«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Η’ Ματθαίου

(2 Αυγούστου 2020)

        Ξεκίνησε ο Αύγουστος μήνας. Ξεκίνησε χθες και ο Δεκαπενταύγουστος, οι ημέρες προετοιμασίας για την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, για την μεγάλη εορτή της Παναγιάς μας. Και σήμερα η Εκκλησίας μας, προβάλει το ευαγγέλιο του θαύματος του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων, των δύο ψαριών. Ένα θαύμα πολύ γνωστό σε όλους μας.

Πολύς ο κόσμος έχει μαζευτεί να δει και να ακούσει τον Χριστό. Και ο Χριστός δεν τους αφήνει έτσι, αλλά τους σπλαχνίζεται και θεραπεύει τους ασθενείς. Έφτασε όμως το απόγευμα, το βραδάκι και ο κόσμος ακόμη παραμένει κοντά στον Χριστό. Τότε οι μαθητές εκφράζουν την έγνοια τους για τους ανθρώπους, για το πλήθος. Λένε στον Χριστό, να φύγουν οι άνθρωποι να πάνε για φαγητό. Τότε ο Χριστός τους απαντά να προσφέρουν οι ίδιοι οι μαθητές φαγητό. Ο ίδιος ο Χριστός προσφέρει την φιλοξενία, αλλά και την φιλανθρωπία. Ο Χριστός που πρόσφερε την διδασκαλία του, που χορήγησε την θεραπεία, έρχεται τώρα να προσθέσει στην φιλανθρωπία και την χορήγηση της καθημερινής τροφής. Τροφής, η οποία όμως δεν περιορίζεται μόνο στον χορτασμό, αλλά θέλει να προεκτείνει αυτήν την χορήγηση της υλικής τροφής σε πνευματική διάσταση και διδασκαλία. Να μάθουν οι μαθητές και ο λαός περισσότερα πράγματα και να διδαχθούν περισσότερα νοήματα απ’ ότι να λάβουν απλά λίγο φαγητό μόνο για κορεσμό της πείνας.

Οι μαθητές εκφράζουν αρχικά απορία. Πώς γίνεται να προσφέρουν σε τόσο όχλο φαγητό, αφού έχουν μόνο πέντε ψωμιά και δύο ψάρια. Και γιατί λέει το Ευαγγέλιο για πέντε ψωμιά; Διότι οι άνθρωποι που άκουγαν τα λόγια του Χριστού, δεχόταν την Παλαιά Διαθήκη, γνώριζαν τα πέντε πρώτα βιβλία της, την πεντάτευχο.Και θέλει ο Χριστός να δείξει ότι ήρθε για να δώσει νόημα και περιεχόμενο σε αυτή την πίστη που είχαν έως τότε οι άνθρωποι. Να ολοκληρώσει και να τελειοποιήσει την πίστη τους. Γι αυτό και στις εορτές και ιερές ακολουθίες όταν τελούμε αρτοκλασία προσφέρουμε πέντε άρτους, εις ανάμνησιν του θαύματος του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων. Και γιατί δύο ψάρια; Δύο ιχθύες; Γνωρίζουμε ότι ο Χριστός αποτυπώνεται σε διάφορα σύμβολα, μεταξύ αυτών και ο ΙΧΘΥΣ. Τα αρχικά αυτής της λέξεως σημαίνουν: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ. Και γιατί δύο; Για να δηλωθούν οι δύο φύσεις του Χριστού, η θεϊκή και η ανθρώπινη, ότι ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος. 

Ο Χριστός πριν μοιράσει τους άρτους και τα ψάρια, τα ευλογεί βλέποντας στον ουρανό. Στην Εκκλησία ότι συμβαίνει και γίνεται, δεν είναι ούτε μαγικό, ούτε ταχυδακτυλουργικό. Όλα τελούνται με την χάρη του Θεού. Και γιατί βλέπει στον ουρανό; Για να δείξει ότι ο Χριστός δίνει την χάρη του μαζί με τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα. Γι αυτό όλες οι προσευχές μας και οι ακολουθίες αρχίζουν και ολοκληρώνονται με την επίκληση στον Τριαδικό Θεό: «του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Και η Θεία Λειτουργία έτσι αρχίζει: «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Και στο καθημερινό μας φαγητό και σ’ αυτό, τελούμε την προσευχή μας πριν ξεκινήσουμε να τρώμε. Ο Χριστός δίνει την ευλογημένη τροφή στους μαθητές κι εκείνοι με τη σειρά τους στον λαό για να δείξει ότι στην Εκκλησία, ότι προσφέρεται από τους Ιερείς είναι από τον ίδιο τον Χριστό.

            Οι μαθητές στη συνέχεια μάζεψαν τα περισσεύματα τα οποία ήταν δώδεκα κοφίνια γεμάτα. Τα μάζεψαν για να δείξουν ότι τίποτα δεν είναι άχρηστο και δεν απορρίπτεται, δεν πετιέται. Το ευλογημένο φαγητό οφείλουμε να το φροντίζουμε να αξιοποιείται και να μην γίνεται απορρίμματα, σκουπίδια. Και γιατί δώδεκα κοφίνια; Διότι δώδεκα ήταν και οι μαθητές και για να φανεί ότι όλοι διακονούν την φιλανθρωπία του Χριστού. Το Ευαγγέλιο μας διδάσκει ότι όλοι έφαγαν και χόρτασαν. Ότι δηλαδή δεν πήραν οι άνθρωποι απλά ένα μικρό τεμάχιο τροφής, αλλά έφαγαν κανονικά. Ο Χριστός διδάσκει ότι δεν χρειάζεται στην ζωή μας ο πλουτισμός, αλλά ο πορισμός, η ανάγκη του ανθρώπου για την καθημερινή τροφή.

            Ο Χριστός ευλόγησε τους άρτους για να προετοιμάσει τους ανθρώπους για μια άλλη τροφή, πνευματική και ουράνια, για την Θεία Κοινωνία και την Θεία Λειτουργία. Στο συγκεκριμένο θαύμα, το λίγο έγινε πολύ. Στην Θεία Λειτουργία, το πολύ εκφράζεται στο λίγο. Οι άνθρωποι τότε από ελάχιστο φαγητό έφαγαν και χόρτασαν. Οι πιστοί σήμερα, από την Θεία Κοινωνία κοινωνούν ελάχιστο άρτο και οίνο, Σώμα και Αίμα Χριστού, όσο χωράει μια λαβίδα, ένα κουταλάκι, κι όμως κοινωνούν όλον τον Χριστό. Όταν κοινωνούμε, κοινωνούμε Σώμα και Αίμα Χριστού, αλλά όχι απλά ένα κομμάτι του Χριστού, αλλά στο κομμάτι αυτό της Θείας Κοινωνίας, όλον τον Χριστό. Το θαύμα αυτό είναι πρόγευση και προετοιμασία για τον Μυστικό Δείπνο. Και όπως την Μεγάλη Εβδομάδα προηγείται ο Μυστικός Δείπνος της εορτής του Πάσχα, έτσι και τώρα, το θαύμα των άρτων προηγήθηκε της εορτής του Πάσχα του καλοκαιριού, της εορτής της Παναγιάς μας. 

ΠΗΓΗ