ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

(Γαλ. α΄ 11-19) (Ματθ. β΄ 13-23)

Το Ευαγγέλιο του Χριστού

«Γνωρίζω υμίν το ευαγγέλιον το ευαγγελισθέν υπ’ εμού ότι ουκ έστι κατά άνθρωπον»

Ο απόστολος Παύλος είχε λυπηθεί πολύ από τη συμπεριφορά των Γαλατών και την όλη στάση τους. Δεν πρόσεξαν και παρασύρθηκαν από αιρετικές διδασκαλίες ψευδαδέλφων. Διαπίστωσε ότι κλονίστηκε η πίστη τους προς τον ίδιον και κατ’ επέκταση προς το Ευαγγέλιο του Χριστού που τους είχε διδάξει και εντρυφήσει στα βαθύτερα μηνύματα και νοήματά του.

Ο Παύλος προκειμένου να μεταφέρει τα κατάλληλα μηνύματα στους αποδέκτες της επιστολής του, υπενθυμίζει σ’ αυτούς σε ποια κατάσταση βρισκόταν πριν να γνωρίσει τον Χριστό. Έχετε ακούσει, τους λέει, για τη διαγωγή και συμπεριφορά μου, που έδειξα στο παρελθόν, όταν με καλή πίστη, με ζήλο και ενθουσιασμό ακολουθούσα τον Μωσαϊκό Νόμο, τα έθιμα και τις παραδόσεις των Ιουδαίων. Αναφέρει ότι βαθιά επηρεασμένος  από την Εβραϊκή θρησκεία και παράδοση, έγινε σκληρός και φανατικός διώκτης της Εκκλησίας του Χριστού. Την πολεμούσε με μανία και προσπαθούσε να την εξαφανίσει. Ομολογεί ότι ένεκα του υπερβολικού φανατισμού του, προόδευε στον Ιουδαϊσμό πολύ περισσότερο από άλλους ομοεθνείς και συνομήλικους του.

Το σωτήριο γεγονός

Μιλά όμως και για τη συνέχεια ο μεγάλος απόστολος. Συνέβη στη ζωή του ένα συνταρακτικό γεγονός που άλλαξε άρδην τα δεδομένα. Ο Πανάγαθος Θεός, που γνώριζε πολύ καλά ότι είχε αγαθή διάθεση και ότι από πλάνη καταδίωκε τους χριστιανούς, τον έβγαλε από την κατάσταση της πλάνης που τελούσε σ’ εκείνο το διάστημα. Ο ίδιος ομολογεί: Μέσα από την άπειρη αγαθότητά του, με είχε ξεχωρίσει και προορίσει από την κοιλιά της μητέρας μου ως απόστολο και διαπρύσιο κήρυκα του ευαγγελίου. Όταν ήλθε η κατάλληλη στιγμή, ευδόκησε ο Κύριος και με κάλεσε αυτοπροσώπως, κατά την πορεία μου προς τη Δαμασκό, στο αποστολικό αξίωμα. Αυτός με την χάρη του φανέρωσε στην ψυχή μου τον Υιό του, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, ως το μοναδικό Σωτήρα του κόσμου και με κάλεσε να τον κηρύττω στα έθνη. Συνεχίζει ο απόστολος του Χριστού: Σας τα γράφω αυτά ενώπιον του Θεού για να πεισθείτε απόλυτα ότι το ευαγγέλιο, που εγώ σας κήρυξα, δεν αναφέρεται σε σκέψεις ανθρώπων, ούτε είναι επινόηση δική τους. Δεν το παρέλαβα, ούτε το διδάχθηκα από ανθρώπους, αλλά από τον ίδιο τον Χριστό. Όπως το δίδαξε στους άλλους αποστόλους, φανέρωσε και σε μένα το βάθος και το πλάτος του ευαγγελίου του, με τις αποκαλύψεις που μου έκανε κατευθείαν. Επομένως, όπως και οι άλλοι, είμαι κι εγώ κανονικός απόστολος.

Το χαρμόσυνο μήνυμα

Τι είναι όμως το ευαγγέλιο που του αποκάλυψε ο Χριστός; Είναι η χαρμόσυνη αγγελία της λύτρωσης που αιώνες περίμενε η βυθισμένη στα σκοτάδια της πλάνης και στην οδύνη της αμαρτίας ανθρωπότητα. Είναι η εκπλήρωση της υπόσχεσης που είχε δώσει ο Θεός στους προ Χριστού ανθρώπους και ειδικότερα στους Εβραίους ότι ο Λυτρωτής και Σωτήρας των ανθρώπων ήλθε στη γη.

Τα λόγια του αγγέλου προς τους βοσκούς που αγραυλούσαν, που φύλαγαν άγρυπνοι τα  πρόβατά τους, τη νύκτα εκείνη της γέννησης του Λυτρωτή «ιδού γαρ ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ός εστι Χριστός Κύριος, εν πόλει Δαβίδ» (Λουκ. β΄ 10-11) τερμάτισαν τη μεγάλη περίοδο του Πρωτευαγγελίου, της πρώτης ευχάριστης εκείνης αγγελίας προς τους πρωτοπλάστους, ότι ένας απόγονος της Εύας, ο Χριστός, θα συντρίψει το κεφάλι του διαβόλου. Επέστη πλέον ο χρόνος της εκπλήρωσης όλων των επαγγελιών για τη σωτηρία του ανθρώπου.

Με τη γέννηση του Χριστού αρχίζει η νέα περίοδος του Ευαγγελίου, της ευχάριστης αγγελίας του ερχομού του Θεού στη γη, της γέννησης του Λυτρωτή, του Σωτήρα του κόσμου. Την λυτρωτική πορεία του Κυρίου, την διδασκαλία, τα θαύματα, την θυσία του, την ένδοξη ανάστασή του και την θριαμβευτική ανάληψή του κήρυξαν οι απόστολοι και έδωσαν τη μαρτυρία τους οι ιεροί συγγραφείς στα θεόπνευστα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Έτσι όλη η Καινή Διαθήκη είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού.

Ο Παύλος αισθανόταν ιδιαίτερα την ευθύνη της ιεραποστολής για τη διάδοση στα πέρατα της οικουμένης του μηνύματος του Ευαγγελίου. Γι’ αυτό και έλεγε: «ουαί δε μοι έστιν εάν μη ευαγγελίζωμαι» (Α΄ Κορ. θ΄ 16) και «πώς ακούσουσι χωρίς κηρύσσοντος» (Ρωμ. ι΄ 14) οι άνθρωποι που τελούν υπό άγνοια για το Ευαγγέλιο του Χριστού;

Αγαπητοί αδελφοί, με όλη μας την ψυχή και καρδία θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες προς τον Κύριο για τη μεγάλη δωρεά του. Μας πρόσφερε το κατ’ εξοχή χαρμόσυνο μήνυμα, τον θεόπνευστο και ανεκτίμητο αυτό θησαυρό. Οφείλουμε να τον καταστήσουμε κανόνα ζωής και πίστεως και να τον δεχόμαστε πάντα στη ζωή μας ως το «ευαγγέλιο σωτηρίας» (Εφεσ. α΄ 13). Αμήν.    

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος

ΠΗΓΗ