ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2021

Εισόδια τής Θεοτόκου

Πολύ σημαντική εἶναι ἡ σημερινή ἑορτή.Ἡ Παναγία μας σέ νηπιακή ἡλικία μπαίνει στό Ναό προκειμένου νά προετοιμαστεῖ γιά νά γίνει ἡ μητέρα τοῦ Θεοῦ.Θά ζήσει μέσα στό σπίτι τοῦ Θεοῦ μέ ἄσκηση,μέ προσοχή καί ἔντονη προσευχή.Θά μείνει ἀγνή στό σῶμα καί στήν ψυχή,ἀνεπηρέαστη ἐντελῶς ἀπό ὅλες τίς κακίες αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Μέ τήν ἀκατάπαυστη νοερά προσευχή καί ὅλο τόν ἀγώνα της,θά  ἑνώσει τόν νοῦ της μέ τόν Θεό καί ἀργότερα, θά ἑνώσει τόν Θεό καί μέ τήν σάρκα της, ὅπως πολύ εὔστοχα μᾶς διδάσκει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.

Βέβαια,τό ὅτι ἔφτασε τόσο ψηλά ἡ Παναγία μας, δέν ὀφείλεται μόνο στίς συνεχεῖς προσπάθειες πού ἔκανε ἐκείνη,ἀλλά προπάντων στήν ἐνίσχυση καί τήν ἐνδυνάμωση πού τῆς ἔδινε διαρκῶς ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ.Ἦταν τό καθαρότατο ἐκεῖνο δοχεῖο, τό ὁποῖο δέχτηκε τόσο πλούσια τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε ἔγινε ἔπειτα “ ὁ καθαρότατος ναός τοῦ Σωτῆρος ”, ἀφοῦ μέσα της κατοίκησε ὁ ἴδιος ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ.

Δέν μπορεῖ νά ἰσχυριστεῖ κανείς ὅτι ἡ μικρή παιδούλα Μαριάμ, ἦταν ὑποψιασμένη ἔστω καί στό παραμικρό γι'αὐτό πού ἔμελλε νά τῆς συμβεῖ ἀργότερα. Γιά τό πιό σημαντικό ἔργο πού ἐπετέλεσε ποτέ ὁ ἄνθρωπος πάνω στή γῆ,νά δανείσει δηλαδή τήν σάρκα της στόν Υἱό του Θεοῦ. Οἱ σχετικές  ἱστορικές  μαρτυρίες πού ὑπάρχουν, μᾶς βεβαιώνουν ὅτι ἦταν πάντα τόσο ταπεινή, πού δέν ἦταν δυνατόν οὔτε κἄν νά διανοηθεῖ κάτι τόσο μεγάλο γιά τόν ἑαυτό της.

Ἀπό τόν κόσμο αὐτό δέν πέρασε ποτέ οὔτε πρόκειται νά περάσει στό μέλλον ἄλλη ἀνθρώπινη ὕπαρξη πού νά ἔχει τά ἄπειρα χαρίσματα τῆς Παναγίας μας.Ἔχει εἰπωθεῖ ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα στά χρόνια πού ἦλθε ὁ Χριστός στή γῆ, εἶχε φθάσει στό χαμηλότερο δυνατό σημεῖο.Ταυτόχρονα ὅμως ἔφθασε  καί στό ὑψηλότερο σημεῖο πού εἶναι δυνατόν νά φθάσει ποτέ ὁ ἀδύναμος ἄνθρωπος.Καί τό ὑψηλότερο αὐτό σημεῖο, στό ὁποῖο ἔφθασε κάποτε ἡ ἀνθρωπότητα, εἶναι τό πανάγιο πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Ἡ  Παναγία μας ἦταν καί θά ἐξακολουθήσει νά εἶναι γιά πάντα ὁ καλύτερος ἐκπρόσωπος τοῦ ἀνθρώπινου γένους.  Ἄν θέλουμε νά δείξουμε μέ βεβαιότητα ποιό ἦταν ἐκεῖνο τό πρόσωπο πού καταξίωσε στόν  τελειότερο βαθμό τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη,θά δείξουμε ἀνεπιφύλακτα τό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου.Ἐκείνη εἶναι ἀναμφίβολα ὁ τελειότερος ἄνθρωπος πού πέρασε ἀπό τήν γῆ.

Δέν εἶναι δυνατόν νά φθάσει κανείς,ἀλλά πολύ περισσότερο νά ξεπεράσει κάποιος τήν ἀρετή τῆς Παναγίας μας.Ἡ  ἴδια, λόγω τῆς καθαρότητάς της, εἶναι ἀνώτερη ἀκόμα καί ἀπό τούς ἀσώματους Ἀγγέλους.Εἶχε μέσα της ὅλες τίς ἀρετές, ἦταν τό θησαυροφυλάκειο τῆς ἁγιότητος,γι' αὐτό καί τήν διάλεξε ὁ ἴδιος Θεός νά γίνει Μητέρα του καί ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ κατά τόν Εὐαγγελισμό της τήν προσφώνησε ὡς “ κεχαριτωμένη ”.

Ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο δημιουργήθηκε ὁλόκληρη ἡ κτίση ἦταν νά ἑνωθεῖ ὁ Θεός μέ τόν ἄνθρωπο μέσω τῆς Θεοτόκου. Ὁ σκοπός γιά τόν ὁποῖο ἔγιναν τά πάντα, ἦταν γιά νά ἔλθει ὁ ἄπειρος Θεός σέ κοινωνία μέ τό ἀγαπημένο του πλᾶσμα τόν ἄνθρωπο.

Φυσικά,ἡ θεότητα δέν ἐξαναγγάζεται καί δέν δεσμεύεται ἀπό τίποτα.  Μποροῦμε ὅμως νά ποῦμε, χωρίς καθόλου νά ὑπερβάλλουμε, ὅτι ὁ Θεός προκειμένου νά ἐνανθρωπήσει,περίμενε τόν ἐρχομό τῆς Παναγίας μας στή γῆ! Ἐκείνη ἦταν τό “πλήρωμα τοῦ χρόνου”πού λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἐκείνη δηλαδή,πού μέ τήν καθαρότητα καί τήν ἁγιότητά της, ἦταν ἡ πιό σημαντική προϋπόθεση γιά νά ἔλθει ὁ Θεός στόν κόσμο.Χωρίς φυσικά νά ἀγνοοῦμε ὅλα τά ἄλλα,εἴμαστε ἀπόλυτα βέβαιοι ὅτι αὐτά ἀπό μόνα τους δέν ἔφταναν γιά νά ἔλθει στόν κόσμο ὁ Λυτρωτής. Ἡ Παναγία μας ἔγινε ἡ γέφυρα πού ἕνωσε τήν γῆ μέ τόν οὐρανό, ἡ οὐρανοστήρικτη σκάλα διά τῆς ὁποίας κατέβηκε στόν κόσμο ὁ Θεός.

Σέ ἕνα πολύ ὡραίο τροπάριο τῆς λιτῆς τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς τῆς Μυρτιδιωτίσσης,ὁ ἱερός ὑμνογράφος τήν χαρακτηρίζει πολύ εὔστοχα ὡς τό οὐράνιο ἐργαστήριο μέσα στό ὁποῖο ἑνώθηκαν κατά τρόπο ἀνερμήνευτο καί ἀκατάληπτο ἡ θεία μέ τήν ἀνθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ στό ἕνα καί μοναδικό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ Λόγου.Καί ἔτσι ἡ Παναγία μας,ἀξιώθηκε νά γεννήσει τέλειο Θεό καί τέλειο ἄνθρωπο ταυτόχρονα.Γι' αὐτό καί ὀνομάζεται πολύ σωστά Θεοτόκος.

Αὐτό τό θαυμάσιο καί ἀνερμήνευτο θαῦμα, μόνο στό πρόσωπο τῆς Παναγίας μας μποροῦσε νά πραγματοποιηθεῖ. Γι' αὐτό τό λόγο,στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας,ἡ θέση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἶναι ἀμέσως μετά τήν Ἁγία Τριάδα. Εἶναι Θεός μετά τόν Θεό!Τό γεγονός αὐτό ἔκανε τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας νά τήν χαρακτηρίσουν ὡς τό μεθόριο,τό σύνορο δηλαδή μεταξύ τοῦ κτιστοῦ καί τοῦ ἀκτίστου.

Ἄκτιστος εἶναι μόνο ὁ Τριαδικός Θεός, ὁ Πατέρας,ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Κτιστά λέγονται ὅλα κτίσματα, τά δημιουργήματα δηλαδή τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός εἶναι αὐθύπαρκτος, ὑπάρχει δηλαδή ἀπό μόνος του καί δέν ὀφείλει τήν ὕπαρξή του σέ κανέναν.Ὅλα ὅμως τά ὑπόλοιπα ὀνομάζονται κτίσματα γιατί τά δημιούργησε ὁ παντοδύναμος Θεός.Ἡ Παναγία μας, λοιπόν, εἶναι πάνω ἀπό ὅλα τά κτίσματα,εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπό ὅλους τούς Ἁγίους,ἀκόμα καί ἀπό τούς Ἀγγέλους.

Ὅλα τά πνευματικά χαρίσματα ἦλθαν καί ἔρχονται διά τῆς Θεοτόκου.Ὁ Θεός διά μέσου αὐτῆς, στέλνει σέ ὅλους τούς Ἀγγέλους καί σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους τόν πλοῦτο τῶν θείων χαρισμάτων πού προέρχονται ἀπό  αὐτόν. Ἡ Θεοτόκος εἶναι τό πανάγιο ἐκεῖνο πρόσωπο τό ὁποῖο βρίσκεται πλησιέστερα στόν θρόνο τῆς Τριαδικῆς Θεότητος. Παίρνει ἀπ'εὐθείας ἀπό τόν Θεό ὅλα τά θεῖα δωρήματα,δέν τά κρατάει ὅμως γιά τόν ἑαυτό της, ἀλλά ὡς φιλόστοργη μητέρα τά δίνει ὅλα σέ μᾶς.

Γι' αὐτό καί ἡ Ὀρθόδοξη ἐκκλησία μας τήν τιμᾶ ὅπως ἀκριβῶς ἀποφάσισε ἡ  Γ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος, χωρίς νά ἐπιτρέπει νά τήν τιμοῦμε περισσότερο ἀπό ὅσο τῆς πρέπει, ἀλλά οὔτε πάλι καί νά τήν ὑποτιμοῦμε, ὅπως κάνουν ἀπερίσκεπτα καί μέ ἀσέβεια κάποιοι αἱρετικοί.

Ὅλη ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας πού ἀναφέρεται στό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου λέγεται Θεοτοκολογία.Ἐνῶ ἡ ἀντίστοιχη διδασκαλία πού ἀφορᾶ τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, λέγεται Χριστολογία.Τόσο ἡ Χριστολογία,ὅσο καί ἡ Θεοτοκολογία συνδέονται πολύ στενά μεταξύ τους. Δέν εἶναι δυνατόν νά πιστεύει κάποιος σωστά στό Χριστό ἄν δέν πιστεύει σωστά στήν Παναγία. Ὅπως πάλι δέν μπορεῖ νά πιστεύει κάποιος σωστά στήν Παναγία,ἄν δέν πιστεύει σωστά στό Χριστό. Ἡ ὀρθή πίστη πρός τό πρόσωπο τῆς Παναγίας μας,ἀποτελεῖ κριτήριο Ὀρθοδοξίας.Δέν εἶναι δυνατόν δηλαδή νά εἶναι κάποιος Ὀρθόδοξος Χριστιανός,ἄν δέν ἀποδέχεται τήν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας πού ἀφορᾶ τό πρόσωπο τῆς Παναγίας.Καί ἡ Πίστη στήν Ὀρθοδοξία μας δέν εἶναι οἱ προσωπικές ἰδέες τοῦ καθενός μας,ἀλλά ἡ Πίστη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων ὅπως διατυπώθηκε ἀπό τίς Οἰκουμενικές Συνόδους καί διαφυλάχθηκε μέ ἀπόλυτη  ἀκρίβεια ἀπό τήν Ὀρθόδοξη ἐκκλησία μας.

Ἑπομένως,γιά νά γίνουν δικά μας ὅλα τά πνευματικά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς προσφέρει μέσω τῆς Παναγίας Μητέρας του,εἶναι ἀπαραίτητο νά κάνουμε ὑπακοή στήν Ἐκκλησία μας καί νά τήν τιμοῦμε σωστά χωρίς ὑπερβολές καί ἐκπτώσεις.

Τό ὅτι εἴμαστε μέλη τῆς Ὀρθοδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι γιά μᾶς μεγάλη τιμή καί εὐλογία καί πρέπει νά εὐχαριστοῦμε το Θεό πού γεννηθήκαμε  Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί.Ἔχουμε ὅμως καθῆκον νά ἀκολουθοῦμε κατά γράμμα τήν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας γιατί μόνο ἔτσι θά εἶναι σίγουρος ὁ δρόμος πρός τήν σωτηρία μας.

ΠΗΓΗ