« ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ »

Κυριακή μετά τήν Ύψωσιν

(19 Σεπτεμβρίου 2021)

«ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι»

Κυριακή μετά την Παγκόσμιο Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας αδελφοί μου, και η Αγία μας Εκκλησία, μέσω του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος, μας παρουσιάζει τις τρεις σημαντικές, διαχρονικές και απαραίτητες προϋποθέσεις, τις οποίες ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός θέτει προς τον άνθρωπο κάθε εποχής προκειμένου αν θέλει να Τον ακολουθήσει.

Η πρώτη προϋπόθεση προκειμένου να ακολουθήσουμε τον Κύριο, μας το λέει ο ίδιος, πρέπει να απαρνηθούμε τον εαυτό μας «απαρνησάσθω εαυτόν».  Τι σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει  αδελφοί μου, να νεκρώσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, να έρθουμε ενάντια στις επιθυμίες μας, να πολεμήσουμε το αρρωστημένο εγώ μας. Προσπαθώ να αποτινάξω από την καρδιά μου κάθε τι που με απομακρύνει από το Θεό, κάθε τι που γκρεμίζει το Θεό μέσα μου, που τον κάνει απόμακρο. Αυτό σημαίνει και κάτι ακόμη, προσπαθώ καθημερινά να καλλιεργώ την αρετή της ταπεινώσεως στη ζωή μου, στις πράξεις μου, στα έργα μου. Ταπεινώνομαι εγώ, χάνω προκειμένου ένας άλλος, ένας συνάνθρωπός μου, ακόμη και εκείνος που με έχει βλάψει, που με έχει ενδεχομένως αδικήσει, να κερδίσει. Ταπεινώνομαι, διατηρώντας όμως την ταυτότητά μου, την προσωπικότητά μου. Με λίγα λόγια, απαρνούμαι τον εαυτό μου, όταν ζω μία ζωή χριστιανική, μέσα στο πνεύμα και τη διδασκαλία της Αγίας μας Εκκλησίας. Πράγμα όχι εύκολο, αλλά είναι αυτή η Χάρις του Θεού που μας ενδυναμώνει προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στον αγώνα μας τον πνευματικό.

Η δεύτερη προϋπόθεση που μας λέει ο Κύριος είναι και «αράτω τον Σταυρόν αυτού».  Κάθε άνθρωπος αδελφοί μου, κάθε χριστιανός σηκώνει τον δικό του Σταυρό. Δεν υπάρχει άνθρωπος πάνω στη γη, που να μην δοκιμάζεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Άλλου ο Σταυρός είναι πιο βαρύς και άλλου πιο ελαφρύς, ποτέ όμως δεν επιτρέπει ο Θεός να είναι βαρύτερος από εκείνον που μπορεί να σηκώσει κάθε δοκιμαζόμενος. Κάθε Σταυρός όμως έχει και την δική του χαρά και αυτό διότι μετά από κάθε σταύρωση ακολουθεί η χαρά και η αγαλλίαση της Αναστάσεως. Οι δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, είναι η επίσκεψη του Θεού στη ζωή μας. Αποθέτει στους ώμους μας ένα Σταυρό, αυτό είναι το δώρο Του προς τον καθένα μας, είναι η απόδειξη της αγάπης του, αφού με αυτό τον τρόπο μας δίνει τη δυνατότητα, αν πραγματικά το θέλουμε, να κάνουμε βήματα προς τον ουρανό. Αρκεί όμως, να μην ολιγοπιστούμε, να μην γογγύζουμε, αλλά με πίστη, με χαρά, με πνευματικό ενθουσιασμό και υπομονή να αντιμετωπίσουμε κάθε τι που εμφανίζεται στη ζωή μας και μας δυσκολεύει στην ομαλή πορεία της επί γης παρουσίας μας.

Και αφού αδελφοί μου θα έχουμε κάνει τον αγώνα μας προκειμένου να καταφέρουμε να απαρνηθούμε τον εαυτό μας και να σηκώσουμε τον Σταυρό μας, δεν μας μένει παρά να τον ακολουθήσουμε. Αυτή είναι η τρίτη βασική προϋπόθεση για την σωτηρία μας. Να ακολουθήσουμε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.   Ακολουθώ τον Χριστό σημαίνει προσπαθώ κάθε μέρα, σε κάθε στιγμή της ζωής μου, να είμαι ενωμένος μαζί Του και αυτό επιτυγχάνεται έχοντας ανταποκριθεί με επιτυχία στις δύο πρότερες προϋποθέσεις, δηλαδή έχοντας απαρνηθεί, έχοντας κενώσει τον εαυτό μας και αγόγγυστα σηκώσει τον Σταυρό μας. Άρα επί της ουσίας, σημαίνει πως πρέπει να κάνουμε αυτό που έκανε ο ίδιος ο Κύριος. Πρέπει να γίνουμε μιμητές Ιησού Χριστού, να προσπαθούμε να ακολουθούμε τα βήματά Του, τα δικά Του ίχνη, να γινόμαστε ιχνηλάτες της θείας πορείας του και μέσα από το πνεύμα αυτό της αγάπης προς τον Θεό και προς τον πλησίον να μπορούμε να λεγόμαστε και να είμαστε μαθητές Ιησού Χριστού.

Αδελφοί μου,

αυτός είναι ο δρόμος που μας προβάλλει σήμερα αλλά και με κάθε ευκαιρία η Αγία μας Εκκλησία. Είναι ο δρόμος τον οποίο ακολούθησαν οι Άγιοι της πίστεώς μας, τον οποίο αν ακολουθήσουμε και εμείς, θα επιτύχουμε τον σκοπό για τον οποίο έχουμε έρθει σε αυτή τη ζωή δηλαδή την είσοδό μας εν ημέρα κρίσεως στην Βασιλεία του Θεού, αμήν.

ΠΗΓΗ