ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (25-7-2021)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Οἱ καυχώμενες Μαθήτριες

     Ἄς συνεχίσουμε, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, τήν ἀνάλυση τῶν Ἀναστασίμων Ἀπολυτικίων, παραθέτοντας πρῶτα τό σημερινό ἀντίστοιχο τροπάριο τοῦ δ’ ἤχου, σέ Νεοελληνική ἀπόδοση.

     «Μαθαίνοντας ἀπό τόν Ἄγγελο τό χαρμόσυνο κήρυγμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, οἱ μαθήτριές Του, κατάλαβαν πώς δέν ἰσχύει πλέον ἡ συνέπεια τῆς ὀλέθριας ἐπιλογῆς τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας (δηλαδή, ὁ θάνατος). Γι’ αὐτό καί ἔλεγαν στούς Ἀποστόλους μέ περηφάνεια: Λεηλατήθηκε ὁ θάνατος, ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, πού εἶναι Θεός, χαρίζοντας στόν κόσμο τήν μεγάλη εὔσπλαχνη δωρεά Του».

     Οἱ Εὐαγγελικές περικοπές, πού ἀναφέρονται στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀποπνέουν χαρά, αἰσιοδοξία καί ἐλπίδα. Τό ἴδιο καί οἱ ὕμνοι τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἁρμονικά στεφανώνουν τήν μεγάλη μας Γιορτή.

     Εἰδικότερα τό σημερινό Ἀναστάσιμο ἀπολυτίκιο περιγράφει μέ θαυμαστό τρόπο καί μέ ἐλάχιστα λόγια τήν ἀγαλλίαση τῶν Μυροφόρων, ὅταν τό ἀνοιξιάτικο ἐκεῖνο πρωϊνό διαπίστωσαν αὐτό πού στήν ἀνθρώπινη λογική ἦταν ἀδιανόητο: Τήν ἀρχή μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς, ἐποχῆς ἀνεκλάλητης χαρᾶς. Τόσο γιά τήν Ἔγερση τοῦ Διδασκάλου, ὅσο καί γιά τήν δυνατή πλέον ἀνθρώπινη ἀθανασία.

     Δέν μποροῦσαν νά κρατηθοῦν. Ἔτρεξαν στούς ἀπελπισμένους καί περιδεεῖς Ἀποστόλους. Καί, ἁπλᾶ, χωρίς ὄμορφες ἐπιτηδευμένες φράσεις, τούς εἶπαν τό γεγονός. Ὁ Κύριος εἶχε ἀναστηθεῖ καί ζοῦσε!..

    Ὅπως ἕνας, πού μαθαίνει ἕνα σπουδαῖο γεγονός πρῶτος, σπεύδει νά τό μεταφέρει, περήφανος, ἀκριβῶς γιατί τό ἔμαθε πρῶτος, ἔτσι καί οἱ Μαθήτριες εἶχαν κάθε λόγο νά καυχῶνται. Δέν ἦταν, ἄλλωστε, ἀσήμαντο τό νέο… Ἦταν ἡ σπουδαιότερη εἴδηση τοῦ κόσμου καί τῆς Ἱστορίας. Τό πρῶτο «Χριστός ἀνέστη»…

Πρωτ. π.Πέτρος Μαριᾶτος

ΠΗΓΗ