Ερμηνεία εις το κατά Ιωάννην ευαγγέλιον της Κυριακής του Τυφλού (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
(Ἰω. 9, 1-38)
Ο θεάνθρωπος εφώτισε τον τυφλόν, ο φθόνος ετύφλωσε τους βλέποντας.
Τι είδους τύφλωση είχε αυτός ο τυφλός; Γιατί ο ευαγγελιστής δεν δίδει σχετικές λεπτομέρειες;
Απορία προκαλεί η ερώτηση των μαθητών για το αν αμάρτησε ο τυφλός ή οι γονείς του. Γιατί αφού ο τυφλός εγεννήθη τυφλός, πώς θα μπορούσε να είχε κάνει κάποια αμαρτία για την οποία τιμωρήθηκε; Από την άλλη πως θα μπορούσε να τιμωρείται για αμαρτία άλλων, δηλαδή των γονιών του;
“ίνα φανερωθή τα έργα του Θεού εν αυτώ”. Γιατί ο Θεός επίτρεψε τόση βλάβη στον τυφλό, για να φανερωθεί η παντοδυναμία του;
Τι ονομάζει “ημέρα” και τι “νύκτα” ο Σωτήρας;
Γιατί λέγει ο Ιησούς ότι είναι φως του κόσμου;
Γιατί έφτιαξε πηλό ο Κύριος; Δεν θα μπορούσε να θεραπεύσει τον τυφλό με έναν απλό λόγο του;
Γιατί στέλνει ο Ιησούς τον τυφλό να νιφθεί; Τι χρειαζόταν αυτή η νίψις;
Γιατί ο Χριστός έκανε πέντε από τα θαύματά του ημέρα Σάββατο;
Από πού φαίνεται το μίσος που είχαν οι Ιουδαίοι για τον Χριστόν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου