Κήρυγμα Κυριακής Η' Ματθαίου εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού

Κήρυγμα Κυριακής Η' Ματθαίου εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού

Η Ευλογία

Πληροφορηθείς τον αποκεφαλισμό του Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου ο Κύριός μας, αγαπητοί μου Χριστιανοί, αναχώρησε σε τόπο έρημο, όπως διηγείται το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής. Μόνο που και εκεί Τον ακολούθησε ο λαός, προκειμένου να γίνει μέτοχος της διδασκαλίας Του, αλλά και των θαυματουργικών Του επεμβάσεων. Και πράγματι, ο Χριστός σπλαχνίστηκε τους ανθρώπους και θεράπευσε όλους τους αρρώστους.

Οι Μαθητές, βλέποντας ότι βράδιασε, Τον προέτρεψαν να απολύσει τους όχλους για να μεταβούν στην πλησιέστερη πόλη και να εξασφαλίσουν τροφή, αλλά Εκείνος ζήτησε από τους ίδιους να θρέψουν το λαό. Η απάντηση των Μαθητών ήταν εύλογη. Με πέντε ψωμιά και δύο ψάρια δεν ήταν δυνατόν να τραφούν πέντε χιλιάδες άνδρες, χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά. Όμως, αυτό που είναι αδύνατο για τους ανθρώπους είναι δυνατό για τον Θεό. Ο Ιησούς, στρέφει τα μάτια Του στον ουρανό, προσευχόμενος, ευλογεί τις υπάρχουσες τροφές και θρέφει ολόκληρο το πλήθος των ανθρώπων, αφήνοντας και πολλά περισσεύματα.

Η πασίγνωστη και τόσο οικεία σημερινή Ευαγγελική περικοπή αναδεικνύει πλήθος κορυφαίων πνευματικών κεφαλαίων. Εμείς θα σταθούμε σε ένα απ’ αυτά, διεισδύοντας στο βαθύτερο περιεχόμενό του. Ο Κύριος επιτελεί το θαύμα ευλογώντας τους άρτους και τα ψάρια. Η πρακτική αυτή της ευλογίας στο όνομα του Ιησού Χριστού, διατρέχει την ζωή και τα έργα της Εκκλησίας στους αιώνες. Δεν υπάρχει πτυχή της ανθρώπινης ζωής η οποία να μη τυγχάνει της ευλογίας της Εκκλησίας. Δεν υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα, αλλά και καρπός της γης και της τίμιας εργασίας, στα οποία να μην εκχέεται η ευλογία του Θεού διά της Εκκλησίας. Η Εκκλησία μας ευλογεί, το ψωμί και το κρασί, μετατρέποντάς τα σε Σώμα και Αίμα Χριστού, για να ζήσει ο κόσμος. Ευλογεί το νερό, που γίνεται Αγιασμός στη ζωή των ανθρώπων. Ευλογεί τους καρπούς της αμπέλου, όπως κάναμε κατά την εορτή της Μεταμορφώσεως. Ευλογεί το κρέας, τα αυγά και το τυρί το Πάσχα, προσφέροντάς τα για να ευφρανθούν, κυρίως, εκείνοι που δοκιμάστηκαν στον αγώνα της νηστείας. Ευλογεί τα σπίτια, τους επαγγελματικούς χώρους, τα οχήματα, κάθε νέο έτος, την αρχή κάθε ενασχόλησης. Ευλογεί το λαό στη Θεία Λειτουργία. Ευλογεί τα πάντα στη ζωή μας η Εκκλησία, εκχέοντας σε όλους και όλα την χάρη και την δύναμη του Ιησού Χριστού, γιατί γνωρίζει και πιστεύει ότι, χωρίς τον Χριστό τίποτα στη ζωή αυτή δεν είναι ευλογημένο και ωφέλιμο. Ευλογεί όλους και όλα αποδεικνύοντας, με τον τρόπο αυτό, την άπειρη αγάπη και το έλεος του Θεού.

Την διαχρονική αυτή πρακτική της ευλογίας το πνεύμα του σύγχρονου κόσμου συχνά την ειρωνεύεται, την λοιδορεί και την ανάγει στην εφευρετικότητα του κληρικών, προκειμένου δήθεν να κερδίζουν χρήματα. Αλίμονο, όμως, αν στερήσουμε τη ζωή μας από την ευλογία του Θεού, κρυπτόμενοι πίσω από τέτοιες αστείες, όσο και θλιβερές δικαιολογίες. Εκείνοι που προβάλουν ανάλογα επιχειρήματα, ασφαλώς, βρίσκονται εκτός της Εκκλησιαστικής εμπειρίας, απέχουν της πνευματικής ζωής και μένουν στην επιφάνεια, αρνούμενοι την ουσία. Δεν θέλησαν ποτέ να καταστήσουν τον Χριστό προσωπικό τους βίωμα και να αναζητούν διαρκώς την ευλογία και την χάρη Του στη ζωή και στα έργα τους. Κράτησαν τον εαυτό τους μακράν της αλήθειας, την οποία προτιμούν να πολεμούν και να ευτελίζουν, παρά να πλησιάζουν, με ταπείνωση και να αναγνωρίζουν. Νομίζουν ότι η ευλογία του Θεού είναι κάτι φτηνό ή και περιττό. Ότι μπορούμε να προχωρήσουμε και χωρίς αυτή. Είναι, νομίζουν, από τα μη απαραίτητα, δεν είναι από τα βασικά, τα πρώτα. Δεν γνωρίζουν ότι η ευλογία του Θεού στη ζωή μας είναι το πρώτο, το σημαντικότερο και το βασικότερο όλων. Δεν αντιλαμβάνονται ότι, χωρίς τον Θεό στη ζωή μας, τα πάντα είναι ρηχά και μάταια.

Γι’ αυτό, αδελφοί μου, να επιζητούμε διαρκώς την ευλογία του Θεού στη ζωή και τα έργα μας, κλείνοντας τα αυτιά μας στις σειρήνες του κόσμου, που σκοπεύουν, συστηματικά, στην αποϊεροποίηση και από-εκκλησιαστικοποίηση της κοινωνίας μας. Μόνο έτσι θα είναι γεμάτη η καρδιά μας από την ειρήνη, την γαλήνη, την ανάπαυση και τη χαρά του Χριστού, που είθε, πάντα να κατακλύζουν τη ζωή μας.

ΑΜΗΝ!

Αρχιμ. Ε.Ο.