ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2021

Η΄ Λουκᾶ

Ὁ εὔσπλαγχνος καί στοργικός Σαμαρείτης τῆς σημερινῆς παραβολῆς τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου,μᾶς ἐκπλήσσει πολύ εὐχάριστα καί δείχνει σέ ὅλους μας τόν δρόμο τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης.Ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ἐκδηλώνει μέ προθυμία καί ἔμπρακτα τά ἀνθρώπινα αἰσθήματά του πρός ἕνα ἄγνωστο συνάνθρωπό του, πού βρισκόταν σέ πολύ δύσκολη θέση μισοπεθαμένος καί καταπληγωμένος.Τοῦ συμπαραστέκεται κατά τρόπο ὑποδειγματικό,τοῦ περιποιεῖται τίς πληγές του, τή στιγμή ἀκριβῶς πού κάποιοι  ἄλλοι τόν προσπέρασαν περιφρονητικά ἀφήνοντάς τον ἀβοήθητο.

Ἔχουμε συνηθίσει,οἱ περισσότεροι δυστυχῶς,νά τά βλέπουμε ὅλα συμφεροντολογικά στή ζωή μας.Νά προσφέρουμε τήν ἀγάπη μας μόνο πρός ἐκείνους ἀπό τούς ὁποίους περιμένουμε κάποια μικρή ἤ μεγάλη ἀνταπόδοση.Βοηθᾶμε τώρα μόνο αὐτούς πού θά μᾶς βοηθήσουν μελλοντικά σέ κάποια ἄλλη περίσταση πού θά τούς χρειαστοῦμε.Ἐξυπηρετοῦμε ἐπιλεκτικά μόνο αὐτούς πού ἐκτιμοῦμε ὅτι κάποια ἄλλη στιγμή θά ἔχουν τήν δυνατότητα μᾶς ἐξυπηρετήσουν.Προσφέρουμε τώρα κάτι πού μᾶς περισσεύει, γιά νά μᾶς προσφέρουν ἀργότερα κάτι ἄλλο πού δέν τό ἔχουμε ἐμεῖς.

Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ὅμως ἡ ἀγάπη πού περιμένει ἀνταπόδωση δέν εἶναι ἀληθινή ἀγάπη.Εἶναι  καθαρά μία δοσοληψία,μία συναλλαγή ἐμπορικοῦ τύπου.Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς λέει νά μήν ζητᾶ κανείς τό προσωπικό του ὄφελος,ἀλλά ὁ καθένας μας νά ἐπιδιώκει τό ὄφελος τοῦ ἀδελφοῦ του.Ὅποιος ἀγαπᾶ πραγματικά θυσιάζεται,δέν ὑπολογίζει τόν ἑαυτό του,τό δικό του συμφέρον, ἀλλά τόν διπλανό του,τό συμφέρον τοῦ ἀδελφοῦ του.Ὁ Θεός ὅμως βρίσκει πάντα τόν τρόπο νά βοηθήσει αὐτούς τούς ἀνθρώπους πού ἀγαποῦν ἀληθινά ὅποτε ἐκεῖνος κρίνει.

Μπροστά στό Θεό δέν ἔχει ἀξία μία καλή πρᾶξη πού ἀποβλέπει κάπου.Ἀγαπᾶμε τούς Ἀδελφούς μας ἐπειδή μᾶς τό ζητάει ὁ Θεός.Ἡ ἀγάπη μας αὐτή πρέπει νά ἔχει δύο εἰδῶν ἀποδέκτες.Ὄχι μόνο τόν Θεό,ἀλλά καί τόν ἀδελφό μας,ὅποιος καί νά εἶναι αὐτός.Δέν ὑπάρχουν ὄρια στήν ἀγάπη.

Ἄν δέν ἔχουμε  μάθει ὅμως νά ἀγαπᾶμε σωστά τόν Θεό,πῶς θά ἀγαπήσουμε τόν ἀδελφό μας; Μέσα στήν Βιβλική καί τήν Ἁγιοπατερική μας Παράδοση συναντοῦμε τριῶν εἰδῶν ἀνθρώπους. Εἶναι οἱ δοῦλοι,οἱ μισθωτοί καί οἱ ἐλεύθεροι.Ἀξίζει νά δοῦμε μέ ποιό τρόπο συμπεριφέρονται οἱ ἀνθρώπινες  αὐτές ὁμάδες, προκειμένου νά μπορέσουμε νά κατανοήσουμε πού βρισκόμαστε κι ἐμεῖς καί νά διαπιστώσουμε ποιές εἶναι οἱ ἐλλείψεις μας ἀπέναντι στόν Θεό.

Οἱ δοῦλοι εἶναι αὐτοί πού κάνουν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά γλιτώσουν ἀπό τήν κόλαση.Αὐτοί δέν ἐνεργοῦν ἐλεύθερα,ἀλλά τούς κατευθύνει καταπιεστικά καί τρομακτικά ὁ μεγάλος φόβος τῆς κολάσεως. Ἐφαρμόζουν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀπό φόβο.Ὅσο ὅμως  ἀφοσιωμένοι καί νά εἶναι σέ αὐτό,οἱ πράξεις τους δέν ἔχουν καμιά ἀξία.Τά καταναγκαστικά ἔργα δέν ἀξιολογοῦνται γιατί ἁπλᾶ  δέν εἶναι προϊόντα τῆς  ἐλεύθερης βούλησης τοῦ ἀνθρώπου.

Οἱ μισθωτοί εἶναι αὐτοί πού κάνουν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά κερδίσουν τόν Παράδεισο.Καί αὐτῶν οἱ πράξεις δέν ἔχουν ἀξία γιατί ἀποβλέπουν σέ κάτι.Περιμένουν κάποια ἀνταπόδοση,ἄς εἶναι καί ὁ Παράδεισος,δέν ἔχει σημασία αὐτό. Ὁ σκοπός δέν ἁγιάζει τά μέσα.

Οἱ ἐλεύθεροι εἶναι αὐτοί πού ἐφαρμόζουν στήν ζωή τους τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἐπειδή ἀγαποῦν τό Θεό χωρίς νά ἀποβλέπουν σέ κάτι,χωρίς νά φοβοῦνται κάτι.Αὐτοί κινοῦνται ἀπό ἀληθινή ἀγάπη καί ἐνεργοῦν ἐλεύθερα χωρίς νά δεσμεύονται ἀπό τό παραμικρό.Αἰσθάνονται οἰκεῖοι,φίλοι τοῦ Θεοῦ καί γνήσια παιδιά του.'' Χριστέ μου ἐγώ θά σέ ἀγαπῶ και ἐσύ κάνε με ὅ,τι θέλεις '',ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος.Ὅποιος ἀφήνεται ἐλεύθερα στά χέρια τοῦ  Θεοῦ βγαίνει πάντα κερδισμένος.Ἄς μήν τό βλέπουν αὐτό οἱ ἄλλοι,δέν μᾶς ἐνδιαφέρει καθόλου.Ὁ Θεός τί θά πεῖ ἔχει σημασία.Αὐτό μόνο μᾶς ἐνδιαφέρει.

Εἶναι ἀπαραίτητο νά κάνουμε  μεγάλες προσπάθειες καί αἱματηρές θυσίες γιά νά γίνουμε ἀκριβῶς ὅπως μᾶς θέλει ὁ Θεός.Νά γίνουμε τό ἐκλεκτό καί καθαρό σιτάρι τοῦ Θεοῦ, ὅπως πολύ εὔστοχα ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ θεοφόρος.Καί ἐπειδή τό θέλημά μας εἶναι πολύ ἰσχυρό καί δέν ὑποχωρεῖ εὔκολα, ὁ ἀγώνας μας θά εἶναι διαρκής καί ἰσόβιος γιατί ὁ ἐχθρός τῆς σωτηρίας μας πάντα καραδοκεῖ.Λίγο νά ἀφαιθεῖ κανείς καί εἶναι πολύ εὔκολο νά παρεκκλείνει ἀπό τήν πορεία του καί μετά θά χρειαστεῖ ἕνα ἔμπειρο,διακριτικό  καί φωτισμένο πνευματικό ὁδηγό γιά νά τοῦ διορθώσει τήν λανθασμένη πορεία καί νά τόν ἐπαναφέρει ξανά μέ ἀσφάλεια στό δρόμο τοῦ Θεοῦ.

Στήν πραγματικότητα,ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ καλός Σαμαρείτης,ὁ ὁποῖος ταπεινώθηκε καί  ντύθηκε τήν ἀνθρώπινη φύση γιά νά μᾶς ἀναζητήσει μέ ἐπιμέλεια,νά ἔλθει κοντά μας μέ ἀγάπη σάν στοργικός πατέρας, προκειμένου νά περιποιηθεῖ τίς πληγές μας καί νά τίς θεραπεύσει τελείως.

Ἡ στοργική,ἀνιδιοτελής,τέλεια καί ἀπέραντη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πατέρα πρός ὅλα τά παιδιά του εἶναι πάντοτε δεδομένη.Τό ζητούμενο εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού τήν ἔχει ἀπόλυτη ἀνάγκη, νά τήν ἀναζητήσει,νά τήν ἀποδεχτεῖ καί μέ τόν τρόπο του νά ἀποδείξει ὅτι εἶναι ἄξιος αὐτῆς τῆς ἀγάπης.

Καί μή νομίσει κανείς ὅτι αὐτά εἶναι πολύ δύσκολα καί ἀκατόρθωτα.Τό πιό δύσκολο εἶναι νά σπάσει τό σκληρό κέλυφος τοῦ ἐγωϊσμοῦ μας καί ἀφοῦ γίνει αὐτό,μετά τά ὑπόλοιπα γίνονται πολύ εὔκολα.Γιατί ὁ ἄνθρωπος πού ταπεινώνεται ἀνοίγεται στή Χάρη τοῦ Θεοῦ,γίνεται δεκτικός τῆς θείας βοήθειας καί μπροστά στό Θεό τίποτα δέν εἶναι ἀδύνατο καί ἀκατόρθωτο.Ὅλος ὁ ἀγώνας μας ἀποβλέπει στό νά γίνουμε ἀνοιχτοί στή Χάρη τοῦ Θεοῦ πού μᾶς ἁγιάζει καί μᾶς γεμίζει ἀπό τά θεῖα χαρίσματα.Ὅ,τι κακό ἔχουμε εἶναι δικό μας. Ἄν ἔχουμε ὅμως κάτι καλό πάνω μας,αὐτό εἶναι δωρεά τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ.

Ὁ ἀνθρωποκτόνος διάβολος, ἐπειδή πάντοτε μᾶς φθονεῖ,μᾶς μισεῖ καί μᾶς ζηλεύει ἀφάνταστα, μᾶς τά παρουσιάζει ὅλα δύσκολα,τραγικά καί ἀκατόρθωτα.Ὅμως στό χέρι μας εἶναι, ἔχοντας ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στό Θεό πού μᾶς ἔπλασε , νά μήν ἀκοῦμε τίς ὑποδείξεις τοῦ ἐχθροῦ μας, ἀλλά νά ἐμπιστευόμαστε ἀπόλυτα μόνο τόν Θεό καί σωτῆρα μας.Ἐκεῖνον πού μᾶς ἀγάπησε πραγματικά καί σταυρώθηκε γιά μᾶς καί εἶναι ὁ μόνος πού μπορεῖ καί θέλει νά μᾶς σώσει.

ΠΗΓΗ