ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ

(Β΄ Τιμ. Α΄8-18) (Λουκ. ιδ΄ 16-24)

Ελευθερίου Ιερομάρτυρος

«Την καλήν παραθήκην φύλαξον διά Πνεύματος Αγίου»

Μνήμη του αγίου ιερομάρτυρος Ελευθερίου σήμερα και ο απόστολος της ημέρας είναι αφιερωμένος στην χάρη του. «Ελευθέριος, ως αδουλόνους (δηλαδή αδούλωτος στον νου) φύσει, Σπάθας θεωρών, ουκ εδουλούτο πλάνη», αναφέρει ο Ιερός Συναξαριστής. Τιμάται  μάλιστα σήμερα και η Ανθία η μητέρα του. «Η αγία Ανθία, η μήτηρ του αγίου Ελευθερίου, περιχυθείσα τω του υιού νεκρώ ξίφει τελειούται».

Ο άγιος Ελευθέριος έζησε τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Έγινε επίσκοπος Ιλλυρικού και με τη διδαχή και αγιότητα της ζωής του, ώθησε πολλούς να εγκολπωθούν την πίστη του Χριστού. Η μεγάλη αφοσίωσή του στην πίστη, στάθηκε αιτία να υποστεί πολλά μαρτύρια. Το όνομα του Ελευθέριος και η αγία ζωή του, ελευθέρωναν τους ανθρώπους από την ειδωλολατρία και την αμαρτία και τους οδηγούσαν στη σωτηρία. Ο άγιος Ελευθέριος, τιμάται ιδιαίτερα από το πλήρωμα της Εκκλησίας, γιατί είναι ο «καθαιρέτης του σατανά». Ο πιστός λαός, μάλιστα, τον θεωρεί προστάτη των επιτόκων γυναικών γιατί καταπαύει τις ωδίνες του τοκετού και ελευθερώνει τις εγκύους. Η Εκκλησία μας διαβάζει την ημέρα μνήμης του ιερομάρτυρα αποστολικό ανάγνωσμα από την Β΄ προς Τιμόθεο επιστολή του αποστόλου Παύλου. Το περιεχόμενό της είναι απόλυτα συμβατό με την αγιότητα του ιερομάρτυρος Ελευθερίου. Με την κατάθεση της θερμής ομολογίας του καθαίρεσε τον ίδιο τον σατανά. Γι’ αυτό και αξιώθηκε «ροαίς των αιμάτων του να καταλύσει την δεισιδαίμονα πλάνην των διωκτών, την νίκην αράμενος κατά του αρχεκάκου πολεμήτορος», αναφέρει χαρακτηριστικά ύμνος από τον Κανόνα της εορτής του αγίου.

Μαρτυρία και μαρτύριο

Το ανάγνωσμα είναι κείμενο από τις ποιμαντικές επιστολές του Παύλου. Απευθύνεται στον Τιμόθεο, μαθητή και επίσκοπο της Εφέσου. Την επιστολή γράφει ο Παύλος ενώ βρίσκεται στην φυλακή της Ρώμης, γιατί μαρτύρησε την καλή μαρτυρία του Ιησού Χριστού. Η αγάπη του είχε πλημμυρίσει την ύπαρξή του και ακριβώς τα όσα αναφέρει αποτελούν έκφραση βιώματος και εμπειρίας.

Η αγάπη του Θεού που προσφέρει στον άνθρωπο ως υπαρξιακό γεγονός, δεν μένει στο θεωρητικό κομμάτι. Αντίθετα, γίνεται μαρτυρία Ιησού Χριστού στον κόσμο. Αυτή ακριβώς η μαρτυρία καταλήγει σε μαρτύριο, όταν ο κόσμος απορρίπτει και δεν δέχεται το μήνυμα αγάπης του Κυρίου. Ο ίδιος ο Χριστός προσφέροντας την αγάπη του στον άνθρωπο ανέβηκε στον Σταυρό και θυσιάστηκε για χάρη του. Η αληθινή πίστη είναι συνταιριασμένη με κακοπάθειες, διωγμούς, θλίψεις, μαρτύρια, ακόμα και τον θάνατο. Ο απόστολος Παύλος καλεί τον Τιμόθεο να μην ντραπεί το μαρτύριο του Χριστού, καθώς και τον ίδιο που βρισκόταν φυλακισμένος στη Ρώμη.

Όταν ο άνθρωπος διά της πίστεως είναι ενωμένος με τον Χριστό, τότε η ύπαρξή του αναπτύσσεται μέσα στην κοινωνία της αγάπης του Θεού και όλα όσα πράττει και ενεργεί αποτελούν αδιάψευστη μαρτυρία για τα πιο αυθεντικά βιώματα και τις πιο αληθινές εμπειρίες. Γι’ αυτό και ο απόστολος Παύλος επιμένει ότι στους ανθρώπους που διακατέχονται από τέτοιες θείες εμπειρίες, δεν έχουν θέση οι οποιεσδήποτε μορφές δειλίας και φόβου. Η δύναμη της αγάπης του Θεού υπερέχει και υπερβαίνει τις όποιες ανθρώπινες αδυναμίες. Βέβαια, η ζέση της πίστης δεν είναι κατόρθωμα ανθρώπινο αλλά πραγματώνεται με τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος, που ανυψώνουν τον άνθρωπο στον χώρο της θείας παρουσίας.

Η φύλαξη της καλής παραθήκης

Ο απόστολος Παύλος γνωρίζει τις μεθοδεύσεις και τις πλεκτάνες, τις οποίες μετέρχεται ο αντίδικος Διάβολος για ν’ αποσπάσει τον άνθρωπο από την κοινωνία του με τον Χριστό.  Επιχειρεί να τον εγκλωβίσει στον εγωισμό και την φιλαυτία, στοιχεία που αποκόπτουν τον λώρο της σύνδεσης με την πηγή της ζωής, με αποτέλεσμα την υποταγή στις φθοροποιές δυνάμεις του κακού.

Ο Παύλος συμβουλεύει τον Τιμόθεο να φυλάξει την «καλή παραθήκη διά Πνεύματος Αγίου του ενοικούντος εν ημίν». Η παραθήκη παραπέμπει στον εξοπλισμό του ανθρώπου με την δυναμική της «εικόνας του Θεού» που του πρόσφερε η αγάπη του. Η διαφύλαξη της «παραθήκης» συνεπάγεται την πορεία πραγμάτωσης του προορισμού του ανθρώπου, που συνίσταται στη μετοχή του στην αιώνια ζωή του Θεού. Η φύλαξη της «παραθήκης» γίνεται τελικά «διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος ημίν». Ο απόστολος Παύλος δεν παραλείπει να τονίζει την θεμελιώδη αλήθεια της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στην καρποφορία της πνευματικής ζωής. Ο άνθρωπος μπορεί να εγκολπωθεί το μυστήριο της εν Χριστώ ζωής, όχι με βάση τις βιολογικές του δυνάμεις και ικανότητες, αλλά με τη δύναμη της αγάπης του Θεού. Σ’ αυτό τον χώρο ακριβώς διαφυλάσσεται ακέραιη η «παραθήκη», δηλαδή η εν Χριστώ σωτηρία του ανθρώπου.

Αγαπητοί αδελφοί, ο απόστολος Παύλος ευαισθητοποιείται στη διαφύλαξη της «παραθήκης», γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι ενεδρεύει πάντα ο κίνδυνος της αλλοίωσης και της έκπτωσης.  Αναφέρει μάλιστα στην περικοπή που ακούσαμε σήμερα τέτοια παραδείγματα, όπως η αποστροφή του αγώνα από τον Φύγελλο και τον Ερμογένη. Έρχεται όμως η ενθάρρυνση από τον οίκο του Ονησιφόρου, που «ουκ επησχύνθη, αλλά γενόμενος εν Ρώμη εζήτησέ με και εύρε και διηκόνησε» Αυτή η διαγωγή που αναδεικνύεται στο βίο όλων των αγίων που κοσμούν το στερέωμα της Εκκλησίας εκφράζει τη σωστή διαφύλαξη της «καλής παραθήκης», δηλαδή της δυνατότητας της εν Χριστώ σωτηρίας. Ας αδράξουμε, λοιπόν, την ευκαιρία που μάς προσφέρει η παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Γένοιτο.

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος

ΠΗΓΗ