Kυριακή Προ της Υψώσεως, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ιω. γ’ 13-17 (13-09-2020)

Διακόνου Χαρίτωνος Θεοδώρου

Ο Κύριος συνομιλεί με τον Νικόδημο, που ήταν άρχοντας της εβραϊκής κοινωνίας, μέλος τοῦ Συνεδρίου. Είχε πνευματικά ενδιαφέροντα. Τον απασχολούσε σοβαρά η πνευματική αναγέννηση και σωτηρία του ανθρώπου. Ο Νικόδημος είναι αυτός που αργότερα, μαζί με τον ευσχήμονα Ιωσήφ, θα κατεβάσουν τον Χριστό από τον σταυρό και θα τον ενταφιάσουν. Στη συζήτηση αυτή ο Κύριος προτυπώνει και προεικονίζει τη δική του σταύρωση. Μιλάει για το μυστήριο της υψώσεως του πάνω στο σταυρό. Όπως ο Μωϋσής ύψωσε το χάλκινο φίδι μέσα στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί πάνω στο σταυρό ο υιός του ανθρώπου. Και δεν λέει απλώς ότι θα υψωθεί, αλλά ότι πρέπει να υψωθεί, γιατί χωρίς αυτή την ύψωση δεν είναι δυνατό να σωθεί το ανθρώπινο γένος.

Θεμελιώδης στόχος είναι η «ύψωσις» του ανθρώπου στη θέωση και τη σωτηρία. Ο Απ. Πέτρος σημειώνει ότι ο Ιησούς Χριστός όντας Θεός αληθινός όχι μόνο δεν ζήτησε τη δόξα από τους ανθρώπους, αλλά «εαυτόν ἐκένωσεν μορφήν δούλου λαβών, ἐν ὀμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος καί σχήματι ευρεθείς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου» (Φιλιπ. 2, 7-8). Όλα αυτά έγιναν με αποκλειστικό σκοπό να εξυψωθεί η φύση μας στο θεϊκό επίπεδο. Ακόμα και όταν υπέστη μαρτυρικό θάνατο, μετατρέπει το Σταυρό και τον θάνατό του σε αντικείμενα τιμής και σύμβολα αθανασίας. Έτσι, ενώ ο χάλκινος όφις σήμαινε λύτρωση των Εβραίων από το φυσικό θάνατο, ο Σταυρός του Χριστού αποτέλεσε απαλλαγή όλων από τον αιώνιο πνευματικό θάνατο.

Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να σώσει τον κόσμο. Σταυρώθηκε για να συντρίψει το θάνατο και να νικήσει την αμαρτία. Για να επανακτήσουμε οι άνθρωποι τη δυνατότητα να ζήσουμε αιωνίως σε κοινωνία με τον Τριαδικό Θεό. Έτσι ο Σταυρός του Χριστού γίνεται η κλίμακα που οδηγεί στον ουρανό. Η γέφυρα που γεφυρώνει τη γη με τον ουρανό. Διδάσκει ο Μ. Αθανάσιος: «Αυτός γαρ ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν. Και αυτός εφανέρωσεν εαυτόν δια σώματος, ίνα ημείς του αοράτου Πατρός έννοιαν λάβωμεν. Και αυτός υπέμεινε την παρ’ ανθρώπων ύβριν, ίνα ημείς αθανασίαν κληρονομήσωμεν». Αναμφίβολα ο στίχος αυτός αποτελεί το πιο χαρμόσυνο μήνυμα. Μέσα σε λίγες λέξεις περιλαμβάνει το παν, ολόκληρο το έργο της εν Χριστώ σωτηρίας.

Ο Χριστός σταυρώθηκε από αγάπη για μας. Πέθανε επάνω στο σταυρό για να ζήσουμε εμείς οι άνθρωποι. Να ζήσουμε αιωνίως κοντά του, στη Βασιλεία του. Αυτή τη ζωή προσφέρει ο Θεός και στον καθένα από μας. Εξαρτάται βέβαια από τη δική μας ελεύθερη βούληση αν θα εγκολπωθούμε το αγαθό της εν Χριστώ σωτηρίας, διά της πίστεως. «Ο πιστεύων εις τον υιόν του Θεού έχει ζωήν αιώνιον. Ο δε απειθών τω υιώ ουκ όψεται την ζωήν» (Ιω. 3,36).

ΠΗΓΗ