ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ευαγγέλιο : Μτ. 14,14-22 Ο ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΚΟΣ ΑΡΤΟΣ: Η ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ π.Γερασιμάγγελος Στανίτσας

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Ευαγγέλιο : Μτ. 14,14-22 Ο ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΚΟΣ ΑΡΤΟΣ: Η ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ π.Γερασιμάγγελος Στανίτσας

Ο ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΚΟΣ ΑΡΤΟΣ: Η ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ

            Εν ολίγοις

            Ένα από τα πιο εντυπωσιακά θαύματα μας αναφέρει η σημερινή διήγηση: Το χορτασμό των πεντακισχιλίων ανθρώπων με πέντε άρτους και δυο ψάρια. Μόλις ο Ιησούς πληροφορήθηκε το θάνατο του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστού αναχώρησε στην έρημο για να φυλάξει τον εαυτό ΤΟΥ για την κατάλληλη ώρα. Οι κάτοικοι όμως των γύρω περιοχών τον ακολούθησαν και βλέποντας το πλήθος του λαού τους ευσπλαγχνίσθηκε και στο χώρο αυτό έκανε το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων.

            Καθώς περνούσε η ώρα οι μαθητές υπενθυμίζουν στον Ιησού, ότι ο τόπος είναι έρημος και δεν υπάρχει δυνατότητα εξευρέσεως τροφίμων. «΄Ερημος ο τόπος έστιν και η ώρα ήδη παρήλθεν. Απόλυσον τους όχλους, ίνα απελθόντες εις τας κώμας αγοράσωσιν εαυτοίς βρώματα». Και ο Χριστός τους λέγει : δώστε τους εσείς να φάνε. Και φέρνουν πέντε ψωμιά και δύο ψάρια. Αυτός στρέφει τα μάτια του στον ουρανό, τα ευλόγησε και τους τα έδωσε να τα μοιράσουν. Το θαύμα είχε γίνει. Οι μαθητές έκπληκτοι βλέπουν ότι έφαγαν όλοι, χόρτασαν και περίσσεψαν και δώδεκα κοφίνια.

            Πολλοί μπορεί να διερωτηθούν: τι νόημα μπορεί να έχει το θαύμα αυτό ή και τα άλλα που αναφέρονται μέσα στα ι. Ευαγγέλια; Έχουν  ήδη περάσει δύο χιλιάδες χρόνια και πλέον μέχρι σήμερα. Το νόημα έχουν στη σημερινή εποχή μας; Αυτό αποτελεί και μία αφορμή πολλοί να μην μελετούν την Αγ. Γραφή, λέγοντας ότι οι διηγήσεις της δεν έχουν κάποιο ενδιαφέρον για την εποχή μας! Βέβαια να δούμε τα πράγματα έτσι απλά οι βιβλικές διηγήσεις πολλές φορές μας αφήνουν αδιάφορους.

Πρέπει όμως να έχουμε υπόψη μας, ότι όταν μελετούμε την Αγ. Γραφή, δεν το κάνουμε για να δούμε τι έγινε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, αλλά γιατί πιστεύουμε, ότι εμπεριέχει την αποκάλυψη του Θεού η οποία απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών. Η Αγ. Γραφή δεν χάνει ποτέ την αξία της και την επικαιρότητα της, αλλά όσα αναφέρει αποκτούν  νόημα σε κάθε εποχή ανάλογα με τις ανάγκες που κάθε εποχή αντιμετωπίζει. Ο ίδιος Ο Θεός απαντά στα ερωτήματα μας και μας βοηθεί

Να βλέπουμε τα πράγματα από μία άλλη οπτική γωνία, με την προϋπόθεση βέβαια ότι έχουμε την ανάλογη διάθεση να τα δούμε.

            Αλλά το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων έχει και άλλες όψεις όπως:

-          Ο Χριστός πριν θαυματουργήσει προσεύχεται στον Πατέρα Του για να δείξει την τέλεια ανθρώπινη φύση Του.

-          Δίνει στους μαθητές του οι ίδιοι να μοιράσουν τους άρτους στο λαό για να θυμούνται το θαύμα και για να μην νομισθεί ότι πρόκειται για κάποια φαντασία. Εξ άλλου τα περισσεύματα των κλασμάτων αποτελούν δείγματα αυτής της αλήθειας.

-          Ακόμα το θαύμα αυτό είναι ένα σύμβολο της Θ. Ευχαριστίας , διότι αυτή είναι ο ουράνιος άρτος για τον άνθρωπο. Ο Κύριος τρέφει το λαό του και την Εκκλησία του με τον Εαυτό του, διότι Αυτός είναι ο ουράνιος και ζωοποιός ΄Αρτος.

-          Υπάρχει και μία άλλη παράμετρος του σημερινού θαύματος που εγγίζει το λεγόμενο κοινωνικό πρόβλημα και τις βιοποριστικές ανάγκες των ανθρώπων, αλλά με τρόπο μαγικό. Πολλοί άνθρωποι της εποχής του Χριστού νόμιζαν ότι κάθε μέρα  θα έκανε ο Χτιστός ένα τέτοιο θαύμα και δεν θα είχαν ανάγκη να εργάζονται.

Ο Χριστός βέβαια δεν περιφρονεί τα υλικά αγαθά, αλλά τα ιεραρχεί. «Ζητείτε πρώτον την βασιλεία του Θεού και ταύτα πάντα  προστεθήσεται αυτοίς». Το άγχος και η επίπονη προσπάθεια για την απόκτηση των υλικών αγαθών απορρίπτονται από την Εκκλησία, η οποία συνιστά: «επίρριψον επί τον Κύριον την μέριμνα σου και αυτός σε διαθρέψει».

Ο Χριστός σήμερα με τη συμπεριφορά του μας δίδαξε πως πρέπει να προηγούνται οι πνευματικές ανάγκες και τα ενδιαφέροντα  έναντι των υλικών. Γι’ αυτό πρώτα διδάσκει το λαό και μετά κάνει τι θαύμα και τους δίνει να φάνε.

Ο λόγος του Χριστού προς τους μαθητές : «δότε αυτοίς υμείς φαγείν» απευθύνεται και σε μας σήμερα. Η ευθύνη για την αντιμετώπιση της πείνας πέφτει σε μας τους χριστιανούς. Και όσο πιο συνειδητά μετέχουμε στο μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας δηλ. γινόμαστε ευχαριστιακοί, τόσο πιο υπεύθυνη στάση και συμπεριφορά δείχνουμε απέναντι στους πεινώντας συνανθρώπους μας.

            Και η ευχαριστιακή αυτή τροφή αποτελεί ένα πρώτο βήμα για να περιορίσουμε και, γιατί όχι να εξαλείψουμε, τις ποικίλες  μορφές του κακού μέσα στον κόσμο.