ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Απόστολος: Γαλ. α΄,11-19

Ευαγγέλιο: Ματθ. β΄13-23

29 Δεκεμβρίου 2019

Γεγονός άμεσα συνυφασμένο με τη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων, την οποία εξακολουθούμε να γιορτάζουμε, και που κατακλύζει τις εκκλησιαστικές ακολουθίες των ημερών, είναι η προσκύνηση των Μάγων, την οποία αξίζει να αναλύσουμε.

Είναι γνωστό πως τον Χριστό δεν τον περίμεναν μόνο οι Εβραίοι, προετοιμασμένοι από τις εξαγγελίες των προφητών. Τον περίμεναν και οι ειδωλολάτρες. Ήταν «η προσδοκία των Εθνών», των ειδωλολατρών. Την ημέρα που έδιωχνε τους πρωτοπλάστους από τον παράδεισο, ο Θεός τούς έδωσε και μιαν ελπίδα. Δεν ήθελε να περιπέσουν σε απόγνωση. Τους είπε ότι κάποιος απόγονος της γυναίκας θα συνέτριβε την κεφαλή του όφεως, θα αφαιρούσε τη δύναμη του σατανά. Οι πρωτόπλαστοι μετέφεραν την υπόσχεση αυτή του Θεού στα παιδιά τους, κι εκείνα στα δικά τους παιδιά. 

Έτσι, κι όταν ξέχασαν τον αληθινό Θεό, έμεινε στους ανθρώπους η προσδοκία του λυτρωτή.

Στους Εβραίους δίνονταν, κατά καιρούς, λεπτομέρειες της έλευσης του λυτρωτή, του Μεσσία, με τους προφήτες. Στους Έλληνες προγόνους μας γίνονταν αναφορές από τους φιλοσόφους. Στους Πέρσες ένας μάντης αναφέρθηκε στη γέννηση, στον χώρο του Ιακώβ, του Ισραήλ δηλαδή, ενός μεγάλου βασιλιά, την έλευση του οποίου θα εμήνυε ένα πρωτοφανές αστέρι. Κι ήταν αυτό το αστέρι που είδαν οι Μάγοι και ήλθαν από την Ανατολή, την Περσία, να προσκυνήσουν τον Χριστό.

Οι Μάγοι δεν ήσαν ούτε ταχυδακτυλουργοί, ούτε ασχολούνταν με τη μαγεία. Ήσαν σοφοί ηγεμόνες, επιστήμονες αστρονόμοι, που μελετούσαν τα ουράνια σώματα. Η Υμνολογία μας τους αποκαλεί «απαρχήν των εθνών».

Απαρχές ήταν τα πρωτογεννήματα, τα πρώτα στάχυα, τα πρώτα σταφύλια, τα πρώτα προϊόντα γενικά. Ως πρωτογεννήματα ήσαν τα καλύτερης ποιότητας προϊόντα του είδους τους, γι’ αυτό και προσφέρονταν στον Θεό. 

Η Υμνολογία, λοιπόν, απευθυνόμενη στον Χριστό λέει : «Την απαρχήν των εθνών ο ουρανός σοι προσεκόμισε τω κειμένω νηπίω εν φάτνη, δι’ αστέρος τους μάγους καλέσας». Δηλαδή « ο ουρανός οδήγησε κοντά σου, σ’ εσένα το νήπιο που βρισκόσουν στη φάτνη, ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει η ειδωλολατρία, τους Μάγους, αφού τους κάλεσε και τους οδήγησε με το αστέρι».

Προηγουμένως προσκύνησαν τον Χριστό, ως εκπρόσωποι του Ιουδαϊσμού, οι ποιμένες. Τώρα τον προσκυνούν ως εκπρόσωποι του ειδωλολατρικού κόσμου, οι Μάγοι. Τα Ευαγγέλια δεν μιλούν για τον αριθμό των Μάγων. Επειδή πρόσφεραν τρία δώρα, σχηματίστηκε η ιδέα στον κόσμο, για τρεις Μάγους.

Τα τρία δώρα που πρόσφεραν στον νεογέννητο Χριστό οι Μάγοι, είχαν συμβολικό χαρακτήρα. Ο χρυσός, το χρυσάφι, είναι το κατ’ εξοχή βασιλικό μέταλλο. Το στέμμα των βασιλέων, αλλά και τα κοσμήματα σ’ ένα παλάτι είναι κατασκευασμένα από χρυσάφι. Αν θα πάρεις ένα δώρο σ’ ένα βασιλιά, δεν θα του πάρεις κάτι το ευτελές. Θα του πάρεις ένα χρυσό αντικείμενο. Παίρνοντας, λοιπόν, οι Μάγοι στον Χριστό ως δώρο, χρυσόν, αναγνωρίζουν τη βασιλική ιδιότητά του. Τον αναγνωρίζουν ως βασιλιά. 

Ο λίβανος, το λιβάνι, το θυμίαμα δηλαδή, είναι κάτι το οποίο προσφέρεται μόνο στον Θεό. Προσφέροντας οι Μάγοι στον Χριστό, ως δώρο, λίβανον, τον αναγνωρίζουν ως Θεό.

Η σμύρνα ήταν ένα ελαιώδες υγρό με διάφορες χρήσεις, κυρίως

ταριχευτικές. Οι αρχαίοι άλειφαν τους νεκρούς τους με σμύρνα,

προκειμένου να διατηρηθούν για κάποιες μέρες και να μην αρχίσει αμέσως

η αποσύνθεση του νεκρού σώματος. Το Ευαγγέλιο περιγράφοντας την ταφή

του Χριστού λέει: «Ήλθε και Νικόδημος φέρων μείγμα σμύρνης και

αλόης…» ( Έφερε ο Νικόδημος, που μαζί με τον Ιωσήφ τον από

Αριμαθαίας έθαψαν τον Χριστό, μείγμα από σμύρνα και αλόη). Η σμύρνα

είχε και αναλγητικές ιδιότητες. Την έδιναν σ’ αυτούς που εσταύρωναν, ή

εκτελούσαν με άλλο τρόπο, για να ναρκωθούν και να μη νιώθουν τόσο

πολύ τους πόνους. Για τον Χριστό λεν οι Ευαγγελιστές «εδίδουν αυτώ πιείν

εσμυρνισμένον οίνον…» Έδιναν στον Χριστό να πιεί κρασί το οποίο είχαν

αναμείξει με σμύρνα. Ο Χριστός , βέβαια δεν ήπιε αυτό το μείγμα.

Δίνοντας, λοιπόν, οι Μάγοι, ως δώρο, στον Χριστό σμύρνα,

αναγνωρίζουν ότι θα πεθάνει και θα χρειαστεί αυτό το υλικό.

Ένας ύμνος των ημερών εξηγεί ότι οι Μάγοι πρόσφεραν στον Χριστό

«δόκιμον χρυσόν ως βασιλεί των αιώνων και λίβανον ως Θεώ των όλων· ως

τριημέρω δε νεκρώ, σμύρναν τω αθανάτω».

Είπαμε, πιο πάνω, ότι οι Μάγοι εκπροσωπούσαν εμάς τους πρώην

ειδωλολάτρες στην προσκύνηση του Θείου Βρέφους. Πρόσφεραν,

επομένως, τα δώρα τους και εκ μέρους μας. Αναμένει, ως εκ τούτου, ο

Χριστός από τον καθένα μας να τον αναγνωρίζουμε ως τον μόνον αληθινό

Θεό και να του προσφέρουμε τη λατρεία μας. Να τον αναγνωρίζουμε ως

βασιλέα και κύριο της ζωής μας, υπακούοντας στους νόμους του. Να

αναγνωρίζουμε και την ενανθρώπησή του, το πάθος και την τριήμερη ταφή

του, για χάρη μας, και να βλέπουμε στο πρόσωπο τού κάθε ανθρώπου

εκείνον «υπέρ ού Χριστός απέθανεν».

Αντικρύζοντας με αυτό τον τρόπο την άφατη συγκατάβαση του

Χριστού, θα οικειοποιηθούμε και τα αγαθά που έφερε στη γη η

ενανθρώπησή Του.

† Ο Πάφου Γεώργιος

ΠΗΓΗ