὄχι ἁπλῶς εἶναι δύσκολο ἀλλά ἀκατόρθωτο. Γιατί ἐάν μποροῦσε ὁ ἄνθρωπος νά σωθεῖ καί νά ξεφύγει ἀγωνιζόμενος μέ τίς δικές του δυνάμεις δέν θά ἐρχόταν ὁ Θεός νά ἑνωθεῖ μέ τήν ἀνθρωπότητα. Μόνο ὁ Χριστός καί ὅσοι εἶναι ἑνωμένοι μαζί Του διά τῶν μυστηρίων καί τῆς πίστεως μποροῦν νά ξεπεράσουν τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία καί ἀσθένεια καί νά νικήσουν τήν ἁμαρτία καί ὅλες τίς ἐκδηλώσεις της.
Αὐτή ἡ ἀλήθεια δείχνει τήν μοναδικότητα τοῦ Λυτρωτοῦ Χριστοῦ. Μᾶς πληροφορεῖ καί μᾶς βεβαιώνει ὅτι μόνο μαζί μέ τό Ἰησοῦ Χριστό μποροῦμε νά περάσουμε στήν θεϊκή δόξα καί τήν ἐλευθερία τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ.
Ἀποτέλεσμα τῆς συνεχοῦς ἀνακαινίσεως τοῦ πιστοῦ εἶναι νά φθάσει στήν ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καί τοῦ μυστηρίου τοῦ Εὐαγγελίου ὁ χριστιανός πού ἀγωνίζεται νά καθαρισθεῖ ἀπό τά πάθη του, ὅσο καθαρίζεται τόσο περισσότερο γνωρίζει, ἀντιλαμβάνεται, καταλαβαίνει δηλαδή τί θέλει ὁ Θεός ἀπ’ αὐτόν καί προσπαθεῖ νά τό ἐπιτύχει.
Ὁ πιστός πού βρίσκεται σέ μία τέτοια πορεία κατανοεῖ καί τό μυστήριο τοῦ Εὐαγγελίου σέ ἀντίθεση μέ τόν «παλαιόν ἄνθρωπο», τόν ζῶντα μέ τίς ἁμαρτωλές συνήθειές του πού δέν ἔχει ἐπίγνωση τοῦ μυστηρίου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Βέβαια δέν εἶναι αὐτοί οἱ μοναδικοί καρποί τοῦ ἀγώνα γιά μεταμόρφωση κατά τό πρότυπο τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Θεός Πατέρας ἐπιφυλάσσει πλῆθος δωρεῶν καί εὐλογιῶν σ’ ὅσους θά ἀγωνισθοῦν νά ζήσουν σύμφωνα μέ τόν νέον κανόνα πού μᾶς γνωρίσθηκε μέσω τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀδελφοί μου
Ἡ ἀγαθότητα καί ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ μᾶς παρέχει τήν δυνατότητα μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά ξεχωρίσουμε ἀπό τόν κόσμο τῆς ἁμαρτίας καί τῶν παθῶν. Νά νεκρώσουμε μέσα μας τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες. Νά μήν ἐνεργοῦμε ἁμαρτωλά. Αὐτό μποροῦμε νά τό ἐπιτύχουμε ἐφ’ ὅσον τό θελήσουμε. Στήν συνέχεια νά προσπαθήσουμε νά συμμορφωρθοῦμε μέ τό χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ὅλα αὐτά μποροῦμε νά τά κατορθώσουμε μέσα στήν Ἐκκλησία, ὡς μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.
«Ο ΝΕΟΣ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ»
Μέ τήν σάρκωση τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἀγαπητοί μου, στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅλοι μας βλέπουμε, ὀφείλουμε νά βλέπουμε, τόν τέλειον ἄνθρωπο. Νά ἀγωνιζόμαστε νά φτάσουμε στήν πλήρη τελειότητα, εἰ δυνατόν τοῦ Θεανθρώπινου προσώπου τοῦ Κυρίου μας. Πρότυπο ἀνθρωπίνου προσώπου καί τέλειας κατά Θεόν ζωῆς μᾶς ἐδόθη ὁ Κύριος μας γιά νά τόν ἀκολουθήσουμε στά ἴχνη Του.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός Κολοσσαεῖς Ἐπιστολή του μᾶς παρουσιάζει αὐτόν τόν νέον ἄνθρωπο, τό καινούργιο πρότυπο. Αὐτός εἶναι ὁ κατά Χριστόν ἄνθρωπος. Αὐτός πού ζεῖ, συμπεριφέρεται, αἰσθάνεται, σκέπτεται, κρίνει, ἀποφασίζει, θέλει καί ἐνεργεῖ ὅπως ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός.
Ὅσοι ἔχουμε βαπτισθεῖ στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος εἴμαστε ὀρθόδοξοι χριστιανοί πρέπει, ὀφείλουμε νά προσπαθήσουμε μέ τόν ἀγώνα μας νά ὁμοιάζουμε ὅσο τό δυνατό περισσότερο στό νέο αὐτό πρότυπο. Μή λησμονοῦμε ὅτι γι’ αὐτό τό λόγο βαπτισθήκαμε, ἐνταχθήκαμε στήν Ἐκκλησία κι εἴμαστε χριστιανοί.
Ἄς δοῦμε λοιπόν ποιός εἶναι ὁ καινούργιος ἄνθρωπος, τό νέο πρότυπο γιά ὅλους μας.
1) Νέκρωση τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς τονίζει, ὅτι στήν νέα κατάσταση τῆς ζωῆς πού ἐντάχθηκε ὁ χριστιανός κατά τό βάπτισμα πρέπει νά ἀγνωίζεται ὥστε νά μήν ἔχει καμμία σχέση μέ τήν ἁμαρτία καί τήν προηγούμενη ἁμαρτωλή ζωή. Ὄχι βέβαια μέ τήν ἔννοια ὅτι εἶναι ἀδύνατο ὁ Χριστιανός νά διαπράξει ἁμαρτία, ἀλλά ὅτι εἶναι δυνατόν νά τήν ἀποφύγει.
Τό σημεῖο αὐτό ἄς τό προσέξουμε ἰδιαίτερα ὅσο μεγάλη κι ἄν εἶναι ἡ δύναμη τῆς ἁμαρτίας πού μᾶς ἕλκει γιά νά συγκατατεθοῦμε καί νά τήν διαπράξουμε ἄλλη τόση δύναμη διαθέτουμε μέσα μας καί ἀκόμη μεγαλύτερη γιά νά ἀντισταθοῦμε καί καί νά ὑποκύψουμε σέ κανένα πειρασμό σέ κανένα δέλεαρ τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς. Γι’ αὐτό καί ὅταν ἁμαρτάνουμε, ἁμαρτάνουμε μέ τήν συγκατάθεσή μας. Ὁμοίως μέ τήν θέλησή μας συμβαίνει καί τό ἀντίθετο ὁ ἄνθρωπος ὅταν θέλει μπορεῖ νά ἀποφύγει τήν ἁμαρτία.
Γι’ αὐτό ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προτρέπει νά δείξουμε ἔμπρακτα ὅτι δέν μᾶς ἐξουσιάζει ἡ ἁμαρτία. Πῶς; Κατά ποῖον τρόπον; «Νεκρώνοντας τά μέλη τά ἐπί τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν καί τήν πλεονεξίαν πού εἶναι εἰδωλολατρεία». Ἀποθέτωντας ὅλες τίς ἁμαρτωλές συνήθειες, ὀργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αἰσχρολογία. Ὅλα αὐτά ἁπαρτίζουν καί χαρακτηρίζουν τόν παλαιόν ἄνθρωπον τῆς ἁμαρτίας γιά τήν διόρθωση τοῦ ὁποίου ἦλθε στόν κόσμο ὁ Χριστός. Αὐτόν τό παλαιόν ἄνθρωπο μέ τίς κακές συνήθειες τό ἁμαρτωλό πρότυπο πρέπει νά τό ἐγκαταλείψουμε. Νά διαφοροποιηθοῦμε ἀπ’ αὐτό. Νά ἀλλάξουμε τρόπο καί συνήθειες ζωῆς. Μᾶς τά λέει ὄμορφα ὁ Ἀπόστολος νά ξεντυθοῦμε τόν παλαιόν ἄνθρωπο. Σάν ἕνα βρώμικο κουρελιασμένο ροῦχο νά τό βγάλουμε ἀπό πάνω καί ἀπό μέσα μας. «Ἀπεκδυσάμενοι τόν παλαιόν ἄνθρωπο σύν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ».
2. Ἡ ἔνδυση τοῦ νέου ἀνθρώπου.
Νέος ἄνθρωπος θεωρεῖται ἐκεῖνος πού ὑπέστη διά τοῦ Χριστοῦ τέτοια ριζική ὑπαρξιακή μεταστροφή καί μεταλλαγή ὥστε νά μήν κυριαρχεῖται ἀπό τήν «σάρκα» δηλαδή ἀπό τίς προηγούμενες συνήθειες ἀλλά ἀπό τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστιανός ὀφείλει νά εὑρίσκεται σέ δυναμική πορεία συνεχοῦς ἀνανεώσεως. Ἀδιάκοπα μεταμορφώνεται ἀλλάζοντας τήν παλαιά ζωή τῆς ἁμαρτίας μέ τό νέο πρότυπο ζωῆς πού συνιστᾶ τήν νέα ζωή. Ὁ νέος ἄνθρωπος ἀγωνίζεται νά ὁδηγεῖται στήν ζωή του ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο τοῦ δείχνει τό τέλειο καί τόν δυναμώνει νά ἐπιτύχει.
Ἔτσι ὁ νέος ἄνθρωπος ἀνακαινίζεται διαρκῶς. Διαμορφώνεται «κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν», ὁ νέος τύπος ἀνθρώπου, ὁ καινός ἄνθρωπος μπορεῖ νά πραγματοποιηθεῖ μόνο διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Στήν παρηκμασμένη καί πληγωμένη ἀπό τά ἁμαρτωλά πάθη κοινωνία μας πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι πού καλοῦν καί ὑπόσχονται στούς ἀνθρώπους μία «ἠθική βελτίωση» σάν λύτρωση ἀπό τήν ἐνοχή καί τήν ἀπογοήτευση τῆς ζωῆς τους. Ὅλες ὅμως αὐτές οἱ προσπάθειες δέν ὁδηγοῦν πουθενά γιατί ὁ ἄνθρωπος ἀγωνίζεται μόνος του μέ τίς δικές του δυνάμεις νά ἐλευθερωθεῖ. Αὐτό ὄχι ἁπλῶς εἶναι δύσκολο ἀλλά ἀκατόρθωτο. Γιατί ἐάν μποροῦσε ὁ ἄνθρωπος νά σωθεῖ καί νά ξεφύγει ἀγωνιζόμενος μέ τίς δικές του δυνάμεις δέν θά ἐρχόταν ὁ Θεός νά ἑνωθεῖ μέ τήν ἀνθρωπότητα. Μόνο ὁ Χριστός καί ὅσοι εἶναι ἑνωμένοι μαζί Του διά τῶν μυστηρίων καί τῆς πίστεως μποροῦν νά ξεπεράσουν τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία καί ἀσθένεια καί νά νικήσουν τήν ἁμαρτία καί ὅλες τίς ἐκδηλώσεις της.
Αὐτή ἡ ἀλήθεια δείχνει τήν μοναδικότητα τοῦ Λυτρωτοῦ Χριστοῦ. Μᾶς πληροφορεῖ καί μᾶς βεβαιώνει ὅτι μόνο μαζί μέ τό Ἰησοῦ Χριστό μποροῦμε νά περάσουμε στήν θεϊκή δόξα καί τήν ἐλευθερία τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ.
Ἀποτέλεσμα τῆς συνεχοῦς ἀνακαινίσεως τοῦ πιστοῦ εἶναι νά φθάσει στήν ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καί τοῦ μυστηρίου τοῦ Εὐαγγελίου ὁ χριστιανός πού ἀγωνίζεται νά καθαρισθεῖ ἀπό τά πάθη του, ὅσο καθαρίζεται τόσο περισσότερο γνωρίζει, ἀντιλαμβάνεται, καταλαβαίνει δηλαδή τί θέλει ὁ Θεός ἀπ’ αὐτόν καί προσπαθεῖ νά τό ἐπιτύχει.
Ὁ πιστός πού βρίσκεται σέ μία τέτοια πορεία κατανοεῖ καί τό μυστήριο τοῦ Εὐαγγελίου σέ ἀντίθεση μέ τόν «παλαιόν ἄνθρωπο», τόν ζῶντα μέ τίς ἁμαρτωλές συνήθειές του πού δέν ἔχει ἐπίγνωση τοῦ μυστηρίου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Βέβαια δέν εἶναι αὐτοί οἱ μοναδικοί καρποί τοῦ ἀγώνα γιά μεταμόρφωση κατά τό πρότυπο τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Θεός Πατέρας ἐπιφυλάσσει πλῆθος δωρεῶν καί εὐλογιῶν σ’ ὅσους θά ἀγωνισθοῦν νά ζήσουν σύμφωνα μέ τόν νέον κανόνα πού μᾶς γνωρίσθηκε μέσω τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀδελφοί μου
Ἡ ἀγαθότητα καί ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ μᾶς παρέχει τήν δυνατότητα μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά ξεχωρίσουμε ἀπό τόν κόσμο τῆς ἁμαρτίας καί τῶν παθῶν. Νά νεκρώσουμε μέσα μας τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες. Νά μήν ἐνεργοῦμε ἁμαρτωλά. Αὐτό μποροῦμε νά τό ἐπιτύχουμε ἐφ’ ὅσον τό θελήσουμε. Στήν συνέχεια νά προσπαθήσουμε νά συμμορφωρθοῦμε μέ τό χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ὅλα αὐτά μποροῦμε νά τά κατορθώσουμε μέσα στήν Ἐκκλησία, ὡς μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου