ΚΥΡΙΑΚΗ H΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Κυριακή 3 Αυγούστου 2014
Μπήκαμε, ἀδελφοί μου, στήν εὐλογημένη περίοδο τοῦ Δεκαπενταυγούστου, τήν ὁποία ἀγαποῦμε ἰδιαιτέρως, ἐπειδή κυριαρχεῖ σ’αὐτήν τό πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά τῶν ἡμερῶν αὐτῶν εἶναι ἡ νηστεία καί οἱ παρακλήσεις τῆς Παναγίας μας πού τελοῦνται σχεδόν καθημερινῶς. Ὃμως, πρέπει νά γνωρίζουμε, ὃτι τό πρῶτο μέρος τῆς νηστείας αὐτῆς, εἶναι προετοιμασία γιά τήν μεγάλη Δεσποτική Ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί ἀπό τήν ἑπομένη τῆς Ἑορτῆς αὐτῆς ξεκινᾶ ἡ νηστεία γιά τήν μεγαλύτερη Θεομητορική Ἑορτή πού εἶναι ἡ κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου,τό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, λόγω τῆς μεγάλης συμμετοχῆς τοῦ πιστοῦ λαοῦ.
Ἒτσι, ἡ Ἐκκλησία μας, μᾶς δίνει ξανά μία εὐκαιρία νά δοῦμε τον ἑαυτό μας, καί ἀφοῦ διαπιστώσουμε ποῦ ἒχουμε ξεφύγει ἀπό τήν κατά Θεόν πορεία μας νά τήν διορθώσουμε μέ τήν μετάνοια. Ἀσφαλής ὁδηγός μας στήν ἐνδοσκόπηση αὐτή, εἶναι οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἁγιασμένη Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής Ματθαῖος, μᾶς ἀφηγήθηκε σήμερα τό καταπληκτικό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἂρτων καί τῶν δύο ἰχθύων μέ συνέπεια νά χορτάσει ἀπό αὐτά ἓνα μεγάλο πλῆθος λαοῦ.Πολύ σημαντικό γεγονός γιά τά χρόνια ἐκεῖνα, ἀλλά καί γιά τά σημερινά, πού ἡ ζωή μας σημαδεύεται ἀπό τίς συνέπειες τῆς οἰκονομικῆς κρίσης.
Πίσω ὃμως ἀπό τό ὂντως καταπληκτικό αὐτό θαῦμα τοῦ Κυρίου μας, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, βλέπουν τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας ἀπό τό ὁποῖο τρέφονται καί ζωοποιοῦνται ὂχι μόνο τά φθαρτά μας σώματα,ἀλλά οἱ ἀθάνατες ψυχές μας. Τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Κυρίου μας εἶναι ἡ τροφή τῆς ψυχῆς μας,τό φάρμακο ταῆς ἀθανασίας. Ἡ θεία κοινωνία μᾶς ἑνώνει μέ τόν Θεό πού εἶναι ἀθάνατος κατά φύσιν καί μᾶς δίνει τήν δυνατότητα νά γίνουμε ἀθάνατοι κατά χάριν. Κοινωνοῦμε τήν σάρκα πού προσέλαβε ὁ Κύριος ἀπό τήν Παναγία μας καί τήν ἓνωσε μἐ τήν θεότητά Του.
Ὃμως, γιά νά κοινωνήσει κάποιος τῶν ἀχράντων Μυστηρίων, θά πρέπει νά ἒχει φθάσει προηγουμένως σέ κάποιο πνευματικό ἐπίπεδο πού νά τοῦ ἐπιτρέπει νά ἒλθει σέ κοινωνία μέ τόν Χριστό, διαφορετικά, ὂχι μόνο δέν ἒχει νά κερδίσει κάτι, ἀλλά ὑπάρχει ὁ κίνδυνος καί νά ζημιωθεῖ .
Δέν εἶναι δυνατόν, φυσικά ,σέ ἓνα σύντομο κήρυγμα νά ἀναφερθοῦμε σέ ὃλες τίς προϋποθέσεις πού ἀπαιτοῦνται προκειμένου νά πλησιάσουμε τό Ποτήριο τῆς Ζωῆς,ἀλλά κάποια βασικά μποροῦμε νά τά ποῦμε.
Κάποιος πού δέν πιστεύει ὃτι ὁ ἂρτος καί ὁ οἶνος πού ὑπάρχουν στό ἃγιο Ποτήριο ἒχουν μεταβληθεῖ, κατά τρόπο ὑπερφυσικό, ἀπό τό Ἃγιο Πνεῦμα σέ σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ, χωρίς νά ἒχουν χάσει τίς φυσικές τους ἰδιότητες, ἂς μή τολμήσει νά προσέλθει!
Αὐτό εἶναι τό πρῶτο σημαντικό,καί ἀπαραίτητο.
Ὁ καθαρός Θεός δέν εἶναι δυνατόν νά κατοικήσει σέ ἀκάθαρτες ψυχές. Ὀφείλουμε μέ τό ἱερό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως - πού εἶναι ἓνα δεύτερο βάπτισμα- νά καθαρίσουμε τίς ψυχές καί τά σώματά μας ἀπό κάθε τί πού μᾶς λερώνει καί διώχνει ἀπό μέσα μας τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἂνθρωπος μετανοεῖ προηγουμένως, ἀποφασίζει νά ἐγκαταλείψει τήν ἁμαρτωλή ζωή, καί κατόπιν ἐξαγορεύει στόν πνευματικό τά σφάλματά του προκειμένου νά πάρει τήν ἂφεση. Δέν γίνεται διαφορετικά. Ἒτσι καθόρισε ὁ Θεός νά καθαριζόμαστε ἀπό τις ἁμαρτίες πού διαπράξαμε μετά τό Ἃγιο Βάπτισμα μέ τό ὁποῖο εἰσήλθαμε στό ἃγιο σῶμα τῆς ἐκκλησίας. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο τό μυστήριο τῆς μετανοίας ὀνομάζεται δεύτερο βάπτισμα.
Ἓνα σοβαρό ἐπίσης ἐμπόδιο εἶναι, ὃταν ἒχουμε ἒχθρα μέ κάποιον ἢ ἁπλῶς γίναμε αἰτία νά λυπήσουμε τόν συνάνθρωπό μας. Ὁ Θεός δέν ἐπιτρέπει οὒτε ἓνα πρόσφορο νά πᾶμε στήν ἐκκλησία ὃταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πόσο μᾶλλον νά κοινωνήσουμε.
Βασικό ἐπίσης εἶναι νά πιστεύουμε στόν Θεό, νά λαχταρᾶ ἡ ψυχή μας νά πάρει τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του. Ἂς μήν τό κάνουμε ἀπό συνήθεια,ἐπειδή εἶναι κάποια μεγάλη γιορτή, ἢ ἐπειδή ἒχουμε τό μνημόσυνο κάποιου συγγενικοῦ μας προσώπου. Τέτοιες ἡμέρες, εἶναι πραγματικά μεγάλες εὐκαιρίες νά κοινωνήσουμε, ὂχι ὃμως ἀπροετοίμαστοι.
Οἱ γονεῖς ἂς μήν πιέζουν τά παιδιά τους , ἂν δέν τό θέλουν, ἂν εἶναι μεγάλα καί δέν ἒχουν πάει στόν Πνευματικό. Πολλά παιδιά δείχνουν μία ἀξιοθαύμαστη ὑπευθυνότητα καί ὃταν ἀρχίζουν οἱ διάφορες παρεκτροπές στήν ζωή τους, δέν προσέρχονται ἐπειδή καταλαβαίνουν ὃτι ὑπάρχουν ἐμπόδια. Δέν εἶναι περιφρόνηση αὐτό,ἀλλά μία ὑπεύθυνη ἀντιμετώπιση ἑνός σημαντικοῦ γεγονότος. Ὁ Μέγας Βασίλειος τονίζει ὃτι ὃταν ἀρχίσουν τά σαρκικά ἁμαρτήματα,συμβαίνουν φοβερές ἀλλαγές στόν ἐσωτερικό κόσμο τοῦ ἀνθρώπου,οἱ ὁποῖες τόν κάνουν νά ἀπομακρύνεται ἀπό τήν λατρευτική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ,καί ἂν αὐτά δέν διορθωθοῦν, ὁ ἂνθρωπος δέν ἐπανέρχεται.Καί ἡ ἐποχή μας εἶναι πολύ δύσκολη μέ τίς παράνομες συμβιώσεις καί τά τόσα ἂλλα πού συμβαίνουν. Ἂς βροῦμε ὃλοι μας, μικροί καί μεγάλοι, ἓνα συνετό καί ἐνάρετο ἐξομολόγο νά μᾶς καθοδηγεῖ σωστά,νά μᾶς λέει ἐκεῖνος κάθε πότε θά κοινωνοῦμε.
Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι βασική προϋπόθεση γιά τήν σωτηρία μας. Ἂς τήν πάρουμε πολύ σοβαρά γιά νά ζήσουμε τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ,γιά νά γίνουμε κληρονόμοι τῆς Βασιλείας Του. Μπορεῖ τά χρόνια μας νά εἶναι δύσκολα, ὃλοι μας νά ἒχουμε ξεφύγει, ὃμως ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία μας μέ τά Μυστήριά της, ἀπό τά ὁποῖα παίρνουμε τήν Θεία Χάρη μέσα μας,καί τότε κατά θαυμαστό τρόπο ἀλλάζει ὁλόκληρη ἡ ζωή μας καί αὐτά πού μᾶς φαίνονται ἀδύνατα γίνονται δυνατά.
Γιά ὃλους ὑπάρχει ἐλπίδα,γιά ὃλους σταυρώθηκε ὁ Κύριος, ὃλους μᾶς ἀγαπᾶ ἐξίσου καί ὃλους μᾶς θέλει κοντά Του,ἀρκεῖ νά τό θέλουμε κι ἐμεῖς. Τό νά πεῖ κάποιος ὃτι ξέφυγε πάρα πολύ καί δέν πρόκειται νά τον ξαναδεχθεῖ ὁ Θεός, εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἁμαρτία. Εἶναι μία ἀπό τίς βλασφημίες κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.Τό ἒλεος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἂπειρο καί σέ καμιά περίπτωση δέν δικαιολογεῖται ἡ ἀπελπισία ,πού δημιουργεῖται ὃταν ἑδραιωθεῖ μέσα μας ἡ σκέψη ὃτι δέν ὑπάρχει γιά μᾶς δυνατότητα σωτηρίας.
Εἶναι μία καθαρά σατανική σκέψη, πού δέν ἒχει θέση σέ ὃποιον πιστεύει στό Θεό.
Κυριακή 3 Αυγούστου 2014
Μπήκαμε, ἀδελφοί μου, στήν εὐλογημένη περίοδο τοῦ Δεκαπενταυγούστου, τήν ὁποία ἀγαποῦμε ἰδιαιτέρως, ἐπειδή κυριαρχεῖ σ’αὐτήν τό πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά τῶν ἡμερῶν αὐτῶν εἶναι ἡ νηστεία καί οἱ παρακλήσεις τῆς Παναγίας μας πού τελοῦνται σχεδόν καθημερινῶς. Ὃμως, πρέπει νά γνωρίζουμε, ὃτι τό πρῶτο μέρος τῆς νηστείας αὐτῆς, εἶναι προετοιμασία γιά τήν μεγάλη Δεσποτική Ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί ἀπό τήν ἑπομένη τῆς Ἑορτῆς αὐτῆς ξεκινᾶ ἡ νηστεία γιά τήν μεγαλύτερη Θεομητορική Ἑορτή πού εἶναι ἡ κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου,τό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, λόγω τῆς μεγάλης συμμετοχῆς τοῦ πιστοῦ λαοῦ.
Ἒτσι, ἡ Ἐκκλησία μας, μᾶς δίνει ξανά μία εὐκαιρία νά δοῦμε τον ἑαυτό μας, καί ἀφοῦ διαπιστώσουμε ποῦ ἒχουμε ξεφύγει ἀπό τήν κατά Θεόν πορεία μας νά τήν διορθώσουμε μέ τήν μετάνοια. Ἀσφαλής ὁδηγός μας στήν ἐνδοσκόπηση αὐτή, εἶναι οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἁγιασμένη Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής Ματθαῖος, μᾶς ἀφηγήθηκε σήμερα τό καταπληκτικό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἂρτων καί τῶν δύο ἰχθύων μέ συνέπεια νά χορτάσει ἀπό αὐτά ἓνα μεγάλο πλῆθος λαοῦ.Πολύ σημαντικό γεγονός γιά τά χρόνια ἐκεῖνα, ἀλλά καί γιά τά σημερινά, πού ἡ ζωή μας σημαδεύεται ἀπό τίς συνέπειες τῆς οἰκονομικῆς κρίσης.
Πίσω ὃμως ἀπό τό ὂντως καταπληκτικό αὐτό θαῦμα τοῦ Κυρίου μας, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, βλέπουν τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας ἀπό τό ὁποῖο τρέφονται καί ζωοποιοῦνται ὂχι μόνο τά φθαρτά μας σώματα,ἀλλά οἱ ἀθάνατες ψυχές μας. Τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Κυρίου μας εἶναι ἡ τροφή τῆς ψυχῆς μας,τό φάρμακο ταῆς ἀθανασίας. Ἡ θεία κοινωνία μᾶς ἑνώνει μέ τόν Θεό πού εἶναι ἀθάνατος κατά φύσιν καί μᾶς δίνει τήν δυνατότητα νά γίνουμε ἀθάνατοι κατά χάριν. Κοινωνοῦμε τήν σάρκα πού προσέλαβε ὁ Κύριος ἀπό τήν Παναγία μας καί τήν ἓνωσε μἐ τήν θεότητά Του.
Ὃμως, γιά νά κοινωνήσει κάποιος τῶν ἀχράντων Μυστηρίων, θά πρέπει νά ἒχει φθάσει προηγουμένως σέ κάποιο πνευματικό ἐπίπεδο πού νά τοῦ ἐπιτρέπει νά ἒλθει σέ κοινωνία μέ τόν Χριστό, διαφορετικά, ὂχι μόνο δέν ἒχει νά κερδίσει κάτι, ἀλλά ὑπάρχει ὁ κίνδυνος καί νά ζημιωθεῖ .
Δέν εἶναι δυνατόν, φυσικά ,σέ ἓνα σύντομο κήρυγμα νά ἀναφερθοῦμε σέ ὃλες τίς προϋποθέσεις πού ἀπαιτοῦνται προκειμένου νά πλησιάσουμε τό Ποτήριο τῆς Ζωῆς,ἀλλά κάποια βασικά μποροῦμε νά τά ποῦμε.
Κάποιος πού δέν πιστεύει ὃτι ὁ ἂρτος καί ὁ οἶνος πού ὑπάρχουν στό ἃγιο Ποτήριο ἒχουν μεταβληθεῖ, κατά τρόπο ὑπερφυσικό, ἀπό τό Ἃγιο Πνεῦμα σέ σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ, χωρίς νά ἒχουν χάσει τίς φυσικές τους ἰδιότητες, ἂς μή τολμήσει νά προσέλθει!
Αὐτό εἶναι τό πρῶτο σημαντικό,καί ἀπαραίτητο.
Ὁ καθαρός Θεός δέν εἶναι δυνατόν νά κατοικήσει σέ ἀκάθαρτες ψυχές. Ὀφείλουμε μέ τό ἱερό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως - πού εἶναι ἓνα δεύτερο βάπτισμα- νά καθαρίσουμε τίς ψυχές καί τά σώματά μας ἀπό κάθε τί πού μᾶς λερώνει καί διώχνει ἀπό μέσα μας τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἂνθρωπος μετανοεῖ προηγουμένως, ἀποφασίζει νά ἐγκαταλείψει τήν ἁμαρτωλή ζωή, καί κατόπιν ἐξαγορεύει στόν πνευματικό τά σφάλματά του προκειμένου νά πάρει τήν ἂφεση. Δέν γίνεται διαφορετικά. Ἒτσι καθόρισε ὁ Θεός νά καθαριζόμαστε ἀπό τις ἁμαρτίες πού διαπράξαμε μετά τό Ἃγιο Βάπτισμα μέ τό ὁποῖο εἰσήλθαμε στό ἃγιο σῶμα τῆς ἐκκλησίας. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο τό μυστήριο τῆς μετανοίας ὀνομάζεται δεύτερο βάπτισμα.
Ἓνα σοβαρό ἐπίσης ἐμπόδιο εἶναι, ὃταν ἒχουμε ἒχθρα μέ κάποιον ἢ ἁπλῶς γίναμε αἰτία νά λυπήσουμε τόν συνάνθρωπό μας. Ὁ Θεός δέν ἐπιτρέπει οὒτε ἓνα πρόσφορο νά πᾶμε στήν ἐκκλησία ὃταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πόσο μᾶλλον νά κοινωνήσουμε.
Βασικό ἐπίσης εἶναι νά πιστεύουμε στόν Θεό, νά λαχταρᾶ ἡ ψυχή μας νά πάρει τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του. Ἂς μήν τό κάνουμε ἀπό συνήθεια,ἐπειδή εἶναι κάποια μεγάλη γιορτή, ἢ ἐπειδή ἒχουμε τό μνημόσυνο κάποιου συγγενικοῦ μας προσώπου. Τέτοιες ἡμέρες, εἶναι πραγματικά μεγάλες εὐκαιρίες νά κοινωνήσουμε, ὂχι ὃμως ἀπροετοίμαστοι.
Οἱ γονεῖς ἂς μήν πιέζουν τά παιδιά τους , ἂν δέν τό θέλουν, ἂν εἶναι μεγάλα καί δέν ἒχουν πάει στόν Πνευματικό. Πολλά παιδιά δείχνουν μία ἀξιοθαύμαστη ὑπευθυνότητα καί ὃταν ἀρχίζουν οἱ διάφορες παρεκτροπές στήν ζωή τους, δέν προσέρχονται ἐπειδή καταλαβαίνουν ὃτι ὑπάρχουν ἐμπόδια. Δέν εἶναι περιφρόνηση αὐτό,ἀλλά μία ὑπεύθυνη ἀντιμετώπιση ἑνός σημαντικοῦ γεγονότος. Ὁ Μέγας Βασίλειος τονίζει ὃτι ὃταν ἀρχίσουν τά σαρκικά ἁμαρτήματα,συμβαίνουν φοβερές ἀλλαγές στόν ἐσωτερικό κόσμο τοῦ ἀνθρώπου,οἱ ὁποῖες τόν κάνουν νά ἀπομακρύνεται ἀπό τήν λατρευτική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ,καί ἂν αὐτά δέν διορθωθοῦν, ὁ ἂνθρωπος δέν ἐπανέρχεται.Καί ἡ ἐποχή μας εἶναι πολύ δύσκολη μέ τίς παράνομες συμβιώσεις καί τά τόσα ἂλλα πού συμβαίνουν. Ἂς βροῦμε ὃλοι μας, μικροί καί μεγάλοι, ἓνα συνετό καί ἐνάρετο ἐξομολόγο νά μᾶς καθοδηγεῖ σωστά,νά μᾶς λέει ἐκεῖνος κάθε πότε θά κοινωνοῦμε.
Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι βασική προϋπόθεση γιά τήν σωτηρία μας. Ἂς τήν πάρουμε πολύ σοβαρά γιά νά ζήσουμε τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ,γιά νά γίνουμε κληρονόμοι τῆς Βασιλείας Του. Μπορεῖ τά χρόνια μας νά εἶναι δύσκολα, ὃλοι μας νά ἒχουμε ξεφύγει, ὃμως ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία μας μέ τά Μυστήριά της, ἀπό τά ὁποῖα παίρνουμε τήν Θεία Χάρη μέσα μας,καί τότε κατά θαυμαστό τρόπο ἀλλάζει ὁλόκληρη ἡ ζωή μας καί αὐτά πού μᾶς φαίνονται ἀδύνατα γίνονται δυνατά.
Γιά ὃλους ὑπάρχει ἐλπίδα,γιά ὃλους σταυρώθηκε ὁ Κύριος, ὃλους μᾶς ἀγαπᾶ ἐξίσου καί ὃλους μᾶς θέλει κοντά Του,ἀρκεῖ νά τό θέλουμε κι ἐμεῖς. Τό νά πεῖ κάποιος ὃτι ξέφυγε πάρα πολύ καί δέν πρόκειται νά τον ξαναδεχθεῖ ὁ Θεός, εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἁμαρτία. Εἶναι μία ἀπό τίς βλασφημίες κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.Τό ἒλεος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἂπειρο καί σέ καμιά περίπτωση δέν δικαιολογεῖται ἡ ἀπελπισία ,πού δημιουργεῖται ὃταν ἑδραιωθεῖ μέσα μας ἡ σκέψη ὃτι δέν ὑπάρχει γιά μᾶς δυνατότητα σωτηρίας.
Εἶναι μία καθαρά σατανική σκέψη, πού δέν ἒχει θέση σέ ὃποιον πιστεύει στό Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου