ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Απόστολος: Γαλ. στ΄ 11 - 18

Ευαγγέλιον: Ιωάν. γ' 13 - 17

9 Σεπτεμβρίου 2018

Σύμβολο διακριτικό, χαρακτηριστικό της χριστιανοσύνης ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου μας. Συμβολική υπόμνηση και η χειρονομία σχηματισμού του σταυρού, δηλωτική της πίστης μας στον Εσταυρωμένο Ιησού.

Την επόμενη εβδομάδα εορτάζει η Εκκλησία μας την ανεύρεση και ύψωση του Τιμίου Σταυρού, επί του οποίου εσταυρώθη ο Κύριος μας, για να μας σώσει από τον ψυχικό θάνατο, που επιφέρει η αμαρτία. Μοναδική η σημασία της σταυρικής θυσίας του Κυρίου για την απολύτρωσή μας, γιατί την προσέφερε χωρίς να μας οφείλει οτιδήποτε. 

Απεναντίας πλήθος αμαρτιών βαρύνει την ψυχή μας, που συνεπώς θα έπρεπε να επιφέρει την θεία τιμωρία.

Έχει δημιουργηθεί σ’ όλους σχεδόν τους πιστούς, αγαπητοί μου αδελφοί, μια ενοχική συνείδηση αμαρτωλότητας και αναμονής της τιμωρίας στην φοβερή κόλαση.

Υπάρχουν πράγματι κάποιοι ανάμεσα και σε κληρικούς και λαϊκούς, ιεροκήρυκες, οι οποίοι στην προσπάθειά μας να βοηθήσουμε τους πιστούς, να συμμορφώσουν τη ζωή τους με τις ευαγγελικές αλήθειες, υπερτονίζουμε τις τιμωρητικές συνέπειες της αμαρτίας. Και φυσικά, αγαπητοί μου, μέσα στα πλαίσια της κοινής λογικής, κάθε πράξη έχει κάποια αξία ή απαξία, είναι καλή ή κακή, ουδέτερη δεν μπορεί να είναι. Άρα έχει και συνέπειες. 

Επομένως και πράξεις, λόγοι ή και σκέψεις, που είναι αντίθετες προς ό,τι επιτάσσει ο λόγος του Θεού, πρέπει λογικά να επιφέρουν κάποιο είδος τιμωρίας. Ωστόσο ο Θεός, επειδή δεν είναι απλώς και μόνο δικαστής, δίνει την ευκαιρία στον κάθε παρανομούντα, με τη σταυρική θυσία του Χριστού, να αποδεχτεί το λάθος του, να μετανοήσει και δια του μυστηρίου της εξομολογήσεως να επιτύχει την απαλλαγή από την αμαρτία, τη συγχώρηση, την αθώωση του.

«οὐ γἀρ ἀπέστειλεν ὁ Θεός τόν υἱόν αὐτοῦ εἰς τόν κόσμον ἳνα κρίνῃ τόν κόσμον, ἀλλ’ ἳνα σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ» Γιατί ο Θεός δεν έστειλε τον Θεάνθρωπο Ιησού, τον Γιο Του, για να γίνει δικαστής, να κρίνει τον κόσμο και να γίνει ο τιμωρός του ανθρώπου. Όχι! Ο κάθε δημιουργός δεν θα

μπορούσε να θέλει την καταστροφή του δημιουργήματός του που αγαπά. Κι αν έβλεπε, επαναλαμβάνω, ο κάθε δημιουργός, αν έβλεπε, ότι το δημιούργημά του έχει κάποια ελαττώματα, δεν έγινε όπως το σχεδίασε, όπως το ήθελε, θα προχωρούσε ασφαλώς στη διόρθωσή του, για να προσεγγίσει την τελειότητα. Αυτό έκαμε και ο Δημιουργός μας, αγαπητοί μου. Μας αγαπά! Είμαστε δημιουργήματά Του, με ελεύθερη όμως θέληση. Η πρόθεσή Του ήταν η τελειότητα του δημιουργήματός Του. «Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν».

Αλλά στην πορεία των αιώνων διεπίστωνε την παρέκκλιση, την απομάκρυνση από τις αλήθειες και τις εντολές Του. Αφού είδε ότι οι προφήτες και σοφοί άνθρωποι, εντολοδόχοι Του, δεν πέτυχαν, ό,τι τους ανέθεσε με την αποστολή τους, έστειλε τον ίδιο το Γιο Του, που ενώ είναι Γιος του Θεού, έγινε και τέλειος άνθρωπος. Τον έστειλε, για να μας σώσει. Να σώσει το αγαπητό Του πλάσμα, από τα «ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας», δηλαδή επακόλουθα της αμαρτίας, που είναι ο ψυχικός θάνατος. Τον έστειλε να διδάξει τον κόσμο, για να γνωρίσει την μοναδική αλήθεια. Τον έστειλε να φτάσει στο τέλος της επίγειας παρουσίας Του, στα φοβερά και απάνθρωπα πάθη και την οδυνηρή σταυρική θυσία. Και αυτά, τα υπέστη για να μας απαλλάξει από την αμαρτία σηκώνοντας Εκείνος, όλο το βάρος, για χάρη μας.

Ακριβώς η αποστολή του ίδιου του Γιου Του, φανερώνει την απόλυτη αγάπη Του.

Αν, αγαπητοί μου, ήταν απλώς να μας κρίνει και να μας καταδικάσει για τις

πολυπληθείς αμαρτίες μας, δεν χρειαζόταν να ενανθρωπήσει ο Υιός και Λόγος του Θεού.

Θα μας άφηνε να αμαρτάνουμε και κατόπιν θα ερχόταν η ανελέητη, αλλά δίκαια τιμωρία 

Του. Και κάτι ακόμη. Καθημερινά με διάφορους τρόπους, λόγια, σκέψεις, πράξεις,

παραβαίνουμε τις εντολές του Θεού. Πράξεις αντίθετες προς το ευαγγέλιο. Και ενώ με λόγια

επικριτικά, πράξεις που βλάπτουν και ενοχλούν τους άλλους και σκέψεις εναντίον του

πλησίον μας, παραβαίνουμε το νόμο του Θεού, μας επιτρέπει να συνεχίζουμε ατιμώρητοι

τη ζωή μας. Μας προσφέρει πολλά και ποικίλα αγαθά, ευκαιρίες για άνετη και

ευτυχισμένη ζωή. Και βέβαια όλα αυτά, όχι γιατί έχουμε κάποιο απόθεμα από αγαθές

πράξεις, που αξίζουν ανταμοιβή. Συνεπώς αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας και με

απόλυτη σαφήνεια η αγάπη, η μεγάλη μακροθυμία και η ανάλογη προς το μέγεθος του

Θεού, απύθμενη αγαθότητά του Πανάγαθου. Η επιθυμία του Κυρίου, όπως αναφέρει ο

λόγος του Θεού, είναι να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, χωρίς εξαιρέσεις. Και αυτό είναι στο

χέρι μας. Σημειώνει λοιπόν ό λόγος του Θεού: «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς

ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν».

Αυτό το νόημα, αγαπητοί μου, έχει η σταυρική θυσία του Κυρίου. Μας δίνει την

ευκαιρία και τον χρόνο, να γνωρίσουμε την αλήθεια της διδασκαλίας του ευαγγελίου.

Γνωρίζοντας την, να την κάνουμε πράξη με αγώνα δύσκολο, στην καθημερινή μας ζωή.

Αυτή η αλήθεια θα καθοδηγεί τις σχέσεις μας με τον Θεό. Αυτή θα ρυθμίζει τη

συμπεριφορά μας προς τον συνάνθρωπό μας. Αυτή θα χαρακτηρίζει την συνολική

συμπεριφορά μας. Αυτή θα είναι, σαν ένα μοναδικό χρώμα, που χρωματίζει όλο τον εαυτό

μας, σαν το κύριο χαρακτηριστικό μας. Κι αυτά με την έντονη καθημερινή μας προσευχή

θα προσελκύσουν τη βοήθεια του Θεού στο δύσκολο αγώνα μας. Και προσέξτε, αγαπητοί

μου! «Πάντας ανθρώπους», σημειώνει. Μας θέλει όλους.

Γι’ αυτό, μας προσφέρει καθημερινά ευκαιρίες. Δεν πρέπει να τις χάσουμε! Γι’ αυτό

μας χάρισε το ευαγγέλιο με συγκεντρωμένη όλη την αναγκαία νομοθεσία, για να

ρυθμίσουμε τη ζωή μας σύμφωνα με το θέλημά Του. Να φτάσουμε «εἰς ἐπίγνωσιν τῆς

ἀληθείας». Να γνωρίσουμε καλά τις αλήθειες της θρησκείας, που θα μας οδηγήσουν πιο

κοντά στον Κύριο. Και ο τελικός στόχος είναι η Βασιλεία του Θεού, στην οποία όπως πάλι

σημειώνει η γραφή: «εν τη οικία του πατρός μου, πολλαί μοναί εἰσιν». Εκεί μας περιμένει

όλους. Θυμηθείτε την παραβολή του μεγάλου δείπνου. Όταν κάποιοι δεν αποδέχθηκαν την

πρόσκληση για το μεγάλο δείπνο, ο οικοδεσπότης έδωσε εντολή να βγουν στους δρόμους

και να συγκεντρώσουν οι δούλοι του, όποιους εύρισκαν στο δρόμο. Κι όταν παρά ταύτα,

έμειναν άδειες θέσεις, ο οικοδεσπότης έδωσε μια εκπληκτική εντολή: «Ἀνάγκασον εἰσελθεῖν

ίνα γεμισθή ο οίκος μου». «Πολλαί μοναί», πολλοί χώροι υπάρχουν στην Βασιλεία του Θεού

και δεν πρέπει να μείνουν άδειοι. Ο Θεός, επαναλαμβάνω, «θέλει πάντας σωθῆναι» και

συνεχίζει: «ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή ἀπόληται». Θέλει όλοι οι πιστοί να σωθούν να μη

χαθούν. Και η τελευταία εντολή του οικοδεσπότη της παραβολής, του Θεού, αγαπητοί μου,

είναι: ανάγκασέ τους, με το ζόρι, να εισέλθουν και να συμμετάσχουν στο μεγάλο δείπνο. Τη

Βασιλεία των ουρανών. Η Βασιλεία του Θεού πρέπει να γεμίσει. Για όλους μας υπάρχει

χώρος. Τεράστιος είναι ο χώρος! Όλους, μας θέλει. Δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα. Να

μην απελπιζόμαστε από τις καθημερινές δυσκολίες και τα πολλά μας λάθη. Η καθημερινή

προσευχή, η ειλικρινής μετάνοια και εξομολόγηση και η θεία κοινωνία, μας φέρνουν κοντά

στο Κύριό μας. Η αγάπη Του, είναι τόσο μεγάλη, ώστε θα δει με κατανόηση τις αδυναμίες

μας. Κι όταν αποδείξουμε την πίστη μας και τον αγώνα μας, για να εφαρμόσουμε στη ζωή

μας το θέλημά Του, θα φανεί επιεικής, συμπαραστάτης και βοηθός, δίπλα μας σ’ όλη μας

τη ζωή, εδώ και στη Βασιλεία Του, και σε κάθε προσπάθειά μας.

Δ.Γ.Σ.

ΠΗΓΗ