Κυριακή 19η Δεκεμβρίου 2021

Κυριακή προ των Χριστουγέννων

(Μτθ. α 1 - 25)

«Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός» (Μτθ. α 23).

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή βλέπουμε τους αιώνες να γυρίζουν σαν τις σελίδες στο τεράστιο βιβλίο του χρόνου. Ο χρόνος φυλλομετράει τις εποχές, τις γενιές και τις καταστάσεις και περιμένει να κατέβει μέσα του Αυτός που τον δημιούργησε. Τούτη την Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα η ανθρωπότητα υποκλίνεται μπροστά στον Πλάστη της.

Οι άνθρωποι παραδίδουν τη σκυτάλη της ζωής από γενιά σε γενιά με σκοπό να δικαιώσουν την ύπαρξη τους. Παλεύουν για την ευδαιμονία και την ολοκλήρωση, για τη δικαιοσύνη και την ισορροπία, για την αληθινή αγάπη και την εσωτερική πληρότητα και αγωνιούν πως θα τα κατακτήσουν 6λ' αυτά. Στο μεγάλο στίβο της ζωής εναλλάσσονται οι γενιές, για να φτάσουν στο τέρμα που ταυτόχρονα είναι και η αρχή, δηλαδή στο Θεό. Ο Θεός είναι η αρχή και το τέλος του ανθρώπου. Αυτό μας διδάσκει ξεκάθαρα το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα.

Ο κόσμος & αυτή τη διαδρομή για το αναπόφευκτο τέλος έχασε πολλές φορές το δρόμο του και εξακολουθεί να τον χάνει. Κάθε φορά που λησμονεί το Θεό, λησμονεί και το σκοπό του. Κάθε φορά που χάνει το Θεό, χάνει αυτά για τα όποια αγωνιά και αγχώνεται. Κάθε φορά που διώχνει το Θεό, διώχνει την ανθρωπιά του και γίνεται σκληρός και απάνθρωπος. Σ' ένα τέτοιο κόσμο ζούμε σήμερα. Είμαστε σε μία φάση, μέσα στην αιώνια σκυταλοδρομία των γενεών, που αποτραβηχτήκαμε μακριά από τον Πλάστη μας. Αποξενωμένοι από Εκείνον βιώνουμε το κακό, που είναι η ενσάρκωση της απουσίας Του. Πονάμε από την απανθρωπιά που μάς περιβάλλει και μάς πληγώνει. Απορούμε από την κενότητα που ξεθωριάζει την ψυχή μας και τη σκοτώνει. Αναλογιζόμαστε για τις λύσεις στα προβλήματα που εμείς δημιουργούμε.

Η απάντηση σ' όλη αυτή τη δραματική εναλλαγή της αποτυχίας είναι απλή και προσωπική. Στην ιστορία πρωταγωνιστούν πρόσωπα και όχι απρόσωπες μάζες. Οι γενιές που έφεραν το Χριστό στη γη αποτελούνταν από συγκεκριμένα πρόσωπα. Αυτά τα πρόσωπα με τις πτώσεις και τις αναστάσεις τους αξιώθηκαν να γίνουν πρόγονοι και συγγενείς του Θεού. Αυτό είναι η λύση και η απάντηση στα μεγάλα θέματα της εποχής μας, Ο καθένας και η καθεμιά από εμάς είμαστε ένα πρόσωπο που περπατάει στο σύντομο μονοπάτι της ζωής με ένα σκοπό. Ο σκοπός αυτός είναι να γίνουμε συγγενείς κατά σάρκα και κατά πνεύμα με το Θεό. Μόνον μέσα από τη συγγένεια και την οικειότητα με το Χριστό μπορούμε να έχουμε ουσιαστική συμβολή στη θετική εξέλιξη του κόσμου.

Ο κόσμος θα συνεχίσει να ταλαιπωρείται από τις πτώσεις του. Οι χριστιανοί με την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητά τους θα παραμείνουν τα μοναδικά αναχώματα στον κατήφορο του κόσμου. Η αληθινή μετάνοια του πιστού, η άδολη αγάπη προς όλους, η Ουσιαστική προσφορά, η ανεπιτήδευτη ευγένεια, η πραγματική σοφία, η άκτιστη χάρη της προσευχής και των μυστηρίων ικανώνουν τον πιστό να δείξει πως η ενσάρκωση του Θεού δεν είναι ένα γεγονός μόνο. Είναι ολόκληρος ό σκοπός της ανθρωπότητας. Η ενσάρκωση του Θεού είναι η ζωή της.

Όταν ό κόσμος ντυθεί με το Σαρκωμένο Χριστό, τότε θα έλθει το πλήρωμά του, θα ολοκληρώσει την ιστορία του και θα φτάσει στον ευλογημένο σκοπό του, που θα είναι η αρχή της δόξας του. Μακάρι σ' αυτή τη δόξα να έχουμε συμβάλει όλοι με την προσωπική μας προσπάθεια, για να την απολαύσουμε για πάντα. Αμήν.

ΠΗΓΗ