Κυριακή 9 Ἰουνίου 2019 (ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α’ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ) (Πράξ. κ΄16-18, 28-36)

Σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τούς τριακοσίους δέκα καί ὀκτώ θεοφόρους Πατέρες τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Τούς προμάχους τῆς Ὀρθοδοξίας μας, οἱ ὁποῖοι ἐξεδίωξαν ἀπό τό ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν σφενδόνη τοῦ Πνεύματος τούς «βαρεῖς καί λοιμώδεις λύκους», τούς αἱρετικούς ὀπαδούς τοῦ Ἀρείου, καί ὁμολόγησαν τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό «Θεόν ἀληθινόν, ὁμοούσιον τῷ Πατρί». Τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας ἔχει ἐπιλεγεῖ ἀκριβῶς γι’ αὐτήν τή μεγάλη ἑορτή.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπό τή Μίλητο καλεῖ τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου νά ἔλθουν κοντά του καί τούς δίνει μεγάλες πνευματικές ὑποθῆκες.  Γνωρίζω, τούς λέει, ὅτι μετά τήν ἀναχώρησή μου θά ἀναδυθοῦν μέσα ἀπό τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας ψευδοδιδάσκαλοι, οἱ ὁποῖοι σάν λύκοι ἄγριοι καί σκληροί θά διαρπάζουν τό ποίμνιο καί θά ἀφανίζουν τίς ψυχές τῶν λογικῶν προβάτων. Θά διδάσκουν διδασκαλίες διεστραμμένες, γιά νά ἀποσποῦν τούς μαθητές ἀπό τήν ἀλήθεια καί νά τούς παρασύρουν πίσω τους ὡς ὀπαδούς τους.

Γιατί ἆραγε ὁ θεῖος Παῦλος χαρακτηρίζει τούς αἱρετικούς ὡς λύκους ἄγριους καί σκληρούς, ἐνῶ ἀλλοῦ δέν χρησιμοποιεῖ τέτοιους χαρακτηρισμούς; Ἀσφαλῶς ἡ ὅλη περιγραφή ἔχει τήν ἀφετηρία της στούς λόγους τοῦ Κυρίου, στήν παραβολή τοῦ καλοῦ Ποιμένος, ὅπου ὁ Κύριος ὀνόμασε τόν ἑαυτό του καλό ποιμένα, καί ὅλα τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας του λογικά πρόβατα. Καί προειδοποιεῖ ὁ Κύριος γιά λύκους πού θά ἁρπάζουν καί θά σκορπίζουν τά πρόβατα. Καί ἀργότερα πάλι ὁ Κύριος εἶπε στούς μαθητές του: «Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μἐσῳ λύκων» (Ματθ. ι’ 16). Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, λοιπόν, ἀντλεῖ τήν φρασεολογία του ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο καί ὀνομάζει τούς ψευδοδιδασκάλους ὅλων τῶν αἰώνων καί τῶν ἐποχῶν αἱρετικούς, λύκους ἐπικίνδυνους καί ἄγριους, διότι αὐτοί θά εἰσορμοῦν μέσα στό λογικό ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας, θά ἁρπάζουν τίς ψυχές τῶν πιστῶν, θά τίς διαστρέφουν καί θά τίς ἀφανίζουν. Θά ἀποσποῦν τούς μαθητές ἀπό τούς ἀληθινούς ποιμένες τους καί θά τούς καθοδηγοῦν ὄχι πρός τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ἀλλά πρός τό πρόσωπό τους. Οἱ λύκοι αὐτοί μάλιστα θά εἶναι πολύ ἐπικίνδυνοι, διότι θά εἶναι προβατόσχημοι. Δηλαδή θά φαίνονται σάν πρόβατα, ἐφόσον θά δηλώνουν μέ περισσή πονηρία καί ὑποκρισία ὅτι εἶναι Χριστιανοί. Κι ἔτσι θά παραπλανοῦν, θά διαιροῦν καί θά κατασπαράσσουν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Γι’ αὐτό ἀκριβῶς ὁ ἀπόστολος Παῦλος δίνει στούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου δύο συμβουλές. Τούς ζητεῖ νά προσέχουν πρῶτα τόν ἑαυτό τους καί κατόπιν τό πνευματικό τους ποίμνιο. Γιατί ὅμως ἱεραρχεῖ ἔτσι τά πράγματα ὁ ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ; Τούς ζητεῖ νά προσέχουν πρῶτα τόν ἑαυτό τους, διότι ὅταν οἱ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας εἶναι προσεκτικοί στόν ἑαυτό τους καί ἄμεμπτοι στή ζωή τους, τότε καί τό ποίμνιο οἰκοδομεῖται καί στηρίζεται. Διότι ἀμέτρητα μάτια εἶναι στραμμένα ἐπάνω τους. Ἄλλα μάτια τούς κοιτοῦν μέ θαυμασμό, γιά νά μιμηθοῦν τή ζωή τους, κι ἄλλα μέ κακία ψάχνουν νά βροῦν ἀφορμή νά τούς ἐπικρίνουν καί νά δημιουργήσουν σκάνδαλα.

Ὁ ἅγιος Ἀπόστολος κατόπιν ζητεῖ ἀπό τούς ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας νά προσέχουν μέ ἄγρυπνη φροντίδα καί τό ποίμνιό τους. Διότι, ἐξηγεῖ, ὁ Θεός τούς τοποθέτησε φύλακες, φρουρούς ἄγρυπνους, ἐπόπτες τοῦ ποιμνίου. Ἔχουν χρέος λοιπόν νά τό φροντίζουν, ὅπως ὁ καλός ποιμένας τρέφει καί στεγάζει τά πρόβατά του. Νά τρέφουν τά πρόβατά τους σέ λιβάδια χλοερά μέ τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία. Νά τά παιδαγωγοῦν στοργικά «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου». Ἀλλά καί μέ φροντίδα ἀνύστακτη νά ἀγρυπνοῦν μέρα καί νύκτα, γιά νά τά προφυλάσσουν ἀπό κάθε κίνδυνο, ἰδιαιτέρως δέ ἀπό τούς ἄγριους λύκους, τούς αἱρετικούς.

Διότι, ὑπογραμμίζει ὁ Ἀπόστολος, γι’ αὐτήν τήν Ἐκκλησία του ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος. Γι’ αὐτήν δέν ὑπολόγισε οὔτε αὐτό τό τίμιο αἷμα του. Θυσιάσθηκε, γιά νά ἀπελευθερώσει ὅλους ἐμᾶς, τά λογικά πρόβατά του ἀπό τή σκλαβιά τοῦ ἀγριότερου λύκου, τοῦ διαβόλου. Πόσο ἀκριβά, λοιπόν, πλήρωσε μέ τό ἀτίμητο αἷμα του τή δική μας ἐλευθερία! Πόση ἀξία ἔδωσε στήν Ἐκκλησία του!

Ὅλοι μας ἑπομένως, κληρικοί καί λαϊκοί, αὐτήν τήν τόσο πολύτιμη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας πού τόσο τήν ἀγάπησε ὁ Κύριός μας θά πρέπει νά τήν ἀγαποῦμε καί νά τήν προφυλάσσουμε ἀπό τούς ἐχθρούς της, τούς ἀμέτρητους αἱρετικούς πού ἀλωνίζουν τήν Ἑλλάδα μας. Μήν ἐφησυχάζουμε καί μή γελιόμαστε. Οἱ αἱρετικές ὁμάδες δέν εἶναι «ἀδελφές ἐκκλησίες», δέν ἀποτελοῦν κομμάτια τῆς μίας Ἐκκλησίας, ἀλλά εἶναι ἀγέλες προβατόσχημων λύκων πού καιροφυλακτοῦν νά τήν κατασπαράξουν. «Στῶμεν καλῶς». Τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας καί τά μάτια μας!

ΠΗΓΗ