ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

15 Απριλίου 2018 - Κυριακή του Θωμά

Γιορτάζει σήμερα η Αγία μας Εκκλησία, οκτώ μέρες μετά την Ανάσταση του Χριστού το μεγάλο γεγονός ψηλαφήσεως του αποστόλου Θωμά αλλά και την ομολογία του ότι ο Αναστηθείς Υιός του Θεού είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου. Παράλληλα μέσα στους Ναούς μας αυτή την ημέρα συνεχίζουμε να διαβάζουμε περικοπές από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων το οποίο ξεκινήσαμε να διαβάζουμε από την Κυριακή του Πάσχα και θα μας συντροφεύσει ως την Κυριακή της Πεντηκοστής.

Στη σημερινή περικοπή από το βιβλίο των Πράξεων, συναντάμε τους Αποστόλους να θεραπεύουν τους ασθενείς στη Στοά του Σολομώντα. Τα θαύματα που πραγματοποιούνταν δια των χειρών τους είχαν ως αποτέλεσμα πολλοί να τους θαυμάζουν και αρκετοί να ασπάζονται τη νέα πίστη, ενώ κανείς δεν τολμούσε να τους ελέγξει για ό,τι έκαναν. Τόση ήταν ο θαυμασμός των ανθρώπων ώστε έβγαζαν τους ασθενείς στο δρόμο ούτως ώστε όταν θα περνούσε ο Πέτρος ακόμη και η σκιά του να έπεφτε πάνω τους. Μπροστά σ’ αυτό το θαύμα οι Σαδδουκαίοι αντιδρούν με φθόνο προς τους μαθητές και τους οδηγούν στη φυλακή, απ΄ όπου όμως ένας Άγγελος έρχεται και τους ελευθερώνει παραγγέλλοντας τους να συνεχίσουν το κήρυγμα της νέας πίστεως δηλαδή της Αναστάσεως.

Τη περικοπή αυτή των πράξεων των αποστόλων για να την κατανοήσουμε πρέπει να θυμηθούμε μια άλλη αντίστοιχη από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο όταν ο Άγιος Ιωάννης ο πρόδρομος σιδηροδέσμιος ό ίδιος, στέλνει τους μαθητές του στον Ιησού να Τον ρωτήσουν αν Εκείνος είναι ο Σωτήρας ό κάποιον άλλο πρέπει να προσδοκούμε. Τότε ο Ιησούς λέει πείτε στον Ιωάννη «ότι τυφλοί βρίσκουν το φως τους και κουτσοί περπατούν λεπροί καθαρίζονται και κωφοί ακούν». Πάντοτε η θεραπεία της αρρώστιας θεωρείται ως απόδειξη της παρουσίας του Ιησού Χριστού. Εκεί που υπάρχει Χριστός και ενεργεί το Άγιο Πνεύμα η αρρώστια νικιέται, ο άνθρωπος καθίσταται υγιής. Η θεραπεία από την αρρώστια φανερώνει ότι ο Θεός εργάζεται είτε ο Ίδιος είτε οι μαθητές του για τη σωτηρία αυτού του κόσμου.

Η αρρώστια δεν είναι φυσική κατάσταση για τον άνθρωπο, ακόμη και στις μέρες μας όπου συν Θεώ πολλές ασθένειες αντιμετωπίζονται με επιτυχία, εξακολουθεί να είναι το αποτέλεσμα της φθοράς και της αποστασίας του ανθρώπου από τον Θεό. Αυτή η θεολογική εξήγηση για την ύπαρξη της ασθένειας δεν σημαίνει ότι ο Θεός τιμωρεί ένα συγκεκριμένο άνθρωπο ή τους οικείους του όταν είναι άρρωστος, υπογραμμίζει όμως ότι όλοι μας υποκείμεθα στους κανόνες της φθοράς και του θανάτου, τους οποίους η χάρις του Κυρίου Ιησού Χριστού θέλει να καταργήσει, ή τουλάχιστον να μας δώσει τη δυνατότητα οι ασθένειές μας να μην οδηγούν σ’ αιώνιο θάνατο και ανυπαρξία αλλά να μας δίνουν την ευκαιρία του Παραδείσου. Άλλωστε αυτό συνιστά και το έργο του Ιησού Χριστού ο οποίος δια του θανάτου να μας οδηγεί στην όντως ζωή.

Έτσι λοιπόν δια της θεραπείας σημαίνεται η παρουσία διά των μαθητών, του Ιησού Χριστού στη ζωή των ανθρώπων. Φανερώνεται ότι ο Χριστός δεν άφησε τον κόσμο ξανά «ορφανό» στα χέρια του διαβόλου αλλά αφού με το Σταυρό Του και την Ανάστασή Του απέκλεισε το δρόμο προς τον θάνατο παρέδωσε στην Εκκλησία της ευκαιρία να θεραπεύει τα παιδιά της, όλους εμάς. Όπως βλέπουμε δε το πρώτο πράγμα που θεραπεύεται είναι το καρκίνωμα της απιστίας. Οι άνθρωποι βλέποντας τις θεραπείες, αναγνωρίζοντας ότι αυτό το καινούριο σώμα του Χριστού, η Αγία Εκκλησία έχει όλες τις δυνατότητες να τους χαρίσει την υγεία τους τρέχουν κοντά στους αγίους Αποστόλους, θέλουν και εκείνοι να «αποττάξουν τον Σατανά και πάσι τοις έργοις αυτού και πάση τη πομπή αυτού» και «να συνταχθούν στο νέο αυτό σώμα», να ζήσουν τη Σταυρώσιμη αλλά συνάμα Αναστάσιμη Ζωή του Ιησού Χριστού, που μπορεί να λύσει όλα τα αδιέξοδα και εκμηδενίσει όλους τους κίνδυνους.

Αδελφοί μου, στη σημερινή περικοπή από τις Πράξεις των Αποστόλων, βλέπουμε ότι στο αναστάσιμο πανήγυρι που στήνει η αγία μας Εκκλησία η ασθένεια δεν είναι αιτία για λυπηθούμε κάτι το οποίο δε μπορούμε να φανερώσουμε στο Χριστό μας. Αυτός που μόνο με την παρουσία του θεράπευσε την απιστία του Θωμά, που εισήλθε στο υπερώο των τρομαγμένων μαθητών για να τους δώσει θάρρος, είναι ο Ίδιος που μπορεί να έλθει και να επισκεφτεί τον κάθε άρρωστο για να του δώσει την υγεία του και την ευκαιρία της καλής ομολογίας σαν αυτή του Θωμά. Το ερώτημα πολλές φορές δεν είναι αν μπορεί να μας κάνει καλά ο Ιησούς ή η Εκκλησία, αλλά πόσο εμείς προετοιμάζουμε τους εαυτούς μας σ’ αυτή τη σωτήριο ομολογία που δίδεται σήμερα πόσο δυνατά και στεντόρεια ομολογούμε ότι ενώπιον μας ζούμε το θαύμα της ιάσεως και της πνευματικής υγείας που μας προσφέρεται. Πόσο εύκολο τελικά είναι να ομολογήσουμε και εμείς «ο Κύριος μου και ο Θεός μου»;

ΠΗΓΗ