Κυριακή 17 Ἰουλίου 2016 (ΠΑΤΕΡΩΝ Δ’ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ)

«Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ἡμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. ε’ 16).

Ἀδελφοί, στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ νά εἴμαστε φῶς τοῦ κόσμου, «πόλις ἐπάνω ὄρους κειμένη», λυχνάρια ἀναμμένα καί τοποθετημένα στό λυχνοστάτη, γιά νά φωτίζουμε μέ τή λάμψη μας ὅλους ὅσοι βρίσκονται μέσα στό σπίτι. Νά ἀκτινοβολοῦμε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ μπροστά στούς ἀνθρώπους, γιά νά βλέπουν τά καλά ἔργα μας καί νά δοξάζουν «τόν Πατέρα ἡμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».

Πῶς δοξάζεται ὁ Οὐράνιος Πατέρας μας;

Πρωτίστως δοξάζεται μέ τή θεάρεστη ζωή μας.

Ἄν ἀγωνιζόμαστε νά εἴμαστε ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, ἄμεμπτοι καί ἀκέραιοι, κι ἄν ἔχουμε καθαρότητα βίου, δοξάζεται ὁ Οὐράνιος Πατέρας μας. Πόσο πολύ φώτιζε μέ τήν ὑπέρλαμπρη ἁγνότητά της ἡ Κεχαριτωμένη! «Φωτοδόχον λαμπάδα τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν ὁρῶμεν τήν ἁγίαν Παρθένον»!

Ἄν νηπιάζουμε ὡς πρός τήν ἁμαρτία καί γινόμαστε σάν τά μικρά παιδιά πού εἶναι ἀθῶα, ἄδολα, ἁγνά, ὑπάκουα, παίρνουμε κι ἐμεῖς χάρη καί ὀμορφιά! Φερόμαστε μέ ἁπλότητα καί ἀρχοντιά καί δίνουμε καλή μαρτυρία γιά τόν Χριστό.

Ἄν ζοῦμε συνειδητή μυστηριακή ζωή καί προσερχόμεθα «ἀκατακρίτως» στά ἄχραντα Μυστήρια, κοινωνοῦμε τόν φωτοδότη Χριστό κι ὅλο τό σῶμα μας ἐκπέμπει φῶς καί γλυκασμό!

Ἄν ἐργαζόμαστε τά ἔργα τοῦ Θεοῦ τά ἅγια καί ἱερά ἀθόρυβα καί ταπεινά, ἀνεπιτήδευτα καί ἁπλά, μέ εἰλικρίνεια αἰσθημάτων, «ἐκ ψυχῆς», «ὡς τῷ Κυρίῳ», δοξάζουμε τόν Οὐράνιο Πατέρα μας

Ὅπως τά δένδρα γνωρίζονται ἀπό τούς καρπούς τους, ἔτσι κι ἐμεῖς νά γνωριζόμαστε ἀπό τά ἔργα τῆς πίστεώς μας. Ἀπό τήν καλή ἀναστροφή μας, ἀπό τήν τιμιότητα στήν ἐργασία μας, ἀπό τήν εἰλικρίνεια στίς συναλλαγές μας, ἀπό τήν ἐμπιστοσύνη μας στήν ἀγαθή Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἀπό τήν ὑπομονή μας στίς θλίψεις, ἀπό τή μακροθυμία μας στίς συκοφαντίες, ἀπό τήν ἀγάπη μας πρός τούς ἐχθρούς.

Οἱ ἄνθρωποι στήν ἐποχή μας χόρτασαν ἀπό λόγια. Θέλουν νά βλέπουν συνειδητούς χριστιανούς πού σέβονται τό νόμο τοῦ Θεοῦ καί τά προστάγματά Του· πιστούς πού βαδίζουν μέ συνέπεια τήν ὁδό τοῦ ἁγιασμοῦ· πιστούς πού ἐφαρμόζουν τό εὐαγγέλιο στήν πράξη. Ὅταν βλέπουν τέτοια φωτεινά παραδείγματα, λένε «δόξα σοι ὁ Θεός!»

Δεύτερον, ὁ ἅγιος Θεός δοξάζεται μέ τήν εὐεργετική ἐπίδραση πού ἀσκοῦμε στό περιβάλλον μας. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ δέν κάνουν καλό μόνο στόν ἑαυτό τους. Κάνουν καλό καί στούς συνανθρώπους τους. Τό φωτεινό παράδειγμά τους ἐπιδρᾶ εὐεργετικά καί στό περιβάλλον τους. Ἀποτελεῖ τό πιό εὔγλωττο κήρυγμα. Λόγου χάριν, μία μητέρα πού ἀνατρέφει τά παιδιά της «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου», βοηθάει καί ἄλλες μητέρες νά μιμηθοῦν τό φωτεινό της παράδειγμα!  Ἕνας ἁγνός νέος πού ἀστράφτει ἀπό καθαρότητα, δίνει χαρά καί ἐλπίδα καί στούς ἄλλους ἄνθρώπους! Τόν χαίρονται καί τόν καμαρώνουν. Οἱ ἐλεήμονες πού ἐλεοῦν κακοπαθημένους, οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀγάπης πού ἐπισκέπτονται ἀσθενεῖς καί φυλακισμένους, πού περιποιοῦνται κατακοίτους δίνουν καλή μαρτυρία γιά τόν Χριστό.

Ὁ Κύριος στήν εὐαγγελική περικοπή μᾶς βεβαιώνει ὅτι οἱ πιστοί χριστιανοί πού ἐπιδροῦν εὐεργετικά στό περιβάλλον τους, κάνουν τήν ἴδια δουλειά πού κάνουν τό ἁλάτι καί τό φῶς. Ὅπως τό ἁλάτι νοστιμίζει τίς τροφές καί τίς συντηρεῖ, ἔτσι καί οἱ συνειδητοί χριστιανοί δίνουν χαρά στό περιβάλλον τους καί τό συντηροῦν ἀπό τή σήψη καί τή διαφθορά. Κι ὅπως τό φῶς θερμαίνει, φωτίζει καί ζωογονεῖ τή δημιουργία, ἔτσι καί οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ἀκτινοβολοῦν τό φῶς τοῦ Χριστοῦ στό περιβάλλον τους, δημιουργοῦν ἀτμόσφαιρα γαλήνης καί εἰρήνης, ζεστασιά στίς ἀνθρώπινες σχέσεις, στηρίζουν τούς νέους στόν ἅγιο φόβο τοῦ Θεοῦ, δείχνουν σέ ὅλους ἀγάπη καί καλοσύνη.

Τέλος, ὁ ἅγιος Θεός δοξάζεται μέ τήν ὁμολογία τῆς πιστεώς μας. Ὅπως οἱ μάρτυρες στούς χρόνους τῶν διωγμῶν δέν ἔκρυβαν τήν ἰδιότητά τους, ἀλλά ὁμολογοῦσαν τήν πίστη τους, παρ᾿ ὅλο πού γνώριζαν ὅτι γιά τήν ὁμολογία τῆς πίστεώς τους θά ὁδηγηθοῦν στό μαρτύριο, ἔτσι κι ἐμεῖς νά τιμοῦμε τό εὐλογημένο ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ, ἀκόμη κι ὅταν αὐτό μᾶς στοιχίζει. Νά δίνουμε μέ θάρρος καί παρρησία τή μαρτυρία μας, καθαρή καί κρυστάλλινη τήν ὁμολογία μας, ἀκαταμάχητη τήν ἀπολογία μας.

Ὁ Κύριος μᾶς βεβαιώνει ὅτι ὅποιοι τόν ὁμολογοῦν μπροστά στούς ἀνθρώπους, θά τούς ὁμολογήσει καί ὁ Χριστός ὡς δικούς Του μπροστά στόν Οὐράνιο Πατέρα Του. Τούς ἐπιφυλάσσει στεφάνι δόξης. Διότι ἡ ὁμολογία τῆς πίστεως «ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην» (Ἑβρ. ι’ 35).

Οἱ θεοφόροι Πατέρες τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πού γιορτάζουμε σήμερα τή σεπτή μνήμη τους, πόσο κρυστάλλινη μαρτυρία ἔδωσαν γιά τόν Χριστό! Ἔγιναν «τά πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου»! «Ἐμελώδησαν μέλος ἐναρμόνιον θεολογίας»! Ὀρθοτόμησαν «τόν λόγον τῆς ἀληθείας»! Διεκήρυξαν ὅτι στό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑνώθηκαν μέ τρόπο θαυμαστό καί ἀνερμήνευτο ἡ θεία καί ἡ ἀνθρωπίνη φύση «ἀσυγχύτως, ἀδιαιρέτως, ἀτρέπτως, ἀναλλοιώτως»! Ἔλαμψαν ὡς «ἀστέρες πολύφωτοι» στό νοητό στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας! Φώτισαν μέ τήν ἀστραπή τοῦ βίου τους καί μέ τή βροντή τοῦ λόγου τους καί δόξασαν τόν Θεό.

Ἀδελφοί μου, ὅπως οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας φωτίζουν τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί δοξάζουν «τόν Πατέρα ἡμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς», ἔτσι κι ἐμεῖς νά φωτίζουμε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ μέ τή θεάρεστη ζωή μας, μέ τήν εὐεργετική ἐπίδραση στό περιβάλλον μας καί μέ τήν ὁμολογία τῆς πίστεώς μας, γιά νά δοξάζεται καί ἀπό μᾶς τό ὑπερένδοξο καί ὑπερύμνητο ὄνομα τοῦ Κυρίου μας στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΠΗΓΗ