Κυριακή 5η Ἰανουαρίου 2025

Κυριακή πρό τῶν Φώτων.

(Μάρκ. 1, 1 – 8).

«αὐτός δέ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ» (Μάρκ. 1, 8).

Μετά τήν ἀπέραντη χαρά τῆς ἔνσαρκης ἀποκάλυψης τοῦ Θεοῦ Λόγου στό γένος τῶν ἀνθρώπων καί τήν εἴσοδό μας στό καινούργιο ἔτος, ἔρχεται σήμερα ἡ Ἁγία Ἐκκλησία νά μᾶς μιλήσει γιά τόν Τίμιο Πρόδρομο. Τόν ἄνθρωπο, πού μέ τήν ἀρετή καί τήν πνευματική του ὡριμότητα ἀναλαμβάνει νά γίνει ὁ ὁδηγός στή χρονιά πού ἀνοίγεται μπροστά μας. Ἐμεῖς καλούμαστε νά διατρέξουμε τή σύντομη πορεία τῆς ζωῆς μας «ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ». Εἶναι αὐτό τό Ὁποῖο λάβαμε κατά τήν ἡμέρα της βάπτισής μας καί Τό φέρουμε γιά πάντα στήν ὕπαρξή μας.

Προετοιμαζόμαστε σήμερα γιά τή μεγάλη ἑορτή τῶν Θεοφανείων. Προετοιμαζόμαστε νά δεχθοῦμε τόν ἁγιασμό τοῦ Θεοῦ, καθώς Ἐκεῖνος κατεβαίνει στά Ἰορδάνεια ῥεῖθρα, ὄχι γιά νά ἁγιαστεῖ ἀλλά γιά νά ἁγιάσει καί νά σώσει τά σύμπαντα. Βαπτίζεται ὁ Χριστός, γιά νά ἁγιάσει τό νερό, μέσα στό ὁποῖο σ’ ὅλους τούς αἰῶνες θά βαπτίζονται οἱ γενιές τῶν πιστῶν μαθητῶν Του. Στή βάπτιση τοῦ Ἰησοῦ φανερώνεται ἡ Ἁγία Τριάδα, γιά νά καταλάβουμε πώς σέ κάθε βάπτιση γίνεται ἡ κάθοδος καί ἡ ἀποκάλυψη τῆς Ἁγίας Τριάδας στήν ὕπαρξη κάθε νεοβαπτισμένου χριστιανοῦ.

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος μᾶς λέγει ὅτι ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς νά λάβει τό βάπτισμα, ἄν καί δέν τό χρειάζεται. Μετέχει ὅμως σ’ αὐτή τή διαδικασία, γιά ν’ ἀνοίξει τόν δρόμο τῆς φανέρωσης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς.

Ὅταν ὁ Πρόδρομος λέγει: «αὐτός δέ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ», σημαίνει ὅτι ὁ Χριστός ἔρχεται νά μᾶς ἀναγεννήσει καί νά μᾶς εἰσαγάγει στή ζωή πού ἐγκαινιάζεται μέ τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στόν κόσμο. Ὁ Χριστός ἔρχεται νά νεκρώσει τόν ἄνθρωπο τῆς ἁμαρτίας, νά ἀποτεφρώσει τή βρωμιά τοῦ κακοῦ, νά θεραπεύσει τήν ἀρρώστια τῆς ἀνυπακοῆς καί τῆς λησμοσύνης τοῦ Θεοῦ. Αὐτό τό καταφέρνει καί τό πραγματοποιεῖ «ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ». Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐγκαθίσταται μέ τή βάπτιση μέσα στόν ἄνθρωπο. Τόν καθαρίζει, τόν φωτίζει, τόν ἐμπνέει, τόν προφυλάσσει, τόν ἁγιάζει, τόν ἀναζωογονεῖ καί τόν δοξάζει. Ἡ εἴσοδος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στόν ἄνθρωπο γίνεται μέ τό μυστήριο τοῦ Ἱεροῦ Χρίσματος. Ὁ νεοβάπτιστος, καθώς βγαίνει ἀπό τήν κολυμβήθρα, χρίεται μέ τό Ἅγιο Μύρο καί ἔτσι λαμβάνει τά ἐσωτερικά χαρίσματα, μέ τά ὁποῖα τόν προικίζει τό Ἅγιο Πνεῦμα, προκειμένου νά δέχεται τήν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ καί νά βαδίζει μέ ἀσφάλεια τό μονοπάτι τῆς λύτρωσης.

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι:

«αὐτός δέ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ», γιά νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι δέν εἴμαστε μόνοι στήν καθημερινότητά μας. Μέ τό βάπτισμα καί τό χρίσμα σφραγιστήκαμε ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα. Εἴμαστε φορεῖς τοῦ Παρακλήτου. Μέσα σέ κάθε πιστό κυοφορεῖται ἡ ἄκτιστη χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία ἐνεργοποιεῖται ἀνάλογα μέ τήν ποιότητα τοῦ ἀγώνα πού δίνει ὁ πιστός. Εἴμαστε κατοικητήρια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἴμαστε ἔμψυχοι ναοί τῆς Ἁγίας Τριάδας. Αὐτό σημαίνει τό ὅτι βαπτιστήκαμε «ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ».

Αὐτό εἶναι εὐθύνη, ἀλλά εἶναι καί χαρά.

Εἶναι μεγάλη εὐθύνη νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ ὕπαρξή μας εἶναι καθαγιασμένη καί εὐλογημένη ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα. Μπορεῖ ὁ Ἀληθινός Παράκλητος νά σέβεται τήν ἐλευθερία μας καί νά μήν εἶναι παρεμβατικός στίς ἀποφάσεις μας. Ἐντούτοις ὅμως, μᾶς ἔχει στιλβώσει μέ τή δόξα Του, μᾶς ἔχει σημαδέψει ἀνεξίτηλα μέ τήν ἀγάπη Του καί μᾶς παρακολουθεῖ ἀδιάκοπα μέ τήν πρόνοιά Του.

Μπορεῖ ὁ Χριστός νά ἔκανε κάθε θυσία γιά τή σωτηρία μας, ἀλλά ὁ Παράκλητος εἶναι αὐτός πού κάνει τή θυσία τοῦ Χριστοῦ νά ἔχει νόημα γιά τόν καθένα προσωπικά. Ἔχουμε εὐθύνη νά μήν ἐκδιώκουμε τόν Παράκλητο ἀπό τήν ὕπαρξή μας μέ τίς ἀπροσεξίες τῆς ἁμαρτίας.

Νά μή «λυποῦμε» τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας μέ τά ψέματα καί τίς ἀβελτηρίες. Ἔχουμε εὐθύνη νά παλεύουμε, νά δίνουμε τίς καθημερινές μικρές καί μεγάλες μάχες ἐναντίον τοῦ κακοῦ.

Ἔχουμε εὐθύνη νά κρατᾶμε καθαρή τή συνείδησή μας, γιά νά φωτιζόμαστε ἀπό τόν μυστικό καί ἀθόρυβο λόγο πού λαλεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα διακριτικά μέσα στήν καρδιά μας. Ἔχουμε εὐθύνη ὑπακοῆς στά κελεύσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διότι μόνον ἔτσι θά λαμβάνουμε τά ἄπειρα δῶρα Του.

Τό ὅτι βαπτιστήκαμε «ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ», ὅμως, εἶναι καί χαρά. Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη χαρά καί παρηγοριά νά ξέρει ὁ ἄνθρωπος ὅτι εἶναι φορέας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ Παράκλητος εἶναι ἕτοιμος νά συνδράμει τόν ἄνθρωπο σέ κάθε πειρασμό καί δυσκολία. Ἀνοίγει τά μάτια τοῦ νοῦ, γιά νά διακρίνει τό σωστό. Στηρίζει τήν καρδιά στίς περιόδους τῆς ἀπογοήτευσης. Ὠθεῖ τή θέληση στήν ἐπιθυμία τοῦ Θεοῦ καί στήν κοινωνία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Ἰησοῦ. Στήν ἐποχή τῆς ἀπαξίωσης τοῦ ἀνθρώπου, τῆς μοναξιᾶς, τῆς βίας καί τῆς ἐκμετάλλευσης, εἶναι πολύ σημαντικό νά ἔχουμε τή βεβαιότητα ὅτι δέν εἴμαστε μόνοι. Εἴμαστε συνδεδεμένοι μέ τόν Παντοδύναμο Παράκλητο, μέ τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, μέ τόν Παντοκράτορα Θεό, πού συνέχει τά σύμπαντα καί «ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας». Ὅπως οἱ ἀθλητές παρελαύνουν μέσα στό στάδιο σάν ξεχωριστά πρόσωπα ἀνάμεσα στό πλῆθος τῶν ἀνθρώπων, ἔτσι καί οἱ βαπτισμένοι πορεύονται στό στάδιο τῆς ζωῆς ὡς πνευματικοί ὀλυμπιονίκες, πού διακρίνονται ἀπό τούς ἄλλους ἀνθρώπους, διότι ἡ μορφή τους φωτίζεται ἀπό τήν κυοφορία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι μεγάλη χαρά νά ἔχουμε τήν ἐπίγνωση ὅτι εἴμαστε δυνατοί στή ζωή μέ μία δύναμη πού δέν προέρχεται ἀπό ἐμᾶς ἀλλά ἀπό τόν Παντοδύναμο Θεό.

Σήμερα ὁ Τίμιος Πρόδρομος μᾶς λέει ὅτι ὁ Χριστός «βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ».

Νά προσέξουμε τόν λόγο τοῦ Ἰωάννου. Νά τιμοῦμε τό βάπτισμά μας μέ τή συνέπεια τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα. Μέ τό βάπτισμα ντυθήκαμε τή στολή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅσο τήν κρατᾶμε καθαρή, τόσο ὁ Παράκλητος θά μᾶς παρηγορεῖ καί θά μᾶς ἐνισχύει, ἔτσι ὥστε καί τώρα νά περάσουμε ὄμορφα τή ζωή μας καί στή συνέχεια νά δοξαστοῦμε γιά πάντα μέ τή δόξα τῆς Ἁγίας Τριάδας κατά τήν τελική Της ἀποκάλυψη στήν αἰωνιότητα. Ἀμήν.

ΠΗΓΗ