ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Στήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή ὁ Ματθαῖος μᾶς περιγράφει τό θαῦμα τοῦ Ἰησοῦ πού δάμασε τά στοιχεῖα τῆς φύσης καί περπάτησε ἐπάνω στό νερό, τήν ὀλιγοπιστία τοῦ Πέτρου καί τήν ἀναγνώριση ἀπό τούς μαθητές ὅτι ὄντως ὁ Χριστός εἶναι ἀληθινά ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ.

Ὅταν τό πλῆθος, πού εἶχε μαζευτεῖ γιά νά ἀκούσει τά λόγια τοῦ Χριστοῦ ἀποχώρησε, οἱ μαθητές μπῆκαν στό πλοῖο καί ἀνοίχτηκαν μέσα στήν θάλασσα. Τότε ὁ Ἰησοῦς ἀνέβηκε στό ὅρος πού ἦταν κοντά ὥστε νά προσευχηθεῖ. Βλέπουμε ὅτι καί ὁ ἴδιος ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, τό Δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὡς τέλειος ἄνθρωπος ἔχει τήν ἀνάγκη νά προσευχηθεῖ στόν Πατέρα καί Δημιουργό των ἁπάντων. Ἀναλογιστεῖτε τό μέγεθος καί τήν ἀνάγκη πού πρέπει νά ἔχουμε ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τά κτιστά δημιουργήματα γιά προσευχή στόν Πατέρα καί δημιουργό μας καί ὄχι μόνο μιά ἁπλή προσευχή ἀλλά καί τήν μετοχή μας στά μυστήρια τῆς ἐκκλησίας.

Κάποια στιγμή μέσα στήν νύκτα, καί ἐνῶ οἱ ἀπόστολοι ἦταν μέσα στό πλοῖο, ξεσπᾶ ἕνας δυνατός ἄνεμος καί σηκώνει ὑψηλά κύματα. Τότε ἔντρομοι οἱ μαθητές βλέπουν τόν Ἰησοῦ νά περπατᾶ ἐπάνω στό νερό ἀνάμεσα στά κύματα. Νομίζοντας ὅτι εἶναι φάντασμα βάζουν τίς φωνές.

Τότε ὁ Χριστός τούς ἁπαντᾶ, «μήν φοβάστε ἐγώ εἶμαι». Ὁ Πέτρος τότε τοῦ ἁπαντᾶ «Κύριε ἐάν εἶσαι ἐσύ διέταξέ με νά ἔρθω σέ ἐσένα περπατώντας ἐπάνω στά κύματα». Ὁ Ἰησοῦς τοῦ ἁπαντά «ἔλα» καί ὁ Πέτρος ξεκινᾶ καί περπατᾶ πρός αὐτόν ἐπάνω στό νερό. Ξαφνικά, βλέποντας τόν ἰσχυρό ἄνεμο ἐνῶ περπατοῦσε, τρόμαξε καί ἄρχισε νά βυθίζεται. Τότε φωνάζει «Κύριε σῶσε με». Ὁ Ἰησοῦς τοῦ δίνει τό χέρι του καί τόν τραβά ἐπάνω καί τοῦ λέγει «ὀλιγόπιστε γιατί δίστασες;». Καί ἀνέβηκαν μαζί στό πλοῖο. Οἱ μαθητές, βλέποντας ὅλα αὐτά, ἄρχισαν νά προσκυνοῦν τόν Ἰησοῦ καί νά ἀναγνωρίζουν ὅτι ὄντως αὐτός εἶναι στά ἀλήθεια ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ.

Σήμερα θά σταθοῦμε στήν ὀλιγοπιστία τοῦ Πέτρου. Ὁ Χριστός, ὅπως ξέρουμε μέσα ἀπό τό Εὐαγγέλιο, πάντα σέ ὅλα τα θαύματα καί τίς θεραπεῖες πού ἔκανε στούς ἀνθρώπους δέν εἶπε ποτέ ὅτι αὐτός τούς θεράπευε, ἀλλά ἔλεγε «ἡ πίστη σου σέ ἔσωσε» ἤ «ἅς γίνει σύμφωνα μέ τήν πίστη σου». Ἐδῶ ὁ Πέτρος στήν ἀρχή πίστεψε στόν Χριστό καί περπάτησε καί αὐτός μαζί του ἐπάνω στό νερό, ὅμως ὁ ἄνεμος τόν τρόμαξε καί ἔχασε τήν πίστη του καί ἀμέσως ἄρχισε νά βουλιάζει.

Ἔτσι καί ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ὅταν ἔχουμε δυνατή τήν πίστη μας στόν Θεό, δέν παρεκκλίνουμε ἀπό τόν προσωπικό ἀγώνα μας γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας καί εἴμαστε δυνατοί, γιατί ὁ Θεός εἶναι μαζί μας καί ἐνδυναμώνει τήν προσπάθειά μας. Ὅμως, ἀφοῦ κάτι ἁπλό ὅπως ὁ ἄνεμος ἔκανε τόν Πέτρο νά ὀλιγοπιστήσει, ἔτσι καί γιά ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους ὑπάρχει αὐτός ὁ ἄνεμος, δηλαδή ὁ πειρασμός πού μᾶς κάνει νά διακόψουμε τόν συνεχῆ ἀγώνα μας καί νά πέσουμε στήν ἁμαρτία.

Ὁ Χριστός ὅμως εἶναι πάντα δίπλα μας. Ἀρκεῖ νά μετανοήσουμε καί νά μήν συνεχίζουμε στό δρόμο τῆς ἁμαρτίας ἀλλά νά ἐπανέλθουμε στόν δρόμο τῆς προσευχῆς καί τῆς ἀρετῆς. Ὁ Χριστός συγχωρεῖ τά λάθη καί τίς ἁμαρτίες μας καί εἶναι πάντα ἐκεῖ δίπλα μας νά μᾶς δώσει τό χέρι του καί νά περπατήσει καί αὐτός μαζί μας, ὅπως ἔκανε καί στόν Πέτρο.

Ἀδελφοί μου, ὁ μόνος τρόπος γιά τήν σωτηρία καί τήν ἐπικοινωνία μας μέ τόν Θεό ἐκτός ἀπό τήν μετοχή μας στίς ἀκολουθίες καί στά μυστήρια τῆς ἐκκλησίας εἶναι ἡ προσευχή. Ἅς γίνουν, ὄχι συνήθεια τοῦ στόματος, ἀλλά συνήθεια τῆς καρδιᾶς μας, τῆς ψυχῆς μας, τοῦ μυαλοῦ μας, πέντε ἁπλές λέξεις μέ βαθύ ὅμως νόημα:

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με. Ἀμήν.

Πρεσβύτερος Βασίλειος Ντίνος

ΠΗΓΗ