11 Ιουλίου 2021 – Ματθ. στ’ 22-33

«Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν».

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι ένα απόσπασμα από την επί του όρους ομιλία του Κυρίου. Ένα από τα θέματα, που αναπτύσσονται στο συγκεκριμένο ευαγγέλιο, είναι και τούτο της εναγώνιας μέριμνας του ανθρώπου και η λανθασμένη συνήθειά του να προσκολλάται μόνο στις υλικές του ανάγκες, γεγονός που τον οδηγεί να ξεχνά το πρωτεύον, που είναι η κληρονομία της Βασιλείας του Θεού.

Γι’ αυτό και ο Κύριος στο τέλος της περικοπής προτρέπει τους ακροατές της ομιλίας του τότε, και κατ’ επέκταση όλους εμάς σήμερα, να ζητούμε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του και όλα τα άλλα θα μας δοθούν.

Αυτή η προτροπή του Χριστού ίσως πολλούς να προβληματίζει. Είναι δυνατόν ο άνθρωπος να μην ασχολείται με τις υλικές του ανάγκες και να φροντίζει μόνο για τη σωτηρία της ψυχής του; Πώς θα μπορέσει να επιβιώσει; Έτσι έχουν όμως τα πράγματα; Αυτά επισημαίνει ο Χριστός με το λόγο του; Αδιαφορεί, δηλαδή, για τις καθημερινές υλικές ανάγκες του ανθρώπου;

Δεν είναι ο Χριστός, αδελφοί μου μακριά από τη ζωή μας. Αυτό που επιδιώκει είναι, να προστατεύσει όλους εμάς από τη δική μας συνεχή προσκόλληση στα υλικά αγαθά και την αδιαφορία μας για τη σωτηρία της ψυχής μας.

Μας προστατεύει ο λόγος του Θεού από το καθημερινό μας άγχος, που περιστρέφεται καθημερινά μόνο γύρω από το τι θα φάμε, τι θα πιούμε και τι θα ντυθούμε. Μας προτρέπει ο Χριστός σήμερα στο Ευαγγέλιο, να δείξουμε εμπιστοσύνη στο Θεό, ο οποίος γνωρίζει τί είναι αυτό που εμείς έχουμε ανάγκη και Αυτός προστρέχει συνεχώς κοντά μας για να μας  το δώσει. Αν εμείς, πάνω από όλα, επιδιώκουμε να αποκτήσουμε τα πνευματικά αγαθά της βασιλείας του Θεού, τότε ο Κύριος θα φροντίσει για μας και για όλα τα άλλα που έχουμε ανάγκη.

Η εμπιστοσύνη στο Θεό δεν σημαίνει αδιαφορία του ανθρώπου για τα βιοτικά. Το «μη μεριμνάτε» του Χριστού δε σημαίνει «μη εργάζεσθε». Ο Κύριος δεν συνηγορεί σε μια παθητικότητα απέναντι στη ζωή. Δεν περιφρονεί τη σοβαρή και επίπονη εργασία. Με άλλη αφορμή, την παραβολή των ταλάντων, καταδικάζει την τεμπελιά. Εκείνο πού θέλει να χτυπήσει ο Χριστός είναι η αγωνιώδης μέριμνα, που ταλαιπωρεί την ανθρώπινη ψυχή.

Ο Χριστός μάς συμβουλεύει να έχουμε μια δυναμική και υπεύθυνη τοποθέτηση μέσα στη ζωή, τονίζοντας ότι πριν από όλα είναι η «βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ», η νέα πραγματικότητα που εγκαινίασε Εκείνος με τη ζωή και το έργο Του. Σε παλαιότερες εποχές, στην καθημερινή επικοινωνία των ανθρώπων, άκουγε κανείς το «έχει ο Θεός». Αυτό δηλώνει την εμπιστοσύνη που έχει ὁ άνθρωπος στην πρόνοια του Θεού. Αυτή την εμπιστοσύνη χρειάζεται να αποκτήσουμε σήμερα.

Ζούμε σε μια εποχή μέριμνας, αγωνίας και φόβου. Προσανατολίσαμε τη ζωή μας στο φαγητό, στα υλικά αγαθά, στο πώς θα φανούμε «πιο ωραίοι» στους άλλους. Ξεχάσαμε ποιες είναι οι προτεραιότητες της ψυχής και του σώματος, όπως μάς το υποδεικνύει και το απαιτεί η σωστή και ζωντανή σχέση και κοινωνία μας με το Θεό.  Υποκαταστήσαμε την πρόνοια του Θεού με τα υλικά αγαθά και την πρόσκαιρη ομορφιά μας, με αποτέλεσμα ο κόσμος τούτος να μας έχει κυριεύσει. Και η αγωνία μας έγκειται στην επιβίωση και την αυτάρκειά μας, όχι στην κοινωνία με τον Θεό και το συνάνθρωπό μας. Η αλλαγή μπορεί να έρθει στην καρδιά του καθενός, ακόμη κι αν ο κόσμος θα παραμείνει στη θεοποίηση των δικών του δυνάμεων. Και όποιος αλλάζει εντός του, εμπιστευόμενος τη ζωή του στην πρόνοια του Θεού σε τίποτε δεν θα υστερήσει. Έτσι, λοιπόν, ας προχωρήσουμε στη ζωή μας.

Πρωτ. Θεόδωρος Στυλιανού

ΠΗΓΗ