Κυριακή ΚΒ΄ Ἐπιστολῶν «Ἐγώ γάρ τά στίγματα τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω» Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἀριθμός 42
Κυριακή ΚΒ΄ Ἐπιστολῶν
24 Νοεμβρίου 2013
(Γαλ. στ΄ 11 - 18)
«Ἐγώ γάρ τά στίγματα τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω»
Στίς ἡμέρες μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μετρᾶνε πολύ τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Τά δικαιώματα τοῦ πολίτη, τά δικαιώματα τῆς γυναίκας, τά δικαιώματα τῶν μειονοτήτων, τά δικαιώματα τοῦ παιδιοῦ κ.λ.π. Ἐν τούτοις θά ἔχετε παρατηρήσει πώς περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή ἔχει ἐξαπολυθεῖ ἕνα κύμα βίας.
Σήμερα θά μιλήσουμε γιά τή βία ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ μας, τοῦ κακοῦ καί ράθυμου ἑαυτοῦ μας καί γιά τήν ἐπίμονη προσπάθεια νά ξεριζώσουμε τίς ἀδυναμίες μας καί νά ἐξαγνίσουμε τόν ψυχικό μας κόσμο.
Ὁ Ὅσιος Νεῖλος ὁ ἀσκητής γράφει˙ Ὁ ταλαιπωρημένος ἄνθρωπος συνήθως στρέφεται πάντοτε σ’αὐτά πού τόν βλάπτουν. Ἐμεῖς ὅμως ἄς καταπολεμήσουμε τή βία μέ τή βία. Γιατί αὐτός πού ἀγωνίζεται πρέπει νά διορθώνει κάθε βρώμικη σκέψη, νά ὀργίζεται πρός τόν ἑαυτό του καί νά ἐπικαλεῖται τόν Θεό, πρίν ὁ λογισμός του πέσει σέ ἀποχαύνωση καί μαλθακότητα. Ὁ ἴδιος ἅγιος κάνει λόγο γιά βία εὐλαβικοῦ ζήλου πού νικάει τή βία τῆς ἀδιαφορίας καί τῆς ἀπερίγραπτης μαλθακότητας.
Πῶς ἐκδηλώνεται ἡ βία αὐτή κατά τόν ἅγιο Μακάριο τόν Αἰγύπτιο; Νά συμμορφώσουμε τόν ἑαυτό μας στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Νά μποῦμε, λέγει ὁ ἅγιος, μέσα στήν καρδιά μας καί νά κάνουμε πόλεμο ἐναντίον τοῦ Σατανᾶ. Νά μισήσουμε τόν κακό ἑαυτό μας καί τήν ψυχή μας (δηλ. τά πά-θη στά ὁποῖα ταυτίζεται ἡ ψυχή μας). Ἡ ἁμαρτία μπῆκε μέσα στά κατάβα-θα τῆς ψυχῆς μας καί μᾶς ἔχει ἀλλοιώσει τό χαρακτῆρα πού μᾶς χάραξε ὁ Θεός.
Νά βάλουμε καί τό θέλημά μας. Δέν ἀρκεῖ ἡ χάρη, χρειάζεται καί ἡ δική μας θέληση. Νά κάνουμε καλή χρήση τῆς ἐλευθερίας μας (ἀγρυπνία, ἀνδρεία, σπουδή καί ἐλευθερία). Ἡ δυναστεία τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἐγώ δέν φεύγει εὔκολα. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ γίνεται ἀνενεργός χωρίς τή δική μας προσπάθεια καί βία. Ἐάν ἐνεργήσει χωρίς τό δικό μας ἀγώνα ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, τότε μπορεῖ νά ὑψηλοφρονήσουμε καί νά πάθουμε ζημιές πνευματικές. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος γράφει πώς ὁ μοναχός εἶναι «βία φύσεως διηνεκής».
Εἶπε ἕνας γέροντας˙ «Ἐάν ἕνας Μοναχός κοπιάζῃ δι’ ὀλίγας ἡμέρας, ἀμελεῖ δέ κατόπιν καί ἐκ νέου κοπιάζει καί πάλιν ἀδιαφορεῖ, ὁ Μοναχός αὐτός ποτέ του δέν κατορθώνει τίποτε, οὔτε καί ἀποκτᾶ ὑπομονήν». Τά ἴδια ἰσχύουν καί γιά τούς ὑπόλοιπους χριστιανούς.
Κανένας δέ νίκησε ἀκόμη καί τό παραμικρό πάθος ζώντας μέσα στή ραθυμία καί στή ραστώνη. Κανείς ποτέ δέν μπῆκε στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν μέ ἄνεση. Ὅλοι βαστάζουμε τά στίγματα τοῦ Κυρίου ἐπάνω μας, ἐάν ἀγωνιζόμαστε τόν καλό ἀγώνα τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Μπορεῖ νά φαίνεται πώς ὁ ἀγώνας αὐτός ἔχει μιά σκληρότητα καί μιά τραχύτητα, καί σήμερα μάλιστα πού ὅλοι εἴμαστε μαλθακοί καί μικρόψυχοι γιά ἀγῶνες, φαίνεται καί λίγο ἄχαρις. Παρ’ ὅλα αὐτά εἶναι ἀπαραίτητη αὐτή ἡ εὐλογημένη βία, γιά νά κυριαρχήσουμε πάνω στά πάθη μας καί στίς ἁμαρτίες μας καί νά γίνουμε πνευματικοί ἄνθρωποι. Ἄς εὐχηθοῦμε νά τό καταλάβουμε ὅλοι μας καί νά ἀρχίσουμε νά ἀγωνιζόμαστε γιά τή σωτηρία μας. ΑΜΗΝ!
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἀριθμός 42
Κυριακή ΚΒ΄ Ἐπιστολῶν
24 Νοεμβρίου 2013
(Γαλ. στ΄ 11 - 18)
«Ἐγώ γάρ τά στίγματα τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω»
Στίς ἡμέρες μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μετρᾶνε πολύ τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Τά δικαιώματα τοῦ πολίτη, τά δικαιώματα τῆς γυναίκας, τά δικαιώματα τῶν μειονοτήτων, τά δικαιώματα τοῦ παιδιοῦ κ.λ.π. Ἐν τούτοις θά ἔχετε παρατηρήσει πώς περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή ἔχει ἐξαπολυθεῖ ἕνα κύμα βίας.
Σήμερα θά μιλήσουμε γιά τή βία ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ μας, τοῦ κακοῦ καί ράθυμου ἑαυτοῦ μας καί γιά τήν ἐπίμονη προσπάθεια νά ξεριζώσουμε τίς ἀδυναμίες μας καί νά ἐξαγνίσουμε τόν ψυχικό μας κόσμο.
Ὁ Ὅσιος Νεῖλος ὁ ἀσκητής γράφει˙ Ὁ ταλαιπωρημένος ἄνθρωπος συνήθως στρέφεται πάντοτε σ’αὐτά πού τόν βλάπτουν. Ἐμεῖς ὅμως ἄς καταπολεμήσουμε τή βία μέ τή βία. Γιατί αὐτός πού ἀγωνίζεται πρέπει νά διορθώνει κάθε βρώμικη σκέψη, νά ὀργίζεται πρός τόν ἑαυτό του καί νά ἐπικαλεῖται τόν Θεό, πρίν ὁ λογισμός του πέσει σέ ἀποχαύνωση καί μαλθακότητα. Ὁ ἴδιος ἅγιος κάνει λόγο γιά βία εὐλαβικοῦ ζήλου πού νικάει τή βία τῆς ἀδιαφορίας καί τῆς ἀπερίγραπτης μαλθακότητας.
Πῶς ἐκδηλώνεται ἡ βία αὐτή κατά τόν ἅγιο Μακάριο τόν Αἰγύπτιο; Νά συμμορφώσουμε τόν ἑαυτό μας στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Νά μποῦμε, λέγει ὁ ἅγιος, μέσα στήν καρδιά μας καί νά κάνουμε πόλεμο ἐναντίον τοῦ Σατανᾶ. Νά μισήσουμε τόν κακό ἑαυτό μας καί τήν ψυχή μας (δηλ. τά πά-θη στά ὁποῖα ταυτίζεται ἡ ψυχή μας). Ἡ ἁμαρτία μπῆκε μέσα στά κατάβα-θα τῆς ψυχῆς μας καί μᾶς ἔχει ἀλλοιώσει τό χαρακτῆρα πού μᾶς χάραξε ὁ Θεός.
Νά βάλουμε καί τό θέλημά μας. Δέν ἀρκεῖ ἡ χάρη, χρειάζεται καί ἡ δική μας θέληση. Νά κάνουμε καλή χρήση τῆς ἐλευθερίας μας (ἀγρυπνία, ἀνδρεία, σπουδή καί ἐλευθερία). Ἡ δυναστεία τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἐγώ δέν φεύγει εὔκολα. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ γίνεται ἀνενεργός χωρίς τή δική μας προσπάθεια καί βία. Ἐάν ἐνεργήσει χωρίς τό δικό μας ἀγώνα ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, τότε μπορεῖ νά ὑψηλοφρονήσουμε καί νά πάθουμε ζημιές πνευματικές. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος γράφει πώς ὁ μοναχός εἶναι «βία φύσεως διηνεκής».
Εἶπε ἕνας γέροντας˙ «Ἐάν ἕνας Μοναχός κοπιάζῃ δι’ ὀλίγας ἡμέρας, ἀμελεῖ δέ κατόπιν καί ἐκ νέου κοπιάζει καί πάλιν ἀδιαφορεῖ, ὁ Μοναχός αὐτός ποτέ του δέν κατορθώνει τίποτε, οὔτε καί ἀποκτᾶ ὑπομονήν». Τά ἴδια ἰσχύουν καί γιά τούς ὑπόλοιπους χριστιανούς.
Κανένας δέ νίκησε ἀκόμη καί τό παραμικρό πάθος ζώντας μέσα στή ραθυμία καί στή ραστώνη. Κανείς ποτέ δέν μπῆκε στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν μέ ἄνεση. Ὅλοι βαστάζουμε τά στίγματα τοῦ Κυρίου ἐπάνω μας, ἐάν ἀγωνιζόμαστε τόν καλό ἀγώνα τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Μπορεῖ νά φαίνεται πώς ὁ ἀγώνας αὐτός ἔχει μιά σκληρότητα καί μιά τραχύτητα, καί σήμερα μάλιστα πού ὅλοι εἴμαστε μαλθακοί καί μικρόψυχοι γιά ἀγῶνες, φαίνεται καί λίγο ἄχαρις. Παρ’ ὅλα αὐτά εἶναι ἀπαραίτητη αὐτή ἡ εὐλογημένη βία, γιά νά κυριαρχήσουμε πάνω στά πάθη μας καί στίς ἁμαρτίες μας καί νά γίνουμε πνευματικοί ἄνθρωποι. Ἄς εὐχηθοῦμε νά τό καταλάβουμε ὅλοι μας καί νά ἀρχίσουμε νά ἀγωνιζόμαστε γιά τή σωτηρία μας. ΑΜΗΝ!
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου