ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ  Η΄ ΛΟΥΚΑ 

10 Νοεμβρίου 2019

(Γαλ. β΄, 16 – 20)

«Εἰ γάρ ἅ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτόν  συνίστημι» (Γαλ. β, 18)

Εἶναι κοινῶς παραδεκτό στήν καθημερινή ζωή μας ὅτι ὅποιος κτίζει ξανά ἐκεῖ πού ὁ ἴδιος προηγουμένως γκρέμισε, φανερώνει μία ἐπιπολαιότητα καί ἔλλειψη σύνεσης στήν ζωή του. Αὐτό ἀκριβῶς μᾶς λέγει κι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος σήμερα.

Βέβαια ἐδῶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὁμιλεῖ μεταφορικά ἀλλά εἶναι τόσο σημαντικά τά λόγια του.

Ἕνας χριστιανός σοφός προτρέπει τούς ἀνθρώπους νά ξεριζώσουν ἀπό μέσα τους κάθε κακία, κάθε μίσος, κάθε ἁμαρτωλή ἐπιθυμία νά ὁμοιάσουν μέ ἐκείνους πού καθαρίζουν καί ξεριζώνουν τά ἄγρια καί ἐπιβλαβή φυτά ἀπό τούς ἀγρούς. Καί νά γίνουμε φυτευτές πού θά φυτεύσουμε μέσα μας τήν ἀρετή καί τήν ἁγιότητα, θά φυτεύσουμε τόν σπόρο τοῦ Θεοῦ γιά νά καλλιεργηθεῖ καί νά αὐξηθεῖ μέσα μας. Τό ἴδιο λέγει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅτι θά πρέπει νά γκρεμίσουμε τά τείχη τῆς ἁμαρτίας καί νά ὑψώσουμε τόν πύργο τῆς ἀρετῆς μέ γερά θεμέλια.

Διαπιστώνει κανείς εὔκολα ὅτι στήν φυσική μας ζωή τό ἔργο ἑνός ὁ ὁποῖος γκρεμίζει εἶναι εὔκολο, δέν εἶναι ὅμως τό ἴδιο καί στήν πνευματική ζωή. Γιά νά γκρεμίσεις μέσα σου τό οἰκοδόμημα τοῦ αἴσχους καί τῆς ἁμαρτίας πού σέ ἐμποδίζει νά δεῖς τόν Θεό, χρειάζεται πολύ ἐπιμονή καί προσπάθεια. Δέν ὑπάρχουν ἐδῶ ἐκεῖνα τά μηχανήματα τῆς προόδου πού ρίχνουν μονομιᾶς καί εὔκολα τεράστια οἰκοδομήματα.

Ἡ δύναμη βέβαια τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀπόφαση τοῦ ἀνθρώπου γιά ἀναγέννηση εἶναι ὅπλα μεγάλης ἰσχύος. Ὅμως ἡ συντονισμένη χρησιμοποίησή τους δέν εἶναι ἔργο μιᾶς στιγμῆς. Τό γκρέμισμα τοῦ κακοῦ μέσα μας εἶναι ὑπόθεση μεγάλη πού ἀπαιτεῖ κόπους καί θυσίες.

Ἄν ὅμως εἶναι δύσκολο αὐτό τό ἔργο τοῦ γκρεμίσματος εἶναι καί συνάμα ἀναγκαῖο. Χωρίς αὐτό δέν μπορεῖ νά προχωρήσει τό ἔργο τῆς οἰκοδομῆς. Ὅπως τό κτίσιμο ἑνός νέου κτηρίου στό χῶρο ἑνός παλαιοῦ προϋποθέτει τό γκρέμισμα καί τήν ἰσοπέδωση τοῦ χώρου γιά τό ἄνοιγμα νέων θεμελίων, ἔτσι καί ἡ πνευματική οἰκοδομή μέ τά ὑλικά τῆς εὐσέβειας καί τῆς ἀρετῆς, προϋποθέτει τό γκρέμισμα αὐτό γιά τό ὁποῖο μιλᾶμε δηλαδή τήν ἐξουδετέρωση τοῦ κόσμου τῆς ἁμαρτίας μέσα μας καί τήν ἀποδυνάμωση τοῦ κακοῦ, πού μέ τήν δύναμή του συνέχει καί συγκρατεῖ δέσμιο τόν ἑαυτό μας.Ἡ ἀναγκαιότητα αὐτοῦ τοῦ γκρεμίσμα- τος εἶναι ἐκείνη πού κάνει τόν ἄνθρωπο ἀγωνιστή ἐναντίον τοῦ κακοῦ καί στό τέλος νικητή.

Μετά τό γκρέμισμα ἔρχεται ἡ ὥρα τῆς νέας οἰκοδομῆς. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τήν ὀνομάζει «καινήν ἐν Χριστῷ κτίσιν». Τά ὑλικά της εἶναι καινούργια. Τίποτε ἀπό τά ὑλικά τῆς κατεδαφίσεως δέν θά χρησιμοποιηθεῖ γιά τόν νέο κτίσιμο. Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι «ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν». Τά παλαιά ὅλα πέρασαν καί χάθηκαν. Τώρα ὅλα εἶναι καινούργια λαμπρά καί ὄμορφα. Ἕνας νέος κόσμος γεννιέται μέσα μας πού δέν ἔχει καμία σχέση μέ τόν παλαιό. Αὐτή εἶναι ἡ οὐσία τῆς ἀναγεννήσεως καί τῆς ἀνακαινίσεως μας. Μόνο ἔτσι μποροῦμε νά ἐξασφαλίσουμε στόν ἑαυτό μας τήν νέα πορεία, πού ὁδηγεῖ στό ἐπιθυμητό τέρμα της τήν ἐπίγεια καί οὐράνια ζωή μας.

Ἔτσι λοιπόν ἀπό ἐμᾶς ἐξαρτᾶται νά μήν ξαναγυρίσουμε τουλάχιστον θεληματικά στά παλιά ἀπό τά ὁποῖα μέ πολύ κόπο ξεκολλήσαμε. Βέβαια δέν μπορεῖ κανείς νά ἀποκλείσει τό ἐνδεχόμενο τῶν πτώσεων, πού στήν οὐσία εἶναι μία ἀπόπειρα γιά ξανακτίσιμο τοῦ παλιοῦ σπιτιοῦ. Εἶναι τῆς φύσεώς μας γνώρισμα οἱ πτώσεις καί θά ήταν παράλογο καί ἐξωπραγματικό τό νά ἰσχυρισθοῦμε πώς ὁ ἀληθινός χριστιανός δέν ὑποκύπτει ποτέ στούς πειρασμούς καί δέν πληγώνεται πάνω στόν ἀγῶνα γιά τήν τελειότητα.

Ὁ ἀφορισμός τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀναφέρεται σ’ ἐκείνους πού ἔχοντας ἀρχίσει τήν νέα ζωή ξεχνοῦν τίς ὑποσχέσεις καί συνθηκολογοῦν μέ τόν ἐχθρό, προδίδοντας τόν ἀγῶνα. Καί εἶναι πράγματι ντροπή νά γυρνᾶ κανείς πίσω τήν στιγμή πού θά ἔπρεπε νά φλογιζόταν ἀπό τόν ζῆλο γιά νά φτάσει στό ἔνδοξο τέρμα, στήν πνευματική νίκη.

Ἀδελφοί μου, τό ἀγωνιστικό πνεῦμα μαζί μέ τό ἀληθινά ἀντιστασιακό φρόνημα ἐναντίον τοῦ κακοῦ, μᾶς ἐξασφαλίζει τήν προσήλωσή μας στήν πνευματική οἰκοδομή, καί μᾶς ὁδηγεῖ μέ ἀσφάλεια σ’ αὐτό τό ὁποῖο ἐπιθυμοῦμε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ΑΜΗΝ!

ΠΗΓΗ