«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

ΙΔ΄  ΜΑΤΘΑΙΟΥ

       Μέσα στον παραβολικό λόγο του Κυρίου αποκαλύπτεται η αγάπη του αλλά και η κατάσταση, η θέση, η προαίρεση, η σχέση της ψυχής με την αγάπη αυτή. Ο άρχοντας της παραβολής προσκαλεί στο γαμήλιο τραπέζι και η πρόσκληση του συναντά την αμέλεια, την αδιαφορία, την δικαιολογία, την άρνηση, την κακότητα.

                        Αυτό το τραπέζι μπορούμε να το δούμε μέσα στο ναό. Είναι η αγία Τράπεζα. Η καρδιά του ναού, το κέντρο της λατρείας, το σημείο της ένωσης του ουρανού με τη γη. Μέσα στη Θεία Λειτουργία η πρόσκληση «Δεύτε εις τους γάμους» ελάτε στο δείπνο επαναλαμβάνεται «Λάβετε φάγετε˙τούτο εστι το Σώμα μου»  «Πίετε εξ αυτού πάντες· τούτο εστί τό Αίμα μου...».

                        Ποιος όμως είναι ο δρόμος, ποιος είναι ο τρόπος να ελευθερωθούμε από την αμέλεια; Να αρνηθούμε την αδιαφορία. Να θεραπευθούμε από την πνευματική αναισθησία και να ανταποκριθούμε στην πρόσκληση της αγάπης του Θεού; Μας δίνεται ο τρόπος από την ίδια τη Θεία Λειτουργία «Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης...».

       Αυτή είναι η στάση της ψυχής, ο τρόπος της ζωής, η πορεία της ύπαρξης που υπερβαίνει και εμπόδια εσωτερικά και εξωτερικά και φτάνει στο δείπνο της αιωνιότητας.

        Τι είναι όμως ο φόβος του Θεού; Είναι η αρχή της αρετής, λέει ο Αββάς Ισαάκ. Στην καρδιά του ανθρώπου που δεν προσκολλήθηκε  στα υλικά αγαθά και στις σαρκικές απολαύσεις, γεννήθηκε ο πόθος για τα πνευματικά. Αυτή η επιθυμία, αυτή η λαχτάρα, τρέφει τον φόβο του Θεού, τον σεβασμό, την αίσθηση της παρουσίας του. Αυτή η Χριστοαίσθηση, όπως την ονομάζουν οι πατέρες, διώχνει την αμαρτία, καλλιεργεί την προσευχή, οδηγεί στην μετάνοια.

       Η πίστη είναι το άνοιγμα και το δόσιμο της ψυχής στο Θεό, που δίνεται και προσφέρεται στην Θεία Κοινωνία. Η πίστη κρατά τον Θεό και κρατιέται σε αυτόν. Δεν πιστεύουμε μόνο όσοι ομολογήσαμε με το Σύμβολο της Πίστεως  στην Θεία Λειτουργία. Την συγκλονιστική στιγμή της Θείας Κοινωνίας, πιστεύουμε και ομολογούμε ότι αυτό είναι το Τίμιο θυσιασμένο Σώμα και το Άγιο χυμένο Αίμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος Χριστού. Το φάρμακο της Αθανασίας. Η γεύση της αιωνιότητας.

        Η αγάπη είναι το τέλος, η κορυφή, το ύψος, «Αρχή της ζωής και τέλος. Αρχή είναι η πίστη, τέλος η αγάπη. Και τα δύο ενωμένα ο Θεός είναι», σημειώνει ο Θεοφόρος και μαρτυρικός Ιεράρχης Άγιος Ιγνάτιος. Ο Αββάς Ισαάκ μας πληροφορεί «Παράδεισος είναι η αγάπη του Θεού… Και όταν βρούμε την αγάπη, τον ουράνιο άρτο τρεφόμαστε… Αυτός που βρήκε την αγάπη, τον  Χριστό τρώει κάθε ημέρα και ώρα και αθάνατος γίνεται..». Αμήν.

ΠΗΓΗ