ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018 – ΙΔ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. κβ΄ 2-14) (Β΄ Κορ. α΄ 21-β΄4)

Καιρός ευπρόσδεκτος

«Λάμπρυνόν μου την ψυχήν και το φως το αισθητόν»

Η αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους σηματοδοτείται από κάποιους μεγάλους σκοπούς. Η Εκκλησία στην αρχή της Ινδίκτου βοηθεί τους πιστούς να μεταποιήσουν τον χρόνο εις «καιρόν ευπρόσδεκτον, εις ημέραν σωτηρίας». Η σωτηρία που προσφέρει ο Χριστός απεικονίζεται στην παραβολική εικόνα των βασιλικών γάμων που ο Θεός – Πατέρας πραγματοποίησε για το «Μονογενή Υιόν και Λόγον του Θεού». Οι γάμοι εκφράζουν την σταυρική θυσία του Κυρίου, η οποία απετέλεσε πηγή σωτηρίας για τον άνθρωπο. Να σημειώσουμε ότι η εικόνα των βασιλικών γάμων είναι προσφιλής και διασώζεται και σε άλλη παρόμοια παραβολή από τη γραφίδα του ευαγγελιστή Λουκά.

Το νέο στοιχείο που παρεισφρέει στη διήγηση του ευαγγελιστή Ματθαίου είναι ότι ο βασιλιάς μπαίνει μέσα στην αίθουσα του συμποσίου, παρατηρεί κάποιον που δεν φέρει ένδυμα γάμου και στο τέλος τον τιμωρεί και μάλιστα αυστηρά. Αυτή ακριβώς η τρομερή σκηνή προκαλεί σίγουρα ένα προβληματισμό.

Το βαθύτερο νόημα

Ο βασιλιάς της παραβολής εικονίζει τον Θεό – Πατέρα που «εποίησε γάμους τω υιώ αυτού». Πρόκειται για τον Ιησού Χριστό και τη μυστική συνάφειά του με την Εκκλησία. Στους μυστικούς γάμους της παραβολής είναι προσκεκλημένοι όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι. Πρόκειται για μια άκρως τιμητική πρόσκληση που αποκαλύπτει την αξία του προσώπου ως εικόνας του Θεού. Ο κάθε άνθρωπος, το κάθε πρόσωπο ξεχωριστά, καλείται σε μια σχέση κοινωνίας και αγάπης με τον Χριστό. Η αληθινή ύπαρξη αναδύεται από τη στιγμή που ο άνθρωπος με τη θέλησή του ανταποκρίνεται στην πρόσκληση κοινωνίας και σχέσης με τον Χριστό.

Όλοι οι κληθέντες λόγω της αμαρτίας απώλεσαν την «πρώτη στολή», δηλαδή με την πτώση έχασαν την αφθαρσία και παραδόθηκαν στο θάνατο. Ο οικοδεσπότης, λοιπόν, προσφέρει το απαραίτητο «ένδυμα» και μάλιστα ως δώρο για να του φτιάξει πάλι την αρχοντική εικόνα του. Πρόκειται για τη λαμπρή στολή του Χριστού, που ο άνθρωπος ενδύεται στο μυστήριο του αγίου Βαπτίσματος για να ακολουθήσει μια νέα πορεία. Είναι η χάρη που προσφέρει ο Θεός σε όλους τους ανθρώπους.

Η άρνηση και οι συνέπειες

Ένας όμως από τους καλεσμένους αρνήθηκε και περιφρόνησε το ένδυμα του οικοδεσπότη. Ο εγωισμός του δεν τον άφησε να νιώσει την ανάγκη να το παραλάβει. Η απαράδεκτη αυτή εγωκεντρική συμπεριφορά του, να εμφανίζεται «χωρίς ένδυμα γάμου» τον οδήγησε στην αυτοτιμωρία και στην αυτοαπομόνωση. Άφησε ο ίδιος τον εαυτό του εκτός της κοινωνίας αγάπης. Η απομόνωση αυτή εκφράζεται με την εικόνα του δεσίματος των χεριών και των ποδιών και την εκβολή του στο εξώτερο σκότος. Σύμβολο και εικόνα της απόλυτης μοναξιάς. Είναι πράγματι φοβερό να αφήνει ο άνθρωπος τον εαυτό του να αυτοτιμωρείται με τον εγωισμό του και να εκπίπτει στο σκοτάδι της αφόρητης μοναξιάς. Συμπίπτει η εικόνα αυτή με την πατερική ερμηνεία για την εικόνα της κολάσεως, ως κατάστασης μακράν της κοινωνίας με τον Θεό και παράδοσης στην οδύνη της μοναξιάς και της ακοινωνησίας.

Αγαπητοί αδελφοί, επαφίεται στον καθένα μας κατά πόσο μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του ότι είναι στην κατηγορία των «κλητών» και «εκλεκτών» του βασιλικού γάμου. Εξαρτάται από εμάς τους ιδίους κατά πόσο θα φανούμε άξιοι της μεγάλης δωρεάς του Θεού. Αυτό φαίνεται από το κατά πόσο η ζωή μας περνά μέσα από τη μετάνοια, τη συντριβή και την ταπείνωση. Κατά πόσο παραθέτουμε πάσα τη ζωή μας στον Κύριο. Γι’ αυτό και η Εκκλησία δεν παραλείπει να διακηρύσσει υμνολογικά: «Τον Νυμφώνα σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, Φωτοδότα και σώσον με».

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

ΠΗΓΗ