ΚΥΡΙΑΚΗ Ι ́ ΛΟΥΚΑ

Ἡ Θεραπεία τῆς συγκύπτουσας γυναίκας

Ἡ Εὐαγγελική περικοπή τῆς ἡμέρας ἀπό τόν Εὐαγγελιστή Λουκᾶ κάνει λόγο γιά τήν Θεραπεία μίας γυναίκας πού ἐπί δεκαοχτώ χρόνια βασανιζόταν ἀπό μία ἀρρώστια πού τήν ἀνάγκαζε νά περπατᾶ πάντα σκυμμένη καί ὑποβασταζόμενη ἀπό τήν βακτηρία της.

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅπως γνωρίζουμε μέσα ἀπό διάφορες Εὐαγγελικές περικοπές, τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου κατά τό ἔθος τῶν Ἰουδαίων πήγαινε σέ διάφορες συναγωγές, διάβαζε καί ἑρμήνευε τίς γραφές διδάσκοντας στόν κόσμο τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Τό συγκεκριμένο, λοιπόν, Σάββατο, ὅπως μᾶς τό περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, πηγαίνει σέ μιά συναγωγή γιά τήν προσευχή. Ἀνάμεσα στόν κόσμο ὑπῆρχε μία γυναίκα σκυμμένη καί ὑποβασταζόμενη ἀπό τήν Βακτηρία της. Αὐτή ἡ γυναίκα δοκιμαζόταν ἐπί δεκαοχτώ ὁλόκληρα χρόνια ἀπό μία δαιμονική ἀρρώστια στήν σπονδυλική της στήλη πού δέν τῆς ἐπέτρεπε οὔτε νά σηκώσει ψηλά το κεφάλι της.

Πῶς αὐτή ἡ καταπονημένη γυναίκα βρῆκε τήν δύναμη νά περπατήσει μέχρι τή συναγωγή γιά νά προσευχηθεῖ καί νά δοξάσει τόν Θεό; Τήν δύναμη τήν πῆρε ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό μέσα ἀπό τήν πίστη της.

Ὅταν τήν εἶδε ὁ Χριστός τήν πλησίασε καί τῆς φώναξε: Γυναίκα, εἶσαι ἐλεύθερη ἀπό τήν ἀρρώστια σου. Ἅπλωσε ἐπάνω της τό χέρι του καί ἀμέσως ἡ γυναίκα σηκώθηκε ὄρθια καί ἄρχισε νά δοξολογεῖ τόν θεό εὐχαριστώντας τόν γιά τήν θεραπεία της. Ἐδῶ γεννᾶται σέ πολλούς ἕνα ἁπλό ἐρώτημα. Γιατί ὁ Χριστός τήν θεράπευσε χωρίς αὐτή νά τό ζητήσει;

Ὁ Κύριος διέκρινε μέσα σέ αὐτήν τήν γυναίκα μιά βαθιά πίστη.

Πῶς; Ὅπως εἴπαμε καί νωρίτερα, παρά τά κινητικά προβλήματα τῆς βαριᾶς ἀσθένειας, ἡ γυναίκα πῆγε νά προσευχηθεῖ. Τόσα χρόνια βασανισμοῦ δέν τήν ὁδήγησαν νά χάσει τήν πίστη της στό Θεό. Αὐτή συνέχιζε νά προσεύχεται καί νά δοξολογεῖ τόν δημιουργό της καί δημιουργό ὅλων μας Πόσοι ἀπό ἐμᾶς ἄραγε σήμερα ἀμφισβητοῦμε τήν πίστη μας στόν Θεό, ὅταν βιώνουμε στήν καθημερινότητα μᾶς κάποια μικρά ἡ μεγάλα προβλήματα; Γιατί δέν μιμούμαστε τό παράδειγμα αὐτῆς τῆς γυναίκας ἀλλά κατηγοροῦμε τόν Θεό ὅτι δέν μᾶς ἀγαπᾶ καί ὅτι μᾶς βάζει συνεχῶς δοκιμασίες; Μήπως ἔχουμε φτάσει σέ ἕνα ὁριακό σημεῖο καί νομίζουμε ὅτι τά πρόσκαιρα ἀγαθά, ὅπως τό χρῆμα καί ἡ καλοπέραση, εἶναι τά κυριότερα γιά νά ζήσουμε καί νά δοξάζουμε τόν Θεό; Ὄχι ἀδελφοί μου, τό κυριότερο ἀγαθό εἶναι ἡ ζωή κοντά στόν Θεό. Πόσο ἀχάριστοι πρός τόν Θεό μποροῦμε νά γίνουμε, ὅταν ἀπουσιάζουμε ἀδικαιολόγητα ἀπό τήν θεία λατρεία καί δέν μετέχουμε τοῦ μυστηρίου τῆς θείας μεταλήψεως!

Μόλις θεραπεύτηκε ἡ γυναίκα, καί πρίν προλάβει τό πλῆθος νά

ἀντιληφθεῖ τό θαῦμα, ὁ ἀρχισυνάγωγος μέ ἀγανακτισμένο ὕφος ἄρχισε νά

ἐπικρίνει τόν Ἰησοῦ Χριστό, ἐπειδή θεράπευσε τήν γυναίκα τήν ἡμέρα τῆς

ἀργίας τοῦ Σαββάτου. Φώναζε εἰρωνικά στό πλῆθος: ἕξι ἡμέρες τήν

ἑβδομάδα μποροῦμε νά ἐργαζόμαστε, αὐτές λοιπόν νά ἔρχεστε νά

θεραπεύεστε καί ὄχι τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου. Πόσο τυφλωμένος ἀπό τόν

διάβολο ἄραγε ἦταν, ὥστε ἀντί νά δοξολογήσει πού εἶδε μπροστά του τήν

δύναμη τοῦ Θεοῦ αὐτός, κυριευμένος ἀπό φθόνο, ἄρχισε νά κατηγορεῖ τόν

ἴδιο τόν Κύριό μας.

Ὁ Ἰησοῦς, ὅμως, ἀπάντησε στόν ἀρχισυνάγωγο λέγοντάς του ὅτι:

τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου ὅλοι μας τρώμε καί φροντίζουμε τόν ἑαυτό μας.

Λύνουμε τά ζῶα μας ἀπό τόν στάβλο καί πηγαίνουμε νά τά ποτίσουμε.

Αὐτή ἡ γυναίκα ποῦ ἐπί δεκαοχτώ χρόνια εἶναι δεμένη ἀπό τόν διάβολο

δέν πρέπει νά τήν λύσουμε ἐπειδή εἶναι ἡμέρα ἀργίας; Τελικά, ὅπως

φαίνεται, ὁ ἀρχισυνάγωγος ἦταν δεμένος ἀπό τόν διάβολο καί ὄχι ἡ

γυναίκα. Αὐτή παρά τίς δυσκολίες δοξολογοῦσε τόν Θεό ἐνῶ αὐτός,

κυριευμένος ἀπό φθόνο, παρά τό ὅτι εἶδε μέ τά μάτια του νά φανερώνεται

ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ, ὄχι ἁπλά δέν ὁμολόγησε τήν πίστη του καί τή δύναμη

τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἀντέδρασε καί μάλιστα κατηγορηματικά.

Ὁ φθόνος δυστυχῶς εἶναι μία ἀρρώστια πού προέρχεται ἀπό τόν

διάβολο καί φέρνει παραλογισμό στόν ἄνθρωπο. Ὁ φθόνος εἶναι αὐτός

πού μᾶς ὁδηγεῖ σέ ἐγκληματικές πράξεις, σέ ἀσέβεια πρός τόν πλησίον

μας, δηλαδή μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό. Θέλει πνευματικό ἀγώνα ὥστε

νά καταφέρουμε νά ἀντιμετωπίσουμε τόν φθόνο καί τήν ζήλεια.

Χρειάζεται πνευματικός ἀγώνας, ὅταν ἀντιληφθοῦμε ὅτι ἀρχίζει νά μᾶς

διακατέχει τό αἴσθημα τοῦ φθόνου. Ὅσο πιό νωρίς τό θεραπεύσουμε τόσο

πιό κοντά θά ἔρθουμε στόν Θεό. Ἡ θεραπεία εἶναι ἁπλή. Ποιά εἶναι; Νά

προστρέξουμε στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπό τό μυστήριο τῆς ἱερᾶς

ἐξομολογήσεως. Ἀμήν.

Πρεσβύτερος π. Βασίλειος Ντίνος

ΠΗΓΗ