ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος Α΄Κορ.Iστ΄13-24

Ευαγγέλιο Ματθ. κα΄33-42

6 Σεπτεμβρίου 2020

«Τον αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς»

Πλούσια σε νοήματα και διδάγματα η σημερινή παραβολή.

Οικοδεσπότης είναι ο Θεός κι αμπέλι ο Ισραηλιτικός λαός, που τον μετέφερε από την Αίγυπτο και τον «εφύτευσε» στην Παλαιστίνη. Φραγμός είναι ο νόμος του Θεού που δόθηκε στους Εβραίους, μέσω του Μωυσή, για να τους προφυλάσσει από τις επιδράσεις των γύρω ειδωλολατρικών λαών και από κάθε εκτροπή. Πύργος ήταν ο ναός στον οποίο ελάτρευαν τον αληθινό Θεό και ληνός το θυσιαστήριο στο οποίο προσφέρονταν οι θυσίες. Γεωργοί, τέλος ήταν οι αρχιερείς και οι άρχοντες των Ισραηλιτών στους οποίους ο Θεός εμπιστεύτηκε τον λαό του.

Θα’ πρεπε, στον κατάλληλο καιρό οι Εβραίοι να επιδείξουν πνευματικούς καρπούς, γι’αυτό κι ο Θεός έστειλε, κατά καιρούς, σειρά ολόκληρη προφητών για να διαπιστώσουν την ύπαρξη αυτών των καρπών και να ωθήσουν προς ανώτερες πνευματικές επιτεύξεις. Η συμπεριφορά, όμως, της Ισραηλιτικής ηγεσίας απέναντι στους απεσταλμένους του Θεού ήταν απαράδεκτη. Όλοι ανεξαίρετα οι προφήτες μισήθηκαν, περιφρονήθηκαν, διώχτηκαν, φονεύτηκαν, σαν να ήσαν κακούργοι.

Η ευσπλαχνία του Θεού στέλλει και τον ίδιο τον Υιό Του. Κι ενώ ο Υιός ήλθε με κύρος και αυθεντία μεγάλη, με εξουσία πολύ μεγαλύτερη από τους προφήτες, ενώ έκαμε θαύματα μοναδικά κι εφανέρωσε τη θεία καταγωγή του, εν τούτοις δεν τον δέχτηκαν. «Εξέβαλον αυτόν έξω του αμπελώνος και απέκτειναν». Τον έβγαλαν έξω από την Ιερουσαλήμ, τον οδήγησαν στον Γολγοθά και τον εσταύρωσαν.

Την παραβολή αυτή την εξεφώνησε ο Χριστός μπροστά στους αρχιερείς και στους άρχοντες του λαού. Αυτούς έκαμε και κριτές της υπόθεσης, ρωτώντας τους, τι θα έκανε, κατά τη γνώμη τους, ο κύριος του αμπελώνος στους κακούς γεωργούς. Κι αυτοί εξέδωσαν καταδικαστική απόφαση εναντίον

τους. «Κακούς, κακώς απολέσει αυτούς και τον αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς». Αφού συμπεριφέρθηκαν κακά, με κακό τρόπο θα τους καταστρέψει, ήταν η απάντησή τους, αγνοώντας ότι εξέφεραν καταδικαστική απόφαση κατά του εαυτού τους.

Κι έγινε, πράγματι, όπως προφήτευσαν. Η καταδικαστική απόφαση εκτελέστηκε κατά γράμμα εναντίον τους. Λίγα χρόνια μετά την ανάσταση και την ανάληψη του Χριστού, οι Ρωμαϊκές λεγεώνες περικύκλωσαν και κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ. Και τέλος πήρε ο Θεός τη χάρη του από τον Ιουδαϊκό αμπελώνα και φύτευσε άλλο, τη χριστιανική Εκκλησία, με γεωργούς, τους Αποστόλους, τους ποιμένες και διδασκάλους της. 

Πέρα από τη φανέρωση αληθειών που κρύβονται πίσω από τις εικόνες της σημερινής παραβολής και πέρα από τα γενικά διδάγματα και τις προτροπές, υπάρχουν και επί μέρους διδάγματα από τη σημερινή περικοπή που αξίζει να επισημάνουμε :

α) Διδασκόμαστε πρώτα πως ο Θεός δεν εγκατέλειψε τον κόσμο, ούτε και παρακολουθεί με απάθεια αυτά που συμβαίνουν σ’αυτόν. Απλώς «απεδήμησεν», αποσύρθηκε πρόσκαιρα από τον κόσμο, για τον οποίον, όμως, αφού του ανήκει, μεριμνά. Η αποστολή των δούλων του των προφητών, κι ύστερα του Υιού Του, τι άλλο παρά την πατρική του μέριμνα δηλώνουν; Μα και στους ύστερους καιρούς, οι στρατιές των αγίων, που έζησαν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, δηλώνουν τη μέριμνά του για τον κόσμο. Ας είμαστε λοιπόν βέβαιοι για την πρόνοια του Θεού. Κι αυτό ας μας καθοδηγεί σε βίο ενάρετο.

β)Μας διδάσκει ύστερα η παραβολή πως ο Θεός δεν αφήνει τους ανθρώπους, και μάλιστα εκείνους στους οποίους έδωσε εξουσίες, χωρίς έλεγχο. 

Μπορεί να φαίνεται ότι για χρόνια πολλά μένουν ανενόχλητοι οι κακοί.

Μπορεί να παραβιάζουν βάναυσα θείους και ανθρώπινους νόμους. Όμως θα έλθει η ώρα της λογοδοσίας τους. Ανέχεται και μακροθυμεί ο Θεός, αλλά δεν ξεχνά. Στέλλει προειδοποιήσεις- όπως στους κακούς γεωργούς της παραβολήςαλλά τελικά θα έλθει ο ίδιος για να αποδώσει «εκάστω κατά τα έργα αυτού».

Μπορεί ο Θεός να δώσει άμεση την τιμωρία στους παραβάτες. Όμως μακροθυμεί, αναμένοντας την επιστροφή μας. Όπως έκαμε και για τους Εβραίους. Έστειλε διαδοχικές ομάδες προφητών, έστειλε τον Υιόν Του και ύστερα ήλθε η τιμωρία. Παράδειγμα διδακτικότατο και για μας. Καλούμαστε να εγκαταλείψουμε τα αμαρτωλά έργα και τον εφησυχασμό. Γιατί τότε η τιμωρία θα έλθει σίγουρα.

γ) Μα κι η τύχη του Εβραϊκού έθνους μας στέλλει ένα δίδαγμα. Οι Εβραίοι ευεργετήθηκαν με κάθε τρόπο από τον Θεό. Τους διάλεξε ο Θεός, λόγω της ευσέβειας και της αρετής του προπάτορά τους του Αβραάμ, ανάμεσα σε τόσα άλλα έθνη και τους ευεργέτησε ποικιλότροπα. Κι όταν ο Υιός του σαρκώθηκε , πήρε σάρκα από το γένος τους. Κι όμως «διά την ακαρπίαν τους» τους αποστράφηκε. Εγκατέλειψε το έθνος τους « και τον αμπελώνα εξέδοτο άλλοις γεωργοίς» .

Κι εμείς σήμερα κληθήκαμε από τον Θεό «εις σωτηρίαν». Σ’ εμάς, το Χριστιανικό έθνος, εμπιστεύτηκε τον αμπελώνα της χάριτός Του. Αν όμως αποδειχθούμε ανάξιοι αυτής της τιμής, αν αφήσουμε τον Θεό κι ακολουθήσουμε τον δρόμο της αμαρτίας, αν εγκαταλείψουμε την Εκκλησία και την ευσέβεια και ακολουθήσουμε δρόμους απιστίας και κακίας, τότε μας περιμένει η δίκαιη τιμωρία. Το πάθημα των κακών γεωργών θα πρέπει να μας γίνει μάθημα, πριν να είναι αργά.

Ας μην αμελήσουμε την πνευματική καλλιέργειά μας. Ο Θεός περιμένει από μας καρπούς πνευματικούς. Ας είμαστε πάντα έτοιμοι να Του τους προσφέρουμε.

† ο Πάφου Γεώργιος

ΠΗΓΗ