Κυριακή ΙΔ’ Λουκά- Πίστεως θαυματουργία «Ανάβλεψον. Η πίστις σου σέσωκέ σε. Και παραχρήμα ανέβλεψε»
(Λουκ. ιη΄ 35-43)
(Εφες. β΄ 4-10)
Πίστεως θαυματουργία
«Ανάβλεψον. Η πίστις σου σέσωκέ σε. Και παραχρήμα ανέβλεψε»
Οι θαυματουργικές ενέργειες του Κυρίου αποκαλύπτονται ως ισχυρά σημεία της νέας πραγματικότητας που εγκαινιάζει, με βαθύτερα μηνύματα και νοήματα. Αποκαθιστούν την κατά φύση κατάσταση του ανθρώπου και φανερώνουν τη δυναμική της δημιουργικής ενέργειας του Θεού στον κόσμο. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται συγκεκριμένα στο θαύμα της θεραπείας του τυφλού στην Ιεριχώ. Ο τυφλός διέθετε πίστη, η ρίζα της οποίας όμως σε καμιά περίπτωση δεν στηριζόταν στη ψυχρή λογική και σε στείρες ορθολογιστικές προσεγγίσεις, αλλά στο γόνιμο έδαφος της καρδιάς του.
Η τύφλωση του ανθρώπου εκείνου τού στερούσε τις χαρές που προσφέρει η σωματική θέα των πραγμάτων, τις ομορφιές της φύσεως, τις εικόνες των προσώπων και την όψη των γεγονότων. Δεν είδε ποτέ τίποτε, ούτε ακόμα το Πρόσωπο του Χριστού. Η πίστη του όμως δεν κινείτο σε αμφιταλαντεύσεις και αμφιβολίες. Ήταν γνήσια και αυθεντική. Εκδήλωσε συγκεκριμένα την πίστη εκείνη, για την οποία αργότερα έγραψε ο απόστολος Παύλος ότι είναι «πραγμάτων έλεγχος ού βλεπομένων», δηλαδή παραδοχή πραγμάτων που δεν βλέπονται σωματικά από τον άνθρωπο. Μπορεί όμως να τα αντικρίσει και να τα βιώσει με τα μάτια της ψυχής του.
Από τα βάθη της καρδιάς
Η πίστη που ισχυρίζονται κάποιοι ότι διαθέτουν, μπορεί κάποτε να μην είναι και τόσο γνήσια. Να εκδηλώνεται ακόμα στους ορίζοντες του «θεαθήναι τοις ανθρώποις». Στις περιπτώσεις όμως αυτές που κινείται στην επιφάνεια των πραγμάτων αλλά και στα στεγανά της υποκρισίας, δεν μπορεί να είναι πραγματική και σίγουρα ούτε και θεάρεστη.
Ο τυφλός του Ευαγγελίου στην κατάλληλη στιγμή εκδηλώθηκε με τρόπο που μαρτυρούσε ότι η πίστη του για τον Χριστό ήταν αυθεντική, ήταν αληθινή, ήταν βγαλμένη από τα κατάβαθα της καρδιάς του. Μόλις έλαβε την πληροφορία ότι περνούσε από κοντά του ο Χριστός, άρχισε να Τον καλεί με δυνατή φωνή: «Ιησού, υιέ Δαυϊδ, ελέησόν με». Με τη μικρή αλλά περιεκτική αυτή φράση αποκαλυπτόταν η μεγάλη του πίστη ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου. Το παράδειγμά του θυμίζει αυτό που είπε ο Συμεών ο νέος Θεολόγος ότι «η εις Χριστόν πίστις εστί…το καρτερήσαι και το υπομείναι πάντα πειρασμόν επερχόμενον, εν λύπαις και θλίψεσι και συμφοραίς, έως αν θελήση και επισκέψηται ημάς ο Θεός».
Καρποφορία πίστεως
Η πραγματική πίστη όμως έχει και τα καρποφόρα αποτελέσματα με διακριτούς τους εύχυμους καρπούς της. Η επιβράβευση ήλθε αμέσως από τον Κύριο, με την απαντητική του φράση: «Ανάβλεψε! Η πίστη σου σε έχει σώσει». Ο τυφλός από τη στιγμή εκείνη θεραπεύθηκε. Απέκτησε το φως του. Άρχισε να βλέπει και σωματικά. Ευεργετήθηκε από τον Θεό για την πίστη του και προχώρησε και πάρα πέρα. Μόλις λοιπόν απέκτησε το φως του «ηκολούθει αυτώ, δοξάζων τον Θεόν». Ευγνωμονούσε τον ευεργέτη του με δύο τρόπους: τον ακολούθησε στην πορεία του προς τα Ιεροσόλυμα και δόξαζε ταυτόχρονα τον Θεό.
Βλέπουμε έτσι ότι το θέλημα και η δύναμη του Θεού διοχετεύθηκαν και πέρασαν στο θέλημα και τη δύναμη της πίστης του τυφλού. Με αυτό τον τρόπο γνωρίζουμε ότι θαυματουργεί ο Θεός διά μέσου των αγίων και των ιερών τους λειψάνων. Γι’ αυτό ακόμα λέμε ότι ο χώρος της Εκκλησίας είναι ο τόπος της θαυματουργίας του Χριστού. Ζητάμε μέσα από τις λατρευτικές της ακολουθίες το έλεος του Θεού, με τη μνεία «της Παναγίας αχράντου και πάντων των αγίων».
Αγαπητοί αδελφοί, εκείνο που πρωτίστως πρέπει να επιδιώκουμε είναι να μας ανοίξει ο Χριστός την πόρτα της Βασιλείας του, η οποία αποκαλύπτεται και ως χώρος της θαυματουργίας Του. Αυτή η προοπτική συνιστά και την πιο μεγαλειώδη καταξίωση του ανθρώπου. Εκείνος κάνει πάντοτε το πρώτο βήμα για να μας προσφέρει τη μεγάλη αυτή δωρεά. Ο τυφλός του Ευαγγελίου ζητούσε το έλεος του Χριστού για να υποταχθεί στο θέλημά του. Φανερώθηκε η πίστη του και «παραχρήμα ανέβλεψε δοξάζων τον Θεόν». Αυτή η δοξολογία εκφράζεται όταν εφαρμόζουμε το θέλημά του και τηρούμε τις εντολές του ως έκφραση της θαυματουργίας της παρουσίας του που βιώνουμε στο χώρο της Εκκλησίας. Μόνο σ’ αυτή την προοπτική θα μπορέσουμε κι εμείς να αναβλέψουμε και να ακολουθήσουμε τον Χριστό.
Εκ της ιστοσελίδος της Ιερά; Αρχιεπισκοπής Κύπρου
(Λουκ. ιη΄ 35-43)
(Εφες. β΄ 4-10)
Πίστεως θαυματουργία
«Ανάβλεψον. Η πίστις σου σέσωκέ σε. Και παραχρήμα ανέβλεψε»
Οι θαυματουργικές ενέργειες του Κυρίου αποκαλύπτονται ως ισχυρά σημεία της νέας πραγματικότητας που εγκαινιάζει, με βαθύτερα μηνύματα και νοήματα. Αποκαθιστούν την κατά φύση κατάσταση του ανθρώπου και φανερώνουν τη δυναμική της δημιουργικής ενέργειας του Θεού στον κόσμο. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται συγκεκριμένα στο θαύμα της θεραπείας του τυφλού στην Ιεριχώ. Ο τυφλός διέθετε πίστη, η ρίζα της οποίας όμως σε καμιά περίπτωση δεν στηριζόταν στη ψυχρή λογική και σε στείρες ορθολογιστικές προσεγγίσεις, αλλά στο γόνιμο έδαφος της καρδιάς του.
Η τύφλωση του ανθρώπου εκείνου τού στερούσε τις χαρές που προσφέρει η σωματική θέα των πραγμάτων, τις ομορφιές της φύσεως, τις εικόνες των προσώπων και την όψη των γεγονότων. Δεν είδε ποτέ τίποτε, ούτε ακόμα το Πρόσωπο του Χριστού. Η πίστη του όμως δεν κινείτο σε αμφιταλαντεύσεις και αμφιβολίες. Ήταν γνήσια και αυθεντική. Εκδήλωσε συγκεκριμένα την πίστη εκείνη, για την οποία αργότερα έγραψε ο απόστολος Παύλος ότι είναι «πραγμάτων έλεγχος ού βλεπομένων», δηλαδή παραδοχή πραγμάτων που δεν βλέπονται σωματικά από τον άνθρωπο. Μπορεί όμως να τα αντικρίσει και να τα βιώσει με τα μάτια της ψυχής του.
Από τα βάθη της καρδιάς
Η πίστη που ισχυρίζονται κάποιοι ότι διαθέτουν, μπορεί κάποτε να μην είναι και τόσο γνήσια. Να εκδηλώνεται ακόμα στους ορίζοντες του «θεαθήναι τοις ανθρώποις». Στις περιπτώσεις όμως αυτές που κινείται στην επιφάνεια των πραγμάτων αλλά και στα στεγανά της υποκρισίας, δεν μπορεί να είναι πραγματική και σίγουρα ούτε και θεάρεστη.
Ο τυφλός του Ευαγγελίου στην κατάλληλη στιγμή εκδηλώθηκε με τρόπο που μαρτυρούσε ότι η πίστη του για τον Χριστό ήταν αυθεντική, ήταν αληθινή, ήταν βγαλμένη από τα κατάβαθα της καρδιάς του. Μόλις έλαβε την πληροφορία ότι περνούσε από κοντά του ο Χριστός, άρχισε να Τον καλεί με δυνατή φωνή: «Ιησού, υιέ Δαυϊδ, ελέησόν με». Με τη μικρή αλλά περιεκτική αυτή φράση αποκαλυπτόταν η μεγάλη του πίστη ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου. Το παράδειγμά του θυμίζει αυτό που είπε ο Συμεών ο νέος Θεολόγος ότι «η εις Χριστόν πίστις εστί…το καρτερήσαι και το υπομείναι πάντα πειρασμόν επερχόμενον, εν λύπαις και θλίψεσι και συμφοραίς, έως αν θελήση και επισκέψηται ημάς ο Θεός».
Καρποφορία πίστεως
Η πραγματική πίστη όμως έχει και τα καρποφόρα αποτελέσματα με διακριτούς τους εύχυμους καρπούς της. Η επιβράβευση ήλθε αμέσως από τον Κύριο, με την απαντητική του φράση: «Ανάβλεψε! Η πίστη σου σε έχει σώσει». Ο τυφλός από τη στιγμή εκείνη θεραπεύθηκε. Απέκτησε το φως του. Άρχισε να βλέπει και σωματικά. Ευεργετήθηκε από τον Θεό για την πίστη του και προχώρησε και πάρα πέρα. Μόλις λοιπόν απέκτησε το φως του «ηκολούθει αυτώ, δοξάζων τον Θεόν». Ευγνωμονούσε τον ευεργέτη του με δύο τρόπους: τον ακολούθησε στην πορεία του προς τα Ιεροσόλυμα και δόξαζε ταυτόχρονα τον Θεό.
Βλέπουμε έτσι ότι το θέλημα και η δύναμη του Θεού διοχετεύθηκαν και πέρασαν στο θέλημα και τη δύναμη της πίστης του τυφλού. Με αυτό τον τρόπο γνωρίζουμε ότι θαυματουργεί ο Θεός διά μέσου των αγίων και των ιερών τους λειψάνων. Γι’ αυτό ακόμα λέμε ότι ο χώρος της Εκκλησίας είναι ο τόπος της θαυματουργίας του Χριστού. Ζητάμε μέσα από τις λατρευτικές της ακολουθίες το έλεος του Θεού, με τη μνεία «της Παναγίας αχράντου και πάντων των αγίων».
Αγαπητοί αδελφοί, εκείνο που πρωτίστως πρέπει να επιδιώκουμε είναι να μας ανοίξει ο Χριστός την πόρτα της Βασιλείας του, η οποία αποκαλύπτεται και ως χώρος της θαυματουργίας Του. Αυτή η προοπτική συνιστά και την πιο μεγαλειώδη καταξίωση του ανθρώπου. Εκείνος κάνει πάντοτε το πρώτο βήμα για να μας προσφέρει τη μεγάλη αυτή δωρεά. Ο τυφλός του Ευαγγελίου ζητούσε το έλεος του Χριστού για να υποταχθεί στο θέλημά του. Φανερώθηκε η πίστη του και «παραχρήμα ανέβλεψε δοξάζων τον Θεόν». Αυτή η δοξολογία εκφράζεται όταν εφαρμόζουμε το θέλημά του και τηρούμε τις εντολές του ως έκφραση της θαυματουργίας της παρουσίας του που βιώνουμε στο χώρο της Εκκλησίας. Μόνο σ’ αυτή την προοπτική θα μπορέσουμε κι εμείς να αναβλέψουμε και να ακολουθήσουμε τον Χριστό.
Εκ της ιστοσελίδος της Ιερά; Αρχιεπισκοπής Κύπρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου