ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

«Ο Χριστός: γιατρός ψυχών και σωμάτων»

Κυριακή του Παραλύτου σήμερα, τέταρτη μετά το Πάσχα, και το άγιο Ευαγγέλιο μάς ομιλεί για τον Ιησού, που είχε ανεβεί στα Ιεροσόλυμα για κάποια γιορτή των Ιουδαίων. Και κει στα Ιεροσόλυμα υπάρχει μία δεξαμενή, μία κολυμβήθρα με πολύ νερό, που κατά καιρούς από τον ουρανό ερχότανε Άγγελος, τάραζε το νερό, και όποιος άρρωστος έμπαινε πρώτος μέσα, εγίνετο καλά. Κι είχε γύρω και πέντε στοές, πέντε μεγάλες αίθουσες, που εκεί ακριβώς έμεναν οι άρρωστοι. Και υπήρχε πλήθος πολύ αρρώστων, όπως και σήμερα. Και μάλιστα εκεί ήσαν κατακείμενοι, αφημένοι κάτω στο έδαφος. Είναι θλίψη και πόνος η αρρώστεια και μεγάλη δοκιμασία, αλλά και συνάμα και μεγάλη φιλοσοφία, διότι πλατύνει και ανοίγει την ψυχή και την καρδιά του ανθρώπου σε άλλες διαστάσεις βίου.

Υπήρχε και κει ένας παράλυτος. Ήταν άρρωστος τριάντα οκτώ ολόκληρα χρόνια, και πήγαινε συχνά εκεί, αλλά δεν είχε κανένα να τον βοηθήσει, να μπει πρώτος στην κολυμβήθρα. Έφθασε ο Ιησούς κοντά του. Ο Ιησούς μας, που ξέρει τα πάντα μας, έφθασε κοντά του, είδε όλη του την ζωή με την θεότητα και την Χάρη Του ο Χριστός, και τον ερώτησε: «Θέλεις να γίνεις καλά;». Και εκείνος Του απήντησε: «Κύριε, δεν έχω άνθρωπον…», και τα υπόλοιπα που λέει το Ευαγγέλιο. Βλέπουμε την ευγένεια αυτού του ανθρώπου! Τον ονομάζει «Κύριο», χωρίς να Τον γνωρίζει. Του έκανε καλό η αρρώστεια, η θλίψη και ο πόνος τον μαλάκωσε, τον στρογγύλεψε, τον έκανε να φιλοσοφήσει και να είναι πιο ευγενής. Φέρνει κι αυτά τ’ αποτελέσματα κάποτε ο πόνος, αν δεν φέρει σκληρότητα και απανθρωπίαν.

Και ο Ιησούς τότε του λέει: «Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και φύγε». Και εκείνος τι έκανε; Έδειξε πίστη και υπακοή. Δεν του είπε: «Με κοροϊδεύεις άνθρωπέ μου; Αν δεν μπω στη δεξαμενή, όταν κινείται το νερό απ’ τον Άγγελο, πώς θα γίνω καλά;». Τον εμπιστεύθηκε τον Κύριο. Τον υπάκουσε. Και παίρνει το κρεβάτι του και φεύγει. Κι ήταν Σάββατο.

Διαφημίστηκε το γεγονός, διότι υπήρχε εντολή που έλεγε: «Το Σάββατο δεν κάνουμε τίποτε», κι οι Γραμματείς κι οι Φαρισαίοι άρχισαν να τον μαλώνουν: «Γιατί κουβαλάς το κρεβάτι;». Ενώ ξέρανε ποιος ήτο, και είδανε και το θαύμα, παρά ταύτα εκείνοι δεν επικέντρωσαν στο θαύμα, αλλά τάχα στο Σάββατο, για να δείξουν την κακία τους και την παλιανθρωπιά και τη μικροψυχία τους και την απονιά τους, γιατί όχι και τη σκληρότητα. Και τον ρώτησαν: «Ποιος σ’ έκανε καλά;». «Δεν ξέρω, λέει, δεν είδα. Ένας άνθρωπος, καλός άνθρωπος, ήλθε εκεί, και με διέταξε και έκαμα αυτό το πράγμα», – τον ρώτησαν: «γιατί σηκώνεις το κρεβάτι;» – «…Έ, αυτός με διέταξε και το ’καμα αφού μ’ έκαμε καλά! Αυτόν εμπιστεύομαι, κι όχι εσάς, που τηρείτε τάχα το Σάββατον…».

Και ο Ιησούς τον βρίσκει αργότερα, αφού είχε περάσει κι είχε κατακάτσει ο θυμός των Γραμματέων και Φαρισαίων, και το θαύμα είχε συνειδητοποιηθεί και στην ψυχή του ανθρώπου, τον βρίσκει στο Ιερό. Πού αλλού; Στο ναό. Πήγε να ευχαριστήσει η ψυχούλα τον Κύριο, το Θεό των Πατέρων. Και του λέει ο Ιησούς: «Κοίταξε, μην αμαρτάνεις πάλι, μη σου συμβεί τίποτα χειρότερο. Τώρα έπαθες παράλυση, αύριο μπορεί να χάσεις και την ψυχή σου».

Και τότε, φαίνεται – δεν το λέει το Ευαγγέλιο στο τέλος της περικοπής της σημερινής, δεν το λέει, αλλά το εικάζουμε, το συμπεραίνουμε – ότι ο Ιησούς του είπε ποιος είναι, γι’ αυτό και βγήκε περιχαρής και πάει στους Ιουδαίους και τους λέει ότι: «Ο Ιησούς είναι Εκείνος ο οποίος με έκαμε υγιή».

Αυτό είναι για όλους εμάς το καλό: Ο Ιησούς μάς κάνει υγιείς ψυχή τε και σώματι, και με τη δύναμη της Αναστάσεώς Του μάς ανασταίνει και μάς σώζει. Ένα πράμα να φροντίζουμε: Να γνωρίσουμε τον Αναστάντα και τη δύναμη της Αναστάσεώς Του. Τ’ άλλα παρέπονται.

Πηγή: Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, Το Κήρυγμα της Κυριακής, τόμος: Α΄, εκδ. Ακτή, Λευκωσία 2009, σελ. 140-144.

ΠΗΓΗ