Κήρυγμα Κυριακής του Τυφλού (29-05-2022)

«Πιστεύω Κύριε καὶ προσεκύνησεν  αὐτῷ»

Τραγικό πρόσωπο αδελφοί μου ο τυφλός του σημερινού ιερού Ευαγγελίου εκ πρώτης όψεως! Όμως στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου τυφλός διότι τα μάτια της ψυχής του είναι ανοιχτά και βλέπουν το «φως» που οι άλλοι δεν βλέπουν, διότι είναι πνευματικά τυφλοί, παρότι θεωρούν τους εαυτούς τους εκπροσώπους του Θεού και ερμηνευτές του Νόμου.

Αποδεικνύεται έτσι ότι υπάρχουν δύο τυφλώσεις. Η ψυχική τύφλωση των Φαρισαίων και η σωματική του νέου αυτού ανθρώπου.

Τελικά ο νέος γίνεται άνθρωπος του φωτός. Γνωρίζει το σωματικό και το πνευματικό φως. Γίνεται παράλληλα με την πίστη και το θάρρος του ομολογητή του Χριστού. Προτιμά να γίνει αποσυνάγωγος. Να τον διώξουν δηλαδή από την συναγωγή, παρά να φανεί αρνητής και αγνώμων του μεγάλου Ευεργέτου του.

Οι φαρισαίοι παρότι είχαν σωματικά μάτια, ζούσαν τυφλοί στο σκοτάδι της μισαλλοδοξίας, του φανατισμού και της υποκρισίας. Προσπαθούν να διαστρέψουν την αλήθεια, να διαψεύσουν, να συκοφαντήσουν τον Κύριο και να αποσιωπήσουν το θαύμα. Τον πιέζουν τον πρώην τυφλό, τον απειλούν. Αυτός μένει πιστός στην αλήθεια, θαρραλέος: «ἕν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω»· ένα ξέρω ότι ήμουν τυφλός και τώρα βλέπω. Ποτέ δεν ακούστηκε στον αιώνα κάποιος να ανοίξει τα μάτια γεννημένου τυφλού. Εκτός και αν αυτός είναι από τον Θεό απεσταλμένος «ἐκ τοῦ αἱῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὁφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου. Εἰ μη ἦν οὗτος παρὰ Θεοῦ». Αυτά με θάρρος και παρρησία διακηρύττει αγνοώντας τις συνέπειες που θα έχει από όλους αυτούς που προσποιούνται ότι είναι γνώστες της αλήθειας, ενώ ζουν στο σκοτάδι του φανατισμού της μισαλλοδοξίας και της υποκρισίας.

Είναι τρομερό αδελφοί μου να μην θέλει να δει ο άνθρωπος την αλήθεια. Να προτιμά και να ευχαριστείται να ζει στο σκοτάδι της ψυχής. Το τραγικότερο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν αφήνουν τους άλλους να δουν το φως της αλήθειας.

Είναι φοβερός ο φανατισμός. Και δυστυχώς υπάρχουν αρκετές κατηγορίες φανατισμού όπως ο πολιτικός ή κομματικός, ο φανατισμός των αθλητικών ομάδων

κλπ. Θα δείτε εκεί πολλές φορές αχαλίνωτο μίσος εναντίων των αντιπάλων, να διαπράττονται καταστροφές και εγκλήματα ακόμα.

Ο θρησκευτικός φανατισμός είναι και αυτός το ίδιο και χειρότερος, διότι δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι τα πάντα γίνονται για τον Θεό και την αλήθεια. Με το πρόσχημα του ζήλου και της αφοσιώσεως στην αλήθεια της πίστεως, φθάνουν σε ακρότητες κάποιοι «Χριστιανοί» με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δυσάρεστες συνέπειες για την ενότητα και την ειρήνη του Σώματος του Χριστού, την Εκκλησία, αλλά και την ψυχοσωματική τους υγεία.

Ο φανατισμός οδηγεί στον διαχωρισμό, στην αίρεση, στο μίσος. Ο φανατικός της πίστης βλέπει τον άλλον ως αμαρτωλό παραβάτη, προδότη των ιερών και των οσίων.

Αυτές οι φανατικές παρατάξεις οδήγησαν κατά το παρελθόν την Εκκλησία σε διαιρέσεις και διαίρεσαν και λαούς. Ο άνθρωπος ο Χριστιανός που κατέχει την αλήθεια, ζει με την αγάπη στην καρδιά του και βλέπει τον συνάνθρωπο του ως αδελφό. Αγωνίζεται για την διάδοση του Ευαγγελίου προς κάθε συνάνθρωπο του.

Αδελφοί μου, ο Χριστός δεν έχει ανάγκη από την δική μας υπεράσπιση με τρόπο που δεν πρυτανεύει η αγάπη και ο σεβασμός της προσωπικότητας του άλλου, του αντίθετου. Μόνον η αγάπη μας και η σταθερότητα της πίστεως μας θα κάμψουν τον άλλον και θα τον οδηγήσουν στην ποίμνη των λογικών και σωφρονούντων προβάτων, την Εκκλησία του Χριστού. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΠΗΓΗ