Ερμηνεία εις τας Πράξεις των Αποστόλων, τας αναγινωσκομένας την Κυριακή του Τυφλού (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πραξ. 16, 16-34)

– Τί είναι το πνεύμα του Πύθωνος που αναφέρεται στην αποστολική περικοπή;

– Πώς ο διάβολος – ο πατήρ του ψεύδους – έλεγε την αλήθεια (ότι οι απόστολοι ήσαν δούλοι του Θεού) και πώς δεν φοβόταν μήπως όσοι τον ακούσουν πιστέψουν στο Αποστολικό κήρυγμα;

– Ο διάβολος μπορεί να κηρύξει την αλήθεια μόνο για να βλάψει τους ακροατές του.

– Γιατί ο απ. Παύλος δεν εκδίωξε από την πρώτη ημέρα το δαιμόνιο;

– Το παράδειγμα των Αποστόλων που αν και τραυματισμένοι, δεμένοι και φυλακισμένοι προσεύχονταν, μας διδάσκει να προσευχόμαστε και να δοξάζομε τον Θεό και στις θλιβερότατες περιστάσεις.

– Οι απόστολοι δεν ζητούν την ίαση των πληγών τους ούτε την ελευθερία τους αλλά δοξάζουν τον Θεό και Αυτός τους παρέχει ότι χρειάζονται.

– Πώς ο Παύλος μέσα στην φυλακή και με σκοτάδι μέσα και έξω από αυτήν, είδε την απόπειρα του δεσμοφύλακα να θανατωθεί; Και πώς κατάλαβε τον λόγο της απόπειρας;

– Γιατί προηγήθηκε η κατήχησις και το βάπτισμα της οικογένειας του δεσμοφύλακα και έπειτα ακολούθησε η τράπεζα; 

ΠΗΓΗ