«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ

15 Δεκεμβρίου 2019

Ψεύτικα ή αληθινά είναι τα Χριστούγεννα; Αν ήταν ψεύτικα θα είχε σβήσει ο εορτασμός τους. Το ψεύτικο κρατάει ένα-δύο, άντε τρία χρόνια. Δεν κρατεί 2019 χρόνια. Αν ήταν ψεύτικα τα Χριστούγεννα δεν θα συγκινούσαν εκατομμύρια ψυχές. Καμία καμπάνα δεν είναι πιο γλυκιά από την καμπάνα των Χριστουγέννων. Καμιά μουσική δεν συναρπάζει περισσότερο από το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ…» Δεν είναι ψεύτικα. Είναι αληθινά τα Χριστούγεννα

Δεν είναι ψεύτικα αδελφοί μου, αλλά τα ζούμε ψεύτικα. Oπως φτιάχνουμε ψεύτικες φάτνες, έτσι και η ψυχή μας είναι δήθεν φάτνη, όπου αναπαύεται η πίστη στον Θεό. Όπως στήνουμε ψεύτικα χριστουγεννιάτικα δένδρα έτσι ψέματα είναι πως έχει ριζώσει μέσα μας τον δένδρο της πίστεως στον σαρκωμένο Θεό. Ψεύτικα και τα παιχνίδια στα χριστουγεννιάτικα δένδρα. Φαντασθείτε έναν πτωχό πεινασμένο να βλέπει το ψωμί πίσω από την βιτρίνα. Καλή η βιτρίνα αλλά κρύβει το ψωμί! Η χριστουγεννιάτικη βιτρίνα, μας κρύβει τον άρτο της ζωής. Φαντασθείτε τους βοσκούς να στέκονται στην είσοδο του σπηλαίου και να μην μπαίνουν μέσα να θαυμάσουν το Θείο Βρέφος. Αυτό κάνουμε και εμείς. Θαυμάζουμε τα εξωτερικά στοιχεία των Χριστουγέννων και δεν προχωρούμε στο βάθος του σπηλαίου όπου βρίσκεται ο σαρκωμένος Θεός. Θέλουμε από το ψεύτικο να προχωρήσουμε στο αληθινό; Υπάρχει τρόπος. Για να προχωρήσουμε στο βάθος της σπηλιάς παίρνουμε μαζί μας ισχυρό φακό. Κάτω από το φως του φακού θα δούμε τα αριστουργήματα του σπηλαίου. Στο σπήλαιο της Βηθλεέμ δεν υπάρχουν οι κοπριές των ζώων. Υπάρχει το αριστούργημα του Θεού. Και το αριστούργημα είναι ο νέος άνθρωπος. Ψάχνουν οι άπιστοι, οι ορθολογιστές, να βρουν σε σπήλαια τον πρόγονο, όπως λένε, του ανθρώπου, τον περίφημο πιθηκάνθρωπο. Εμείς ψάχνουμε μέσα στο σπήλαιο της Βηθλεέμ και βρίσκουμε όχι τον υπάνθρωπο ή τον πιθηκάνθρωπο ή τον άνθρωπο, αλλά τον Θεάνθρωπο. Για να δούμε αυτό το μοναδικό θαύμα χρειάζεται να ακολουθήσουμε τον ουράνιο οδοδείκτη. Είναι ο Άγγελος «Ευρήσετε εσπαργανωμένον κείμενον εν τη φάτνη» Χρειάζεται και ο φακός της πίστεως. Πώς να δούμε τον καθαρό εάν δεν καθαρισθούμε εμείς πρώτα;

Το αριστούργημα λοιπόν που λέγεται Θεάνθρωπος ήλθε. Υπάρχει μεγαλύτερη είδηση; Αν υποθέσουμε ότι κάποια στιγμή κατέβαινε από άλλον πλανήτη ένας κάτοικος, φαντάζεσθε τι θα γινόταν; Πρώτη είδηση σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Θα ήταν η είδηση που θα σκέπαζε και τις ειδήσεις για τρομοκρατία και για τις ληστείες, για καταλήψεις και για πολέμους, όλες τις ειδήσεις.

Αληθινά όμως κατέβηκε και ήρθε «εκλεινε ουρανούς και κατέβη» όχι από τον Άρη ή από την Αφροδίτη αλλά από τα βάθη του ουρανού κατέβηκε. Και κατέβηκε όχι διαστημάνθρωπος αλλά Θεάνθρωπος. Περνάει στη γη ο Θεός φορώντας την μορφή του ανθρώπου. Η είδηση είναι πρώτη και σήμερα. Αν πιστεύαμε στην είδηση αυτή πρόβλημα τρομοκρατίας δεν θα υπήρχε και η αγάπη θα βασίλευε. Αγωνία για πόλεμο δεν θα είχαμε και η ειρήνη θα επικρατούσε. Καταλήψεις και καταστροφές δεν θα γίνονταν. Οικονομικό πρόβλημα δεν θα υπήρχε διότι η αγάπη θα αποτελούσε την εγγύηση για ισόνομη απόλαυση των υλικών αγαθών. Σκεφτείτε κάποιον υπουργό οικονομίας να αναλαμβάνει μόνος του να εξοφλήσει τα χρέη όλων των πολιτών. Να πληρώνει αυτός την φορολογία για τους άλλους. Και όμως υπάρχει ένας τέτοιος υπουργός. Έτσι ονομάζει τον Ιησού Χριστό ο μέγας Αθανάσιος. Υπουργός σημαίνει αυτόν που κάνει ένα έργο και ο Χριστός δεν έκανε ένα μόνο έργο για εμάς, έκανε δύο έργα. Το ένα μας έπλασε και το δεύτερο μας ανέπλασε. Για να κάνει το δεύτερο έργο, την ανάπλασή μας, τη σωτηρία μας, έγινε υπουργός της θείας οικονομίας και ήρθε στην γη για να πληρώσει τον μεγαλύτερο φόρο. Κανείς στον κόσμο δεν φορολογήθηκε ποτέ τόσο, όσο φορολογήθηκε ο Θεός. Πλήρωσε ως φορολογία για τις αμαρτίες μας, την ζωή του.

Ο τιμάριθμος της αμαρτίας είχε φθάσει στα ύψη. Ο πληθωρισμός του κακού σε μεγάλα μεγέθη. Αλλά ο υπουργός της ενσάρκου οικονομίας βρίσκει τον τρόπο και τα οικονομεί. Φτωχαίνει εκείνος για να πλουτίσουμε εμείς αναφέρει και πάλι ο μέγας Αθανάσιος.

Εορτή αγάπης λοιπόν τα Χριστούγεννα. Ο Θεός επιστρατεύθηκε στον πόλεμο της αγάπης κατά του μίσους, του φωτός κατά του σκότους, ο Χριστός είναι ο μεγάλος σεισμός της αγάπης. Εσεισε. Και όπως όταν γίνεται σεισμός πέφτουν παλαιά σπίτια, έτσι έπεσαν από τον σεισμό της σαρκωμένης του παρουσίας, τα αρχαία είδωλα. Και σήμερα πέφτουν είδωλα. Οι Θεοί της γής πεθαίνουν και θριαμβεύει ο Ιησούς Χριστός, το Θείο Βρέφος. Άραγε ο σεισμογράφος του ουρανού θα καταγράψει σεισμό και στην δική μας καρδιά όπου πολλά είδωλα συνωστίζονται και απαιτούν λατρεία; Μας συγκλονίζει το Θείο Βρέφος; Αν ναι αυτός θα είναι ο πρωτότοκος της καρδιάς μας η πρώτη μας και αληθινή αγάπη. Και η καρδιά μας γι’ αυτόν θα είναι η ταπεινή φάτνη όπου θα αναπαύεται «Ο εν Αγίοις Αναπαυόμενος»

ΠΗΓΗ