ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Απόστολος: Γαλ. α΄ 11-19

Ευαγγέλιο: Ματθ. β'13-23

30 Δεκεμβρίου 2018

«Τεθνήκασιν οι ζητούντες την ψυχήν του παιδίου»

Όταν αναχώρησαν οι μάγοι, μας λέει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, ένας άγγελος του Θεού παρουσιάστηκε στον Ιωσήφ, στο όνειρό του και του είπε: 

Σήκω αμέσως, πάρε το παιδί και τη μητέρα Του και φύγε στην Αίγυπτο και μείνε εκεί ωσότου σου πω. Γιατί ο Ηρώδης όπου να’ ναι θα ψάξει να βρει το παιδί για να το σκοτώσει. 0 Ιωσήφ σηκώθηκε αμέσως, πήρε το παιδί και τη μητέρα Του και μέσα στη νύχτα έφυγε για την Αίγυπτο. Κι εκεί έμεινε ώσπου πέθανε ο Ηρώδης.

Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου, που είχε πει ο προφήτης: «Από την Αίγυπτο κάλεσα το γιο μου». Όταν κατάλαβε ο Ηρώδης ότι οι μάγοι τον εξαπάτησαν, οργίστηκε πάρα πολύ. Έστειλε τότε στρατιώτες και σκότωσαν στη Βηθλεέμ και την περιοχή γύρω από αυτή, όλα τα παιδιά από δυο χρονών και κάτω, σύμφωνα με το χρόνο, που εξακρίβωσε από τους μάγους. Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου, που είχε πει ο Προφήτης Ιερεμίας «Ακούστηκε στη Ραμά κραυγή, θρήνος, κλάματα και στεναγμός βαρύς· για τα παιδιά της κλαίει η Ραχήλ και πουθενά δεν βρίσκει παρηγοριά, γιατί δεν υπάρχουν πια στη ζωή».

Όταν, λοιπόν, πέθανε ο Ηρώδης, ένας άγγελος σταλμένος από τον Κύριο, εμφανίζεται στον Ιωσήφ σε όνειρο στην Αίγυπτο και του λέει: «Σήκω πάρε το παιδί και τη μητέρα Του και πήγαινε στη χώρα του Ισραήλ γιατί πέθαναν όσοι ήθελαν να το σκοτώσουν». 0 λόγος αυτός του Αγγέλου, περικλείει νόημα βαθύ κι έτσι μας δίνει σήμερα την αφορμή, για να δούμε κι εμείς, πού κατέληξαν και πού καταλήγουν συνήθως οι εχθροί του Χριστού.

Η ιστορία μας λέει ότι όλοι αυτοί που στράφηκαν εναντίον του Ιησού Χριστού και της Εκκλησίας Του, αντί να πετύχουν τον σκοπό τους είχαν τέλος τραγικώτατο. Τι κι αν είχαν ξίφη και όπλα και στρατό στη διάθεσή τους; Τι κι αν έτρεμε η γη στο πέρασμά τους. Αποδείχτηκαν τελικά ανίσχυροι και ανίκανοι να προκαλέσουν το κακό που επεδίωκαν. Κι 'αρχίζουμε από τον Ηρώδη, που η φιλαυτία του, η φιλοδοξία του και η καχυποψία του, τον έκαμαν να μην υπολογίζει τίποτε. Κι εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι με διαταγή του προηγήθηκε η δολοφονία των δυο γιών του, που φοβήθηκε μήπως του πάρουν το θρόνο. Ακολούθησε έπειτα ο θάνατος της μητέρας του, των δυο συζύγων του και των παιδαγωγών και φίλων του. Τι συνέβη όμως με όλους αυτούς που πολέμησαν τον Χριστό και κατ’ επέκταση τον Χριστιανισμό;

Είναι Αλήθεια ότι πολλοί μετά τη σφαγή των νηπίων, νόμισαν πως ο

Ηρώδης νίκησε και πως πέτυχε το στόχο του. Πόσο, όμως, διαφορετική ήταν η

πραγματικότητα; Νικητής ήταν και είναι στους αιώνες, ο τεχθείς Βασιλιάς, ο

Βασιλιάς του Ουρανού και της γης, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Και ηττημένος

ο βασιλιάς Ηρώδης, που έχασε τη μάχη και στο τέλος και την ψυχή του. Γιατί τη

σκληρότητά του αυτή και τη μανία του τα πλήρωσε πολύ ακριβά. Η ιστορία, λέει,

ότι είχε ένα από τους πιο φρικτούς θανάτους, που θα μπορούσε να έχει ένας

άνθρωπος. Ψηνόταν, λένε οι ιστορικοί, από ψηλό πυρετό, σφάδαζε στους πόνους,

υπόφερε από δυσεντερία, έγινε βρώμα και δυσωδία σκουληκιών , γιατί σάπησαν

μέλη του σώματός του. Και με αφόρητη δύσπνοια και τρόμο και σπασμό των

μελών ξεψύχησε ο διώκτης αυτός του Χριστού. 

Αλλά και τα τέλη άλλων διωκτών αυτοκρατόρων δεν ήσαν καλύτερα. Ο

γνωστός σε όλους μας Νέρωνας, που έμεινε στην ιστορία σαν μια τερατώδης

προσωποποίηση της αγριότητας, κτυπήθηκε μόνος του με μαχαίρι στο λαιμό και

αυτοκτόνησε. Πρόκειται για τον άνθρωπο που πυρπόλησε την Ρώμη το 64 μ.Χ. και

για να μην δώσει υποψίες για την ενοχή του, παρακολουθούσε το θέαμα από την

έπαυλή του στο Άντιο, κάπου 56 χιλιόμετρα από τη Ρώμη. 0 Αδριανός, που ύψωσε

στη θέση του Τίμιου Σταυρού του Γολγοθά άγαλμα της Αφροδίτης και στη θέση

του Παναγίου Τάφου άγαλμά του, πέθανε από βασανιστική αρρώστια. Ο

Βαλεριανός, που στην εποχή του μαρτύρησαν πλήθη χριστιανών, εγδάρη ζωντανός

από τους Πέρσες. Ο Ιουλιανός, που θέλησε στην εποχή του να φέρει την

ειδωλολατρία, πέθανε στον πόλεμο κραυγάζοντας το ιστορικό «Με νίκησες

Ναζωραίε». Τέλος, ο Διοκλητιανός, που επιχείρησε να εξαλείψει από της γης το

όνομα του Χριστού, έχασε τα λογικά του. Ο σύγχρονός μας Στάλιν, που

αντικατέστησε τη γιορτή των Χριστουγέννων, με τα δικά του γενέθλια, δεν είχε

καλύτερη κατάληξη. Η προτομή του πετάχτηκε κυριολεκτικά από το Μαυσωλείο

της Μόσχας και μάλιστα από τους πρώην υποτακτικούς του.

Αυτή είναι η πικρή για τους εχθρούς του Χριστού αλήθεια. Εξαφανίστηκαν

κατά τρόπον εξευτελιστικώτατο. Κι έτσι βρίσκει στον κάθε εχθρό Του εφαρμογή ο

λόγος εκείνος του Κυρίου, που είπε στο διώκτη Σαούλ, τον μετέπειτα απόστολο

Παύλο, έξω από τα τείχη της Δαμασκού. «Είναι οδυνηρό να κλωτσάς στα καρφιά»

(Πραξ. κστ' 14). Το πικρό αυτό πάθημα των κατά καιρούς εχθρών του Χριστού

γίνεται σωτήριο μάθημα για όλους μας. Μάθημα και δίδαγμα για το παρόν και το

μέλλον. Δίδαγμα προτρεπτικό σε μετάνοια για καθένα που τίθεται αντιμέτωπος του

Ιησού. Δίδαγμα τονωτικό και ενθαρρυντικό για καθένα που πιστεύει σ’ Αυτόν. Μη

λησμονούμε, λέει το δίδαγμα αυτό, σε κάθε σύγχρονο διώκτη, ότι είμαστε

άνθρωποι, προσωρινοί στον κόσμο αυτό. Τι κι αν έχει κάποιος τάλαντο

λογοτεχνικό και πέννα δυνατή και γράφει μυθιστορήματα και έργα θεατρικά, με

τα οποία μερικές φορές υβρίζεται το Πανάγιο Πρόσωπο του Κυρίου μας; Τι κι αν

έχει κάποιος ευχέρεια και υποτιμά και δεν υπολογίζει τους αιώνιους νόμους του

Κυρίου; Πάντοτε θα πρέπει να ξέρουμε ότι είμαστε άνθρωποι θνητοί και αδύνατοι.

Άνθρωποι που σήμερα κινούμε απειλητικά το χέρι εναντίον όλων και αύριο

μεταφερόμαστε από άλλους στον τάφο.

Αδελφοί μου! θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι Εκείνος που πολέμησαν και

πολεμούν και μερικοί στην εποχή μας είναι ο Θεός ο Παντοδύναμος. Είναι το,

«Άλφα και το Ωμέγα, Αυτός που αληθινά υπάρχει και υπήρχε και θα έρθει» (Αποκ.

α΄ 8). Είναι κατά τον απόστολο Παύλο ο Βασιλιάς των βασιλέων και Κύριος των

κυριάρχων (Α΄ Τιμ. στ'15). Κάθε απόπειρα εναντίον Του θυμίζει σκουλήκι, που με

δυσκολία σύρεται στη γη και τολμά να απειλήσει τον άνθρωπο, που μπορεί ανά

πάσα στιγμή να το λειώσει κάτω από το πέλμα του. Γι’ αυτό και ο Θεόπνευστος ο

Θεός που έχει το θρόνο Του στους ουρανούς, θα γελάσει περιφρονητικά με

καθένα, που θα υψώσει το ανάστημά του εναντίον Του (Ψαλμ. Β΄4). Στα χέρια

Του, λοιπόν, βρίσκεται η Εκκλησία Του και ο λαός Του. Αυτός ανατρέπει

τυρράνους και καθεστώτα και συντρίβει κάθε υπερφίαλο διώκτη, που νομίζει ότι

μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο σχέδιό Του. Μη φοβούμαστε, λοιπόν, κανένα

διωγμό άμεσο η έμμεσο, φανερό η κρυφό, κατά μέτωπον η ύπουλο. Ας μένουμε

πάντοτε κοντά Του και να ξέρουμε ότι πάντοτε η νίκη θα είναι δική μας.

† Ηγούμενος Χρυσορρογιατίσσης Διονύσιος

ΠΗΓΗ