Κυριακή 29η Δεκεμβρίου 2019 (Κυριακή μετά τά Χριστούγεννα).

Μτθ. 2, 13 – 23.

«φεῦγε εἰς Αἴγυπτον» Μτθ. 2, 13

Μέσα στήν ἑορταστική ἀτμόσφαιρα τοῦ Ἁγίου Δωκεκαημέρου ἀπολαμβάνουμε τή μυστική χαρά τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως. Σήμερα, πού εἶναι ἡ πρώτη Κυριακή μετά τή μεγάλη γιορτή, ἀκοῦμε τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα πού περιγράφει τή διαφυγή τοῦ Ἰησοῦ στήν Αἴγυπτο καί τήν ἐπιστροφή Του στή Ναζαρέτ. Ὁ διεστραμμένος τύραννος Ἡρώδης καταδιώκει τό Θεάνθρωπο νομίζοντας ὅτι κινδυνεύει ὁ θρόνος του. Κατακρεουργεῖ ἀμέτρητα νήπια, ἐπειδή φοβᾶται πώς κάποιο ἀπ’ αὐτά θά τόν ἐκθρονίσει. 

Ἔτσι ὁ Νηπιάσας Λυτρωτής βρίσκεται στήν ξένη χώρα μετά ἀπό τήν ἀρχαγγελική ἐντολή: «φεῦγε εἰς

Αἴγυπτον», πού ἔλαβε ὁ κατ’ ἄνθρωπον προστάτης Του Ἰωσήφ.

Γιατί, ὅμως, ἐπιλέγεται ἡ χώρα τῆς Αἰγύπτου, προκειμένου νά φιλοξενήσει τόν Σωτήρα τοῦ κόσμου; Ὁ Κύριος ἐπιλέγει τήν Αἴγυπτο, ἐπειδή ἀπέναντί της ἔχει ἕνα παλαιό χρέος. Ἡ Αἴγυπτος κακοξένησε καί καταπίεσε ἀπάνθρωπα τόν ἀγαπημένο Του λαό. Προκειμένου νά τήν ἀναγκάσει νά χαρίσει τήν ἐλευθερία στόν παλαιό Ἰσραήλ, τῆς ἀφαιρεῖ ὅλα τά πρωτότοκα. Ἡ Αἴγυπτος μέσ’ ἀπό πόνο ἀπερίγραπτο ἐλευθερώνει τούς Ἑβραίους.

Ἐκεῖνα τά πρωτότοκα ἦταν τό ἀκριβό ἀντίτιμο γιά τή σκληρότητα τῆς Αἰγύπτου. Ὁ Θεός ὅμως δέν εἶναι ἄδικος. Ἐκεῖνο τόν πόνο πού χάρισε τότε στούς Αἰγυπτίους, τόν θεραπεύει τώρα χαρίζοντας τήν

ἀπέραντη εὐλογία νά περιθάλψει ἡ Αἴγυπτος τόν Υἱόν Του. Ἀντί τῶν πρωτοτόκων πού πῆρε ἀπό τήν

Αἴγυπτο κάποτε, τῆς χαρίζει τώρα τό δικό Του Πρωτότοκο καί Μονογενή Υἱό. Οἱ Αἰγύπτιοι ἔκλαψαν πολύ, ὅταν ἐλευθέρωσαν τούς Ἰσραηλίτες, ἀλλά τώρα χαίρονται, γιατί ἀξιώνονται νά κάνουν δοχή στό Δημιουργό τοῦ σύμπαντος. Ἡ ξένη αὐτή χώρα δέχεται τή θεία εὐλογία. Ὑποδέχεται καί περιθάλπει τόν καταδιωκόμενο Ἀθῶο καί τήν οἰκογένειά Του. Ἐκεῖνος κάποτε τιμώρησε τήν ἐπηρμένην ὀφρύν τῶν παντοδύναμων Αἰγυπτίων.

Τώρα καταλλάσσεται καί συμφιλιώνεται μαζί τους. 

Τούς ἐμπιστεύεται τήν παρουσία Του καί δέχεται τή φιλοξενία καί τήν ἀγάπη τους. Ἀντί τοῦ παλαιοῦ

πένθους χαρίζει στή γῆ τῆς Αἰγύπτου τήν ἀληθινή χαρά.

Κατά δεύτερον, ἐπιλέγει ὁ Θεός τήν Αἴγυπτο γιά νά φιλοξενηθεῖ στή χώρα πού στάθηκε ἀφιλόξενη γιά τό λαό Του. Ἡ Αἴγυπτος φιλοξενεῖ στά χώματά της τόν Ἐθνάρχη τοῦ Νέου Ἰσραήλ, γιά νά ἐξοφλήσει τήν ὑπερβολική ταλαιπωρία στήν ὁποία εἶχε ὑποβάλει τόν Παλαιό Ἰσραήλ. Ἡ γῆ τῆς ἐξορίας γίνεται γῆ τῆς φιλοξενίας καί τῆς προσφορᾶς, ἀφοῦ ἡ γῆ τῆς πατρίδας γίνεται σκληρή καί ἐπικίνδυνη γιά τό Μεσσία. Τή χώρα τῆς ἐπαγγελίας τήν κυβερνάει τώρα δυνάστης, τύραννος καί βασιλέας φθονερός. Τή γῆ τῆς παλαιᾶς αἰχμαλωσίας τήν εὐλογεῖ μέ τήν παρουσία Του ὁ Βασιλιάς τῆς εἰρήνης καί τή φωτίζει ἄπλετα ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ φέρνει τήν εὐλογημένη ἰσορροπία στήν ἀνθρώπινη ἱστορία. Ἡ σκληρότητα τῶν Αἰγυπτίων θεραπεύεται καί ἡ αὐστηρότητα τοῦ Θεοῦ καταλαγιάζει μέ τήν ἀγάπη τοῦ Ἐμμανουήλ. Ὁ Θεός γνωρίζει τούς τρόπους καί τίς μεθόδους νά φέρνει τήν ἁρμονία καί τήν ἰσορροπία σ’ ὅλες τίς καταστάσεις, διότι ἡ σοφία καί ἡ δύναμή Του ξεπερνοῦν ὅλα τά ἐμπόδια. Αὐτό εἶναι μία μεγάλη ἀλήθεια, πού κάποιος ἤ τή δέχεται ἤ τήν ὑφίσταται.

Τέλος ὁ Κύριος, γιά νά φιλοξενηθεῖ, διαλέγει τή γῆ τῆς Αἰγύπτου, ἐπειδή ἡ κάθοδος στό σκοτάδι τῆς

Αἰγύπτου εἶναι προτύπωση τῆς Ταφῆς καί τῆς Ἀνάστασής Του. Ἡ Αἴγυπτος εἶναι ἡ χώρα τῆς σκιᾶς τοῦ θανάτου. Ἐκεῖ βασιλεύει ἡ εἰδωλολατρία καί θριαμβολογεῖ ὁ διάβολος. Ἐκεῖ κυριαρχεῖ ἡ ἁμαρτία.

Εἶναι ὁ τόπος στόν ὁποῖο κακοποιήθηκε ὁ λαός τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ κατεβαίνει ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός. Κατέρχεται ἀθόρυβα καί μυστικά στά σκοτάδια τῆς Αἰγύπτου, γιά νά γκρεμίσει τά εἴδωλά της, γιά νά

καρποφορήσει πνευματικά ἡ στειρωμένη συνείδησή της. Ἡ ἔλευση τοῦ κυνηγημένου Χριστοῦ στήν παλαιά χώρα τῆς δουλείας τήν ἔκανε πολύ πιό εὔφορη ἀπ’ ὅσο θά μποροῦσε νά τήν κάνει τό μεγάλο ποτάμι της. Οἱ ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων θεομάχων ἐπιζητοῦν νά μάθουν τή θεία ἀλήθεια. Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Βρέφους στόν τόπο τους γεμίζει τίς καρδιές τους μέ ἀγαλλίαση. Ὅπως κατέβηκε στόν Ἅδη καί νίκησε τό θάνατο, ἔτσι κατέρχεται στήν Αἴγυπτο καί γκρεμίζει τά εἴδωλα. Καί, ὅπως ἐπέστρεψε ἀπό τόν  τάφο ὡς πρωτότοκος τῶν νεκρῶν, ἔτσι ἐπιστρέφει καί ἀπό τή χώρα τῆς Αἰγύπτου ὡς Σωτήρας, Λυτρωτής καί Διδάσκαλος τῶν ἀνθρώπων.

Μέσα στή χαρά τῶν Χριστουγέννων, πού βιώνουμε αὐτές τίς ἡμέρες, ἴσως πρέπει κι ἐμεῖς νά συνοδοιπορήσουμε μαζί μέ τόν Ἰησοῦ στήν προσωπική μας Αἴγυπτο. Νά Τόν ὁδηγήσουμε στή δική μας σκοτεινή χώρα τῆς ἁμαρτίας καί νά Τόν ἀφήσουμε νά γκρεμίσει τά εἴδωλα πού στήσαμε στήν ψυχή μας καί τά λατρεύουμε ἀντί γιά Ἐκεῖνον. Νά Τοῦ ἐπιτρέψουμε νά καθαρίσει μέ τήν παρουσία Του τή βρωμιά τῶν πτώσεων καί νά μᾶς παρηγορήσει, διότι θυσιάσαμε τά πρωτοτόκια τῆς ψυχῆς μας στήν πονηριά τοῦ διαβόλου. Τέλος νά ἐπιστρέψουμε μαζί Του στή γῆ τῆς ἐπαγγελίας ὡς μαθητές καί συνοδοιπόροι Του, γιά νά εἶναι ἡ χαρά τῶν Χριστουγέννων χαρά ὅλου τοῦ ἔτους, ἀδιάπτωτη καί ἀμετάβλητη γιά τώρα καί γιά πάντοτε. Ἀμήν.

ΠΗΓΗ