ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017 (Η’ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. ι΄ 25-37)
«Ἀγαπήσεις… τόν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν».

            Στή σημερινή παραβολή τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου ἀποκαλύπτεται μέ τόν πλέον παραστατικό τρόπο ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου, πρός τόν κάθε λαβωμένο ἀπό τήν ἁμαρτία ἄνθρωπο. Αὐτή ἡ ἀπροσμέτρητη ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας μᾶς δίνει τό παράδειγμα, ἀλλά καί τήν ἐντολή νά ἀγαπήσουμε κι ἐμεῖς τόν κάθε συνάνθρωπό μας. Ἄς δοῦμε λοιπόν ποιά στοιχεῖα θά πρέπει νά ἔχει ἡ ἀγάπη μας αὐτή πρός τόν πλησίον.


Ἡ Παραβολή προβάλλει κάποια χαρακτηριστικά τῆς γνήσιας καί ἀληθινῆς ἀγάπης πρός τό συνάνθρωπο. Ἕνα βασικό στοιχεῖο αὐτῆς τῆς ἀγάπης εἶναι ὅτι θά πρέπει νά ἐκδηλώνεται πρός κάθε ἄνθρωπο, πρός ὅλους. Αὐτός πού ἀγαπᾶ ἀληθινά τό συνάνθρωπό του δέν ἐξετάζει ἐάν εἶναι Ἰουδαῖος ἤ Σαμαρείτης, φίλος ἤ ἐχθρός, γνωστός ἤ ἄγνωστος. Ἀγαπᾶ ὅλους τούς ἀνθρώπους ἀνεξαρτήτως τῆς θέσης τους, τῆς ἰδιότητάς τους, τῆς ἐθνικότητάς τους. Βεβαίως εἶναι εὔλογο ἡ φυσική ἀγάπη πού ἔχουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά ἐκδηλώνεται πρωτίστως στούς οἰκείους μας, στούς γονεῖς καί συγγενεῖς μας, στούς φίλους καί εὐεργέτες μας. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι μποροῦμε νά στερήσουμε τήν ἀγάπη μας ἀπό τούς ἄλλους ἀνθρώπους. Διότι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι πλάσματα καί εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, ἄρα καί ἀδελφοί μας.

Δέν πρέπει λοιπόν νά κάνουμε ἐξαιρέσεις στήν ἀγάπη μας. Νά μήν ἀναστέλλεται ἡ ἀγάπη μας ἀπό τό ἐάν ὁ ἄλλος εἶναι ἀλλόθρησκος ἤ ἄθεος ἤ ἄνθρωπος πού μᾶς συκοφάντησε ἤ προσωπικός μας ἐχθρός. Αὐτό βέβαια εἶναι δύσκολο, ἀλλά καί πολύ μεγάλο. Εἶναι ἡρωικό νά δείχνουμε ἔμπρακτη ἀγάπη σέ ἀνθρώπους πού μᾶς λύπησαν, μᾶς κατηγόρησαν, μᾶς πλήγωσαν· νά δείχνουμε ἀνεξικακία καί ἀνωτερότητα, ἰδιαιτέρως σέ μία δύσκολη στιγμή· νά μήν ἀδιαφοροῦμε στήν ἀνάγκη τῶν ἄλλων, ὅπως ἀδιαφόρησε ὁ λευίτης καί ὁ ἱερέας τῆς Παραβολῆς.

Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει νά μᾶς παρουσιάσει ἀμέτρητα παραδείγματα ἁγίων πού ἔδειξαν τέτοια ἀγάπη καί πρός τούς ἐχθρούς τους ἀκόμη, καί πρός τούς δημίους τους. Στά χρόνια τῆς Γερμανικῆς κατοχῆς πόσους Ἑβραίους καί Ἰταλούς δέν ἔσωσε ἡ Ἐκκλησία ἀπό τήν μανία τῶν Γερμανῶν; Καί πόσα παραδείγματα πιστῶν Χριστιανῶν ἔχουμε μέσα στήν ἱστορία, πού ἔδειξαν ἀγάπη καί εὐεργέτησαν προσωπικά τούς ἐχθρούς τους!

Ὁ Κύριός μας μᾶς ζητᾶ ἀκόμη νά ἀγαπήσουμε τόν κάθε ἄνθρωπο μέ μία ἀγάπη θυσιαστική. Αὐτό ἄλλωστε μᾶς τό ἔδειξε ὁ ἴδιος μέ τό παράδειγμά Του. Τόσο πολύ μᾶς ἀγάπησε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὥστε ἔγινε ἄνθρωπος, ἔγινε ὁ Καλός Σαμαρείτης γιά μᾶς τούς τραυματισμένους ἀπό τούς δαίμονες ἀνθρώπους. Καί περιδιάβηκε τά μονοπάτια τῆς ζωῆς μας, στά ὁποῖα μᾶς εἶχαν ρίξει ἡμιθανεῖς οἱ ληστές δαίμονες. Καί μᾶς πρόσφερε ὄχι μόνο τήν ἀγάπη Του, ἀλλά καί τόν ἴδιο Του τόν ἑαυτό. Ἀφιέρωσε γιά μᾶς τούς τραυματισμένους ἀπό τήν ἁμαρτία ἀνθρώπους ὅλη Του τή ζωή. «Διῆλθεν εὐεργετῶν καί ἰώμενος» (Πράξ. ι’ 38). Θυσίασε γιά μᾶς τόν ἑαυτό Του ἐπάνω στό σταυρό μέ τόν πλέον ἀτιμωτικό θάνατο, γιά νά μᾶς ζωογονήσει μέ τό ἄχραντο Σῶμα Του καί νά μᾶς μεταγγίσει μέ τό τίμιο Αἷμα Του ζωή αἰωνία.

Καί μᾶς δίδαξε ἔτσι νά ἀγαποῦμε τόν κάθε ἄνθρωπο ὄχι μέ ἀγάπη στεῖρα ἤ θεωρητική, κούφια καί ἐπιδερμική, ἀλλά μέ ἀγάπη ἀληθινή, θυσιαστική. Διότι χωρίς θυσία, ἀληθινή ἀγάπη δέν ὑπάρχει. Θά πρέπει νά μᾶς κοστίζει ἡ ἀγάπη μας πρός τό συνάνθρωπο. Νά στερηθοῦμε καί κάτι ἀπό τά ὑλικά ἀγαθά μας γι’ αὐτόν. Νά ἔχουμε τή διάθεση νά ἀλλάξουμε κάτι ἀπό τό πρόγραμμά μας, νά θυσιάσουμε τίς ἀνέσεις μας. Νά τοῦ ἐπιδέσουμε τά τραύματα τῆς ψυχῆς του. Νά προσευχηθοῦμε γι’ αὐτόν. Νά κάνουμε ὅ,τι περνᾷ ἀπό τό χέρι μας. Καί τό οὐσιαστικότερο  πού μποροῦμε νά κάνουμε γι’ αὐτόν εἶναι νά τόν ὁδηγήσουμε στό πανδοχεῖο τῆς Ἐκκλησίας, στό θεραπευτήριο τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων.

            Ἀδελφοί, χωρίς μιά τέτοια ἀγάπη, ἀληθινοί μαθητές τοῦ Κυρίου δέν μποροῦμε νά εἴμαστε. Διότι, ὅπως μᾶς εἶπε ὁ Κύριος, ἡ ἀγάπη εἶναι τό στοιχεῖο ἀναγνωρίσεως κάθε πιστοῦ Χριστιανοῦ ἀπό τούς ἄλλους ἀνθρώπους. Ἀπό αὐτό θά καταλαβαίνουν οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι ὅτι εἴμαστε γνήσιοι μαθητές τοῦ Κυρίου μας, ἐάν ἔχουμε ἀγάπη μεταξύ μας. Ἀλλά αὐτή ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον εἶναι καί τό βασικό κριτήριο τῆς σωτηρίας καί τῆς αἰώνιας εὐτυχίας μας. Θέλουμε λοιπόν νά δοῦμε πρόσωπο Θεοῦ; Ἄς ἀγαπήσουμε τόν κάθε συνάνθρωπό μας μέ ἀγάπη Χριστοῦ γνήσια καί θυσιαστική.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου