<<ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ>>

 ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΛΟΥΚΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ - 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

    Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας δέν ὀνομάζεται μόνον ἀποστολική,ἀλλά καί Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων.Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι παρέλαβαν τήν Πίστη μας ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο,εἶχαν αὐτό τό μοναδικό προνόμιο νά Τόν ἀκούσουν μέ τά αὐτιά τους καί νά Τόν δοῦν μέ τά μάτια τους.Ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους παρέλαβαν τήν Πίστη τοῦ Χριστοῦ οἱ πρῶτοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας,πού ὀνομάζονται Ἀποστολικοί Πατέρες,ἐπειδή καί αὐτοί εἶχαν τό προνόμιο νά δοῦν τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί νά τούς ἀκούσουν.Στήν συνέχεια ἀκολούθησαν ἄλλοι Πατέρες καί ἡ χρυσή ἁλυσίδα συνεχίζεται καί φθάνουμε στούς Ἁγίους Πατέρες πού εἶχαν τήν τιμή νά εἶναι μέλη τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ὁ ρόλος τῶν Πατέρων αὐτῶν εἶναι πολύ σημαντικός καί ἡ Ἐκκλησία μας ἀναγνωρίζοντας τήν μεγάλη τους προσφορά τούς τιμᾶ πολλές Κυριακές τόν χρόνο.

   Ὅταν λέμε Οἰκουμενική Σύνοδος τί ἐννοοῦμε;Συγκέντρωση ἀντιπροσώπων ἀπό ὅλες τίς Τοπικές Ἐκκλησίες προκειμένου νά ἀντιμετωπίσουν κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα πού ἀπασχολοῦσε τήν 'Εκκλησία μας καί δίχαζε τό πλήρωμά της. Οἱ ἀντιπρόσωποι αὐτοί ἦταν κυρίως ἐπίσκοποι,ἀλλά καί πρεσβύτεροι καί διάκονοι,πού ἐκπροσωποῦν καί τόν λαό τοῦ Θεοῦ.

    Ἡ πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδος συνεκλήθη στήν Νίκαια τό 325 μ.Χ.,ἀπό τόν γενάρχη τῆς ρωμιοσύνης,τόν αὐτοκράτορα τῆς Νέας Ρώμης -Κωνσταντινουπόλεως μεγάλο Κωνσταντίνο. Ἄν καί ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος ἦταν αὐτοκράτορας καί ἐκπροσωποῦσε ἕνα ἀπολυταρχικό καθεστώς, στό ὁποῖο ὁ αὐτοκράτορας ὡς ἀπόλυτος μονάρχης ἀπεφάσιζε γιά τά πάντα,σεβόμενος τόν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας εἶπε στούς ἐπισκόπους της: Ἐσεῖς εἶστε ἐπίσκοποι τῶν ἔσω,ἐγώ εἶμαι ἐπίσκοπος τῶν ἔξω. Δέν εἶμαι θεολόγος γιά νά ἀντιμετωπίσω μέ ἕνα αὐτοκρατορικό διάταγμα τήν αἵρεση τοῦ Ἀρείου.Θά σᾶς παράσχω κάθε δυνατή διευκόλυνση προκειμένου νά συγκεντρωθεῖτε ὅλοι μαζί καί νά λύσετε τό πρόβλημα πού ἀπασχολεῖ τήν Ἐκκλησία, Ἔτσι καί ἔγινε. Ἦταν καί ὁ ἴδιος παρών σέ ὅλες τίς συνεδριάσεις μεριμνώντας γιά τήν τάξη χωρίς νά ἐπεμβαίνει στό ἔργο τους. Ἔδειξε δέ ἰδιαίτερο σεβασμό πρός τούς ἐπισκόπους πού εἶχαν στό σῶμά τους ἐμφανῆ τά σημάδια τῶν διωγμῶν καί μάλιστα φιλοῦσε εὐλαβικά τά κομμένα πόδια,τά κομμένα χέρια καί ὅλα τά τραυματισμένα μέλη τῶν μαρτύρων κληρικῶν. Στιγμές πολύ συγκινητικές πού χαρακτηρίζουν τήν ἀρετή τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου.Ὅταν τελείωσαν οἱ ἐργασίες τῆς Συνόδου,ὁ αὐτοκράτορας ἐπεκύρωσε μέ διάταγμά του τίς ἀποφάσεις της, γιά νά ἔχουν καί τό κῦρος τῆς αὐτοκρατορικῆς σφραγίδας καί ὑπογραφῆς.

    Ἔτσι ξεκίνησε αὐτός ὁ πολύ ἐπιτυχημένος θεσμός τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τό πολίτευμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας μας ὀνομάστηκε συνοδικό, ἐπειδή ὅλα τά σοβαρά ζητήματα ἐπιλύονται μέ τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό ὅλους μαζί τούς ἀντιπροσώπους καί ὄχι ἀπό ἕναν, ὅπως συμβαίνει στήν Δύση. Καί ὅταν τά μέλη τῶν Συνόδων ἀποφασίζουν πάνω σέ θέματα πού ἀφοροῦν τήν Πίστη μας,τά δόγματα,ἐκδίδουν ὄρους  μέ τούς ὁποίους διατυπώνονται οἱ ἀλήθειες τῆς Πίστεως. Ὅταν ὅμως ἀποφασίζουν γιά διοικητικά θέματα ἐκδίδουν κανόνες μέ τούς ὁποίους ρυθμίζονται διάφορα διοικητικά θέματα. Τόσο οἱ ὅροι ὅσο καί οἱ κανόνες,ἐφαρμόζονται ὑποχρεωτικά ἀπό ὅλα τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

   Πρέπει νά σημειώσουμε ἐδῶ ὅτι Οἰκουμενική Σύνοδος γινόταν ὅταν προέκυπτε κάποιο πολύ σοβαρό ζήτημα. Κυρίως τά ζητήματα αὐτά ἔχουν νά κάνουν μέ παρεκκλίσεις σέ θέματα Πίστεως ἀπό τούς διαφόρους αἱρετικούς. Αὐτοί προσπαθοῦσαν μέ ὅρους πού ὑπαγορεύει ἡ λογική καί ἡ φιλοσοφία νά ἐξηγήσουν τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ μέ ἀποτέλεσμα νά πέφτουν ἔξω. Δέν μαζεύονταν κάθε τόσο οἱ Ἅγιοι Πατέρες χωρίς νά ὑπάρχει σοβαρός λόγος. Καί πάντοτε μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀντιμετωπίστηκαν μέ ἐπιτυχία ὅλα τά ζητήματα πού ἀφοροῦν τήν Πίστη μας καί δέν ὑπάρχει πλέον κάποιο ἄλλο ζήτημα πού πρέπει νά ξεκαθαριστεῖ. Γι'αὐτό ἡ Ἐκκλησία μας τούς τιμᾶ τακτικά καί ὅλοι μας πρέπει νά αἰσθανόμαστε ἄπειρη εὐγνωμοσύνη ἀπέναντί τους καί νά δοξάζουμε τόν Θεό πού φροντίζει ὥστε ὅσες φορές προκύπτει κάποιο σοβαρό θέμα πού ταλανίζει τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας νά στέλνει τά κατάλληλα πρόσωπα πού πρωτοστατοῦν γιά τήν προάσπιση τῆς Πίστεως τῶν Πατέρων μας καί νά τήν κρατοῦν πεντακάθαρη μέχρι τίς ἡμέρες μας.

  Σήμερα τιμοῦμε τούς Ἁγίους Πατέρες τῆς Ζ΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου πού πραγματοποιήθηκε καί αὐτή στήν Νίκαια τό 787 μ.Χ. καί ἀντιμετώπισε ὁριστικά τήν αἵρεση τῶν εἰκονομάχων πού δίχασε τήν αὐτοκρατορία περίπου ἑκατόν πενῆντα χρόνια.Τί ἔλεγαν οἱ εἰκονομάχοι; Ἔλεγαν ὅτι δέν μποροῦμε νά ζωγραφίζουμε στίς εἰκόνες τόν Θεό,τήν Παναγία μας καί τούς Ἁγίους καί νά προσκυνᾶμε τά ξῦλα γιατί αὐτό εἶναι εἰδωλολατρία. Κάποιοι αὐτοκράτορες πῆγαν μέ τό μέρος τους καί ὑπῆρξαν πολλοί ὑποστηρικτές τῶν Ἁγίων Εἰκόνων πού διώχτηκαν καί μαρτύρησαν μόνο καί μόνο ἐπειδή προσκυνοῦσαν τίς Ἅγιες Εἰκόνες. Μεγάλη ἀναταραχή καί μεγάλος σκανδαλισμός στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας. Πολλές Ἅγιες Εἰκόνες καταστράφηκαν καί χάσαμε ἕνα μεγάλο μέρος ἀπό τόν πλοῦτο αὐτό τῆς λατρείας μας.

    Οἱ Ἅγιοι Πατέρες εἶπαν ὅτι ἀπό τήν στιγμή πού ὁ Κύριος,τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση ἀπό τήν Ἁγία Παρθένο καί τήν ἕνωσε μέ τήν θεότητά Του μποροῦμε νά τόν ζωγραφίζουμε καί νά τιμοῦμε τήν εἰκόνα τῆς Ἁγίας Του μορφῆς. Μποροῦμε ἐπίσης νά τιμοῦμε καί τίς εἰκόνες τῆς Παναγίας μας καί ὅλων τῶν Ἁγίων, πού ὑπηρέτησαν τόν κοινό δεσπότη Χριστό,μέ τήν προϋπόθεση ἡ τιμή μας αὐτή νά πηγαίνει στά εἰκονιζόμενα πρόσωπα καί ὄχι στά ξῦλα. Ἔτσι δέν εἴμαστε εἰδωλολάτρες,ὅπως ἔλεγαν οἱ εἰκονομάχοι ἀλλά τιμητές τῶν Ἁγίων Μορφῶν πού εἶναι ζωγραφισμένες εἶτε στούς τοίχους εἴτε σέ διάφορα σκεύη.

   Οἱ ἅγιες εἰκόνες ὀνομάστηκαν καί βιβλία τῶν ἀγραμμάτων,ἐπειδή ὁ τρόπος πού παρουσιάζονται σ'αὐτές οἱ διάφορες ἅγιες μορφές, διδάσκει αὐτούς πού δέν γνωρίζουν νά διαβάσουν τούς βίους των. Ἡ ὀρθόδοξη ἁγιογραφία δέν εἶναι νατουραλιστική δέν ἐπιδιώκει δηλαδή νά παρουσιάσει τά πρόσωπα τῶν Ἁγίων ὅπως ἦταν στήν πραγματικότητα,ἀλλά τά παρουσιάζει νά ἀκτινοβολοῦν τήν δόξα τοῦ Θεοῦ.Δέν ἔχει σκοπό νά εὐχαριστήσει τήν ὄρασή μας,ἀλλά νά μᾶς διδάξει.

      Ἡ ἄρνηση τῆς δυνατότητας νά εἰκονίζουμε τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας ἦταν κάτι  πολύ ἐπικίνδυνο γιατί ἦταν σάν νά ἀρνούμαστε ὅτι ἔγινε ἄνθρωπος καί σταυρώθηκε γιά τήν σωτηρία μας. Ἡ ἄρνηση τῆς δυνατότητος τῆς σωτηρίας μας διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ξεθεμελίωνε ὁλόκληρη τήν Πίστη μας. Ἕνας Χριστός πού δέν σώζει,ἀκόμη καί νά Τόν παραδεχτοῦμε, δέν μᾶς προσφέρει τίποτα παραπάνω ἀπό ὅσα μᾶς προσφέρουν οἱ φιλόσοφοι καί οἱ παιδαγωγοί τοῦ κόσμου τούτου. Εὐχαριστοῦμε καί εὐγνωμονοῦμε τούς Ἁγίους Πατέρες πού γιορτάζουν σήμερα, πού ξεκαθάρισαν αὐτό τό σοβαρό ζήτημα καί μᾶς ἔδωσαν τήν δυνατότητα νά ἔχουμε στά σπίτια μας καί στούς τόπους τῆς κοινῆς μας λατρείας, τά ὑπερκόσμια στολίδια πού λέγονται Ἅγιες Εἰκόνες καί μέσω αὐτῶν νά προσκυνοῦμε τόν Κύριο καί Σωτῆρα μας τήν Παναγία Μητέρα Του καί ὅλους τούς Ἁγίους Του.

ΠΗΓΗ