«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ

9 Δεκεμβρίου 2018

Τα περιστατικά που διαδραματίστηκαν κατά την παραμονή του Κυρίου στον κόσμο, αγαπητοί μου αδελφοί, δεν υπήρξαν αποτέλεσμα απλώς κάποιων συγκυριών αλλά προϊόν της Θείας Οικονομίας αφού κάθε ένα από αυτά αποτελούν πηγή διδασκαλίας και πνευματικής ωφελείας για κάθε άνθρωπο που αναζητά την σωτηρία. Αυτό ισχύει και για το περιστατικό που μας περιγράφει η σημερινή Ευαγγελική περικοπή που είναι η θεραπεία της συγκύπτουσας γυναικός, όπως την ονομάζει η γραφή.

Το περιστατικό δεν εκτυλίσσεται σε κάποιο δρόμο ή σε κάποιο σπίτι αλλά μέσα στον ιερό χώρο της Συναγωγής όπου ο Κύριος είχε πάει για να αποδώσει και Εκείνος ως άνθρωπος τιμή και δόξα στον Θεό. Την ώρα λοιπόν που ο Κύριος δίδασκε ερμηνεύοντας κάποιο εδάφιο της Παλαιάς Διαθήκης βλέπει ανάμεσα στους παρευρισκόμενους μια γυναίκα η οποία επί δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια, εξ αιτίας κάποιας ασθένειας, ζούσε τελείως σκυμμένη στην γη μη μπορώντας όπως λέει χαρακτηριστικά η γραφή «ανακύψαι εις το παντελές». Τότε ο Χριστός σταματάει τον λόγο του και στρέφει το ενδιαφέρον του σε εκείνη την οποία και θεραπεύει αμέσως μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παρευρισκομένων.

Τι ήταν όμως αυτό που έκανε τον Χριστό να θεραπεύσει αυτή την γυναίκα χωρίς μάλιστα αυτή να του το ζητήσει; Η απάντηση βρίσκεται στην ευσέβειά της. Η συγκύπτουσα της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής, αγαπητοί μου αδελφοί, είχε υποδειγματική ευσέβεια απέναντι στον Θεό. Δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια κουβαλούσε τον βαρύ σταυρό της ασθενείας της και όμως η σωματική της δυσκολία δεν την εμπόδιζε από το να παρευρίσκεται στην Συναγωγή ακούγοντας την διδαχή του λόγου του Θεού. Για πολλούς από εμάς οι ασθένειές μας ή κάποιες σωματικές μας δυσκολίες πολύ εύκολα αποτελούν αφορμή να αμελήσουμε ή ακόμα και να εγκαταλείψουμε εντελώς την πνευματική μας ωφέλεια, σταματώντας όχι μόνο την συμμετοχή μας στις διάφορες πνευματικές ευκαιρίες που μας δίνονται, όπως οι Κύκλοι μελέτης Αγίας Γραφής, αλλά εγκαταλείποντας ακόμα και αυτόν τον εκκλησιασμό. Χωρίς πολύ σκέψη ενίοτε παραδινόμαστε στις όποιες δυσκολίες, τις οποίες κάνουμε προτεραιότητα αφήνοντας πίσω τα πνευματικά μας ενδιαφέροντα με αποτέλεσμα να φροντίζουμε και να ανακουφίζουμε υπερβαλλόντως το σώμα μας εις βάρος της ψυχής μας η οποία αργοπεθαίνει. Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, το παράδειγμα της σημερινής γυναικός είναι σπουδαίο και μας καλεί να το μιμηθούμε.

Όμως στην συγκύπτουσα του σημερινού Ευαγγελίου υπάρχει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό που επίσης μας διδάσκει και μας ελέγχει. Αυτή η ύπαρξη, ενώ ήταν άρρωστη δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια, δεν επέτρεψε στην ασθένειά της να σκληρύνει την καρδιά της αλλά παρέμεινε πιστή στον Θεό. Το πρόβλημά της όχι μόνο δεν την απομάκρυνε από την πίστη της αλλά την έκανε ακόμα πιο σταθερή σε αυτήν. Πόσο σημαντικό είναι αυτό το παράδειγμα αδελφοί μου για όλους εκείνους οι οποίοι μπροστά στην ασθένεια και την δοκιμασία γογγύζουν ενώπιον του Θεού, διαμαρτύρονται και εκδικητικά πολλές φορές εγκαταλείπουν την πίστη τους κυριευμένοι από την απελπισία. Τότε η καρδιά τους παγώνει, σκληραίνεται και γίνεται σαν την καρδιά του αρχισυνάγωγου ο οποίος δεν συγκλονίζεται από το θαύμα αλλά χωρίς καμία ευσπλαχνία διαμαρτύρεται για την θεραπεία επειδή έγινε την ημέρα του Σαββάτου. Αντίθετα όσοι αντιμετωπίζουν την δοκιμασία ως επίσκεψη του Θεού στην ζωή τους διδάσκονται από αυτήν, προβληματίζονται για τα αίτια που την προκάλεσαν, αναλογίζονται την ελαχιστότητά τους και μετανοούν παραμένοντας πιστοί στον Πανάγαθο Θεό. Έτσι ακριβώς αντιμετώπισε την ασθένειά της η συγκύπτουσα της σημερινής περικοπής αλλά και έτσι έλαβε την θεραπεία και την ανόρθωσή της. Ας είναι το παράδειγμά της ευσέβειας και της πίστεώς της υπόδειγμα της δικής μας βιωτής. Αμήν.

ΠΗΓΗ