ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Απόστολος: Εβρ. ΙΑ΄ 9-10, 32-40

Ευαγγέλιο: Ματθ. Α΄ 1-25

18 Δεκεμβρίου 2016

«…αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών» (Ματθ. α΄ 21)

Ο ευαγγελιστής Ματθαίος, αγαπητοί μου αδελφοί, στη σημερινή Κυριακή, πριν από τη Γέννηση του Χριστού, μας παρουσιάζει όλη την πορεία των κατά σάρκα προπατόρων του Κυρίου μας, που έζησαν και πέθαναν με την προσμονή του Μεσσία. Στη συνέχεια ο ιερός ευαγγελιστής, μας παρουσιάζει το μεγάλο μυστήριο της Γέννησης του Χριστού. Μας λέει, ότι, όταν η Παρθένος Μαρία αρραβωνιάστηκε τον Ιωσήφ, προτού ακόμα συγκατοικήσουν στο σπίτι του, βρέθηκε έγκυος, με την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Ο Ιωσήφ, όταν αντιλήφτηκε την εγκυμοσύνη της, ταράχτηκε πολύ. Κι επειδή ήταν ενάρετος και δεν ήθελε να την διαπομπεύσει, σκέφτηκε να της δώσει μυστικά διαζύγιο. 

Καθώς, όμως, βασανιζόταν από αυτούς τους φοβερούς λογισμούς, ένας άγγελος του Θεού, εμφανίστηκε σε όνειρο και του λέει: «Ιωσήφ, απόγονε του Δαβίδ, μη διστάσεις να παραλάβεις στο σπίτι σου τη Μαρία τη μνηστή σου. 

Γιατί το παιδί που έχει μέσα της προέρχεται από την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Θα γεννήσει γιό και συ θα του δώσεις το όνομα Ιησούς, που σημαίνει Σωτήρας. Και θα του δώσεις αυτό το όνομα, γιατί Αυτός θα σώσει τον λαό του τον Ισραήλ από τις αμαρτίες του. Καθώς πλησιάζει, λοιπόν, η μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων, καλό είναι να προετοιμαστούμε κι εμείς πνευματικά και να λάβουμε την απόφαση το υπόλοιπο της ζωής μας να το ζήσουμε μακριά από την αμαρτία, ενωμένοι με τον Λυτρωτή μας Χριστό. Γι’ αυτό και καλό είναι να δούμε στη συνέχεια πόσο μεγάλο κακό είναι η αμαρτία και πως ο Κύριος μας έσωσε και μας σώζει από αυτή.

Είναι αλήθεια ότι η αμαρτία είναι το μεγαλύτερο κακό στον κόσμο. Ο άνθρωπος, κατά γενική ομολογία, αν δεν υπήρχε αυτό το κακό θα ήταν μια ευτυχισμένη ύπαρξη και η γη ένας παράδεισος, όπως ήταν πριν την πτώση των πρωτοπλάστων. Δυστυχώς, όμως με το να υποκύψει ο άνθρωπος στην αμαρτία, δημιούργησε θεληματικά αυτή την κόλαση για τον εαυτό του. Γιατί κάθε αμαρτία είναι μια τυραννία που εμείς οι ίδιοι επιβάλλουμε στον εαυτό μας. 

Και η πικρή μας πείρα μπορεί να επιβεβαιώσει αυτή την αλήθεια. Δηλαδή πόσην ταραχή και ανησυχία, πόσους ελέγχους και τύψεις και ποιο εσωτερικό μαρτύριο δημιουργεί αυτό το πάθος στον εαυτό μας. Τούτο το επιβεβαιώνει και ο αψευδής λόγος του Θεού. «Θλίψη» μας λέει και «στεναχώρια περιμένουν κάθε άνθρωπο που υπηρετεί το κακό, πρώτα τον Ιουδαίο, αλλά και τον εθνικό» (Ρωμ.Β ‘9). Εξ αιτίας της αμαρτίας ο άνθρωπος χάνει την ψυχική του ισορροπία και ευεξία, ώστε τίποτε να μη μπορεί να τον ικανοποιήσει. 

Από την άλλη, αν αυτή την άθλια εσωτερική κατάσταση τη δούμε γενικότερα, αφού η αμαρτία είναι κοινό γνώρισμα των ανθρώπων που ζουν μακριά από τον Θεό, τότε θα εννοήσουμε πόσο εκτεταμένο και φοβερό είναι το κράτος της αμαρτίας. Και αν συνάμα ενθυμηθούμε σε ποια ηθική κατάπτωση βρισκόταν η ανθρωπότητα, προτού έρθει ο Κύριος στη γή, τότε μπορούμε να εννοήσουμε πόσο μεγάλη ήταν η τυραννία της αμαρτίας. Σε ποιο δηλαδή σκοτάδι ήταν βυθισμένος ο κόσμος και πόσο απελπιστικό φαινόταν το μέλλον για τους υιούς των ανθρώπων. Στην προς Εφεσίους επιστολή του ο απόστολος των Εθνών Παύλος, μας λέει: « Μη ξεχνάτε ότι εκείνα τα χρόνια ζούσατε χωρίς Χριστό· ήσασταν αποκλεισμένοι από την κοινότητα του λαού του Θεού κι από τις υποσχέσεις που έδωσε ο Θεός· ζούσατε στον κόσμο χωρίς ελπίδα και χωρίς Θεό» (Εφ. Β΄ 12).

Το φοβερότερο, όμως, είναι ότι η αμαρτία έχει φοβερές συνέπειες για την πέραν του τάφου ζωή μας. Η αμαρτία όπως μας αποξενώνει από τον Θεό εδώ στη γη, το ίδιο μας αποξενώνει και εκεί στην αιωνιότητα, Κι εκεί μας ρίχνει στο σκοτάδι και τα ατέλειωτα βάσανα της κόλασης, δηλαδή με λίγα λόγια στον αιώνιο θάνατο. Γιατί, όπως μας λέει και πάλιν ο απόστολος Παύλος:

« ο μισθός που δίνει η αμαρτία είναι ο αιώνιος θάνατος » (Ρωμ. ΣΤ΄ 23). Αλλά αν η αμαρτία υπήρξε τόσο μεγάλο κακό, ώστε να αμαυρώσει και εξαθλιώσει την εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο, και να του ανοίξει την πόρτα της Κόλασης, υπάρχει όμως ο Χριστός, ο ελευθερωτής του ανθρώπου. Εκείνος που ήλθε «να σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών».

Ποιος, όμως είναι ο λαός Του. Λαός του Θεού είμαστε όλοι όσοι πιστεύουμε σ’ Αυτόν, όσοι γινόμαστε οπαδοί Του και Τον θέτουμε κυβερνήτη στη ζωή μας. Άρα από κάθε έθνος και γωνιά της γης, όσοι θέλουν την σωτηρία τους, μπορούν να τη βρουν στο Χριστό. Και το έργο αυτό της σωτηρίας τους μέσω του Κυρίου, αρχίζει κυρίως με τη Θεία Του ενσάρκωση και Γέννηση. «Εγώ ήρθα για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή και μάλιστα ζωή περίσσια» (Ιωάνν. Ι΄ 10). Κι ενώ ο μισθός που δίνει η αμαρτία είναι ο θάνατος, το δώρο που χαρίζει ο Θεός «είναι η αιώνια ζωή, που έφερε ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας» (Ρωμ. ΣΤ΄ 23). Αυτό τα λέει όλα και δείχνει την τεράστια διαφορά της αμαρτίας, από το δώρο που χάρισε ο Ιησούς στους ανθρώπους με την έλευσή Του. Κι έτσι, ενώ η αμαρτία, μας χωρίζει από τον Θεό κι εδώ και πέραν του τάφου, χάρη στη σωτηρία που έφερε ο Κύριος, γινόμαστε και πάλιν οικείοι του Θεού, τέκνα Του, τέκνα Του και κληρονόμοι της Ουρανίου Βασιλείας Του. 

Αδελφοί μου! Το έργο αυτό της Θείας Οικονομίας, που με το οποίο ολοκληρώθηκε η σωτηρία μας, συνεχίζεται μετά τη Θεία Γέννηση του Σωτήρος. 

Ειδικότερα με τη Θεία Του διδασκαλία μας πρόσφερε ο Κύριος την αλήθεια που ελευθερώνει και σώζει. Γι’ αυτό και πάντοτε προέτρεπε τους ανθρώπους να γνωρίζουν την αλήθεια και η αλήθεια θα τους ελευθερώσει (Ιωάνν. Η΄ 32).

Έπειτα με την άγια ζωή Του, μας πρόσφερε το τέλειο ηθικό πρότυπο, ώστε να έχουμε την τελειότητα στο θεανδρικό Του πρόσωπο και όχι μόνο στη θεωρία και να μπορούμε να ρυθμίζουμε τη ζωή μας, σύμφωνα με τον τύπο του Κυρίου. Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, σε μια νέα ζωή ευάρεστη σ’ Εκείνο, με την οριστική απόφαση ότι θα ζήσουμε πλέον για τον Χριστό, που τόσο μας αγάπησε. Και ασφαλώς, αυτό θα είναι το ωραιότερο δώρο που περιμένει ο Κύριος από τον καθένα μας. Κι’ έτσι τα φετινά Χριστούγεννα δεν θα είναι μόνο ευλογημένα και καλά, αλλά θα είναι και Χριστούγεννα σωτηρίας.

Ηγούμενος Χρυσορρογιατίσσης Διονύσιος

ΠΗΓΗ