ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ

Απόστολος: Ρωμ. ΙΓ΄ 11-14, ΙΔ΄ 1-4

Ευαγγέλιο: Ματθ. ΣΤ΄ 14-21

18 Φεβρουάριου 2018

«Όπου γαρ εστιν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και η καρδία υμών» (Ματθ. ΣΤ΄ 21)

Από αύριο ,αγαπητοί μου αδελφοί, εισερχόμαστε στην αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή, σε περίοδο, δηλαδή, εντονότερου πνευματικού αγώνα. Μέσα σε ατμόσφαιρα ιδιαίτερα κατανυκτική, με τροπάρια, αναγνώσματα και ακολουθίες, θα αναλογιστούμε καλύτερα τις πολλές πτώσεις και αμαρτίες μας και θα ζητήσουμε το έλεος του Θεού. «Το στάδιον των αρετών ηνέωκται», ψάλλει η Εκκλησία μας και μας καλεί να μπούμε σ' αυτό και να αγωνιστούμε σαν καλοί αθλητές για να πάρουμε το στεφάνι της νίκης από τον Χριστό. Γι' αυτό και στο σημερινό Ευαγγέλιο ο Κύριος μας ομιλεί για πνευματικά αγωνίσματα και για περίοδο εντατικού πνευματικού αγώνα, εσωτερικής κάθαρσης και ψυχικής προς τον Θεό ανύψωσης. Το σημείο, στο οποίο συνενώνονται οι πόθοι, οι σκέψεις και οι αποφάσεις μας είναι η καρδιά .μας.

Γιατί ανάλογα της στροφής και κλίσης, που λαμβάνει η καρδιά μας, επηρεάζεται και η όλη ζωή μας. Αν ποθεί και σκέπτεται τα υλικά αγαθά, γίνεται και είναι η ζωή μας υλιστική. Αν αντίθετα, στρέφεται προς τον ουράνιο θησαυρό, προς τον Θεό και τα αγαθά Του, γίνεται η ζωή μας πνευματική. Ας δούμε, λοιπόν κι εμείς σήμερα, ποιες από τις κλίσεις και ροπές της καρδιάς μας είναι καταστροφικές για την ψυχή μας και ποιες μας χαρίζουν πραγματική ανάπαυση και με ποιους θησαυρούς αναπαύεται πράγματι η καρδιά μας.

Είναι αλήθεια ότι μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων νομίζουν ότι θα βρουν την ανάπαυση της καρδιάς τους στην ύλη. Γι' αυτό και νυχθημερόν δεν κάμνουν τίποτε άλλο από του να θησαυρίζουν θησαυρούς επί της γης. Οι άνθρωποι αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για τα γήινα και κοσμικά. Πώς, δηλαδή, θα κερδίσουν περισσότερα χρήματα και πώς θα αποκτήσουν περισσότερα κτήματα. Άλλοι πάλιν επιδιώκουν τα κοσμικά αξιώματα, την κοινωνική προβολή, την επιστημονική ανέλιξη και τη λαμπρή σταδιοδρομία. Αυτά και πολλά άλλα είναι τα μόνα για τα οποία κτυπά από το πρωί μέχρι το βράδυ η καρδιά τους. Το κακό στην περίπτωση αυτή είναι ότι δεν δίνουν καμιά άλλη διάσταση στην καρδιά τους και το πιο

θλιβερό είναι ότι δεν σκέπτονται ποτέ τους ουράνιους θησαυρούς. Κι' έτσι μένουν

προσηλωμένοι στο χώμα και στα αγαθά αυτού του κόσμου, που είναι όλα, φθαρτά

και παροδικά και σαν τέτοια γεμίζουν πολλές φορές με απογοήτευση τη ζωή τους.

Πολύ διδακτικά στην περίπτωση αυτή είναι τα όσα αναφέρει ο Απόστολος, των

Εθνών Παύλος, για το θέμα αυτό. «Όσοι θέλουν να πλουτίσουν», μας λέει,

«πέφτουν σε πειρασμό, σε παγίδα του διαβόλου και σε πολλές ανόητες και

βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τους ανθρώπους, στην καταστροφή και τον

χαμό» (Α΄ Τιμ. ΣΤ' 9).

Είναι όμως οι άνθρωποι αυτοί, που αγαπούν την ματαιότητα και που

κυνηγούν ανέμους και σκιές στη ζωή τους ευτυχισμένοι; Τούτο θα το καταλάβουμε

αν ακούσουμε και τη φωνή που αντηχεί μέσα από τα χαλάσματα της

οικογενειακής ζωής πολλών σύγχρονων μεγιστάνων του πλούτου. Αν λάβουμε 

υπόψη και τα μηνύματα της απαισιοδοξίας και του μηδενισμού, που εκπέμπονται

από τα στόματα πολλών άθεων λογοτεχνών και φιλοσόφων της Ευρώπης, τότε θα

δούμε ότι η καρδιά δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί με την ύλη. Ο Θεόπνευστος

Δαβίδ, που σαν βασιλιάς που ήταν εγνώρισε και αυτά που δίνουν τα πλούτη,

δηλαδή, τα αξιώματα και τις ηδονές, με δυο μόνο λέξεις μας λέει ότι «τα σύμπαντα

είναι ματαιότης» (Ψαλμ. ΛΗ΄ 6). Γι' αυτό και μας προτρέπει και μας συμβουλεύει

να μη ζηλεύουμε την ευτυχία των κοσμικών ανθρώπων, γιατί και αυτοί και τα

αγαθά τους καθώς «η χλόη, γρήγορα μαραίνονται και ξεραίνονται όπως το τρυφερό

χορτάρι». Και συνεχίζοντας μας συμβουλεύει «ζήτα την ευτυχία σου στον Κύριο και

θα σου δώσει ό,τι η καρδιά σου λαχταρά» Ψαλμ. ΛΖ΄2-4).

Ο Ιερός Αυγουστίνος, που εδοκίμασε προτού μετανοήσει και τη ζωή της

αμαρτίας, μας λέει ότι η καρδιά μας είναι ανήσυχη, μέχρις ότου συναντήσει τον

Θεό. «Ελάτε σ’ εμένα», μας λέει ο Κύριος, «όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι κι

εγώ θα σας ξεκουράσω. Σηκώστε πάνω σας το ζυγό μου και διδαχτείτε από το δικό

μου παράδειγμα, γιατί είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και οι ψυχές σας θα

βρουν ξεκούραση. Γιατί ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου ελαφρό»

(Ματθ. ΙΑ' 28-29). Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Θεός μάς αγαπά ασυγκρίτως

περισσότερο απ' όσο αγαπούμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Αυτός που ζητά την γη

περισσότερο από τον ουρανό ,μάς λέει ο ιερός Χρυσόστομός ,θα χάσει και την γη.

Ενώ αυτός που προτιμά τον ουρανό από τη γη θα απολαύσει και τα δύο σε μέγιστο

βαθμό. Και τίθεται το ερώτημα: τί θέλουμε. Να τα χάσουμε όλα ή να τα

κερδίσουμε όλα όσα πραγματικά αξίζουν;

Απάντηση στο ερώτημα αυτό μας δίνει ο Κύριος, που μας προτρέπει και

μας καλεί να θησαυρίζουμε θησαυρούς στον ουρανό, που είναι μόνιμοι και δεν

υπάρχει φόβος να τους χάσουμε. Δεν είναι υλικοί, ώστε να είναι ασταθείς και

αβέβαιοι, γι' αυτό και δεν κινδυνεύουν από κανένα εχθρό. Μένουν ασφαλισμένοι

πλησίον του Θεού και μας περιμένουν. Και η πλέον μικρή πράξη αγάπης, που

κάμνουμε σ' αυτή τη γη και η κάθε ελεημοσύνη που προσφέρουμε προς τους

πάσχοντες και φτωχούς δεν χάνεται. Μετατρέπεται σε πνευματικό κεφάλαιο σαν

αποθεματικό στο όνομά μας στον ουρανό και κρατείται εκεί ασφαλισμένο για να

μας δοθεί μετά τον θάνατό μας, από τον Θεό. Γι' αυτό, ας μη ξεγελιόμαστε και ας

μη παρασυρόμαστε από τα ασήμαντα για να χάνουμε τα ανεκτίμητα, τα μόνιμα,

τα αληθινά, τα αιώνια πλούτη. Κι' αυτά τα πλούτη είναι οι άγιες αρετές του

Χριστού και οι καρποί του Αγίου Πνεύματος: η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η

ανεκτικότητα, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια. Σ'

αυτούς τους ουράνιους θησαυρούς ας στρέψουμε τον νου μας και αυτούς να

αγαπήσουμε, να ποθήσουμε και να κατακτήσουμε. Με αυτούς τους θησαυρούς ας

γεμίζουμε τις αποσκευές μας για το ουράνιο ταξίδι μας. Τότε να είμαστε σίγουροι

ότι θα γίνουμε πλούσιοι, πάμπλουτοι και αιώνια πανευτυχείς.

Αδελφοί μου! Το πρώτο που πρέπει να αναλάβουμε είναι η αγάπη μας

προς τον Θεό, γιατί από εκεί ξεκινούν κι εκεί βασίζονται τα πάντα. Ας

παρακαλέσουμε ,λοιπόν, τον Κύριο να ανάψει ο ίδιος μέσα μας τη φωτιά της προς

Εκείνον αγάπης και να στηρίζει την καρδιά μας στη δική Του και μόνο αγάπη.

Στην αγάπη Του που χαρίζει την ειρήνη και την ανάπαυση στην καρδιά μας.

† Ηγούμενος Χρυσορρογιατίσσης Διονύσιος

ΠΗΓΗ