Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου καί ἡ Θεία Λειτουργία
Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας
1. Αὔριο, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει ἑορτή, ἔχει Θεομητορική ἑορτή. Τό εἴπαμε καί ἄλλοτε ὅτι οἱ ἑορτές τῆς Παναγίας μας εἶναι πολύ λαμπρές, γιατί ἔτσι πρέπει νά εἶναι.
Ἡ Παναγία εἶναι ἡ Μητέρα μας καί, ὅπως, ὅταν τό σπίτι ἔχει τήν ἑορτή τῆς μάνας, ἔχει ἰδιαίτερη χαρά, ἔτσι καί ὅταν ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἑορτή τῆς Μητέρας μας Παναγίας, ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, τά παιδιά Της, ἔχουμε μεγάλη χαρά.
Αὔριο, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ἑορτάζουμε τά Εἰσόδια τῆς Παναγίας μας στόν Ναό σέ ἡλικία τριῶν ἐτῶν. Αὐτό βέβαια τό μεγάλο γεγονός δέν ἀναφέρεται στά Εὐαγγέλια, ἀλλά τά Εὐαγγέλια, αὐτά μόνο, δέν περιέχουν ὅλη τήν πίστη μας.
Πηγή τῆς πίστης μας εἶναι κυρίως ἡ Ἱερή Παράδοση καί τά Εὐαγγέλια εἶναι ἕνα τμῆμα μόνο τῆς Ἱερῆς Παράδοσης, τό γραπτό της τμῆμα. Δέν μᾶς λέγουν λοιπόν τά Εὐαγγέλια γιά τήν ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Παναγίας μας, ἀλλά μαθαίνουμε γι᾽ αὐτήν ἀπό τήν Ἱερή Παράδοση.
Πολλοί ἅγιοι Πατέρες καί ἰδιαίτερα ὁ μέγας θεολόγος, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἔχουν ὁμιλίες στήν ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Παναγίας μας. Καί ἡ Ἐκκλησία μας μέ ὡραίους ὕμνους τῶν φωτισμένων ὑμνωδῶν της ὑμνεῖ πρεπόντως τήν ἑορτή αὐτή.
2. Τό θέμα τῆς ἑορτῆς εἶναι ὅτι ἡ Παναγία εἰσῆλθε στό Ναό. Ὅσοι λοιπόν θέλουμε νά συναντήσουμε τήν Παναγία – καί ὅλοι τό θέλουμε αὐτό – νά πηγαίνουμε στόν Ναό, γιατί ἐκεῖ στόν Ναό κατοικεῖ ἡ Παναγία μέ τήν Εἴσοδό της σ᾽ αὐτόν. Καί τόν Ναό τώρα πρέπει νά τόν νοιώθουμε πιό ἀγαπητό καί ἐπιθυμητό, γιατί δέχτηκε μέσα του τήν Παναγία.
Ἐδῶ στόν Ναό, πραγματικά, ἀγαπητοί μου, ἡ Παναγία ἔχει ἰδιαίτερα τήν κατοικία Της.
Σ᾽ ὅποια Ἐκκλησία κι ἄν πᾶτε, μικρή ἤ μεγάλη, θά δεῖτε ἀριστερά στό τέμπλο ἐπιβλητικά τήν εἰκόνα Της. Καί στήν κόγχη τοῦ Ἱεροῦ ἔχουμε πάλι πολύ ἐκφραστικά τήν εἰκόνα Της μέ ἀνοικτή τήν ἀγκαλιά Της, τήν Πλατυτέρα, ὅπως τήν λέγουμε.
Ἐδῶ στόν Ναό ὑμνεῖται ἰδιαίτερα ἡ Παναγία, ἀλλά καί οἱ Κανόνες σέ ὅλους τούς ἁγίους καταλήγουν ὁπωσδήποτε σέ ἕνα τροπάριο πρός Αὐτήν, πού τό λέμε Θεοτοκίο.
3. Ἐδῶ στόν Ναό τελοῦμε τήν Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία εἶναι τό ἀνώτερο πού γίνεται κάτω στήν γῆ, ἀλλά καί πάνω στόν οὐρανό. Καί ὅσα ζοῦμε, ἀδελφοί μου, στήν Θεία Λειτουργία παραλληλίζονται μέ τήν ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Παναγίας μας στόν Ναό.
(α) Τήν Εἴσοδο τῆς Παναγίας μας θά ἑορτάσουμε αὔριο, ἀλλά καί ὅσα ζοῦμε στήν Θεία Λειτουργία πλέκονται γύρω ἀπό δύο Εἰσόδους, τήν Μικρή καί τήν Μεγάλη Εἴσοδο.
Ἡ Μικρή Εἴσοδος εἶναι ὅταν ὁ ἱερέας παίρνει τό Εὐαγγέλιο ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα καί ἔρχεται μεταξύ τῶν πιστῶν στό κέντρο τοῦ Ναοῦ, πού σημαίνει τήν κάθοδο τοῦ Χριστοῦ κάτω στόν κόσμο. Τότε παλαιά εἰσήρχοντο οἱ πιστοί στόν Ναό, τότε ἔκαναν τήν εἴσοδό τους σ᾽ αὐτόν, πράγμα πού προεικονίστηκε ἀπό τήν Εἴσοδο τῆς Παναγίας μας στόν Ναό.
(β) Τί ἔκανε ἡ Παναγία μας στόν Ναό. Ἐκεῖ στόν Ναό ἡ Παναγία, ἀπό τήν ἀνάγνωση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης κάθε Σάββατο σ᾽ αὐτόν, ἄκουε τίς φωνές τῶν Προφητῶν, πού μιλοῦσαν γιά τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου καί γιά τήν ἐρχομό τοῦ Μεσσία νά λυτρώσει τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν ἁμαρτία. Καί ἔκανε προσευχή ἡ Παναγία μας στόν Ναό, στά Ἅγια τῶν Ἁγίων πού εὑρίσκετο· ἔκανε προσευχή, λέγω, γιά τήν σωτηρία μας, γιά τόν ἐρχομό τῆς ἡμέρας τῆς ἐλεύσεως τοῦ Λυτρωτοῦ.
Αὐτό σημαίνει τό ὡραῖο ἐκεῖνο Θεοτοκίο πού λέγει «Σέ τήν μεσιτεύσασαν τήν σωτηρίαν τοῦ γένους ἡμῶν ἀνυμνοῦμεν Θεοτόκε Παρθένε»!
Ἀλλά καί ἐμεῖς ἐδῶ στόν Ναό, μέ τήν εἴσοδό μας πού κάναμε σ᾽ αὐτόν γιά νά τελέσουμε τήν Θεία Λειτουργία, ἀκοῦμε Ἱερά Ἀναγνώσματα. Ἀκοῦμε καί τίς φωνές τῶν Προφητῶν πού ἄκουγε ἡ Παναγία, ἀλλά, ἀκόμη περισσότερο, ἀκοῦμε καί ἀπολαμβάνουμε αὐτό γιά τό ὁποῖο προσευχόταν ἡ
Παναγία. Ἀκοῦμε τήν διδασκαλία τοῦ Μεσσία, τοῦ ἀπό Αὐτήν σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ
Θεοῦ, τοῦ Σωτήρα μας.
(γ) Ἡ Παναγία στόν Ναό πού ἔμεινε, πῶς τρεφόταν; Τρεφόταν μέ μία θεία Τροφή, πού δέν ξέρουμε πῶς ἦταν, ὅπως δέν ξέρουμε πῶς ἦταν ἀκριβῶς ἡ τροφή τοῦ Ἰσραήλ στήν ἔρημο. Οὔτε καί οἱ ἴδιοι οἱ Ἰσραηλῖτες ἤξεραν ποιά ἦταν ἡ τροφή τους αὐτή, γι᾽ αὐτό καί τήν ὀνόμασαν «μάννα», λέξη πού σημαίνει «τί εἶναι αὐτό;». «Τί εἶναι αὐτό;».
Ἡμεῖς ξέρουμε τί εἶναι αὐτό! Τό «μάννα» τῶν Ἰσραηλιτῶν προεικόνιζε τήν δική μας Τροφή, τήν Θεία Κοινωνία! Ἡ Παναγία λοιπόν στόν Ναό εἶχε θεϊκή Τροφή. Καί ἐμεῖς στήν Θεία Λειτουργία, ἀγαπητοί μου, δέν προσευχόμαστε ἁπλῶς, ἀλλά τρῶμε καί πίνουμε θεία Τροφή καί θεῖο Ποτό. «Λάβετε φάγετε» μᾶς λέγει ὁ Ἱερέας καί «Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες». Τρῶμε τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί πίνουμε τό Αἷμά Του!
Ἀλλά ἄς τολμήσω νά ἐρωτήσω ἐδῶ: «Χριστέ, ὦ Χριστέ, ποῦ τό βρῆκες Ἐσύ τό σῶμα καί ποῦ τό βρῆκες Ἐσύ τό αἷμα καί Σέ κοινωνοῦμε; Ἐσύ εἶσαι Θεός καί ὁ Θεός δέν ἔχει σάρκα καί αἷμα». Ποῦ τό βρῆκε, χριστιανοί μου, ὁ Χριστός τό σῶμα καί τό αἷμα;
Τοῦ τό ἔδωκε ἡ Παναγία! Ἀπ᾽ Αὐτήν σαρκώθηκε. Γι᾽ αὐτό καί ἡ Παναγία στά λειτουργικά μας ἐδῶ βιβλία λέγεται «ἑστιάτωρ τῆς θείας Σαρκός»!!!
Ὅταν σᾶς κοινωνάει ὁ Ἱερέας νά νοιώθετε ὅτι σᾶς κερνάει ἡ Ἴδια ἡ Παναγία τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ἡ «ἑστιάτωρ Αὐτή τῆς θείας Σαρκός»! Αὐτή ἔδωκε τήν ἀνθρώπινη φύση στόν Υἱό τοῦ Θεοῦ πού σαρκώθηκε στήν ἁγιασμένη Κοιλία Της.
4. Τέλος, ἀφοῦ ἡ Θεία Λειτουργία ἔχει τόση στενή σχέση μέ τήν Παναγία, γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς τήν Θεία Λειτουργία τήν προσφέρουμε σ᾽ Αὐτήν. Ναί, ὅπως λέγει ὁ Ἱερέας σέ μία σχετική εὐχή, ἡ Θεία Λειτουργία προσφέρεται ὑπέρ «προπατόρων, πατέρων, πατριαρχῶν, προφητῶν, Ἀποστόλων, κηρύκων, εὐαγγελιστῶν, μαρτύρων, ὁμολογητῶν, ἐγκρατευτῶν» καί ὑπέρ «παντός πνεύματος ἐν πίστει τετελειωμένου», ἀλλά «ἐξαιρέτως», δηλαδή, ἰδιαίτερα, ἡ Θεία Λειτουργία προσφέρεται ὑπέρ «τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας»!
Ἄς μᾶς δώσει ἡ Κυρία Θεοτόκος τήν εὐλογία Της καί τήν Εὐχή Της νά ἀγαπήσουμε τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό καί τόν ἅγιό Του λόγο καί νά τόν ἐφαρμόζουμε στήν ζωή μας,
ΑΜΗΝ.
Μέ πολλές εὐχές
†Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας
1. Αὔριο, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει ἑορτή, ἔχει Θεομητορική ἑορτή. Τό εἴπαμε καί ἄλλοτε ὅτι οἱ ἑορτές τῆς Παναγίας μας εἶναι πολύ λαμπρές, γιατί ἔτσι πρέπει νά εἶναι.
Ἡ Παναγία εἶναι ἡ Μητέρα μας καί, ὅπως, ὅταν τό σπίτι ἔχει τήν ἑορτή τῆς μάνας, ἔχει ἰδιαίτερη χαρά, ἔτσι καί ὅταν ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἑορτή τῆς Μητέρας μας Παναγίας, ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, τά παιδιά Της, ἔχουμε μεγάλη χαρά.
Αὔριο, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ἑορτάζουμε τά Εἰσόδια τῆς Παναγίας μας στόν Ναό σέ ἡλικία τριῶν ἐτῶν. Αὐτό βέβαια τό μεγάλο γεγονός δέν ἀναφέρεται στά Εὐαγγέλια, ἀλλά τά Εὐαγγέλια, αὐτά μόνο, δέν περιέχουν ὅλη τήν πίστη μας.
Πηγή τῆς πίστης μας εἶναι κυρίως ἡ Ἱερή Παράδοση καί τά Εὐαγγέλια εἶναι ἕνα τμῆμα μόνο τῆς Ἱερῆς Παράδοσης, τό γραπτό της τμῆμα. Δέν μᾶς λέγουν λοιπόν τά Εὐαγγέλια γιά τήν ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Παναγίας μας, ἀλλά μαθαίνουμε γι᾽ αὐτήν ἀπό τήν Ἱερή Παράδοση.
Πολλοί ἅγιοι Πατέρες καί ἰδιαίτερα ὁ μέγας θεολόγος, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἔχουν ὁμιλίες στήν ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Παναγίας μας. Καί ἡ Ἐκκλησία μας μέ ὡραίους ὕμνους τῶν φωτισμένων ὑμνωδῶν της ὑμνεῖ πρεπόντως τήν ἑορτή αὐτή.
2. Τό θέμα τῆς ἑορτῆς εἶναι ὅτι ἡ Παναγία εἰσῆλθε στό Ναό. Ὅσοι λοιπόν θέλουμε νά συναντήσουμε τήν Παναγία – καί ὅλοι τό θέλουμε αὐτό – νά πηγαίνουμε στόν Ναό, γιατί ἐκεῖ στόν Ναό κατοικεῖ ἡ Παναγία μέ τήν Εἴσοδό της σ᾽ αὐτόν. Καί τόν Ναό τώρα πρέπει νά τόν νοιώθουμε πιό ἀγαπητό καί ἐπιθυμητό, γιατί δέχτηκε μέσα του τήν Παναγία.
Ἐδῶ στόν Ναό, πραγματικά, ἀγαπητοί μου, ἡ Παναγία ἔχει ἰδιαίτερα τήν κατοικία Της.
Σ᾽ ὅποια Ἐκκλησία κι ἄν πᾶτε, μικρή ἤ μεγάλη, θά δεῖτε ἀριστερά στό τέμπλο ἐπιβλητικά τήν εἰκόνα Της. Καί στήν κόγχη τοῦ Ἱεροῦ ἔχουμε πάλι πολύ ἐκφραστικά τήν εἰκόνα Της μέ ἀνοικτή τήν ἀγκαλιά Της, τήν Πλατυτέρα, ὅπως τήν λέγουμε.
Ἐδῶ στόν Ναό ὑμνεῖται ἰδιαίτερα ἡ Παναγία, ἀλλά καί οἱ Κανόνες σέ ὅλους τούς ἁγίους καταλήγουν ὁπωσδήποτε σέ ἕνα τροπάριο πρός Αὐτήν, πού τό λέμε Θεοτοκίο.
3. Ἐδῶ στόν Ναό τελοῦμε τήν Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία εἶναι τό ἀνώτερο πού γίνεται κάτω στήν γῆ, ἀλλά καί πάνω στόν οὐρανό. Καί ὅσα ζοῦμε, ἀδελφοί μου, στήν Θεία Λειτουργία παραλληλίζονται μέ τήν ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Παναγίας μας στόν Ναό.
(α) Τήν Εἴσοδο τῆς Παναγίας μας θά ἑορτάσουμε αὔριο, ἀλλά καί ὅσα ζοῦμε στήν Θεία Λειτουργία πλέκονται γύρω ἀπό δύο Εἰσόδους, τήν Μικρή καί τήν Μεγάλη Εἴσοδο.
Ἡ Μικρή Εἴσοδος εἶναι ὅταν ὁ ἱερέας παίρνει τό Εὐαγγέλιο ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα καί ἔρχεται μεταξύ τῶν πιστῶν στό κέντρο τοῦ Ναοῦ, πού σημαίνει τήν κάθοδο τοῦ Χριστοῦ κάτω στόν κόσμο. Τότε παλαιά εἰσήρχοντο οἱ πιστοί στόν Ναό, τότε ἔκαναν τήν εἴσοδό τους σ᾽ αὐτόν, πράγμα πού προεικονίστηκε ἀπό τήν Εἴσοδο τῆς Παναγίας μας στόν Ναό.
(β) Τί ἔκανε ἡ Παναγία μας στόν Ναό. Ἐκεῖ στόν Ναό ἡ Παναγία, ἀπό τήν ἀνάγνωση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης κάθε Σάββατο σ᾽ αὐτόν, ἄκουε τίς φωνές τῶν Προφητῶν, πού μιλοῦσαν γιά τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου καί γιά τήν ἐρχομό τοῦ Μεσσία νά λυτρώσει τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν ἁμαρτία. Καί ἔκανε προσευχή ἡ Παναγία μας στόν Ναό, στά Ἅγια τῶν Ἁγίων πού εὑρίσκετο· ἔκανε προσευχή, λέγω, γιά τήν σωτηρία μας, γιά τόν ἐρχομό τῆς ἡμέρας τῆς ἐλεύσεως τοῦ Λυτρωτοῦ.
Αὐτό σημαίνει τό ὡραῖο ἐκεῖνο Θεοτοκίο πού λέγει «Σέ τήν μεσιτεύσασαν τήν σωτηρίαν τοῦ γένους ἡμῶν ἀνυμνοῦμεν Θεοτόκε Παρθένε»!
Ἀλλά καί ἐμεῖς ἐδῶ στόν Ναό, μέ τήν εἴσοδό μας πού κάναμε σ᾽ αὐτόν γιά νά τελέσουμε τήν Θεία Λειτουργία, ἀκοῦμε Ἱερά Ἀναγνώσματα. Ἀκοῦμε καί τίς φωνές τῶν Προφητῶν πού ἄκουγε ἡ Παναγία, ἀλλά, ἀκόμη περισσότερο, ἀκοῦμε καί ἀπολαμβάνουμε αὐτό γιά τό ὁποῖο προσευχόταν ἡ
Παναγία. Ἀκοῦμε τήν διδασκαλία τοῦ Μεσσία, τοῦ ἀπό Αὐτήν σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ
Θεοῦ, τοῦ Σωτήρα μας.
(γ) Ἡ Παναγία στόν Ναό πού ἔμεινε, πῶς τρεφόταν; Τρεφόταν μέ μία θεία Τροφή, πού δέν ξέρουμε πῶς ἦταν, ὅπως δέν ξέρουμε πῶς ἦταν ἀκριβῶς ἡ τροφή τοῦ Ἰσραήλ στήν ἔρημο. Οὔτε καί οἱ ἴδιοι οἱ Ἰσραηλῖτες ἤξεραν ποιά ἦταν ἡ τροφή τους αὐτή, γι᾽ αὐτό καί τήν ὀνόμασαν «μάννα», λέξη πού σημαίνει «τί εἶναι αὐτό;». «Τί εἶναι αὐτό;».
Ἡμεῖς ξέρουμε τί εἶναι αὐτό! Τό «μάννα» τῶν Ἰσραηλιτῶν προεικόνιζε τήν δική μας Τροφή, τήν Θεία Κοινωνία! Ἡ Παναγία λοιπόν στόν Ναό εἶχε θεϊκή Τροφή. Καί ἐμεῖς στήν Θεία Λειτουργία, ἀγαπητοί μου, δέν προσευχόμαστε ἁπλῶς, ἀλλά τρῶμε καί πίνουμε θεία Τροφή καί θεῖο Ποτό. «Λάβετε φάγετε» μᾶς λέγει ὁ Ἱερέας καί «Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες». Τρῶμε τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί πίνουμε τό Αἷμά Του!
Ἀλλά ἄς τολμήσω νά ἐρωτήσω ἐδῶ: «Χριστέ, ὦ Χριστέ, ποῦ τό βρῆκες Ἐσύ τό σῶμα καί ποῦ τό βρῆκες Ἐσύ τό αἷμα καί Σέ κοινωνοῦμε; Ἐσύ εἶσαι Θεός καί ὁ Θεός δέν ἔχει σάρκα καί αἷμα». Ποῦ τό βρῆκε, χριστιανοί μου, ὁ Χριστός τό σῶμα καί τό αἷμα;
Τοῦ τό ἔδωκε ἡ Παναγία! Ἀπ᾽ Αὐτήν σαρκώθηκε. Γι᾽ αὐτό καί ἡ Παναγία στά λειτουργικά μας ἐδῶ βιβλία λέγεται «ἑστιάτωρ τῆς θείας Σαρκός»!!!
Ὅταν σᾶς κοινωνάει ὁ Ἱερέας νά νοιώθετε ὅτι σᾶς κερνάει ἡ Ἴδια ἡ Παναγία τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ἡ «ἑστιάτωρ Αὐτή τῆς θείας Σαρκός»! Αὐτή ἔδωκε τήν ἀνθρώπινη φύση στόν Υἱό τοῦ Θεοῦ πού σαρκώθηκε στήν ἁγιασμένη Κοιλία Της.
4. Τέλος, ἀφοῦ ἡ Θεία Λειτουργία ἔχει τόση στενή σχέση μέ τήν Παναγία, γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς τήν Θεία Λειτουργία τήν προσφέρουμε σ᾽ Αὐτήν. Ναί, ὅπως λέγει ὁ Ἱερέας σέ μία σχετική εὐχή, ἡ Θεία Λειτουργία προσφέρεται ὑπέρ «προπατόρων, πατέρων, πατριαρχῶν, προφητῶν, Ἀποστόλων, κηρύκων, εὐαγγελιστῶν, μαρτύρων, ὁμολογητῶν, ἐγκρατευτῶν» καί ὑπέρ «παντός πνεύματος ἐν πίστει τετελειωμένου», ἀλλά «ἐξαιρέτως», δηλαδή, ἰδιαίτερα, ἡ Θεία Λειτουργία προσφέρεται ὑπέρ «τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας»!
Ἄς μᾶς δώσει ἡ Κυρία Θεοτόκος τήν εὐλογία Της καί τήν Εὐχή Της νά ἀγαπήσουμε τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό καί τόν ἅγιό Του λόγο καί νά τόν ἐφαρμόζουμε στήν ζωή μας,
ΑΜΗΝ.
Μέ πολλές εὐχές
†Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου