ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ἀπό τήν πρός Ἑβραίους Ἐπιστολή προέρχεται τό σημερινό ἀποστολικό

ἀνάγνωσμα. Ἐδῶ περιγράφεται ἡ πληρότητα τῆς ἀρχιερωσύνης τοῦ Κυρίου, πού ἀντιδιαστέλλεται πρός τήν ἰουδαϊκή ἀρχιερωσύνη. Ἐκείνη ἦταν ἀτελής καί λειτουργοῦσε ὡς χειραγωγός τοῦ λαοῦ πρός τόν Μεσσία. Προτύπωνε τήν ἀρχιερωσύνη τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία εἶναι τέλεια καί λυτρωτική. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι κατά πάντα τέλειος, γι’ αὐτό κάθισε στά δεξιά τῆς μεγαλοσύνης τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ καί ὑπηρετεῖ τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, τά ὁποῖα ἔστησε ὁ Ἴδιος καί ὄχι ἄνθρωπος. 

Ἀποστολική διαδοχή

Ὁ Χριστός παρέδωσε τήν Ἀρχιερωσύνη Του στούς Ἀποστόλους κι ἐκεῖνοι στούς διαδόχους τους Κληρικούς, σχηματίζοντας τήν ἀδιάσπαστη ἁλυσίδα τῆς Ἀποστολικῆς διαδοχῆς, πού συνιστᾶ καί τό κριτήριο τῆς κανονικότητας τῶν Κληρικῶν ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ὁ Χριστός γνώριζε ὅτι, παραδίδοντας τό χάρισμα τῆς Ἀρχιερωσύνης καί τῆς Ἱερωσύνης στούς ἀνθρώπους, τό παρέδιδε σέ πρόσωπα ἀδύναμα καί ἀτελή, μέ ροπή πρός τήν ἁμαρτία. Τοῦτο, ὅμως, ἐπ’ οὐδενί ναρκοθέτησε καί ὑπονόμευσε τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας στόν κόσμο, καθότι τίς ἀτέλειες καί τίς ἀδυναμίες τῶν ἀνθρώπων καλύπτουν πάντοτε καί συμπληρώνουν τό ἔλεος καί οἱ ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ. Παρά ταῦτα, οἱ ἐκκλησιαστικοί λειτουργοί ὀφείλουν νά κοπιάζουν καί νά ἀναλίσκονται, προκειμένου νά μορφοποιοῦν μέσα τους τά χαρακτηριστικά τῆς Ἀρχιερωσύνης τοῦ Χριστοῦ.

Σύζευξη ἁγιότητας καί συγχωρητικότητας

Τό πρῶτο χαρακτηριστικό εἶναι ἡ ἁγιότητα. Εἶναι μία δυναμική προοπτική, γιά τήν ὁποία εἶναι πλασμένος ὁ κάθε Χριστιανός, πόσο μάλλον ὁ Κληρικός. Εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς πάλης μέ τόν ἔσω ἄνθρωπο, ἀλλά καί μέ τίς δυνάμεις τοῦ κόσμου, πού ἀγωνίζονται νά παρασύρουν τούς ἀνθρώπους ἔξω ἀπό τήν ἁγιαστική καί σωτηριώδη μάνδρα τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Κληρικός, γιά νά γίνεται πηγή ἁγιασμοῦ γιά τόν λαό, ὀφείλει πρῶτα νά ἁγιάζεται ὁ ἴδιος, νά εἶναι «ἐπιστολή Χριστοῦ γραμμένη ὄχι μέ μελάνι, ἀλλά μέ τό πνεῦμα τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ» (Β΄ Κορ. 3,3).

Τό ἑπόμενο χαρακτηριστικό τοῦ Κληρικοῦ πρέπει νά εἶναι ἡ ἀκακία τοῦ Κυρίου. Ὁ Κληρικός ὀφείλει νά μή σκέπτεται ποτέ τό κακό, γιατί μόνον ἔτσι θά ἐνεργεῖ τό καλό. Ὀφείλει νά ἀπορρίπτει λογισμούς ἀρνητικούς, γιά πρόσωπα καί γεγονότα, πού θά σκληρύνουν τόν χαρακτήρα του καί θά προκαλέσουν μέσα του τάσεις μίσους, κατάκρισης ἤ ἐκδικητικότητας. Ἔτσι, θά γίνεται πάντοτε φορέας εἰρήνης καί συμφιλίωσης.

Θά γίνεται μιμητής τῶν Ἁγίων, πού λειτουργοῦν διαρκῶς μέ γνώμονα τήν ἀγάπη, τήν ἀνεκτικότητα, τήν ὑπομονή καί τή συγχωρητικότητα, ἔστω κι ἄν ἀδικοῦνται καί συκοφαντοῦνται.

Ἀπομάκρυνση ἀπό τήν ἁμαρτία

Τό τρίτο χαρακτηριστικό τῶν Κληρικῶν πρέπει νά εἶναι ἡ ἀποφυγή τῆς ἁμαρτίας. Γνωρίζουμε ὅτι καί οἱ Κληρικοί δέν μποροῦν ν’ ἀποφύγουν τίς πτώσεις καί τίς ἁμαρτίες πρός τίς ὁποῖες ρέπουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Τό ζητούμενο, ὅμως, εἶναι ὁ ἀγώνας κατά τῆς ἁμαρτίας, ὥστε αὐτή νά μήν παγιωθεῖ, ἀλλά νά ἐκριζωθεῖ ἀπό τήν ψυχή. Αὐτός ὁ ἀγώνας, πού ἰσχύει γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, γίνεται μέ τό ἔλεος καί τήν ἐνίσχυση τοῦ Θεοῦ καί μόνο μέσα στό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Αὐτό εἶναι τό καθαρτήριο πῦρ, πού μπορεῖ νά ἀνανεώσει τίς πνευματικές δυνάμεις, νά χαριτώσει τόν Κληρικό καί νά τόν καταστήσει ἱκανό νά συνεχίζει τό ἔργο τῆς διαποίμανσης τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.

Τά ὡς ἄνω χαρακτηριστικά, πού ὀφείλουν νά διακρίνουν τούς ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας, ὅσο κι ἄν φαντάζουν αὐτονόητα, χρήζουν ἀγῶνος διαρκοῦς καί ἐπίπονου, γιά νά γίνουν πραγματικότητα. Χρειάζονται τή βοήθεια καί τήν ἐνίσχυση τοῦ Θεοῦ, πρός τόν Ὁποῖο πρέπει νά εἶναι διαρκῶς στραμμένος ὁ Κληρικός. Χρειάζονται, ὅμως καί τή δική σας ἀγάπη, ἀνοχή καί, κυρίως, προσευχή. Εἶναι ἀλήθεια, πώς οἱ ἀπαιτήσεις σας ἀπό τούς Ποιμένες σας εἶναι πολλές· καί δικαίως. Μήν ξεχνᾶτε, ὅμως, ὅτι, ὅπως ἐσεῖς ἔχετε ἀνάγκη ἀπό τίς προσευχές τους, ἔτσι κι ἐκεῖνοι ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τίς δικές σας προσευχές, σέ μεγαλύτερο, μάλιστα, βαθμό. Προσευχηθεῖτε, λοιπόν, γιά τόν Ἐπίσκοπο καί τούς Κληρικούς σας, ὅπως Κύριος ὁ Θεός τούς διαφυλάττει ἀκέραιους κατά πάντα, προκειμένου νά ἐργάζονται ἐπαξίως τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ἀμήν!

Ἀρχιμ. Ἐ. Οἰκ.

ΠΗΓΗ