ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ Κ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Γαλ. α΄ 11-19)

«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον. Οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Γαλ. α΄ 11-12).

Πολλοὶ θεωροῦν τὸν Χριστιανισμὸ ὡς μία μεγάλη θρησκεία, ὅπως εἶναι οἱ ἄλλες μεγάλες θρησκεῖες τοῦ κόσμου, ὁ Μουσουλμανισμός, ὁ Ἰουδαϊσμός, ὁ Βουδισμός, ὁ Ἰνδουισμὸς καὶ τόσες ἄλλες. Καὶ πραγματικὰ ὁ Χριστιανισμὸς ἔχει ὅλα τὰ τυπικὰ γνωρίσματα τῆς θρησκείας, θεολογικὴ διδασκαλία, ἠθική, ἱερὰ κείμενα, ἱερεῖς, ναούς, τελετές, λατρευτικὰ ἀντικείμενα, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν ἐπιβιώσεις τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς θρησκείας, ἢ ἐπιδράσεις ἀπὸ ἀνατολικὰ λατρευτικὰ τυπικά.

Πίσω, ὅμως, ἀπὸ τὸ θρησκειακὸ κέλυφος, τὸ ὁποῖο γιὰ κάποιους «μοντέρνους», «ἐκσυγχρονιστές», «προοδευτικοὺς» θεωρεῖται ἀναχρονιστικό, μεσαιωνικό, ἴσως καὶ ἀποκρουστικό, κρύβεται ἡ Ἀλήθεια, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. Οἱ πρῶτοι ἀκροατὲς τοῦ κηρύγματος τῶν Ἀποστόλων, δηλαδὴ τοῦ Εὐαγγελίου, σίγουρα θὰ εἶχαν καὶ αὐτοὶ τὶς ἀμφιβολίες τους, θὰ εἶχαν λογισμοὺς γιὰ τὸ ποιὸν τῶν λόγων ποὺ ἄκουγαν. Καὶ δὲν ἄκουγαν ἁπλὲς φιλοσοφικὲς ἢ ἠθικὲς διδασκαλίες, μάθαιναν πὼς ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ κατέβηκε στὴ γῆ ὡς ἄνθρωπος, κήρυξε τὸ Εὐαγγέλιό Του, θαυματούργησε πάμπολλες φορές, συγκρούσθηκε μὲ τὸ πολιτικὸ καὶ θρησκευτικὸ κατεστημένο τῆς ἐποχῆς του, συνελήφθηκε, βασανίσθηκε, σταυρώθηκε καὶ τέλος ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν! Μόνο μὲ τὴν θεία ἐπίνευση καὶ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θὰ μποροῦσε ἕνας ἐθνικός, εἰδωλολάτρης, νὰ πιστέψει καὶ νὰ βαπτισθεῖ Χριστιανός. Ἀλλὰ καὶ πάλι οἱ πειρασμοὶ τῆς ἀπιστίας θὰ ἐπανέρχονταν καὶ θὰ τὸν ταλαιπωροῦσαν. Δὲν εἶναι ἄλλωστε εὔκολο νὰ ἀλλάξει μέ μιᾶς ὁλόκληρη ζωὴ καὶ νὰ προχωρήσει σὲ ἕναν πνευματικὸ δρόμο ὁλότελα ἀντίθετο πρὸς αὐτὸν ποὺ ἀκολουθοῦσε μέχρι ἐκείνη τὴ στιγμή.

Αὐτὴ τὴν δυσκολία ἔβλεπε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στοὺς Γαλάτες, οἱ ὁποῖοι πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ εἶχαν δεχθεῖ τὸν Χριστιανισμὸ καὶ σύντομα ἄρχισαν νὰ ταλαιπωροῦνται ψυχικὰ ἀπὸ τοὺς Ἰουδαΐζοντες, οἱ ὁποῖοι θεωροῦσαν σωστὸ νὰ τηροῦν καὶ οἱ Χριστιανοὶ τὶς διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, ὅπως εἶναι ἡ περιτομή. Αὐτὸ θὰ ἦταν ἐντελῶς ἀπαράδεκτο, θὰ ἀκύρωνε στὴν πράξη τὸ κήρυγμα τοῦ Ἀποστόλου, θὰ ἐμπόδιζε τὴν Θεία Χάρη ποὺ μόλις εἶχαν λάβει ἀπὸ τὸ νὰ τοὺς μεταμορφώσει σὲ καινούργιους ἀνθρώπους τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ δέσμευε τοὺς πιστοὺς σὲ μία χωρὶς νόημα πλέον τήρηση τῶν νομικῶν ὑποχρεώσεων τοῦ παλαιοῦ Ἰουδαϊσμοῦ. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο, μὲ ἔκδηλη ἀγωνία,  ὁ Ἀπόστολος Παῦλος νουθετεῖ τοὺς Γαλάτες καὶ γράφει τὰ λόγια αὐτά, τὰ ὁποία μεταφέρουμε σὲ ἑρμηνεία τοῦ Παναγιώτη Τρεμπέλα: «Σᾶς γνωστοποιῶ, ἀδελφοί, ὅτι τὸ εὐαγγέλιο, ποὺ κηρύχθηκε σὲ ἐσᾶς ἀπὸ ἐμένα, δὲν εἶναι ἐπινόημα ἀνθρώπου. Διότι ἐγὼ δὲν παρέλαβα αὐτὸ οὔτε καὶ διδάχθηκα αὐτὸ ἀπὸ κάποιον ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὸ παρέλαβα κατ’ εὐθείαν μὲ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μοῦ φανέρωσε καὶ μοῦ ἀπεκάλυψε τὸν Ἰησοῦ Χριστό». Λέγει ὁ Ἀπόστολος, δηλαδή, ὅτι ὅσα διδάσκει δὲν εἶναι δικιὲς τοῦ θεωρίες, ἀποκυήματα τῆς διάνοιάς του,  οὔτε μετάδοση τῶν ἰδεῶν κάποιου μεγάλου φιλοσόφου, οἱ ὁποῖες ὡς ἀνθρώπινα κατασκευάσματα δὲν μποροῦν νὰ στηρίξουν τὴν ἀνθρωπότητα, γιατί ἐπιδέχονται κριτικῆς καὶ βελτιώσεως ἢ καὶ πλήρους ἀναιρέσεως. Ἀμέτρητα εἶναι τὰ ἔργα τῶν περισπούδαστων στοχαστῶν, τῶν βαρύγδουπων ρητόρων, τῶν ἐμπνευσμένων ποιητῶν, τὰ ὁποῖα τέρπουν τὴν διάνοια καὶ τὸ συναίσθημα, ἀφήνουν ὅμως τὴν βαθύτερη οὐσία τοῦ ἀνθρώπου ἀνέπαφη, ἀνεπηρέαστη, ἀνικανοποίητη.

Tό Εὐαγγέλιο ποὺ διδάσκει ὁ Ἀπόστολος δὲν ἀνήκει στὴν κατηγορία αὐτή. Εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος πρῶτα ἐντυπώθηκε μὲ ἄμεση ἐμπειρία στὴν διάνοια καὶ στὴν καρδιά του, μία ἐμπειρία δοσμένη σὲ αὐτὸν ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό. Πραγματικὰ θεοδίδακτος ἦταν ὁ μέγας Ἀπόστολος Παῦλος! Ἂν καὶ δὲν γνώρισε τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐπίγειας παρουσίας Του, ὅμως Τὸν ἐγνώρισε πρώτη φορὰ στὴν θαυμαστὴ ἐμφάνισή Του κατὰ τὴν πορεία πρὸς τὴν Δαμασκὸ καὶ εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ ἐμπειρία τῆς θεοπτίας θὰ ἐπαναλαμβανόταν κατὰ τὴν σιωπηλὴ περίοδο τῆς ἀναχωρήσεως τοῦ Ἀποστόλου στὴν Ἀραβία. Ἐκεῖ θὰ καθαριζόταν ἡ καρδία του καὶ θὰ μάθαινε τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό. Αὐτὸ ὑποδηλώνει ἡ φράση του ὅτι «διδάχθηκα τὸ Εὐαγγέλιο «δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ». Γιὰ τρία ὁλόκληρα χρόνια ἀπὸ τὴν μεταστροφή του, ὁ Παῦλος ὑποβαλλόταν σὲ ἐντατικὰ μαθήματα Εὐαγγελίου ὑπὸ τὴν ἄμεση καθοδήγηση τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι ὥστε, ὡς γνήσιο «σκεῦος ἐκλογῆς» τοῦ Θεοῦ, νὰ καταστεῖ πλήρης Ἀπόστολος χωρὶς νὰ ὑστερεῖ σὲ τίποτε ἀπὸ τοὺς «ὑπερλίαν Ἀποστόλους», ὅπως γράφει στὴν Β’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολή του.

Ἡ μαρτυρία αὐτὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἔχει στὶς ἡμέρες μᾶς τεράστια σημασία γιὰ τὴν ἑδραίωση τῆς πίστης μέσα στὴν ψυχὴ κάθε Χριστιανοῦ. Ἔρχεται νὰ μᾶς στηρίξει καὶ νὰ μᾶς ἐνδυναμώσει, τὴν ὥρα ποὺ ἡ πίστη μας δέχεται ἰσχυρὰ καὶ ὕπουλα πλήγματα ἀπὸ τὸν θρησκευτικὸ συγκρητισμὸ τῆς ἐποχῆς μας, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος πρεσβεύει ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες τοῦ κόσμου ὁδηγοῦν στὸν ἴδιο Θεό, ἀσχέτως μὲ τὸ πῶς ὁ καθένας τὸν ὀνομάζει ἢ τὸν λατρεύει! Ἑπομένως, εἴτε Χριστιανὸς εἶσαι, εἴτε Μωαμεθανός, εἴτε Βουδιστής, εἴτε ὁ,τιδήποτε ἄλλο, λατρεύεις τὸν ἴδιο Θεὸ μὲ διαφορετικὸ τρόπο! Ἔτσι ἐξισώνεται ἡ ἐξ ἀποκαλύψεως ἀλήθεια τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἐκφράζεται, μεταδίδεται καὶ βιώνεται μόνο στὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Ἐκκλησία, μὲ τὶς δαιμονικές, πλανεμένες δοξασίες τῶν ἄλλων θρησκειῶν καὶ δογμάτων. Σήμερα προωθεῖται ἡ Πανθρησκεία, ἡ ἐξίσωση ὅλων τῶν θρησκειῶν, τῆς ὁποίας ὁ σατανικὸς στόχος εἶναι ἡ ἐξουδετέρωση τοῦ Χριστιανισμοῦ, τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς μόνης σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, καὶ εἶναι τρομακτικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι μία τέτοια ἐξισωτικὴ θεώρηση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας ἔχει εἰσχωρήσει σὲ μεγάλο βαθμὸ ὡς κυρίαρχη νοοτροπία στὶς θεολογικὲς σχολὲς τῆς πατρίδας μας καί, τὸ χειρότερο, στὴ διδασκαλία καὶ στὴν πρακτικὴ πολλῶν ἐπισκόπων καὶ ἱερέων μας.

Ὁ Θεὸς νὰ δώσει νὰ μὴν χάσουμε τὸ μυαλό μας ἀπὸ τὴν προϊούσα σύγχυση ποὺ προκαλεῖ ὁ κυκεώνας τῆς Νέας Ἐποχῆς, νὰ παρακαλοῦμε τὸν Χριστό μας νὰ μᾶς λυτρώσει ἀπὸ αὐτὴν τὴν θανατηφόρα ὁμίχλη, νὰ μᾶς κρατήσει ἀσάλευτους στὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ πίστη μας, γιατί αὐτὴ δὲν εἶναι «κατ’ ἄνθρωπον», ἀλλὰ «δὶ’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ». Ἀμήν, γένοιτο!

ΠΗΓΗ