«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

Λίγες μέρες μας χωρίζουν από την μεγάλη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ίσως όμως η απόσταση η χρονική να είναι ελάχιστη μπροστά στην καρδιακή, στην ψυχική απόσταση που κρατάμε από τον σταυρό του Χριστού. Μάρτυρας αυτής της αλήθειας είναι ο ασταύρωτος τρόπος της ζωής μας. Χωρίς όμως σταυρό δεν αποκτούμε τη Θέα της Αναστάσεως. Χωρίς το σταυρό του Χριστού, το βίωμα δηλαδή του Ευαγγελίου κανένα σταυρό της ζωής μας δεν μπορούμε να υπομείνουμε, να αντέξουμε, να σηκώσουμε. Ο σταυρωμένος άνθρωπος καλλιεργεί την ποιότητα της ζωής και την σωτηρία της ψυχής.

                 Για να μας βοηθήσει η εκκλησία, στην κατανόηση της αξίας του σταυρού στη ζωή μας, μας δίνει πάντοτε σταυρό. Στην βάπτισή μας , ενώ φοράμε τα λευκά ενδύματα και κρατάμε την αναμμένη λαμπάδα, η εκκλησία μας δίνει σταυρό για να νοιώσουμε ότι μόνο με το σταυρικό τρόπο θα διατηρήσουμε το φως, θα κρατήσουμε την λευκότητα, την καθαρότητα. Στο μεγάλο μυστήριο της ενώσεως δύο ανθρώπων, στο γάμο, μας δίνει στέφανα και μάλιστα ψάλλεται «Άγιοι Μάρτυρες, οι καλώς αθλήσαντες, και στεφανωθέντες…». Μόνο με τον σταυρό της υπομονής, της ταπείνωσης, της καταλλαγής, της προσευχής, καλλιεργείται η αγάπη και διατηρείται η σχέση. Η ταπείνωση, η υπακοή στο θέλημα του Θεού, η μετάνοια, η πίστη η λατρεία, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας σταυρός που κρατά «καρφωμένο» το λογισμό, την επιθυμία, την ψυχή του ανθρώπου, στην αγάπη του Χριστού.

     Ένα γεγονός, μία δυνατή προφητική εικόνα της Παλιάς Διαθήκης μας αποκαλύπτει τη δύναμη του σταυρού. Ο Μωυσής σηκώνει με την βοήθεια και την καθοδήγηση του Θεού το σταυρό ενός δύσκολου, σκληρού, αχάριστου λαού. Προσπαθεί να τον οδηγήσει από την σκλαβιά στην ελευθερία και εισπράττει καθημερινά το γογγυσμό, την αντίδραση, την αχαριστία. Πολλές φορές η κατάσταση αυτή του λαού γίνεται στάση της ψυχής μας και τρόπος ζωής μας. Μέσα στην έρημο ο γογγυσμός προσκαλεί φίδια φαρμακερά που μόλις τσιμπούσαν άνθρωπο, πέθαινε μέσα σε λίγα λεπτά με φρικτούς πόνους. Η τραγική κατάσταση έφερε τη συναίσθηση. Ταπεινωμένοι πηγαίνουν στο Μωυσή και ομολογούν «Αμαρτήσαμε γιατί γογγύσαμε εναντίον του Κυρίου και εναντίον σου. Συ, που είσαι άνθρωπος του Θεού, παρακάλεσε το Θεό για να φύγει το κακό». ( Αριθμ. 21, 7). Ο Μωυσής παρακαλεί και η αγάπη του Θεού και το έλεος δίνουν την θεραπεία. Ένα χάλκινο φίδι να υψωθεί στο ξύλο να το βλέπουν και να γιατρεύονται». ( Αριθμ. 21, 8).

Έρημος είναι αδελφοί μου η ζωή μας. Φίδια φαρμακερά τα είδη, οι μορφές της αμαρτίας. Θεραπεία ο σταυρωμένος, ο υψωμένος στο ξύλο του Σταυρού Χριστός. Αυτό το σταυρό να δεχθούμε ευχαριστιακά, χωρίς γογγυσμό. Αυτό να ζήσουμε γιατί αυτός ο σταυρός όταν γίνεται τρόπος ζωής ο άνθρωπος ζει την λύτρωση, γεύεται την θεραπεία, αναπνέει τη σωτηρία και κοινωνά την Ανάσταση. Αμήν.

ΠΗΓΗ