Η ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ

Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄπειρος Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, ὁ Δημιουργός, «δι ̓ οὗ τά πάντα ἐγένετο», ἔκρυψε τήν θεία Του μεγαλειότητα καί ἔγινε ἄνθρωπος, ὅμοιος μέ ἐμᾶς, χωρίς ἁμαρτία. Ἀσύλληπτη ἡ συγκατάβασή Του, καί γι ̓ αὐτό καί ἄπειρη ἡ ὕψωση καί ἡ δόξα Του. Ὅσο χαμηλά κατέβηκε, τόσο ψηλά ἀνῆλθε! Ὁ Θεός Πατήρ ὑπερύψωσε τόν Υἱό Του, καί ὡς ἄνθρωπο, στήν ἐξουσία καί τιμή τῆς Θεότητος. Τοῦ δίνει τήν πρώτη θέση στήν Ἱεραρχία τοῦ ὁρατοῦ καί ἀοράτου κόσμου.

Ἀλλά τήν πορεία τῆς ὑψώσεως καί τιμῆς τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ἀκολουθεῖ καί ἡ Πανάχραντος Μητέρα Του, τῆς ὁποίας τήν ἔνδοξη κοίμηση καί τήν εἰς οὐρανούς μετάσταση ἑορτάζει πανηγυρικῶς ὁλόκληρη ἡ στρατευομένη καί θριαμβεύουσα Ἐκκλησία Του.

Ἄν θελήσουμε νά ρίξουμε μία σύντομη ματιά στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία καί στήν Ἐκκλησιαστική μας Ἱστορία σχετικά μέ τήν Κυρία Θεοτόκο, θά διαπιστώσουμε, ὅτι ἀνέκαθεν ἡ Παναγία μας κατεῖχε τήν εἰδική, τήν ξεχωριστή, τήν μοναδική θέση μεταξύ τῶν Ἁγίων. Εἶναι ἐκείνη ἡ θαυμαστή προσωπικότητα πού λαμβάνει διαρκῶς τήν πρώτη θέση μεταξύ τῶν κτισμάτων τοῦ Θεοῦ. Γι ̓ αὐτό εἶναι καί ἡ περισσότερο ἐξυμνημένη μέσα στόν λειτουργικό μας πλοῦτο.

Εἶναι ἡ «Τιμιωτέρα τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ».

Καί ἀκριβῶς, μέσα σ ̓ αὐτήν τήν ἁγία καί Ἱερά Παράδοση πού κινοῦνται ἀκαταπαύστως οἱ Ἅγιοι Πατέρες, μᾶς ἐδίδαξαν, ἀπό τήν ἀρχή ἀκόμα, μεταφέροντας πιστά τήν ἀποστολική παράδοση καί διδασκαλία, ὅτι ἡ Παρθένος ἐγέννησε τόν Θεάνθρωπο Κύριο, καί ἆρα εἶναι ''Θεοτόκος''.

Τήν ὠνόμασαν ''Θεοτόκο'', ὄχι βέβαια διότι ἔδωσε ἀρχή καί ὕπαρξη στόν προαιώνιο Θεό, ἀλλά διότι ὁ προαιώνιος Θεός Λόγος ἐχωρήθηκε «ἐν τῇ γαστρὶ αὐτῆς καὶ ἐξ αὐτῆς ἀμεταβλήτως» ἔλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση καί ἔγινε κάτι πού δέν ἦταν προηγουμένως, δηλαδή Θεάνθρωπος. Γι ̓ αὐτό, ἡ Τρίτη, Πέμπτη καί Ἕκτη Οἰκουμενικές Σύνοδοι ἀναθεματίζουν ἐκείνους πού δέν ὀνομάζουν ''Θεοτόκο'' τήν Ἁγία Παρθένο. ''Ἀναθεματισμένος ἄς εἶναι, τονίζουν ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος «οὐχ ὁμολογεῖ Θεὸν εἶναι κατὰ ἀλήθειαν τὸν Ἐμμανουὴλ καὶ διὰ τοῦτο Θεοτόκον τὴν Ἁγίαν Παρθένον»''.

Ὄντως, ἡ Θεοτόκος εἶναι ὁ «κυματοθραύστης τῶν αἱρέσεων», καί στό πανάγιο Πρόσωπό Της θρυμματίζεται ὁ ἀνήθικος καί ἀνερμάτιστος τρόπος ζωῆς, τόν ὁποῖον δυστυχῶς ὡρισμένοι προσπαθοῦν νά τόν περάσουν ὡς δῆθεν φυσιολογικό καί κοινωνικῶς ἀποδεκτό...

Οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοί Χριστιανοί, εἴμαστε, μᾶλλον θά εἴμαστε, ἄν ζοῦμε ὅπως θέλει ὁ Θεός, τά εὐλογημένα τέκνα τῆς Παναγίας Μητέρας μας, ὥστε ἡ Παναγία νά μᾶς ἐπισκιάζει μέ τήν Θεομητορική της Χάρη καί ἀγάπη, ''πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μας''.

Τώρα, ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί κατά Χάριν καί υἱοθεσίαν Μητέρα ὅλων τῶν πιστῶν καί ὁλοκλήρου τοῦ κόσμου, βρίσκεται στόν βασιλικό, ἀπαστράπτοντα καί ὑπερκόσμιο θρόνο της, ἀντικρίζοντας τόν μοναδικό καί ποθητό Υἱό της. Στέκεται δίπλα Του μέ μητρική παρρησία καί δέεται ἀκαταπαύστως γιά τό ἀνθρώπινο γένος. Καί εἶναι τόσο συγκλονιστικό καί θαυμαστό αὐτό τό γεγονός!

Ἀλλ ̓ εἶναι ἄξιον καί δίκαιον τόν λόγο τώρα νά δώσουμε στόν Θεοτοκόφιλο Ἅγιο Γερμανό, Πατριάρχη Κων/πόλεως, ὁ ὁποῖος, ἔμπλεως ἱεροῦ θεομητορικοῦ ἐνθουσιασμοῦ, τονίζει μεταξύ ἄλλων (σέ ἑρμηνευτική ἀπόδοση) στόν ἐγκωμιαστικό λόγο του τά ἑξῆς:

«Μετά τόν Υἱόν σου, Θεοτόκε, ποῖος ἄλλος, ἐκτός ἀπό σένα, φροντίζει τό γένος τῶν ἀνθρώπων;... Ποῖος ἄλλος ἀγωνίζεται τόσο πολύ, ὥστε νά ὑποστηρίζει τίς παρακλήσεις τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων πρός τόν Θεόν;... 

Σύ, πού ἔχεις μητρική παρρησία πρός τόν Υἱόν σου, ὅσους δέν τολμοῦν, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν τους, νά ὑψώσουν τά βλέμματά τους πρός τόν οὐρανό, τούς σώζεις μέ τίς προσευχές καί τίς μεσολαβήσεις μεσιτεῖες σου ἀπό τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς καί τούς λυτρώνεις ἀπό τήν αἰώνια κόλαση.

Γι ̓ αὐτό, κάθε θλιμμένος καταφεύγει σέ σένα. Καθένας πού ἀδικεῖται, τρέχει κοντά σου καί σέ παρακαλεῖ. Καθένας πού ζώνεται ἀπό συμφορές, ζητεῖ μέ πίστη τήν βοήθειά σου. Ὅλα τά δικά σου, Θεοτόκε, εἶναι παράδοξα καί θαυμαστά, ὅλα ὑπερφυσικά, ὅλα ὑπερβαίνουν τήν ἀνθρώπινη λογική καί δύναμη. Γι ̓ αὐτό καί ἡ προστασία σου εἶναι πάνω ἀπό ὁ,τιδήποτε μπορεῖ νά σκεφθεῖ κανείς... Ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, πού κάθε μέρα βυθιζόμαστε στό πέλαγος τῶν ἁμαρτιῶν, ἁπλώνεις Ἐσύ τά χέρια σου καί μᾶς βγάζεις ἀπό τήν θαλασσοταραχή. Ἐσύ διώχνεις μακρυά τίς ἐπιθέσεις τοῦ Σατανᾶ, καί μέ αὐτόν τόν τρόπο διασώζεις τούς δούλους σου, ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, μέ μόνη τήν παναγία ἐπίκλησή σου πρός τόν Υἱόν καί Θεόν σου. Ἐσύ, Πανάμωμε, ὅσους σέ ἐπικαλοῦνται καί ζητοῦν τήν βοήθειά σου, τούς προφθαίνεις καί τούς λυτρώνεις ἀπό κάθε ἀνάγκη καί κάθε εἴδους πειρασμοῦ...

Ποιοί ἄλλοι ἄνθρωποι, πλήν τῶν Χριστιανῶν, ἀπέκτησαν τέτοια δόξα, ὥστε νά τούς φροντίζεις Ἐσύ, δηλαδή ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ; Ποιοί ἄλλοι ἐπέτυχαν τέτοια βοήθεια; Ποιοί ἄλλοι ἔχουν τέτοιο θησαυρό, τέτοια προστασία, σάν τήν δική σου;».

Εἴθε, ἀδελφοί μου, οἱ θερμές θεομητορικές της πρεσβεῖες, νά σώσουν τόν κόσμο ὁλόκληρο καί νά μᾶς χαρίσουν τό ἀκριβό χάρισμα τῆς ὀρθοδοξίας καί ὀρθοπραξίας μέσα στήν εὐλογημένη ἀτμόσφαιρα τῆς ἁγίας ταπεινώσεως.

Ἀρχιμ. Ἰωήλ Κωντάνταρος

Ἱεροκήρυξ Ἱ. Μητροπόλεως Ἰωαννίνων

ΠΗΓΗ